Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

@AuroraBorealis
Λυπάμαι που στο λέω αλλά ούτε σε φαντασιακό επίπεδο είναι δύσκολο αλλά το χειρότερο ούτε και στη πραγματικότητα. Ουκ ολίγες οι περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών (ναι εξαχρονων και ακόμα μικρότερων).

Καταλαβαίνω το συλλογισμό σου όσον αφορά την ελευθερία σκέψης και έκφρασης και εν γένει συμφωνώ.
Η ερώτηση σου όμως ήταν εξαρχής θεωρητική και ουτοπική. Μαγικά λοιπόν θα ήθελα να έχω τη δύναμη να εξαφανίσω κάθε τέτοιου είδους φαντασίωση, σκέψη, έκφραση και εννοείτε πράξη. Σαν γονιός θα κοιμόμουν καλύτερα. Η παιδική κακοποίηση είναι το δικό μου αγκάθι και είναι κάτι το οποίο δεν διαπραγματεύομαι σε κανένα επίπεδο έστω και σε φαντασιακό, έστω και αν πρόκειται για "τέχνη".
(Το συγκεκριμένο έργο δεν το έχω διαβάσει, μιλάω γενικά).

Αν τώρα τη μαγική δύναμη αυτή θα ήθελα να την έχουν άλλοι; Σαφώς όχι.

 

.............................
Μερικοί εκ των ολιγορούντων (σαράφηδες ως επί το πλείστον ή επιπόλαιοι σοφισταί) καμιά φορά κουνούσαν τα κεφάλια των και λέγαν: «Μα δεν μπορεί επιτέλους να συμβεί, να πέσει θύμα ο δύστυχος ο Οδυσσέας, του πρώτου τυχόντος Ιάσονος ή Αχιλλέως;». Αυτοί όμως, όχι δεν εγίνοντο πλέον ακουστοί, αλλά εξοστρακίζοντο και εστέλλοντο εις νήσους αιχμηράς, βραχώδεις, άνευ οάσεων και άνευ γυναικών, διότι κάποτε, που ένα εξ αυτών κατόρθωσε να πείσει τους συμπολίτας του, η πόλις εις την οποίαν ζούσε, εκάη μέχρι των θεμελίων, και ο πληθυσμός της, oδηγήθη εις την σκλαβιά. Έκτοτε, σχεδόν κανείς λαός, δεν θέλησε να πέσει μια παρομοία συμφορά επάνω του, και γι’ αυτό κανείς δεν ήκουε αυτούς τους σοφιστάς ή τοκογλύφους. Έτσι οι Αργοναύται, εξηκολούθουν το ταξίδιόν των, κοπιάζοντες και αναπαυόμενοι, δρέποντες καρπούς και ηδονιζόμενοι, και κάθε τόσον καλούμενοι πίσω στα κουπιά δι’ εξαιρετικάς κωπηλασίας, και τούτο κατά διαστήματα σχεδόν κανονικά,
........................

Απόσπασμα
Αργώ ή πλους αεροστάτου
Ανδρέας Εμπειρίκος

 

Θα με αναλαβεις?  

 

Μάθε να διαβάζεις και να μην τσουβαλιάζεις με το αυθαίρετο β πληθυντικό, δεν ξέρω τι γράφτηκε αλλού και δεν με ενδιαφέρει.

Να γίνεσαι μαινάδα εκεί που πρέπει, όχι εδώ, δεν υφίσταται λόγος.

Η συζήτηση ξέφυγε από τον Μεγάλο Ανατολικό και πήγε σε συγκεκριμένες φαντασιώσεις τις οποίες εγώ έχω δικαίωμα, να απορρίπτω.

Και δεν ήταν λογοτεχνική παράθεση φαντασιώσεων, παρά τοποθέτηση επ' αυτών. Σαφώς και δεν ποινικοποιούνται οι φαντασιώσεις, ωστόσο σε όλα υπάρχουν κόκκινες γραμμές.
Το βίτσιο του καθενός είναι οκ, αρκεί να μην το επιβάλλει σε κανέναν άλλον.
Δεν έχω τίποτα με τις κατσικούλες, μπορεί κάποια να βελάζει όλη μέρα και να φαντασιώνεται ό,τι γουστάρει.

Έχω το δικαίωμα όμως να μην το αποδεχτώ, είτε από αισθητικής, είτε από ηθικής απόψεως ( ναι, κάπου συμμετέχει και η ηθική στις φαντασιώσεις, γι αυτό δεν φαντασιωνόμαστε τρελά γαμήσια με τον μπαμπά, τον αδερφό ή τον γιο μας).

Θυμάμαι και παλιότερες συζητήσεις περί Λολίτας στην πραγματική ζωή κι εκεί η γνώμη μου ήταν η ίδια.

Πως πρόκειται περί παιδεραστίας.
Μου είναι αποτρόπαιη η σεξουαλικοποίηση των μικρών παιδιών.

Δεν θέλω ούτε να την αποδεχτώ, ούτε να την συζητήσω, σε κανένα "πλαίσιο", ούτε καν σε αυτό που με το ζόρι με αναγκάζετε να τοποθετηθώ για να ξεκαθαρίσω την άποψή μου.

Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που παραβιάζεται η ελευθερία του άλλου. Και το μικρό παιδί δεν μπορεί να συναινέσει, αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω ως θύμα σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης. Κι αυτό είναι ένα τραύμα βαθύ και δύσκολο να το γιατρέψει ο νουνεχής ενήλικας. Το κουβαλάει μέσα του και κάνει πολύ δρόμο να συγχωρέσει, τόσο τον κακοποιητή, όσο τον εαυτό του, παρόλο το γεγονός ότι δεν είχε ευθύνη για ότι συνέβη.

Όχι λοιπόν, δεν δύναμαι να κανονικοποιήσω καμία τέτοια φαντασίωση με εξάχρονα, και δεν εξαπέλυσα χαρακτηρισμούς, παρά μόνο ότι εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση με αυτό και τέτοιου είδους συζητήσεις, προκειμένου να μην φαντασιώνομαι κι εγώ με την σειρά μου τα Καλάσνικοφ, δεν μου αρέσει, αλλά γίνεται αυτόματα...

Αν κάποιος έχει φαντασιώσεις περί μη συναινετικού βιασμού, εξίσου επικίνδυνο θα τον θεωρήσω, καθώς τα όρια στο κεφάλι του θα είναι θολά.
Και να μην μου πει κανείς πως "αυτά δεν έχουν γίνει ποτέ".

Ο καθένας είναι υπεύθυνος για αυτά που σκέφτεται, που λέει και που πράττει.

Κυρίως απέναντι στον εαυτό του κι όχι σ' ένα μάτσο άγνωστους.

Σε αυτό το πλαίσιο, εγώ νιώθω συνεπής απέναντι στον εαυτό μου κι από εκεί προέρχονται οι θέσεις μου.

Δεν λυπάμαι καθόλου αν δεν είναι δημοφιλείς ή αν δεν σου αρέσουν.
Καθείς εφ' ω...

Δεν θα επανέλθω στο εν λόγω θέμα για κανέναν. Νομίζω πως ήμουν σαφής και ξεκάθαρη.

 

..Γουατ...?

 

Με φαντάζομαι ήδη να γράφω τιμωρία 500 φορές " Δεν θα αναλάβω ξανά σουμπί άλλου Κ"  

 

Στα λόγια μου έρχεσαι... Ούτε
καν διάβασες τι έγραψα προτού να σπεύσεις να σχολιάσεις.

Ισχύει ότι είπα. Τέλος για μένα. Γράψτε ό,τι μα ό,τι θέλετε, χαριτωμενίζοντας όοοοσο θέλετε.

 

"Το σουμπι μου θέλει κι άλλο Κ.
Μήπως είναι πολύ σουμπι;"
 

 

Μ...
Master είναι; Ή ο απλός, ο βέρος, ο ορίτζιναλ, ανυπόκριτος, καθαρός Μαλάκας;

 

Είδες το βιντεακι με την "γραφο - μηχανή".

Δέχομαι παραγγελιες  

 

Δεν κάνει αυτό για τιμωρίες.
Βγαίνουν όλα τα γράμματα ίδια.

 

... επίσης ο άλλος Κ είναι σούμπα, τον κάνει αυτό λιγότερο Αφέντη?