Eγκεφαλική Κυριαρχία

Εν αντιθέσει με τον προαναφερθέντα σατανά, ο κατασκευαστής του μαχαιριού δεν προσπαθεί να με πείσει ότι το μαχαίρι δεν υπάρχει ή ότι δεν είναι κοφτερό. Ίσα ίσα. Μου δίνει σαφή περιγραφή και προειδοποίηση. Από εκεί και πέρα το κρίμα στο λαιμό μου.
Καμία σχέση με το εν λόγω θέμα, via manipulation, λοιπόν.  

 

Υπάρχει από ότι γνωρίζω μια αποτυχημένη μέθοδος κυριαρχίας, που χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα οι εκάστοτε κυβερνήσεις, των κρατών παγκοσμίως. Την εφαρμόζουν κατά τακτά διαστήματα τα ΜΑΤ χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα... εάν δεν κάνω λάθος πρέπει να την ονομάζουν "Διάλογο", και απαραίτητη προϋπόθεση εάν δεν κάνω λάθος είναι τα γκλόπς, και τα δακρυγόνα. Είναι γνωστή επίσης και με την κωδική ονομασία... "Η μέθοδος της Ζαρντινιέρας".
Φιλικά.
Χ.
Επισήμανση: Μαζί με τις επισημάνσεις της υπογραφής μου, ήθελα να προσθέσω το γεγονός ότι ούτε ΜΑΤατζής είμαι ούτε Ιστορικός, και ούτε την είδα κάτι τέτοιο. Ευχαριστώ.

 

Διακρίνω μια σύγχυση (μία μόνο - χαχαχα... εντάξει, κάνουμε και καμμιά πλάκα)

Λέγοντας "εγκεφαλική κυριαρχία" μπορεί κάποιος να εννοεί (τουλάχιστον) δύο τινά:

α) την κατάσταση κατά την οποία κάποιος/α χρησιμοποιεί τις (κατά φαντασίαν) πνευματικές του "ικανότητες" για να εγκλωβίσει κάποιον/α σε μια σχέση, ενίοτε σεξουαλική.

β) την κατάσταση κατά την οποία κάποιος/α ενδοβάλλει την κυριαρχία που του ασκεί κάποιος/α σε μια σχέση, κυριαρχία ενίοτε σεξουαλική και διαμεσολαβημένη από την απόλαυση, μεγιστοποιώντας τις υπαρκτές ή ανύπαρκτες ψυχικές ανατάσεις που βιώνει.

Εν απλοίς:

α) είμαι ο/η γαμάω, γι αυτό και σε γαμώ

β) με γαμάς υπέροχα, άρα είσαι και γαμώ

Ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, άξια αμφότερα να συζητηθούν, τρυπώνουν όλες οι συμπαιγνίες τους. Αλλά εσείς, Incomplete_, εννοείτε κάποιο από τα δύο ή κάποιο άλλο;

@camera_obscura: Ποιό είναι το όργανο που σας έχει εξαπατήσει τις περισσότερες φορές και θα συνεχ(ύ)σει να σας εξαπατά στο μέλλον;

Αφιερώνω Cranberries, "Zombie", επειδή έχω ξαναναφέρει πως "τα κωλομέρια δεν ψεύδονται" - Shakira, και δεν μου αρέσει η Επανάληψη.

Dream

ΥΓ. Α propos, @ ξέρει-αυτή, μίνι παραμύθι: Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Επανάληψη. Είχε δυό κόρες. Τη Μάθηση. Και τη Βαρεμάρα. Εγώ γάμαγα μόνον την πρώτη, τη μεγαλύτερη.

 

Ασχετο .... ο γαμών τοις μετρητοίς και ο γαμών επί πιστώσει ...

τώρα .. κανονικά πάει στο "τι σκέφτεσαι τώρα" ... αλλά γεννήθηκε από την Βαρεμάρα της Μάθησης ... που να το βάλω αναρωτιέμαι .... (δεν θέλω ανόητες κοινοτοπίες!!!!!!!!)

 

Δεν "αδειάζω" κανέναν, απλά λέω την άποψή μου..

Έχω ένα πρόβλημα με τον όρο "κυριαρχία" σε οποιαδήποτε μορφή του, εκτός από την αυτοκυριαρχία που τη θεωρώ ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Ίσως και γι' αυτό να μην είμαι σε θέση να ερμηνεύσω διαφορετικά τον συγκεκριμένο όρο, ειδικά όταν μιλάμε για "εγκεφαλική κυριαρχία". Εσείς αυτό που περιγράφετε με διάφορες άλλες ερμηνείες, δε νομίζω ότι έχουν να κάνουν τόσο με κυριαρχία, αλλά περισσότερο με αυτό που ανέφερα στο αρχικό μου post ως πρόκληση/διέγερση ενός μυαλού.

 

Απάντηση: Re: Eγκεφαλική Κυριαρχία

Αν ειναι να πεισουμε οτι δεν υπάρχει διαβολος.. ε.. ας το κάνουμε καλα...


+1 στο παραπάνω λοιπον απο μένα..

 

Απάντηση: Re: Eγκεφαλική Κυριαρχία

DreamMaster ο όρος κυριαρχία είναι αντικειμενικός.Για τις ανάγκες του νήματος έμμεσα θέτω ως παρονομαστή την υποκειμενικότητα του όρου.Πιστεύω σε μία πολυδιάσταση και αυτήν παρατηρώ μέσα από το θέμα αυτό.Όπως και να έχει όμως,παρόλο που χαμογέλασα ποικιλότροπα με την απάντηση σας, θεωρώ πως το εγκλωβίσατε  

 

Ζητώ την αναλυτική περιγραφή για να διαχωρίσω the men from the boys  

Αποτελεσματική η μέθοδος της εγκεφαλικής κυριαρχίας μέσω του manipulation που προαναφέρθηκε; Πιθανότατα. Δεν εξετάζω την ηθική πλευρά τόσο, όσο αυτή του επιπέδου δυσκολίας.
Προσωπικά μιλώντας πάντα, αν επιθυμούσα να "κυριαρχηθώ" (εγκεφαλικά και όχι μόνο) θα προτιμούσα να γίνει ενώ έχω πλήρη επίγνωση της ύπαρξης της έννοιας (και όχι μόνο) "κυριαρχία", του τρόπου και των αποτελεσμάτων/συνεπειών (όλων των facts δηλαδή), για τον πολύ απλό λόγο ότι η ανάγκη μου για να "κυριαρχηθώ" δεν είναι αρκετά δυνατή ώστε να δεχτώ ημίμετρα. Το να αιφνιδιάσεις κάποιον, αφού πρώτα τον πείσεις ότι δεν υπάρχει κίνδυνος εφόδου, είναι, για μένα, the easy way out. To να τον αιφνιδιάσεις/κατακτήσεις επιτυχώς όμως, ενώ είναι σε ετοιμότητα και περιμένει την έφοδο, απαιτεί δεξιοτεχνία, σκέψη, έξυπνους ελιγμούς, στρατηγική και κυρίως θέληση. It's all around a better process. Τέτοιους "αντιπάλους" θέλω και αν "χάσω" από αυτούς θα είναι τιμή μου, fastidious γαρ  
Bέβαια γούστα είναι αυτά. Δεν διατείνομαι με τίποτα ότι this is the only way to be, παρά μόνο ότι it's my way to be  

Εγκεφαλική κυριαρχία, κατ' εμέ, στον ερωτικό τομέα κυρίως (bdsm ή μη), αλλά και όχι μόνο, είναι η γοητεία και ή το έχει κανείς ή δεν το έχει, ή μάλλον είναι πιο captivating/intense όταν βγαίνει αυθόρμητα, χωρίς προσπάθεια*. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο δεν πιστεύω ότι η εγκεφαλική κυριαρχία είναι "προνόμιο" μόνο των κυριαρχικών ατόμων.

* Δεν λαμβάνω καν υπόψιν όσους έχουν κάνει το λεγόμενο "μπίρι μπίρι" (και τα συναφή του) τέχνη για να καταφέρουν αυτά που θέλουν, καθώς εκείνοι, για μένα, είναι απλά κακές απομιμήσεις.

 

Η εγκεφαλική κυριαρχία λειτουργεί σε βάθος χρόνου. Κανένας δεν την έχει στόχο. Προκύπτει. Κάποια μέρα (όχι απαραιτήτως την ίδια) ξυπνάνε και οι δύο και συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται προ τετελεσμένου. Δεν είναι μάχη, δεν είναι μπίρι-μπίρι, δεν είναι χειραγώγηση. Οι αποσκοπούντες εξαρχής στην εγκεφαλική κυριαρχία πληρούν τις προϋποθέσεις των όσων έγραψε ο Ντολμανσέ για τον τύπο που έπαθε εγκεφαλικό.

 

Απάντηση: Eγκεφαλική Κυριαρχία

...άσε που για υπάρχει μια πιθανότητα -λέμε τώρα- κάποιος επίδοξος να κυριαρχήσει εγκεφαλικά, θα πρέπει πρωτίστως να έχει ήδη κυριαρχήσει με το κάτω κεφάλι άλλως...

 

Απ' όλα τα πράγματα που έχω χάσει, αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι το μυαλό μου.