D/s σχέσεις και πληθυντικός

Aδιάφορο το παραγωγό αίτιο, δεν θα κάνουμε κοινωνιολογία... Η υποδοχή είναι που κάνει την αγένεια καθεστώς... Αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό είναι ...άλλο θέμα..!

 

Ανάλογα. Εάν με την υποδοχή γίνεται και αποδοχή έχεις δίκαιο.
Αν όμως η υποδοχή δεν αφορά αποδοχή αλλά αντίληψη του γεγονότος και εναντίωση είναι άλλο.

 

Όταν πρωτομπήκα στον χώρο,ο τότε Κ μου,μου είχε ζητησει να του απευθύνομαι στον πληθυντικο.
Όσο κι αν προσπαθούσα,δε μου έβγαινε με τιποτα.
Μου φαινόταν χαζό κι ανούσιο.
Στην πραγματικότητα,αυτό που συμπεραίνω τώρα πια,είναι πως δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω μου.

Πριν μερικά χρόνια,που βίωσα πως είναι να βρίσκεσαι κάτω από την Κυριαρχία κάποιου,ο πληθυντικός βγήκε αβίαστα.
Κι όχι μόνο βγήκε αβίαστα,αλλά η χειρότερη τιμωρία που μου επιβλήθηκε τότε,ήταν η άρση κυριαρχίας και μαζί με αυτή και η άρση πληθυντικου,για ένα σ/κ.
Με θυμάμαι να προσπαθώ να χρησιμοποιήσω όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις,χωρίς να κάνω αναφορά σε ενικό ή πληθυντικό αριθμό.

Δε νοείται,για εμένα,D/s χωρίς πληθυντικό.

 

Ακριβώς αυτό. Δεν είναι ο πληθυντικός θέμα ορίων και ανταλλαγής ελέγχου. Γι’ αυτό και είπα ότι ξεπέρασε τον τίτλο το νήμα. Επειδή δεν αναφερόμουν στον πληθυντικό.

Εννοείται πως αυτό είναι ένα πιθανό σενάριο. Δεν είναι όμως έτσι όλες οι σχέσεις Ds και δεν καθορίζονται όλοι μέσα από την θέση που έχουν στη σχέση. Σε κάποιους η σχέση αυτή αφορά κομμάτι της ζωής τους και όχι την ζωή τους ολόκληρη. Εξού και μιλούσαμε παλιά, για μερική/ολική παράδοση εξουσίας.

Προσωπικά λοιπόν, θεωρώ πως παίζει να μπορούν να υπάρχουν και διαφορετικά σενάρια.
Να μην υπάρχει εκατέρωθεν ανάγκη για Ds σε περισσότερους τομείς γιατί αυτό δεν το χρειάζεται ή επιθυμεί ή μπορεί κανένας εκ των δύο.
Μπορεί να βαθαίνει η αγάπη και ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη, η στοργή κ.ο.κ. αλλά να μην αλλάζουν εκείνες οι ανάγκες και οι τομείς που έψαχναν κάλυψη μέσα από το Ds.

Εννοείται θα ανατρέξει αν υπάρχει σχέση! Το να ανατρέξω στον σύντροφό μου ή στον φίλο μου, είναι ανθρώπινο. Το Ds, θέλω ακόμα να πιστεύω πως συγκαταλέγει τα ανθρώπινα στους κόλπους του.

Το Ds όμως πέρα από αυτά, που δεν είναι παρεμπιπτόντως επιθυμητά από όλους όσους συνάπτουν Ds σχέσεις, αφορά και άλλα πράματα, όπως τον βαθμό και πεδία ελέγχου της ζωής του που κάποιος επιθυμεί να παραδώσει, και τον βαθμό και το πεδίο ελέγχου που κάποιος θέλει και μπορεί να αναλάβει- δηλαδή αν θα αφορά ολική ή μερική παράδοση ελέγχου, επειδή αυτό είναι απολαυστικό και προσθέτει στην ζωή τους. Αν δεν απολαμβάνει ή αν δεν μπορεί ή θέλει κάποιος να αναλάβει ολόκληρη της ζωής της άλλης, απλά δεν θα βρει κάποια υ που να στοχεύει σ αυτό, αλλά κάποια με την οποία τα όρια τους να ταιριάζουν.

Το να είναι εκεί να ακούει και να λέει άποψη και να δίνει συμβουλή και να στηρίζει ο ένας τον άλλο, εννοείται μπορεί να υπάρχουν μέσα στην σχέση, αν πρόκειται περί σχέσεως. Γιατί δεν ψάχνουν όλοι σχέση ερωτική ή/και σύντροφο ή την ρομαντική δυάδα που να μοιάζει απλά με γάμο της δεκαετίας του 50.

Μπορεί να αφορά πολυάμορους σχέση, όπου ήδη έχει αναλάβει κάποια/ες και δεν έχει το Κ χρόνο και επιθυμία για περισσότερα. Δεν σημαίνει αυτό πως δεν κάνει με τις άλλες Ds, επειδή έχει προσυμφωνηθεί με αυτές μερική ανταλλαγή ελέγχου, στα πλαίσια αυτά. Και μπορεί η 2η, 3η 4η να έχει και άλλη παράλληλη ζωή και οικογένεια και επίσης να επιθυμεί μόνο εκεί και εκεί και όχι στα πάντα.
Και να μην ειναι ο 1ος στον οποίο καταφεύγει για στήριξη, αν το παιδί έχει πυρετό ή αν έσπασε η σωλήνα στο σπίτι.

 

Όσον αφορά τον πληθυντικό ενώπιον ατόμων που δεν έχουν σχέση με τον χώρο. Ποιος ο λόγος να γίνει;
Να γίνω πιο συγκεκριμένος. Για ποιο λόγο να αποφασίσει το Κ κάτι τέτοιο;

 

Στο "τα λέει η νύφη να τ' ακούει η πεθερά", στα παλαιότερα των υποδημάτων μας και η νύφη και το ακροατήριο της νύφης και η πεθερά της νύφης ολτουγκέδερ...
Αν παρ' ελπίδα και κατ' ευχήν πλακωθούν στα κλοτσομπουνίδια νύφη και πεθερά κατ' ιδίαν, ένα "φρουρά" στο κατώφλιο ακουστότητας θα ειπωθεί, για να ησυχάσει το πράμα...

 

Γιατί έτσι γουστάρει.

 

Η μετάφραση σε αυτό είναι, για να νιώσει λίγο πιο Κ.

 

Δηλώνεις αλάνθαστος στις μεταφράσεις, και ο κάτοχος της απόλυτης εγκυρότητάς τους; Oκ.

 

Προσπαθώ να ερμηνεύσω απαντήσεις 15χρονου. Τι να κάνω και εγώ.. Όταν εκφραστείς ως ενήλικας και απαντήσεις τι είναι αυτό που σε ωθεί, θα σταματήσω να κάνω μεταφράσεις.

 

Θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ στο εύλογο ερώτημα σας μιλώντας για Εμένα.

Μέρος του αξιακού Μου συστήματος αποτελεί η ορατότητα.

Δεν Μου αρέσει να ζω σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η μία και μοναδική αντίληψη για την ερωτική έκφραση στον δημόσιο χώρο.
Μου αρέσει να εκφράζονται ελεύθερα όλοι οι άνθρωποι.

Ως εκ τούτου δεν μου αρέσει να έχει το δικαίωμα ένα στρέιτ ζευγάρι να μπορεί να πάρει το παιδί του και να βγουν στο πάρκο να παίξουν όλοι μαζί και να μην έχει το δικαίωμα ένα gay ζευγάρι να το κάνει αυτό.

Δεν Μου αρέσει να έχει το δικαίωμα ένα vanilla ζευγάρι να μπορεί να είναι αγκαλιά στον δημόσιο χώρο και να μην έχει το δικαίωμα ένα Κ/υ ζευγάρι να εκφραστεί έτσι όπως ζεί, χωρίς να πρέπει να κρύβεται.

Κάποιοι μπορεί να μην τους αφορά κάτι τέτοιο, να μην το βλέπουν έτσι, να μην το εγκρίνουν, όμως Εμένα έτσι Μου αρέσει να ζω, στην ορατότητα.

Επιθυμώ λοιπόν το υπό Μου να ακολουθήσει αυτό που Μου αρέσει.

Δεν βρίσκω τίποτε το παράλογο σε αυτό.

Επειδή όμως δεν είναι, ούτε τείνουν όλες οι σχέσεις προς το M/s, όπως πολύ σωστά διευκρίνησε η @lara πιο πάνω, δέχομαι πως υπάρχουν και σχέσεις όπου δεν παραδίδονται όλα τα πεδία της ζωής του υπό στον Κ, και ότι υπάρχουν επίπεδα παράδοσης.

Μιλώντας πάλι για Εμένα, δεν θα δεχόμουν σε καμία περίπτωση ένα τέτοιο όριο και δεν θα προχωρούσα σε σχέση Κ/υ

Και αυτό γιατί Έχω και Εγώ τα δικά Μου όρια.

Έχει, κατά την αντίληψη Μου, σχηματιστεί μια λανθασμένη άποψη για τα όρια στο συγκεκριμένο φόρουμ.
Έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση πως τα όρια είναι το ιερό δικαίωμα του υπό το οποίο οφείλει να σεβαστεί ο Κυρίαρχος και να το αναγνωρίσει ως τέτοιο.
Όμως αυτή η πεποίθηση δεν έχει καμία σχέση με τα όρια.

Τα όρια είναι μια απαραίτητη διαδικασία που εντός της κρίνεται η συμβατότητα ή η ασυμβατότητα.
Δηλαδή δύο άνθρωποι βάζοντας τα όρια Μ/μας εξ αρχής έχουμε την ευκαιρία να δούμε εάν Ε/είμαστε ή δεν Ε/είμαστε συμβατοί.

Σε μια τέτοια οριοθέτηση όπου Μου ζητείται να μην Είμαι ορατός δεν συναινώ.
Και η συναίνεση είναι, όπως συνεχώς λέγεται σε αυτό το φόρουμ, η βάση των Κ/υ σχέσεων.

Δεν το επιθυμώ από βίτσιο ή επειδή Μου προσθέτει ύψος στην Κυριαρχία Μου και νιώθω κάποιος.
Το επιθυμώ γιατί είναι σύμφυτο με το αξιακό Μου σύστημα.

Από εκεί και πέρα, εάν δεν τεθεί τέτοιο όριο αλλά Μου γίνει κατανοητή η δυσκολία να κάνει το υπό το άλμα προς την ορατότητα, τότε σαφώς θα δώσω τον απαιτούμενο χρόνο να το δουλέψει, να το κατανόησει, και να το πράξει.
Σε αυτή την περίπτωση όμως τα πράγματα θα είναι ξεκάθαρα εξ αρχής.
Θα έχει δώσει την συναίνεση του πως θα υπηρετήσει την ανάγκη Μου να Είμαι ορατός.

Φυσικά και τοποθετήσεις του τύπου " έτσι γουστάρω" δεν είναι σοβαρό επιχείρημα Κυρίαρχου σε όποιον ζητά ειλικρινώς να κατανοήσει το γιατί, δεν το συζητώ αυτό.

Όμως το να Είναι ο Κυρίαρχος ξεκάθαρος από την αρχή για το πως θέλει την Κ/υ σχέση Του και να βάζει τα όρια Του είναι νομίζω δικαίωμα Του.

Με εκτίμηση

Iagos

 

Σας ευχαριστώ για την απάντηση. Ξεκάθαρη και απόλυτα κατανοητή και σεβαστή.