Dirty Letters to Nora

1909. Ο James Joyce ζει στην Τεργέστη (Ιταλία) με την οικογένειά του. Στα τέλη Οκτωβρίου, φεύγει μόνος του για το Δουβλίνο σε ένα επαγγελματικό ταξίδι και μένει εκεί έως το τέλος του Δεκεμβρίου. Κάνει μία συμφωνία με τη γυναίκα του να γράφουν κάθε μέρα ο ένας στον άλλον ερωτικές επιστολές. Οι επιστολές της γυναίκας του χάθηκαν, αλλά αυτές που έγραψε αυτός δημοσιεύθηκαν το 1975, οι "βρώμικες" επιστολές του Joyce προς την γυναίκα του.

Μεταφράζω από το βιβλίο του Richard Ellmann, Selected Letters of James Joyce, Introduction, Faber & Faber, London, 1975,

"Αν και αυτά τα γράμματα είναι ειλικρινή, το πνεύμα τους μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί. Ο σκοπός τους ήταν τον ικανοποιήσουν σεξουαλικά και να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο και για την γυναίκα του, και σε κάποια σημεία επικεντρώνονται σε ιδαιτερότητες της σεξουαλικής συμπεριφοράς, μερικές από τις οποίες μπορούν να ονομαστούν στην ουσία διαστροφικές. Έχουν στοιχεία φετιχισμού, πρωκτικές εμμονές, παράνοια και μαζοχισμό, αλλά πριν στριμώξουμε τον Joyce σε αυτές τις κατηγορίες και τον καταδικάσουμε στην τυραννία τους πρέπει να θυμηθούμε ότι ήταν ικανός, στο έργο του, να τις γελοιοποιεί όλες ως παγίδες της Κίρκης, να τις μετατρέπει σε θεατρίνικα σκετσάκια. Ακόμη, οι επιστολές αυτές αντιστέκονται σε τέτοιου είδους ταμπέλες λόγω του απώτερου στόχου τους: πέρα από τον άμεσο σεξουαλικό στόχο, ο Joyce επιθυμεί να τεμαχίσει και να ανασυνθέσει και να αποκρυσταλλώσει το συναίσθημα της αγάπης. Πηγαίνει ακόμη παραπέρα: όπως ο Richard Rowan, ο ήρωας στο θεατρικό του έργο Exiles, επιθυμεί να πάρει στην κατοχή του την ψυχή της γυναίκας του, και αυτή την δική του, σε απόλυτη γύμνια. Να γνωρίσει ο ένας τον άλλον πέρα από την αγάπη και το μίσος, πέρα από την περηφάνια και την ενοχή, σχεδόν πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες, αυτή είναι η διακαής επιθυμία του."

To NORA
Dublin 2 December 1909

My love for you allows me to pray to the spirit of eternal beauty and tenderness mirrored in your eyes or fling you down under me on that softy belly of yours and fuck you up behind, like a hog riding a sow, glorying in the very stink and sweat that rises from your arse, glorying in the open shape of your upturned dress and white girlish drawers and in the confusion of your flushed cheeks and tangled hair. It allows me to burst into tears of pity and love at some slight word, to tremble with love for you at the sounding of some chord or cadence of music or to lie heads and tails with you feeling your fingers fondling and tickling my ballocks or stuck up in me behind and your hot lips sucking off my cock while my head is wedged in between your fat thighs, my hands clutching the round cushions of your bum and my tongue licking ravenously up your rank red cunt. I have taught you almost to swoon at the hearing of my voice singing or murmuring to your soul the passion and sorrow and mystery of life and at the same time have taught you to make filthy signs to me with your lips and tongue, to provoke me by obscene touches and noises, and even to do in my presence the most shameful and filthy act of the body. You remember the day you pulled up your clothes and let me lie under you looking up at you while you did it? Then you were ashamed even to meet my eyes.

You are mine, darling, mine! I love you. All I have written above is only a moment or two of brutal madness. The last drop of seed has hardly been squirted up your cunt before it is over and my true love for you, the love of my verses, the love of my eyes for your strange luring eyes, comes blowing over my soul like a wind of spices. My prick is still hot and stiff and quivering from the last brutal drive it has given you when a faint hymn is heard rising in tender pitiful worship of you from the dim cloisters of my heart.

Nora, my faithful darling, my seet-eyed blackguard schoolgirl, be my whore, my mistress, as much as you like (my little frigging mistress! My little fucking whore!) you are always my beautiful wild flower of the hedges, my dark-blue rain-drenched flower.

JIM

Στη Νόρα
Δουβλίνο 2 Δεκεμβρίου 1909

Η αγάπη μου για σένα μου επιτρέπει να προσεύχομαι στο πνεύμα της αιώνιας ομορφιάς σου και της τρυφερότητας που καθρεφτίζεται στα μάτια σου ή να σε πετάω από κάτω μου σ΄ αυτή τη μαλακιά κοιλιά σου και να σε γαμάω από πίσω, σαν γουρούνι που καβαλικεύει μια γουρούνα, δοξάζοντας το μεγαλείο αυτής της μυρωδιάς και του ιδρώτα που αναδύεται από τον κώλο σου, δοξάζοντας το ανοιχτό σχήμα του ανασηκωμένου φουστανιού σου και της άσπρης κοριτσίστικης κιλότας σου και τα ντροπιασμένα κόκκινα μάγουλά σου και τα μπερδεμένα μαλλιά σου. Μου επιτρέπει να αναλύομαι σε λυγμούς οίκτου και αγάπης με την παραμικρή λέξη, να τρέμω από αγάπη για σένα στον ήχο κάποιας νότας ή μουσικής μελωδίας ή να ξαπλώνω μαζί σου ανάποδα με το κεφάλι μου στα πόδια σου νιώθοντας τα δάχτυλά σου να χαϊδεύουν και να γαργαλούν τα’ αρχίδια μου ή να χώνονται πίσω μου και τα καυτά σου χείλη να ρουφάνε τον πούτσο μου καθώς το κεφάλι μου είναι σφηνωμένο ανάμεσα στα παχιά σου μπούτια, με τα χέρια μου να γραπώνουν τα στρογγυλά κωλομέρια σου και την γλώσσα μου να γλύφει πεινασμένα το ξινό κόκκινο μουνί σου. Σου έχω διδάξει να λιποθυμάς σχεδόν στο άκουσμα της φωνής μου που τραγουδά ή ψιθυρίζει στην ψυχή σου το πάθος και την θλίψη και το μυστήριο της ζωής και ταυτόχρονα σου έχω διδάξει να μου κάνεις βρωμερά καλέσματα με τα χείλια σου και την γλώσσα σου, να με ανάβεις με χυδαία αγγίγματα και θορύβους, ακόμη και να κάνεις μπροστά μου την πιο εξευτελιστική και βρώμικη πράξη του σώματος. Θυμάσαι την μέρα που σήκωσες τα ρούχα σου και με άφησες να ξαπλώσω από κάτω σου και να σε κοιτάω καθώς το έκανες; Μετά ντρεπόσουν ακόμη και να αντικρίσεις τα μάτια μου.

Είσαι δική μου αγάπη μου, δική μου! Σ’ αγαπώ. Όλα όσα έγραψα πιο πάνω είναι μόνο μια δυο στιγμές κτηνώδους τρέλας. Η τελευταία σταγόνα του σπέρματος μόλις τινάχτηκε μέσα στο μουνί σου πριν τελειώσουν όλα και η αληθινή αγάπη μου για σένα, η αγάπη των στίχων μου, η αγάπη των ματιών μου για τα παράξενα ελκυστικά μάτια σου, έρχεται και σαρώνει την ψυχή μου σαν άνεμος μυρωδικών. Ο πούτσος μου είναι ακόμη ζεστός και σκληρός και τρέμει από την τελευταία βίαιη ώθηση που σου έδωσε όταν ένας αχνός ύμνος ακούγεται να ανεβαίνει σε μια τρυφερή αξιολύπητη λατρεία για σένα από τους σκοτεινούς ναούς της καρδιάς μου.

Νόρα, πιστή μου αγάπη, άτακτη μαθήτρια με τα σχιστά μάτια, γίνε η πουτάνα μου, η ερωμένη μου, όσο θέλεις (μικρή μου γαμιόλα! Μικρή μου πόρνη!) είσαι πάντα το όμορφο άγριο λουλούδι μου, το σκούρο μπλε λουλούδι μου μουσκεμένο απ’ την βροχή.

Τζιμ

 

To NORA
Dublin 3 December 1909

……., you seem to turn me into a beast. It was you yourself, you naughty shameless girl who first led the way. It was not I who first touched you long ago down at Ringsend. It was you who slid your hand down down inside my trousers and pulled my shirt softly aside and touched my prick with your long tickling fingers and gradually took it all, fat and stiff as it was, into your hand and frigged me slowly until I came off through your fingers, all the time bending over me and gazing at me out of your quiet saintlike eyes. It was your lips too which first uttered an obscene word. I remember well that night in bed in Pola.

Tired of lying under a man one night you tore off your chemise violently and got on top of me to ride me naked. You stuck my prick into your cunt and began to ride me up and down. Perhaps the horn I had was not big enough for you for I remember that you bent down to me face and murmured tenderly "Fuck up, love! Fuck up, love!"

Nora dear, I am dying all day to ask you one or two questions. Let me, dear, for I have told you everything I ever did and so I can ask you in turn. When that person (Vincent Cosgrave) whose heart I long to stop with the click of a revolver put his hand or hands under your skirts did he only tickle you outside or did he put his finger or fingers up into you? If he did, did they go up far enough to touch that little cock at the end of your cunt? Did he touch you behind? Was he a long time tickling you and did you come? Did he ask you to touch him and did you do so? If you did not touch him did he come against you and did you feel it?

Another question, Nora. I know that I was the first man that blocked you but did any man ever frig you? Did that boy (Michael Bodkin) you were fond of ever do it? Tell me now, Nora, truth for truth, honesty for honesty. When you were with him in the dark at night did your fingers never, never unbutton his trousers and slip inside like mice? Did you ever frig him, dear, tell me truly or anyone else? Did you never, never, never feel a man's or a boy's prick in your fingers until you unbuttoned me? If you are not offended do not be afraid to tell me the truth. Darling, darling, tonight I have such a wild lust for your body that if you were here beside me and even if you told me with your lips that half the redheaded louts in the county Galway had had a fuck at you before me I would still rush at you with desire.

Στη Νόρα
Δουβλίνο 3 Δεκεμβρίου 1909

……., φαίνεται πως με μεταμορφώνεις σε ένα κτήνος. Ήσουν εσύ η ίδια, άτακτο ξεδιάντροπο κορίτσι που έδειξες πρώτη το δρόμο. Δεν ήμουν εγώ αυτός που πρώτος σε άγγιξε πριν πολύ καιρό κάτω στο Ringsend. Εσύ ήσουν που γλίστρησες το χέρι σου μέσα στο παντελόνι μου και τράβηξες απαλά στο πλάι το πουκάμισό μου και άγγιξες τον πούτσο μου με τα μακριά σου δάχτυλα που με γαργαλούσαν και σιγά σιγά το πήρες όλο, χοντρό και σκληρό όπως ήταν, μέσα στο χέρι σου και με μαλάκισες αργά μέχρι που έχυσα μέσα στα δάχτυλά σου, όλη την ώρα σκύβοντας από πάνω μου και κοιτάζοντάς με με τα σιωπηλά μάτια σου της αγίας. Και ήταν τα δικά σου χείλη που πρώτα άρθρωσαν μια χυδαία λέξη. Θυμάμαι καλά εκείνη τη νύχτα στο κρεβάτι στην Pola.

Μια νύχτα που βαρέθηκες να ξαπλώνεις κάτω από έναν άντρα έσκισες βίαια την νυχτικιά σου και ανέβηκες πάνω μου να με καβαλικέψεις γυμνή. Έχωσες τον πούτσο μου μέσα στο μουνί σου και άρχισες να με ιππεύεις πάνω και κάτω. Ίσως να μην ήταν αρκετά σηκωμένο για σένα γιατί θυμάμαι που έσκυψες κοντά στο πρόσωπό μου και ψιθύρισες τρυφερά «Γάμα με προς τα πάνω, αγάπη μου! Γάμα με προς τα πάνω, αγάπη μου!»

Καλή μου Νόρα, όλη μέρα πεθαίνω να σε ρωτήσω ένα δυο πράγματα. Άσε με , καλή μου, γιατί εγώ σου έχω πει τα πάντα που έκανα στη ζωή μου κι έτσι μπορώ να σε ρωτήσω κι εγώ τώρα. Όταν αυτό το άτομο (ο Vincent Cosgrave) που την καρδιά του θα ήθελα να σταματήσω με το κλικ ενός περίστροφου έβαλε το χέρι του ή τα χέρια του κάτω από τη φούστα σου σε γαργάλισε απ’ έξω μόνο ή έβαλε το δάχτυλο ή τα δάχτυλά του μέσα σου; Αν το έκανε, πήγαν αρκετά ψηλά ώστε ν’ αγγίξουν αυτό το μικρό πουτσάκι στην κορυφή του μουνιού σου; Σ’ ακούμπησε από πίσω; Σε γαργαλούσε πολλή ώρα και έχυσες; Σου ζήτησε να τον αγγίξεις κι αυτόν και το έκανες; Αν δεν τον άγγιξες έχυσε καθώς τριβόταν επάνω σου και το ένιωσες;

Ακόμη μια ερώτηση, Νόρα. Ξέρω ότι ήμουν ο πρώτος άντρας που σου τον έχωσε αλλά σε μαλάκισε ποτέ κανένας άντρας; Αυτό το αγόρι (ο Michael Bodkin) που συμπαθούσες το έκανε ποτέ; Πες μου τώρα, Νόρα, την αλήθεια, όλη την αλήθεια Όταν ήσουν μαζί του στο σκοτάδι τη νύχτα τα δάχτυλά σου ποτέ δεν ξεκούμπωσαν το παντελόνι του να χωθούν μέσα σαν ποντίκια; Ποτέ δεν τον έπαιξες, καλή μου, πες μου αλήθεια ή κάποιον άλλον; Δεν ένιωσες ποτέ, ποτέ, ποτέ τον πούτσο ενός άντρα ή ενός αγοριού με τα δάχτυλά σου μέχρι που ξεκούμπωσες εμένα; Αν δεν ντρέπεσαι μην φοβάσαι να μου πεις την αλήθεια. Αγάπη μου, αγάπη μου, απόψε έχω τέτοιο άγριο πόθο για το κορμί σου που αν ήσουν εδώ δίπλα μου ακόμη και αν μου έλεγες με τα χείλια σου ότι οι μισοί κοκκινομάλληδες βλάχοι στην επαρχία Galway σε είχαν πηδήξει πριν από μένα πάλι θα έτρεχα κοντά σου με πόθο.

 

To NORA
Dublin 6 December 1909

I would like you to wear drawers with three or four frills one over the other at the knees and up the thighs and great crimson bows in them, I mean not schoolgirls' drawers with a thin shabby lace border, thigh round the legs and so thin that the flesh shows with a full loose bottom and wide legs, all frills and lace and ribbons, and heavy with perfume so that whenever you show them, whether in pulling up your clothes hastily to do something or cuddling yourself up prettily to be blocked, I can see only a swelling mass of white stuff and frills and so that when I bend down over you to open them and give you a burning lustful kiss on your naughty bare bum I can smell the perfume of your drawers as well as the warm odour of your cunt and the heavy smell of your behind.

Have I shocked you by the dirty things I wrote to you? You think perhaps that my love is a filthy thing. It is, darling, at some moments. I dream of you in filthy poses sometimes. I imagine things so very dirty that I will not write them until I see how you write yourself. The smallest things give me a great cockstand - a whorish movement of your mouth, a little brown stain on the seat of your white drawers, a sudden dirty word spluttered out by your wet lips, a sudden immodest noise made by you behind and then a bad smell slowly curling up out of your backside. At such moments I feel mad to do it in some filthy way, to feel your hot lecherous lips sucking away at me, to fuck between your two rosy-tipped bubbies, to come on your face and squirt it over your hot cheeks and eyes, to stick it between the cheeks of your rump and bugger you.

Basta per stasera!

I hope you got my telegram and understood it.

Goodbye, my darling whom I am trying to degrade and deprave. How on God's earth can you possibly love a thing like me?

O, I am anxious to get your reply, darling!

JIM

Στη Νόρα
Δουβλίνο 6 Δεκεμβρίου 1909

Θα ήθελα να φοράς κιλότα με τρεις ή τέσσερις σειρές φραμπαλά το ένα πάνω στο άλλο στα γόνατα και ψηλά στα μπούτια και μεγάλους μωβ φιόγκους, δεν εννοώ κιλότα για μαθήτριες με στενή μίζερη μπορντούρα, λεπτή στους μηρούς και τόσο διάφανη που να φαίνεται η σάρκα με φαρδύ χαλαρό τελείωμα και φαρδιά στις γάμπες, όλη με φραμπαλά και δαντέλες και κορδόνια, και αρωματισμένη βαριά έτσι ώστε όποτε την δείχνεις, είτε ανασηκώνοντας τα ρούχα σου βιαστικά είτε όταν κουλουριάζεσαι όμορφα για να πηδηχτείς, να μπορώ να δω μόνο μία μάζα να φουσκώνει από κάτι άσπρο με δαντέλες και όταν σκύβω πάνω σου να σου την βγάλω και να σου δώσω ένα καυτό λάγνο φιλί στον άτακτο γυμνό σου κώλο να μπορώ να μυρίσω το άρωμα της κιλότας σου καθώς και το ζεστό άρωμα του μουνιού σου και την βαριά μυρωδιά του πισινού σου.

Σε σόκαρα με τα βρώμικα πράγματα που σου έγραψα; Ίσως να πιστεύεις ότι η αγάπη μου είναι ένα βρωμερό πράγμα. Είναι, αγάπη μου, κάποιες στιγμές. Σε ονειρεύομαι σε χυδαίες στάσεις μερικές φορές. Φαντάζομαι πράγματα τόσο βρώμικα που δεν θα τα γράψω μέχρι να δω πώς γράφεις εσύ. Τα πιο μικρά πράγματα μου προκαλούν τεράστια στύση – μία πουτανίστικη κίνηση του στόματός σου, μία μικρή καφετιά κηλίδα στην άσπρη σου κιλότα, μια ξαφνική χυδαία λέξη που έφτυσαν τα υγρά σου χείλια, ένας ξαφνικός ξεδιάντροπος ήχος που κάνει ο πισινός σου και μετά μία άσχημη μυρωδιά που αναδύεται από πίσω σου. Τέτοιες στιγμές τρελαίνομαι να το κάνουμε με κάποιο βρώμικο τρόπο, να αισθανθώ τα καυτά έκφυλα χείλια σου να με ρουφούν, να σε γαμάω ανάμεσα στα ρόδινα πέταλά σου, να χύνω στο πρόσωπό σου και να ψεκάζω τα ζεστά σου μάγουλα και τα μάτια σου, να το χώνω ανάμεσα στα κωλομέρια σου και να σε σοδομίζω.

Φτάνει γι απόψε!

Ελπίζω να έλαβες το τηλεγράφημά μου και να το κατάλαβες.

Αντίο, αγάπη μου που προσπαθώ να σε εξευτελίσω και να σε διαφθείρω. Πώς είναι δυνατόν, για το Θεό, να αγαπάς ένα πράγμα σαν εμένα;

Ω, ανυπομονώ για την απάντησή σου, αγάπη μου!

Τζιμ

 

κρίμα που δεν υπάρχουν αυτές της γυναίκας του ,τώρα είναι σαν μονόλογος ,κοινές φαντασιώσεις εποχής ,προτιμώ τους διαλόγους ,θα αναγκαστώ να φαντασιώνομε τις απαντήσεις τώρα..!

 

Γλυκέ μου blindfold, τις έχω ήδη γράψει (όπως τις φαντάζομαι) και θα ακολουθήσουν.

Μα τόσο τηλεπαθητικός; 

 

To JIM
Trieste 4 December 1909

My darling, your letters make me so horny that my bubbies puff up just at the thought of your long fingers feeling their way up my pussy. My little “cock” is purple and swollen and pulsates with blood, an untold spasm is waiting patiently for your hard touch, my love, I am writing with my right hand and I am frigging with the left, I am doing it hard the way I like it and the way you like it, when I cum I will stop writing and smear the letter with the juices of my cunt, then rush to the G.P.O. with the thought of you opening my letter and lifting the dirty sheet to your lovely face, and staying there a while, standing in the middle of the room, with the stale smell of my cunt tickling your very soul and your balls swelling huge, filled with your sweet spunk.

I want you to frig twice as you read this letter. Then mix your semen with my juices onto these words that are born out of my terrible love for you. I am yours and you are mine, you know it, for ever. I will suck your cock until there is not a single drop left in you and I will swallow you and I still won’t be satiated and I will come behind you and stick my nose into your behind and smell deeply your inner smell and I will probe your arsehole with my snake tongue, there, where it is dark, and it is mine as much as it is yours, and I will then be a little satiated when you cum for a second time if you spurt your spunk onto my face and let it trickle slowly down my cheeks like white and creamy tears in the rain.

It is done my darling, take it.

Nora


Στον Τζιμ
Τεργέστη 4 Δεκεμβρίου 1909

Αγάπη μου, τα γράμματά σου με καβλώνουν τόσο που τα μουνόχειλά μου πρήζονται μόνο με τη σκέψη ότι τα μακριά σου δάχτυλα γλιστρούν μέσα στο μουνάκι μου. Το μικρό μου «πουτσάκι» είναι μωβ και πρησμένο και χτυπάει ρυθμικά γεμάτο αίμα, ένας ανείπωτος σπασμός περιμένει υπομονετικά για το σκληρό σου άγγιγμα, αγάπη μου, γράφω με το δεξί μου χέρι και μαλακίζομαι με το αριστερό, το κάνω δυνατά όπως μου αρέσει και όπως σου αρέσει, όταν χύσω θα σταματήσω να γράφω και θα πασαλείψω το γράμμα με τα ζουμιά του μουνιού μου, μετά θα τρέξω στο ταχυδρομείο με την σκέψη σου να ανοίγεις το γράμμα μου και να φέρνεις το βρώμικο χαρτί στο υπέροχο πρόσωπό σου, και να μένεις εκεί για λίγο, όρθιος στη μέση του δωματίου, με την μπαγιάτικη μυρωδιά του μουνιού μου να σου γαργαλάει την ίδια σου την ψυχή και τα αρχίδια σου να φουσκώνουν τεράστια, γεμάτα με το γλυκό σου σπέρμα.

Θέλω να μαλακιστείς δυο φορές καθώς θα διαβάζεις αυτό το γράμμα. Μετά να ανακατέψεις τα χύσια σου με τα υγρά μου πάνω σ’ αυτές τις λέξεις που γεννιούνται από την τρομερή αγάπη μου για σένα. Είμαι δικιά σου και είσαι δικός μου, το ξέρεις, για πάντα. Θα ρουφήξω τον πούτσο σου μέχρι που να μη μείνει ούτε σταγόνα μέσα σου και θα σε καταπιώ και πάλι δεν θα έχω χορτάσει και θα έρθω από πίσω σου και θα χώσω τη μύτη μου μέσα στον πισινό σου και θα μυρίσω βαθιά την εσωτερική μυρωδιά σου και θα χώσω την φιδίσια γλώσσα μου μέσα στην κωλοτρυπίδα σου, εκεί, όπου είναι σκοτεινά, και είναι δικιά μου όσο είναι και δικιά σου, και τότε θα έχω χορτάσει λίγο όταν χύσεις για δεύτερη φορά αν ψεκάσεις τα χύσια σου πάνω στο πρόσωπό μου και τα αφήσεις να κυλούν αργά στα μάγουλά μου σαν άσπρα και κρεμώδη δάκρυα στη βροχή.

Τελείωσα αγάπη μου, πάρτα.

Νόρα

 

εξαιρετικο πραγματικα  

Διαβαζοντας την "απαντηση" της Νορας μου ρθε στο μυαλο , πατωντας κι εχοντας μπουσουλα τον γενικοτερο καμβα , να γραψω κι εγω μια υποθετικη απαντηση. Ομολογω πως μ εξεπληξε το αποτελεσμα. Βγηκε τελειως διαφορετικο απο το δικο σου, παρολο που χρησιμοποιησα πανω κατω τις ιδιες λεξεις και κρατωντας το ιδιο στυλ..

Μα θα μου πεις.. ετσι ειναι.. 2 ανθρωποι διαφορετικοι, με διαφορετικες ματιες και αλλο στυλ μπορουν να γραψουν μιλωντας για το ιδιο θεμα 2 ολοσδιολου διαφορετικες ιστοριες..

ΥΓ. Σε ευχαριστω που μ εκανες να το σκεφτω

 

Dublin, January 4, 1910

My dearest Nora,

Thank you for your sweet fluids.

While you have a thing it can be taken from you. But when you give it, you have given it. No robber can take it from you then, and it is yours for ever when you have given it. It will be yours always. That is to give.

Υour fluids, and your loving heart, are safe here with me now.

In adoration,
Jim


Δουβλίνο, 4 Ιανουαρίου 1910

Πολυαγαπημένη μου Νόρα,

Σ'ευχαριστώ για τα γλυκά υγρά σου.

Όσο έχεις κάτι, μπορεί να στο πάρουν. Αλλά όταν το δίνεις, το έχεις δώσει. Κανένας δε μπορεί να στο κλέψει πλέον, και είναι παντοτινά δικό σου όταν το έχεις δώσει. Θα είναι δικό σου για πάντα. Αυτό είναι το να δίνεις.

Τα υγρά σου, και η αγαπημένη σου καρδιά, είναι ασφαλή τώρα, με 'μένα.

Σε λατρεύω,
Τζιμ

 

Αν θέλεις, μπορείς να το μοιραστείς μαζί μας. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον πιστεύω. Και όποιος άλλος θέλει μπορεί να το κάνει. Εφόσον τα γράμματα της Νόρας έχουν χαθεί, δυστυχώς.

Είναι σαν να ξαναζωντανεύει ένας μεγάλος έρωτας. Σαν να του δίνουμε πνοή. Ποτέ δεν θα το πίστευε το υπέροχο αυτό ζεύγος ότι κάποτε θα βρίσκονταν εδώ ανάμεσά μας. Όταν πρωτοδιάβασα τα γράμματα αυτά, πριν λίγα χρόνια, τα απέρριψα. Θεώρησα ότι ήταν μία ατυχής στιγμή του μεγάλου συγγραφέα. Τώρα καταλαβαίνω ότι έκανα λάθος. Όταν λατρεύεις κάποιον συμμετέχουν όλα, χωρίς ντροπές κι αναστολές. Είναι μια γιορτή του πνεύματος και του σώματος σε πλήρη αρμονία.

 

DocHeart, πολύ πολύ όμορφο. Πιστεύω πως ούτε ο ίδιος ο Τζόυς δεν θα τα έλεγε πιο ωραία. Μπορείς να συνεχίσεις όποτε θέλεις. Αν και οι επόμενες επιστολές του ξεπερνούν λίγο τα όρια της αισθητικής μου, πρέπει να παραδεχτώ ότι η σεμνοτυφία δεν έχει καμία θέση στον έρωτα. Ας τεντώσουμε λίγο τα όριά μας...

 

Τεργέστη 4 Δεκεμβρίου 1909



Αγάπη μου, τα γράμματά σου με καβλώνουν τόσο που το μέσα μου πονάει και πρήζεται μόνο με τη σκέψη ότι τα μακριά σου δάχτυλα γλιστρούν μέσα στο αιδοίο μου. Τα βλέπω μπροστά μου κι ας μας χωρίζουν τόσα χιλιόμετρα! Τα χω δει να γράφουν, να κρατάνε τσιγάρο, να σφίγγουν ένα ποτήρι κρασί και να μπαίνουν μέσα μου ψάχνοντας με.
Η κλειτορίδα μου φουσκώνει, γίνομαι μούσκεμα , την «ακούω» που χτυπάει ρυθμικά με το αίμα να την κατακλύζει, ένα ρυθμικό τακ-τακ , σαν τρόμπα που ρουφάει και με το άγγιγμα σου, το τρυφερό, το διεισδυτικό και μετά το αχόρταγο φτύνει. Φτύνει! τι φριχτή λέξη όχι όμως για σένα αγάπη μου. Απ το στόμα σου και απ τα γραπτά σου μπορεί να μεταμορφωθεί , επειδή έτσι είσαι ΕΣΥ!. Ο μάγος των λέξεων . Ο δικός μου μάγος.
Σου γράφω και χαϊδεύομαι, όπως ξέρω πως θα μ έβαζες εσύ να κάνω μπρος σου , αν δε μας χώριζαν τόσα χιλιόμετρα. Το κάνω αντί για σένα, για μας. Τη στιγμή που θα νιώσω πως χύνω θα φέρω το χαρτί ανάμεσα στα σκέλια μου και θα το πιέσω πάνω στο μουνί μου. Σαν σφραγίδα. Το βουλοκέρι στο γράμμα αυτό θα είναι τα χύσια μου που θ αποτυπωθούν ανάμεσα στις γραμμές, θ αλλοιώσουν το μελάνι και θα δημιουργήσουν την προσωπική μας ιστορία. Ακόμα κι αυτήν μέσα από τα γράμματα. Θ α το σφραγίσω έτσι, θα το φιλήσω και θα τρέξω στη γωνία που είναι το ταχυδρομείο. Την ώρα που ο φάκελος θα χάνεται μέσα στην σχισμή του κουτιού , θα χαμογελώ φέρνοντας την εικόνα σου στα μάτια μου την ώρα που θ ανοίγεις αυτό το γράμμα, θα διαβάζεις τις βρεγμένες γραμμές και τα χείλη σου θ αγγίζουν το χαρτί σαν να αγγίζουν το αιδοίο μου κι η μύτη σου θα προσπαθεί να με βρει ανάμεσα στις μυρωδιές του χαρτιού και του μελανιού ενώ το φούσκωμα στο παντελόνι σου θα σου μαρτυρά να μ’ αγαπάς.

Ναι! Είμαι εγωίστρια! Θέλω να μ έχεις ακόμα και στο χαρτί που ξέρω πόσο το αγαπάς. Θέλω να μπλέκομαι ανάμεσα στα χαρτιά και στα μελάνια σου. Ανάμεσα στον γάτο την ώρα που η ουρά του χαϊδεύει το πόδι σου. Ξέρω πως γράφεις όπως χύνεις γι αυτό και τα γραπτά σου δε θα πεθάνουν ποτέ γιατί έχουν μέσα τους εσένα. Ολόκληρο. Όπως σ έχω κι εγώ . Ολόκληρο. Δικό μου.

Σε αγαπώ και σε καταναλώνω γνωρίζοντας καλά πως την ώρα που σ έχω μέσα στο στόμα μου , την ώρα που χύνεις , σε καταβροχθίζω, σε κάνω δικό μου. Όπως με κάνεις κι εσύ την ώρα που τα χύσια μου σε πνίγουν. Την ώρα που μπαίνεις μέσα μου . Την ώρα που με καταναλώνεις κατακτώντας με. Και τότε ο οργασμός μου ξεσπάει . Και μετά χαμογελώ και τα μάτια μου είναι υγραμένα και πιο πράσινα απ ότι συνήθως
Τελείωσα Αγάπη μου, πάρτα. Δικά σου είναι.

Νόρα

 

My dear Miss Barnacle,  

Αυτός το είπε (πάνω-κάτω με τα ίδια λόγια), αγαπητή Δώρα, όμως τα χρόνια έχουν περάσει και δε θυμάμαι αν το είχα διαβάσει στους Δουβλινέζους, ή στο Πορτραίτο του Καλλιτέχνη, ή σε κάποια έκθεση για το Fortnightly Review.

Δράττομαι της ευκαιρίας να σ'ευχαριστήσω για το όμορφο νήμα.

Χαιρετισμούς,
DocHeart