Day 1

Διαβασα το προφιλ του στο collar. Ωραιο. 42 ετων 180 εκατοστα 80 κιλα. Γεροδεμενος στη φωτο που ειχε με το μαγιω του. Φανταζομαι θα του στελνουν συνεχεια μηνυματα.

Εγραφε "αν αποφασισεις να μου στειλεις μηνυμα να εισαι ευγενικος, να ξερεις την θεση σου. Μην κανεις copy paste, να μην ειναι σκετο γεια"

Για δυο εβδομαδες εγραφα κι εσβηνα το μηνυμα. Δεν μου αρεσε τιποτα ετρεμα.
Καλοκαιρακι σαν τωρα στα 30 μου.
Εκεινο το απογευμα το αποφασισα.

Γδυθηκα, γονατισα εβαλα το λαπ τοπ στον καναπε.

" Κυριε, καλησπερα.

Ειμαι ο Μαριος, ειμαι 30 ετων. 185 εκατοστα 78 κιλα καστανος. Εχω γραψει κι εχω σβησει αυτο το μηνυμα παρα πολλες φορες. Σημερα, τωρα, ειμαι γυμνος, γονατιστος και σας γραφω. Δυσκολευομαι με αυτα, δεν ξερω τι πρεπει να γραψω. Ξερω τι θα ηθελα να μαθω, για εσας. Πραγματα απλα, καθημερινα που σας κανουν χαρουμενο, ικανοποιημενο. Γιατι αν εχω μια ευκαιρια να σας υπηρετησω, αυτο θα γινεται μονο αν σας ειμαι χρησιμος.
Προτρεχω μαλλον, σχεδον τρεμω που τα γραφω κι εχω στυση. Δεν μπορω να το ελεγξω, συμβαινει. Το μοιραζομαι γιατι θελω να ειμαι ειλικρινης απο την αρχη.
Δεν θα το ξαναδιαβασω , θα μετανιωσω καθε λεξη που εγραψα.

Σας ευχαριστω για τον χρονο Σας"

Πατησα, το εστειλα. Ξερετε στο κολαρ αν οας στο sent δειχνει αν το διαβασε. Για μια βδομαδα δεν το ειδε μεχρι που το εκανε. Τρελλαθηκα, αλλαξε ο κοσμος μου ολος, φωτισε και τωρα κρεμομουν απο τα δακτυλα του

"Μαριε ειμαι ο Νικος, προτιμω το Κυριος Νικος ή το σκετο Κυριε. Δεν σου εγραψα τοσο καθρο γιατι το inbοχ μου ειναι γεματο.

Δεν σου κρυβω οτι το δικο σου ειναι το πιο ειλικρινες μηνυμα που εχω δεχθει μεχρι τωρα. Εισαι ο πρωτος που εστιασε γυρω απο μενα, ακομα και ο τροπος που το εκανες γυμνος και γονατιστος ειναι απολυτα σωστος. Ειναι φυσιολογικο οτι καυλωσες και χαιρομαι που το μοιραστηκες μαζι μου. Δεν εισαι σκλαβος μου, αν ησουν θα φορουσες κλουβι μονιμα. Να τωρα βιαζομαι εγω, αλλα ειναι μεσα σε αυτα που με κανουν χαρουμενο. Οπως ενα ωραιο λευκο κρασι, ενα νοστιμο φαγητο, μια βολτα, ενα βιβλιο, μια καλη πιπα.

Μπορεις στη διαρκεια αυτης της επικοινωνιας μας να με ρωτας κ να μου λες οτι επιθυμεις. Θελω να σε γνωρισω καλα πριν προχωρησουμε παρακατω."

Το διαβασα ολο με μιας, το κατεβασα μονορουφι, χαμογελασα στα σημεια με το κλουβι και την πιπα. Σαν να διαβαζε τις σκεψεις μου. Ανταλλαξαμε πολλα μηνυματα του ειπα τα παντα για εμενα κι εκεινος το ιδιο. Μιλουσαμε σε αμεσα μηνυματα μεσω skype.

-Μαριε ηρθε ο καιρος που θελω να σε δω.
-Να σας στειλω φωτο μου;
-Προτιμω την καμερα.
-Να ντυθω ή να παραμεινω γυμνος Κυριε;
Εκανε μια μικρη παυση ισως το παραπηγα.
-βαλε ενα σλιπ

Ανοιξαμε τη καμερα. Κοιτουσα το πατωμα. Οχι την οθονη, ακουσα τη μπασα φωνη του.
-Εισαι πολυ ομορφος, ατριχος. Μπορεις να με κοιταξεις.
Εστρεψα το βλεμμα μου στην οθονη. Φορουσε κι εκεινος μονο ενα λευκο σλιπ. Πανεμορφος. Εμεινα με ανοιχτο το στομα, κοκκινησα απο ντροπη.

-Δεν πειραζει μου ειπε.
Τον ηξερα, γνωριζομασταν μεσω γνωστων.
-Ημουν σχεδον σιγουρος οτι ησουν εσυ
Τα ματια μου ειχαν γεμισει δακρυα.
-Δηλαδη τωρα θα με αφησετε;
Γελασε.
-Θελω να βγαλεις το σλιπ σου, να γονατισεις και να στρεψεις την καμερα πανω σου αφου αναψεις ολα τα φωτα στο δωματιο σου.

Μεσα μου χτυπαγε ενα καμπανακι να κλεισω την συνδεση και να χαθω. Δεν μπορουσα. Αναψα το φως, εβγαλα το σλιπ μου και γονατισα.

-Δεν υπαρχει λογος να ντρεπεσαι. Γνωριζομαστε, ενταξει, συμβαινει. Καλο ειναι, ξερουμε και οι δυο λοιπον πως ειμαστε αληθινοι.
Εγνεψα καταφατικα.

-Εχεις καιρο να υπηρετησεις καποιον, χρειαζεσαι εκπαιδευση. Θα παμε για φαγητο αυριο. Στις 7 στο Θησειο.

 

μάριος ειναι το πραγματικό σου ονομα; ή το εβαλες για χάρη του λόγου;