D/s ορισμένου χρονου

δηλαδή σχέση.

 

Όχι  
Δηλώνω απλώς τη δική μου οπτική ότι για να βγω εκτός συμβολαίου έχει ήδη κόψει το αυγολέμονο κι έχει ξυνισει κιόλας.
Αλλιώς είναι πάνω από τις δυνάμεις μου το να βγω  

 

Το κατάλαβα  
Απλώς διευκρίνισα ότι είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου και γιατί για μένα δεν νομίζω να λειτουργούσε μια τέτοια σχέση  

 

Θα έλεγα πως κωδικοποιείται ως επιθυμία...
Στην πραγματικότητα είναι καταρχάς αρμοδιότητα της κερα-Χημείας... Καταρχάς...
Το ξεμυάλισμα είναι που οι αντιδράσεις της κερα-Χημείας χωρούν εν περισσεία άνευ καταλύτη για καμιά ψιλορύθμιση...
Ωραία πράματα..!

 

Για μένα η μόνη σχέση που δεν είναι περιορισμένου χρόνου είναι η σχέση που έχουν οι γονείς με τα παιδιά τους.
Όλες οι άλλες σε οποιονδήποτε χώρο και αν ανήκουν, άτυπα μπορεί και να εξελιχθούν σε σχέσεις περιορισμένου χρόνου

τώρα όσο αφορά το d/s , εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό συναισθηματικό δέσιμο αλλά για την "παράδοση" της υποτακτικής στον Κύριο της .
Μυαλό , ψυχή και σώμα στον απόλυτο έλεγχο του

Δεδομένου λοιπόν ότι μια υποτακτική θα γνωρίζει εξ αρχης ότι αυτή η σχέση έχει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης ,θεωρώ ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε στο 100%
Οπότε αυτόματα αυτή η σχέση δεν μπορεί να είναι d/s

Κατά την προσωπική μου εκτίμηση

 

Αν εχω καταλάβει σωστά την θέση σας (παρακαλώ διορθώστε με αν κάνω λάθος ), συμφωνούμε στο οτι όλες οι σχέσεις πλην από αυτήν που έχουμε με τον εαυτό μας και οι γονείς με τα παιδιά τους, όλες έχουν ημερομηνία λήξεως .
Επίσης συμφωνούμε στο οτι σε μια σχέση d/s έχουμε να κάνουμε με την ασυμμετρία και την απόλυτη παράδοση του υποτακτικού μέλους προς αυτήν

Το ερώτημα της νηματοθετριας ηταν να ειπωθεί η προσωπική μας εκτίμηση στο αν θα μπορέσει να λειτουργήσει μια τέτοια σχέση, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα καθώς και τα υπέρ και τα κατά

Απατώντας λοιπόν σε αυτα τα ερωτήματα και παντα με γνώμονα τον χαρακτήρα μου , κατέθεσα την προσωπική μου καθαρά σταση και θεση . Επαναλαμβάνω λοιπόν οτι εγω δεν θα μπορούσα να δοθώ ολοκληρωτικά σε μια τέτοια σχέση γνωρίζοντας εξ αρχής την ημερομηνία έναρξης και λήξης.

Θα μπορούσα να επιλέξω με βάση αυτά τα δεδομένα και να ακολουθήσω μια τέτοια σχέση αν ηταν στα πλαίσια της εκπαίδευσης μου

 

Όλα έχουν τέλος καθότι είμαστε θνητοί. Αφήνοντας το φυσικό τέλος στην άκρη, διαφωνώ πως οι σχέσεις έχουν απαραίτητα κάποιο καθορισμένο, προ του φυσικού, τέλους.

Αυτό που θαρρώ ότι εννοεί ο @MasterJp είναι ότι η δομή του D/M/s δεν βασίζεται, δεν μπορεί να βασιστεί σε τίποτε άλλο, πέρα των θέλω του Κ μέρους και τη συνειδητοποίηση εκ μέρος του υ του τι σημαίνει αυτό.

Διαφορετικά με ή χωρίς συμβόλαιό το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο.

 

Δεν διαφώνησα ποτέ στη δομή και την ουσία μιας d/s σχέσης ,όπου τον πρωταρχικό λόγο έχει ο Κύριος μέσα στην σχέση αυτή
Αυτό είναι άλλωστε γνωστό σε όποιον έχει διαβάσει , δουλέψει , ασχοληθεί και βιώσει μια τέτοια ασύμμετρη σχέση

Η προσωπική μου καθαρά τοποθέτηση εχει να κανει με το πως λειτουργώ εγω σαν υποτακτικής φύσης άτομο

Για μενα λοιπον το να υποταχτώ και να παραδοθώ απόλυτα σε εναν Κυριο χρειάζεται χρόνο και σωστή επικοινωνία
Τονίζω για ακόμα μια φορα οτι δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω σωστά , οταν μέσα στο μυαλό μου υπήρχε μια κλεψύδρα με τον προκαθορισμένο χρόνο αυτης της d/s σχεσης να τρέχει

Δεν υποστηρίζω οτι η θεση μου ειναι σωστή απλά ειναι η δικη μου θέση

 

Στη δική μου οπτική δεν έχει τον πρωταρχικό λόγο, έχει το μόνο λόγο.

Αλλά όπως είπα και σε άλλο post your mileage may vary.

Από την οπτική μου αυτό που λες είναι απόλυτα λογικό, το D/M/s είναι κατάληξη, όχι αφετηρία. Αυτό που λέω είναι ότι το ρυθμό τον δίνει ο/Η Κ και το υ θα πρέπει να δει αν μπορεί να τον ακολουθήσει.

Το ορισμένου χρόνου ούτε και μένα μου κάθεται καλά αλλά έτσι κι αλλιώς ούτε το D/M/s μου κάθεται καλά, οπότε περί ορέξεως...

 

Δεν χωνω τη μυτη μου στα προσωπικα των αλλων. Μεγαλα παιδια ειμαστε, αν και ωρες-ωρες μου θυμιζει την Γ' Λυκειου σε πενταημερη...

Βλεπω, παρατηρω, και ιδαιτερα στο Φετ φαινεται αυτο, μια συννεχη εναλλαγη "Κ-υ"...
Πως γινεται, καθε τρεις και λιγο, κυριολεκτικα, να "ταξιδευει" μια "υ" απο τον εναν "κ" στον αλλον... Ποτε προλαβε ?

Εξεταζουμε εδω, αν ειναι θεμιτο σε ενα "συμβολαιο" Ds να υπαρχει ορος που αφορα χρονικο περιορισμο. Ναι ειναι. Το ειπα πιο πανω. Κι ας ειναι στο "μιλητο" το "συμβολαιο", ειναι αποδεκτο.

Ας πουμε 2 χρονια. ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑ ???? Ελατε τωρα. Στην πραξη, τα 2 χρονια ειναι μια αιωνιοτητα.
Ειμαστε σιγουροι οτι μια σχεση Ds, στατιστικα μιλωντας, κραταει παραπανω απο 2 χρονια ? Να κοιταχτουμε λιγο, ετσι βαθια στα ματια ?
Λιγοτερο απο 2 μηνες, δεν εχει σταθεροποιηθει μια σχεση, για ποιο Ds μιλαμε, το Ds των γυρολογων ?

Ποιο ειναι ενα αποδεκτο χρονικο οριο ? 3-6 μηνες...

 

Θυμάμαι όταν πήγαινα λύκειο, την συμμαθήτρια μου να λέει, ότι θα δώσει κώλο μόνο στον εκλεκτό μελλοντικό της σύζυγο, γιατί μόνο αυτός θα άξιζε μια τέτοια "θυσία"!

Η φοβική ψευδαίσθηση της "συναισθηματικής σταθερότητας".
Αν δεν δέσω τον γάιδαρό μου, δεν καυλώνω, δεν νιώθω, δεν δίνω κώλο, δεν υποτάσσομαι, δεν..δεν..

Σε τι βάθη έχει φτάσει μέσα μας η νοοτροπία του "νυφικού"..
Από αυτή την φλεγμονή που μας πιπιλάει το μυαλό από τα γεννοφάσκια μας, ξεκινάνε όλες οι τοξικές παραμύθες τελικά.


Η υποταγή είναι προς την δύναμη που Κυριαρχεί, ούτε στις συμβάσεις, ούτε στους χρόνους. Για αυτήν την δύναμη καυλώνεις ,νιώθεις και ακολουθείς. Όχι για την όποια ψευδή εξασφάλιση της δέσμευσης του "απεριορίστου" χρόνου.

Όλα τα είδη σχέσεων έχουν μια ημερομηνία λήξης. Την στιγμή που δεν υπάρχει επιθυμία για συνέχεια, ούτε πριν - ούτε μετά.