D/s σχέσεις και πληθυντικός

Από την κβαντική φυσική μέχρι το "έτσι είναι γιατί έτσι γουστάρω" είναι κόσμους μακρυά.
Βέβαια καταλαβαίνω την αναγκαιότητα των άκρων για την υποστήριξη επιχειρηματολογίας που μπάζει από 40 μεριές.

 

Οντως, ωστόσο ας μείνουμε στη κατανόηση και όχι στην διαστρέβλωση των απλούστερων.

Αλλο το "έτσι είναι γιατί έτσι γουστάρω" γενικώς και αορίστως, και άλλο το "συγκεκριμένα στην Κ/υ, ορίζει ο Κ, είτε το ένα, είτε το άλλο, γιατί έτσι γουστάρει". Απλό;

 

Προς την σωστή κατεύθυνση η αίσθηση και με μπόλικη αισιοδοξία...

 

Κάθε άλλο...

 

Κανένας δεν χρειάζεται να εξηγήσει το σκεπτικό του σε κανέναν, αν δεν το επιθυμεί. Δεν είναι προνόμιο των Κ μόνο.
Το μετέφρασες όπως ήθελες, το μετέφρασα όπως ήθελα  
Η ελλειπής απόδοση, επιδέχεται πολλών μεταφράσεων. Not my problem.

 

Εάν η προσωπική μου στάση είναι να μη λέω "έτσι είναι επειδή έτσι γουστάρω", ή "δεν σε αφορά" αλλά να εξηγώ με ήρεμο, σταθερό, αδιαπραγμάτευτο και ουχί απολογητικό ύφος την εκάστοτε απόφασή μου, αυτό με κάνει λιγότερο Κ από κάποιον που κόβει την επικοινωνία με την υ με τον παραπάνω τρόπο;

Το "δεν σε αφορά" σαφώς θα το πω όταν κρίνω ότι δεν αφορά τη σχέση, αλλά ποτέ όμως ως υπεκφυγή ή υπενθύμιση του ποιος κάνει κουμάντο.

 

Tην εκάστοτε απόφασή σου; Κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση δηλαδή; Αυτή η στάση, ισχύει και στην εκάστοτε εντολή σου; H απόφαση σου δεν είναι εντολή;

Oχι να εξηγείς όταν, όπως και αν γουστάρεις;

Kάπως έτσι; (Τα παραδείγματα, επίτηδες παιδικά)

-Σήμερα θα έρθεις χωρίς εσώρουχα. Εξηγώ...
-Σήμερα δεν θα βγεις. Εξηγώ...
-Γονάτισε και πάρτον. Εξηγώ...
-Kαθάρισέ μου τα παπούτσια με τη γλώσσα σου. Εξηγώ...
-Στις 8 θα με περιμένεις εκεί. Εξηγώ...
-Θα μιλήσουμε το βράδι. Εξηγώ...

Τα παραδείγματα αμέτρητα.

Πάμε τώρα σε παιδικά παραδείγματα στο "δεν σε αφορά"

-Δεν θα βρεθούμε το ΠΣΚ. Εξηγώ...
-Στο πάρτι που διοργανώνω, δεν θα βγάλεις μιλιά. Εξηγώ...
-Στείλε μου τα στοιχεία του διαβατηρίου σου. Εξηγώ...

Που ακριβώς δεν κολλάει το, γιατί έτσι γουστάρω, χωρίς καν να ειπωθεί;

 

1) Ελληνικά μιλάμε, θέλω να πιστεύω, και οι δύο. Άλλο είναι απόφαση, άλλο εντολή, άλλο οδηγία. Υπάρχει λόγος που χρησιμοποιούμε διαφορετική λέξη σε κάθε περίπτωση.
2) Τα παιδικά παραδείγματα δεν έχουν θέση σε μια σχέση ανάμεσα σε συναινούντες ενηλίκους.
3) Όταν επιχειρηματολογούμε, σοβαρολογούμε. Δεν τραβάμε τα λόγια του άλλου από τα μαλιά.

 

Επειδή μιλάμε και οι δύο Ελληνικά, σε ρώτησα στην πρώτη και δεύτερη πρόταση:

...

Βλέπω στην καθημερινότητα, την ανοησία που παράγει η "πολιτική ορθότητα" σε πολλές, μα δυστυχώς πολλές περιπτώσεις στην κοινωνία. Διακρίνω από διάφορες απαντήσεις - απόψεις που εκφράζονται στο forum, πως εμφιλοχώρησε και στη K/υ! Ετσι όπως το πάνε μερικοί/ες, θα καταντήσει, να είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κ, να ορίζει ό,τι του επιτρέπει η Υ! Κάτι όπως το επίσης μνημειώδες "ο αφέντης, είναι σκλάβος της σκλάβας" που έχει γραφεί εδώ μέσα! (Γενικό το σχόλιο)

 

@Discerning
πού να δεις εμείς τι μνημειώδη έχουμε διαβάσει εδώ μέσα!

 

Σαφώς. Δικαιολογημένο, φυσικό και ζητούμενο, οι διαφορές απόψεων σε φόρουμ, όπως και στην κοινωνία. Ωστόσο άλλο η ποικιλία και οι αποκλίσεις που αυτή φέρει, και άλλο το "φεμινίστρια s", "χριστιανός κομμουνιστής", "φιλάνθρωπος ναζιστής", "αναρχικός φιλοεξουσιαστής", σκλάβος αφέντης", "αγράμματος ακαδημαϊκός", "μόνο ιεραποστολικό", "δημοκρατική Κ/υ", "άξεστος ευγενικός", "μαζοχιστής Κ", "εν μέρει ΤPE" κλπ, κλπ... Εχουν και τα οξύμωρα σχήματα το ταβάνι τους!