D/s σχέσεις και πληθυντικός

Να το πούμε διαφορετικό σκαλοπάτι?  

Συμφωνούμε  

Ούτε εγώ, όσα γράφω, λέω είναι βιωματικά. Ούτε και να απορρίπτω κάτι που δεν γνωρίζω/κατανοώ προσπαθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Εξου και οι τομείς Κυριαρχίας.

Εδώ σας έχασα, πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τι?

Νομίζω αυτό κάνεις δεν το αμφισβητεί, γιαυτό μίλησα για όσμωση, τριβή και βαθυμα της θέσης και της σχέσης.

Ίσως να μην τον έλεγα καν Κ, εάν δεν μπορεί να οδηγήσει στα ρηχά πώς θα πάμε στα βαθειά?

Βιωματικά θα απαντήσω όσες φορές έτυχε, Αυτός έβαλε το φρένο σε εμένα, αλλιώς εκ των υστέρων λέω ότι θα "πνιγομουν"

Θεωρώ ότι η εκπαίδευση ή τουλάχιστον αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως τέτοια, ξεκινάει από το πρώτο καλημέρα και δεν τελειώνει ποτέ, δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος εκπαίδευσης είναι σε κάθε βήμα


Ευχαριστώ για το διάλογο  

 

Σε σχέση με το αντίκτυπο που θα είχε μια κακή /λάθος επιλογή του Κ σε μια ήδη εδραιωμένη σχέση όπου τόσο η υποταγή κι η πίστη έχουν αναπτυχθεί στο έπακρο όσο και η γνώση του τι είναι πραγματικά ο Άλλος.
Εγώ για παράδειγμα αν νιώσω κίνδυνο που συνοδεύεται από φόβο με Κάποιον που δεν ξέρω επαρκώς κι από την καλή και από την ανάποδη, κάνω μεταβολή και φεύγω. Δεν το προσπαθώ. Δεν το ρισκάρω, δεν πειραματίζομαι με τα όρια μου και με τον Άλλον. Δεν μ'ενδιαφέρει πια να Τον μάθω. Αν δεν με εμπνέει no kuku για να αστειευτώ.  

Kι εγώ !!

 

αυτό. χωρίς εξιδανικεύσεις.

 

!!!!!!!

 

Μπορεί να ξεκινήσει εκπαίδευση από το καλημέρα μεταξύ δύο άγνωστων ανθρώπων; Είναι θεμιτό και επιθυμητό; Μήπως φλερτάρει έντονα αυτή η ιδέα με απουσία συναίνεσης ή και καταπάτηση ορίων σε vanilla και μη πλαίσια;

 

Έχω την εντύπωση ότι διαβάσατε κυριολεκτικά την μεταφορική "πρώτη καλημέρα" της @mpaxari, ή ίσως έχετε στο νου σας διαφορετικό είδος εκπαίδευσης από αυτό που εννοούσε - σίγουρα δεν μιλούσε για "σωματική" εκπαίδευση...

 

Μερικές φορές μπορεί να ξεκινήσει και πριν από το καλημέρα.

Δεν είναι αθέμιτο, ούτε ανεπιθύμητο.

Καθόλου. Δεν εκπαιδεύεται με το ζόρι.

Πριν το καλημέρα, όπως το αντιλαμβάνεστε, δεν υφίστανται όρια να καταπατηθούν, αφού δεν έχουν καν διατυπωθεί.

 

Επί ουσίας συμφωνούμε ότι σε εγκαθιδρυμενη Κ/υ όπου ο Κ οδηγεί και υ ακολουθεί δεν μπορεί να υπάρξει κυριαρχία ανά τομείς.

 

Είναι θέμα ...υποδοχής..!

 

Κάπου δεν κατάφερα να γίνω κατανοητή μάλλον.

Όταν έγραψα για εκπαίδευση επ ουδενί δεν μιλούσα για εκπαίδευση διαφόρων πρακτικών που απαντωνται στο βδσμ (σφήνες, άρνηση οργασμού, δέσιμο, στήσιμο, μαστίγωμα κτλ) χρησιμοποιώ τη λέξη εκπαίδευση με μια ευρύτερη έννοια και όχι μόνο όσο αφορά δεξιότητες και πρακτικές.

Για μένα συμπεριλαμβάνει και την αλληλεπιδραση μεταξύ των δύο. Κάθε δραστηριότητα που έχει συγκεκριμένο σκοπό και στόχο με αποτέλεσμα να επιφέρουν κάποια αλλαγή στο τρόπο σκέψης και γενικά βιωσεις των πραγμάτων και του κόσμου. Που δύναται να επηρεάσει ηθική και αισθητική του άλλου. Δεν αφορά μόνο τεχνικές, πρακτικές, γνώσεις και δεξιότητες.

Κατ εμένα αυτό ναι, μπορεί να ξεκινήσει με το καλημέρα και από το πρώτο καφέ.

Επιτρέψτε μου ένα απλοϊκό ίσως παράδειγμα. Εάν στο πρώτο καφέ υποδείξει τη θέση απέναντι του και ξεκαθαρίσει το πλαίσιο της συζήτησης καθώς και τον τρόπο που αυτή θα εξελιχθεί δεν είναι ένα είδος εκπαίδευσης? Δεν έχει ξεκινήσει η διαμόρφωση, το πλασιμο?
Ακόμα και αν είναι στα σπάργανα της, για εμένα, αποτελεί την απαρχή της όποιας εκπαίδευσης.

 

Είναι θέμα αντίληψης.

 

Στο αρχικό στάδιο της αλληλεπίδρασης που αναφέρονται ο @espimain και η @mpaxari δεν υπάρχει καταπάτηση ορίων, γιατί συνήθως το υ είναι αυτό που ανατρέχει στον Κ και επιδιώκει την αλληλεπίδραση αυτή μαζί Του/Της πριν καν αιτηθεί να το αναλάβει.
Σε αυτό το στάδιο διερεύνησης, μπορεί ο/η Κ να ξεκινήσει ένα είδους μεντορινγκ ή εκπαίδευσης αν ενδιαφέρεται να αναλάβει αυτό το υ.