Day 2

Θησειο. Ποσες φορες εχω παρει τον ηλεκτρικο για να βρεθω με καποιον εδω. Η προηγουμενη σχεση μου εδω ξεκινησε. Καλες αναμνησεις.

Πηγα στην ωρα μου. Αγχωνομουν. Ενα τζιν, τ σερτ σνικερ χωρις καλτσα.
Με πλησιασε χωρις να το καταλαβω
-Γεια σου
-Γεια Σας Κυριε το ειπα δυνατα, μπορει να μας ακουσαν. Χαμογελασε. Φορουσε ενα λευκο πουκαμισο, μεσα απο το παντελονι του. Τα ματια μου ασυναισθητα επεσαν στην καφε δερματινη ζωνη του. Το παρατηρησε.

Καθισαμε σε ενα μαγαζι που ειχε κλεισει τραπεζι.
-Εισαι λιγομιλητος εδω, μονο τη ζωνη μου κοιτας.

-Συγνωμη..
Εβαλε τα γελια
-Χαλαρωσε βρε.
-Εχετε... με αυτην;
-Με ρωτας αν εχω δειρει καποιον με αυτη την ζωνη,μικρε;
Η μπασα φωνη του γεμιζε το χωρο μπορει και να τον ακουσαν. Κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου.

-Η απαντηση ειναι οχι.

Ξεφυσηξα ανακουφισμενος

-Αλλα αν μου δοθει η ευκαιρια θα σε μαστιγωσω αποψε με αυτη!
Με κοιταξε στα ματια κι εννοουσε καθε λεξη

-Μαλιστα, Κυριε.
Δεν ηξερα τι αλλο ν' απαντησω. Μας εφεραν κρασι και καποια ορεκτικα. Αρχισαμε να μιλαμε πιο ηρεμα.

-Λοιπον μικρε σου αρεσει που εισαι εδω μαζι μου;
-Ναι πολυ.
-Εισαι ομως σκεπτικος, μιλησε μου!

-Εχετε δικαιο. Δεν ξερω τι να κανω, τι να πω. Αλλα..
Εκανα μια μικρη παυση.
-Θελω να σας υπηρετησω, να γινω υποτακτικος σας;
-Σκλαβος μου;
-Σκλαβος Σας, Κυριε.

Χαμογελασε.

-Ειδες δεν ηταν δυσκολο. Θελω να ερθεις σπιτι μου αποψε, να σε δοκιμασω. Μετα θα σου πω αν μου κανεις.

-Ειμαι ετοιμος, Κυριε.

-Ενταξει, φαε.