Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Αφού κανεις τοσο καλες χυλοπιτες, πως να μην τα παραβλεψει ;
Ερώτηση : 1. Σε γευση κανελλα εχεις ;
2. Ακολουθει και κερασάκι μετα ;

Νασαι καλα dora  

Υ.Γ. Το τάϊσμα με τα δακτυλα της slave απο το Master ειναι κατι το εξαιρετικό, δε συμφωνεις ;

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Εντάξει, μην τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς...Η εμπειρία της χυλόπιτας είναι άκρως παιδευτική. Κι εγώ η ίδια έχω φάει αρκετές στη ζωή μου. Δεν πτοήθηκα πάντως...

Συμφωνώ για το τάισμα της slave από τον Μάστερ. Είναι εξαιρετικό. Μήπως να το λέγαμε και στους άλλους εδώ μέσα, τους κακούς; 

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ξαναπώ ότι το BDSM είναι το κυνήγι της Υπέρτατης Απόλαυσης και όχι της Υπέρτατης Μαλακίας ή της Υπέρτατης Απάτης ή της Υπέρτατης Κακοποίησης. Παρακαλώ τα μέλη να συνέλθουν και να καταλάβουν αυτό το απλό πράγμα και να πάψουν να εμπιστεύονται τον κάθε ανόητο που δηλώνει Μάστερ. Δεν επεκτείνω την παραίνεση στα ανόητα Υ, διότι δεν είναι σχεδόν ποτέ σε θέση ισχύος, ώστε να βλάψουν ή να πληγώσουν κάποιον.

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, Olympos, καθώς και για την διακριτική στήριξη... 

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Καλησπέρα dora_salonica!
Θα μπορούσες να αναφέρεις πόσο καιρό τους γνώριζες και τους 2 όταν δόθηκαν οι απαντήσεις τους; Αν διάβασα καλά το thread νομίζω πως αυτό δεν αναφέρθηκε. Στην ερώτησή σου:

Τον 2ο. "Eπιστημονικό ενδιαφέρον" καθαρά  

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Με τον πρώτο ήδη συνομιλούσαμε δυόμισι μήνες (έχω στη διάθεση μου κυριολεκτικά εκατοντάδες σελίδες από την αλληλογραφία μας, ένα σημαντικό μέρος της οποίας αποτελεί τμήμα του βιβλίου που έχω γράψει). Με τον δεύτερο είχαμε ανταλλάξει 3-4 μηνύματα σε ένα BDSM σάιτ γνωριμιών, μέσα σε 3 μέρες.

Πληροφορήθηκα στην πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα, ότι ο συγκεκριμένος ήταν ο επονομαζόμενος "τζατζικομάστερ", εκείνος που είχε σπάσει την μύτη μίας κοπελίτσας που τον απέρριψε, πετώντας της ένα πήλινο πιάτο με τζατζίκι στο πρόσωπο. Εάν αυτό αληθεύει, χαίρομαι πάρα πολύ που παρέμεινα σταθερή στην άποψή μου περί της ανικανότητάς του να χειριστεί τις τάσεις του.

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου. Πρέπει να είσαι ένα πολύ θαρραλέο κορίτσι. Εγώ είμαι κάπως πιο προσεκτική στον χώρο (γι αυτό και δεν έπαθα ποτέ τίποτα χωρίς την θέλησή μου - πλην μίας περίπτωσης όπου δάνεισα χρήματα κι ο τύπος δεν θέλει να τα δώσει πίσω...)

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Ο δεύτερος πάντως δεν μπόρεσε να κρατηθεί  
Του βγήκε η ενόχληση.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Δεν έχασα ποτέ τίποτε γνωρίζοντας απλά κόσμο. Ο τρόπος με τον οποίο το κάνω (ανάμεσα σε κόσμο πάντα) δεν καθιστά σαν προϋπόθεση από μεριάς μου την ύπαρξη θάρρους. Περιέργως, δεν θεώρησα μέχρι τώρα ότι κινδύνευσα μιλώντας με έναν άντρα, συνήθως οι αντιδράσεις τους και αυτά που λένε, με βοηθάνε να παρατηρώ και να καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου. Κυρίως, με βοηθάνε να μαθαίνω καλύτερα τον όποιο σαδισμό μου και εδώ και κάποια χρόνια να τον εξελίσσω. Μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω γι αυτούς και μερικές φορές, υπέρμετρη διασκέδαση. Φόβο; Θα με εξίταρε η ιδέα του φόβου μέσα σε ένα διάλογο γιατί θα 'ταν κάτι πρωτόγνωρο.
Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου Dora εκ Θεσσαλονίκης.

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Ο οποίος, φαντάζομαι, γνωρίζει σχετικά και συναινεί στην δημοσιοποίηση αυτού του υλικού;

 

Πάντοτε πίστευα πως η αντίδραση σε μια χυλόπιτα είναι ανάλογη του τρόπου που δίνεται αυτή. Κι όμως, στα δύο παραδείγματα που παραθέτει η D. βλέπω το ακριβώς αντίθετο. Ο Κ του 2007 εισπράττει ένα λόγο ψυχρό, σχεδόν προσβλητικό θα μπορούσα να πω. Κι όμως, ο τρόπος που αντιδρά είναι μετρημένος. Αντίθετα, ο Κ του 2010, παρόλο που η απόρριψη του δίνεται ευγενέστατα, αντιδρά αρκετά έντονα, αμφισβητώντας την ιδιότητα της νηματοθέτριας ως σκλάβας. Σίγουρα, δε μπορώ να ξέρω τι προηγήθηκε των δύο αυτών διαλόγων. Κρίνοντας, όμως, από τα αποσπάσματα αυτά, παρατηρώ πόσο αντίστροφα ανάλογες είναι οι αντιδράσεις τους σε σχέση με τον τρόπο που εισέπραξαν την απόρριψη.

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Σωστά φαντάζεσαι. Θα ήταν παράνομο αλλιώς. Έχω την συναίνεσή του γραπτώς, από τότε ακόμα, γιατί τον είχα ενημερώσει πως ότι γίνεται γράφεται ταυτόχρονα, και ότι αυτό είναι ένα interactive βιβλίο. Η μόνη του παράκληση ήταν να αλλάξω το νικ του, παράκληση την οποία σεβάστηκα φυσικά - σέβομαι και τον ίδιο και τις επιθυμίες του, ακόμη και σήμερα.

Επίσης του έστειλα όλο το υλικό, μόλις το ολοκλήρωσα - του το έστειλε ο τότε Αφέντης μου, ο V - για να κάνει τυχόν αλλαγές. Δεν έκανε ούτε μία.

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

 

 

Ορθή η παρατήρηση αγαπητέ Durcet, οξυδερκής όπως σχεδόν πάντα, παρά το νεαρόν της ηλικίας. Η περιέργειά μου έχει χτυπήσει κόκκινο προ πολλού... 

Οι δικές μου εκτιμήσεις έχουν ως εξής: ο Κ του 2007 είναι όντως Κυρίαρχος. Γνωρίζει ότι δεν μπορείς να δουλέψεις ως Κυρίαρχος, παρά μόνο με ότι σου δίνεται, με ότι είναι ήδη available, με ότι φρόντισες εσύ ο ίδιος να σου γίνει available. Εκεί πάνω χτίζεις. Δεν μπορείς να χτίσεις πάνω στην άρνηση. Μπορείς μόνο να την δεχθείς με ηρεμία και να γνωρίζεις ότι κάποτε ίσως η άρνηση γίνει κατάφαση - ή και παράκληση - εάν το επιτρέψουν οι αρνήσεις και οι αντιδράσεις του Υ, κυρίως εάν δημιουργήσεις ο ίδιος τις προϋποθέσεις ώστε να καμφθούν οι αρνήσεις και αντιδράσεις του Υ. Εάν και εφόσον έχεις αποφασίσει ότι το συγκεκριμένο Υ το θέλεις πολύ. 

Ο Κ του 2010 νομίζει ότι η άρνηση σημαίνει κάτι. Δεν σημαίνει τίποτε η άρνηση. Τίποτε απολύτως πέρα από το ότι δεν κερδήθηκε η κατάφαση ή η παράκληση...Η άρνηση του Υ σημαίνει ότι το Κ δεν έγινε Κ, στην συγκεκριμένη περίπτωση. Είναι κρίση επί του Κ. Όχι επί του Υ. Ο Κ του 2010 λέγοντας στο Υ ότι δεν είναι Υ, ουσιαστικά του λέει, "δεν είμαι Κ". Αυτό λέει.

 

Απάντηση: Re: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Όλα αυτά διαδυκτιακά ή υπήρχε φυσική επαφή?