Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Εμμα .... sexy/sensual/erotic κτλ .... ειναι εκεινα που μπορεις να τα τραγουδας αγκαλια ......  



ενα απο τα χιλια ......

 

Απάντηση: Re: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Tο δεύτερο ποιό είναι?

 

Re: Απάντηση: Re: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

 

 

Aν κάποιος/οι είναι ρομαντικής φύσης, ναι... ίσως.
Προσωπικά, στα θέματα ρομαντισμού κτλ είμαι πιο κυνική κι απ' τους κυνικούς  
Aν διαβάσεις τα ποστς μου στα νήματα περί έρωτα, θα καταλάβεις την θέση μου εν μέρει (αν και τα έχουμε ξανασυζητήσει αυτά, οπότε ξέρεις πάνω κάτω το σκεπτικό μου)  

Αυτό που έχω στο profile μου (όχι το βίντεο)  

Υ.Γ. Πού είσαι εσύ; Missed ya  

 

...όνειρα σου τραγουδάω
ψέματα παντού σκορπάω
τίποτα δε σου ζητώ
κατά λάθος είμαι εδώ...





​

 

Και με αυτόν τον τρόπο καταρρίπτονται οι μύθοι των παιδικών μας χρόνων

ελαβα αυτο το κειμενακι σημερα σε e-mail. δεν ηξερα που να το βαλω και το εβαλα εδω. αν καποιος μπορει να το χωσει καπου αλλου ας το κανει. εγω ηθελα να σας το δειξω γιατι μου εφτιαξε τη μερα.




"Βλέπετε, παιδιά, δεν είναι δύσκολο να γράψουμε ένα παραμύθι. Παίρνουμε δυο τρεις ηλίθιους στην τύχη και τους βάζουμε σε ένα κάστρο ή σε ένα δάσος... Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα παραμύθι που το κατοικούν αποκλειστικά και μόνο ηλίθιοι.
Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ζει στο δάσος και είναι ενενήντα πέντε χρονών. Τράβα στο γηροκομείο, μωρή ηλίθια. Πώς σου κατέβηκε, ενενήντα πέντε χρονών γυναίκα, να ζεις μόνη στο δάσος... και να αναγκάζεις τους συγγενείς να πηγαίνουνε μπρος πίσω, μπρος πίσω, μπρος πίσω μέσα στον δρυμό;! Κι ύστερα σου λένε γιατί ο κόσμος πετάει τη γιαγιά από το τρένο! Είναι λογικό κι επόμενο!!! Κι αν πεις για τη μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας; 'λλη ανεγκέφαλη του λόγου της. Δίνει στη μικρή το καλαθάκι και της λεει:
"Παρ' το και πήγαινε φαΐ στη γιαγιά!"
Πού το στέλνεις το κοριτσάκι μόνο του στο δάσος, κυρά μου; Το ρίχνεις στο
στόμα του λύκου!
Με το που φτάνει στο δάσος, συναντάει τον πιο ηλίθιο λύκο στην ιστορία της
WWF, ο οποίος δεν την τρωει, παρά ρωτάει με αγωνία:
"Πού πας, καλό μου κοριτσάκι;"
"Στη γιαγιά μου", απαντάει αυτό.
Κι ο λύκος, αντί να τη φαει επί τόπου, όπως θα έκανε κάθε λύκος με φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και στήνει ολόκληρο σενάριο, που μπροστά του τύφλα να 'χει και η πιο κιτς λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα. Φτάνει στο σπιτάκι και χτυπάει την πόρτα.
"Τοκ, τοκ".
"Ποιος είναι;"
"Η Κοκκινοσκουφίτσα".
"Πέρνα μέσα".
Κι εδώ έχουμε την επιβεβαίωση πως ο εγκέφαλος της γιαγιάς έχει μ*****
τελείως: έστω κι αν η Κοκκινοσκουφίτσα έχει φωνή βραχνοκόκορα σε κρίση άσθματος, πώς γίνεται να μην καταλάβει η γιαγιά ότι πρόκειται για λύκο; Τότε πια μπαίνει ο λύκος και τρωει τη γιαγιά. Προσέξτε την καλή αγωγή του λύκου, που δεν θα έμπαινε ποτέ να φαει κάποιον χωρίς προηγουμένως να χτυπήσει την πόρτα.
Εδώ έρχεται το αριστούργημα της ιστορίας. Το πραγματικά μεγαλοφυές: ο λύκος, αντί να στηθεί πίσω από την πόρτα με ένα ρόπαλο και να πει: "Με το που θα έρθει η πιτσιρίκα, θα της τραβήξω μιας ροπαλιά στο κεφάλι, θα τη βράσω κι ύστερα θα τη ροκανίσω"
όόόχι, φίλε μου! Τι κάνει ο λύκος;! Φοράει τη νυχτικιά της γιαγιάς, το
σκουφάκι με τα αυτιά του να βγαίνουν από ειδικές κουμπότρυπες που έχει φτιάξει ο ίδιος (είναι γνωστοί δεξιοτέχνες μόδιστροι οι λύκοι) και χώνεται
στο κρεβάτι.
Φτάνει η Κοκκινοσκουφίτσα, που οι δικοί της άνθρωποι την αποκαλούν Αϊνστάιν > εξαιτίας του ζωηρού και ευφυούς πνεύματός της, μπαίνει, κοιτάζει τον λύκο
και, αντί να φωνάξει το 100 ή να του πει:
"Τι χάλια είναι αυτά, βρε ηλίθιε; Έχεις χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας ως λύκος. Ορίστε κατάσταση, σαν μαλλιαρή μουστόγρια είσαι", πώς αντιδράει;
Λεει:
"Ω, γιαγιά, τι μακριές τρίχες που έχεις!"
Τώρα, παιδάκια: όποιο από σας διαθέτει σκύλο, ας δοκιμάσει να του κοτσάρει
σκούφο κι ένα ζευγάρι γυαλιά οράσεως, κι ας δει αν μοιάζει με τη γιαγιά! Εάν ναι, πετάχτε τη γιαγιά σας από το παράθυρο ή παραδώστε τη στις αρχές. Βέβαια, είναι αλήθεια πως η γιαγιά δεν αναγνώρισε τη φωνή του λύκου από τη φωνή της εγγονής της, σύμφωνοι - αλλά η γιαγιά είναι ενενήντα πέντε χρονών και μπορεί να έχει πάθει μαλάκυνση. Όμως η Κοκκινοσκουφίτσα πώς και δεν ξεχωρίζει τη γιαγιά της από έναν λύκο με σκουφάκι;! Ποιον έχει για γιαγιά; Τον Κινγκ Κονγκ; Ακόμη κι αν η γιαγιά έχει να κάνει χαλάουα από το 1931, ποια είναι; Ο Λούτσιο Ντάλα; Ο άνθρωπος των Ιμαλαΐων; Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό όλα καλά, και ο λύκος την τρωει! Αμέσως μετά, για καλή μας τύχη, φτάνει ο κυνηγός, πυροβολεί τον λύκο και, δόξα να 'χει η Παναγία, έκτοτε
αγνοείται η τύχη και της λύκου και της γιαγιάς και της ηλίθιας με το κόκκινο σκουφί."

 

Όπα οι γείτονες χορευτικά και με ελληνικό το δεύτερο κομμάτι (αυτό το καλοκαίριι)... Πού είναι ρε, σε κομμωτήριο? Πάντως έχουν θαυμαστές  

 

Ειναι ευκολο να εμβολιασει καποιος ασχετος απο βελονες μονος του ενα γατακι?

Οσο για τη φωτο, αλλος ενας δημοσιος υπαλληλος κολοβαραει εν ωρα υπηρεσιας.

 

Οbama, έχεις γράμμα!

ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ Ομπάμα, σας γράφω γιατί μου είπε η μαμά μου να σας γράψω και να σας πω συγχαρητήρια που σας κάνανε πρόεδρο. Η μαμά μου πολύ το χάρηκε γιατί είστε μαύρος και δεν ήθελε άσπρο. Ο μπαμπάς μου τσαντίστηκε και της είπε ότι δεν πρέπει να κοιτάει το χρώμα, αλλά τον άνθρωπο. Κι ότι υπάρχουν κακοί μαύροι και καλοί μαύροι, κακοί άσπροι και καλοί άσπροι, ηλίθιοι μαύροι και ηλίθιοι άσπροι. Κι ότι αυτό που κάνει η μαμά μου λέγεται «αντίστροφος ρατσισμός». Και η μαμά μου του είπε: «Αντίστροφος; Όταν εσύ λες “μη μπει κάνας Αλβανός να μας κλέψει” τι ρατσισμός είναι; Λαχανί με βούλες;». Κι η γιαγιά μου είπε: «Εμείς στο χωριό είχαμε τον Μεγακλή τον μαύρο, έτσι τον λέγαμε γιατί ήταν μαυροτσούκαλο. Κι ήταν και βλάκας». Και η μαμά την αγριοκοίταξε γιατί η γιαγιά μου δεν είναι της μαμάς μου μαμά, αλλά του μπαμπά μου μαμά και δεν μιλιέται με της μαμάς μου τη μαμά όταν τους καλούμε για τραπέζι. Κι ο μπαμπάς μου είπε: «Κι αν το πάρουμε έτσι, ο Ομπάμα είναι ψηλός κι ο ΜακΚέιν τάπα. Είναι κριτήριο αυτό;». Και η μαμά μου είπε: «Τι με νοιάζει το μπόι του; Μήπως θα τον φωνάξω να μου αλλάξει τη λάμπα;».


Κύριε Ομπάμα, μπράβο σας που βγήκατε πρόεδρος και που θα πάρετε στα παιδιά σας κουτάβι. Εμένα δεν μου παίρνουνε κουτάβι. Κι όταν το είπα στη μαμά μου που τόσο σας θαυμάζει, μου είπε: «Ναι, αλλά τον σκύλο δεν θα τον ξεσκατώνει η Μισέλ στον Λευκό Οίκο». Ωραία θα περνάνε τα μαύρα κοριτσάκια σας στον Λευκό Οίκο γιατί είδα στο σινεμά ότι έχει μεγάλους διαδρόμους και θα μπορούν να τρέχουν με τα πατίνια. Κι εμένα ούτε πατίνια μου παίρνουνε για να μη με «κόψει κάνα αυτοκίνητο» που λέει κι η γιαγιά μου. Κι εγώ της είπα «τα αυτοκίνητα δεν κόβουν, τα αυτοκίνητα πατάνε». Κι η γιαγιά μου είπε «άμα είναι να ΄ρθει η ώρα σου, ποιος κόβει, ποιος πατάει!». Κι η μαμά μου είπε «φάτε τη γλώσσα σας, μητέρα». Κι η γιαγιά μου είπε «δεν υπάρχει και τίποτα άλλο σ΄ αυτό το σπίτι να φάω, άδειο είναι το ψυγείο, μισό λεμόνι έχει μέσα». Κι η μαμά μου είπε «με τον μισθό του γιου σου πάλι καλά και το μισό λεμόνι».


Κύριε Ομπάμα, απ΄ ό,τι κατάλαβα, εσείς θα μας λύσετε όλα τα προβλήματα και δεν θα μας μείνει πια κανένα και θα βαριόμαστε μετά. Εγώ σας τα γράφω τα προβλήματα κι εσείς θα μου τα λύσετε, ΟΚ ;

1.Να δώσετε λεφτά στον μπαμπά μου να πληρώσει το δάνειο. Αυτό το δάνειο όταν το πήραμε η τράπεζα ήταν πολύ ευγενική μαζί μας όπως στις διαφημίσεις. Τώρα δεν είναι καθόλου ευγενικοί. Μας τηλεφωνάνε και μας βρίζουν. Κι εμείς Δευτέρα με Παρασκευή στο σπίτι δεν σηκώνουμε τηλέφωνα. Μόνο Σαββατοκύριακα!

2. Να μας δώσετε να πληρώσουμε και την πιστωτική κάρτα. Την πιστωτική τη βγάλαμε για να πληρώσουμε το δάνειο και τώρα δεν έχουμε να την πληρώσουμε ούτε αυτήν. Και βγάλαμε δεύτερη για πληρώσουμε την πρώτη για να πληρώσουμε το δάνειο. Και τώρα δεν μπορούμε να πληρώσουμε ούτε τη δεύτερη. Και τώρα κάναμε αίτηση να βγάλουμε τρίτη για να πληρώσουμε τη δεύτερη, για να πληρώσουμε την πρώτη για να πληρώσουμε το δάνειο. Μπορείτε να μας δώσετε αυτά τα λεφτά και να σας τα δίνω λίγα λίγα με το χαρτζιλίκι μου;

3. Να πείτε στον πρωθυπουργό μας να μας κάνει μια παιδική χαρά! Εσάς σας ακούει αυτός. Και μια που θα ΄στε στο τηλέφωνο, και μια θέση για παρκάρισμα πείτε του. Και να τηλεφωνήσετε και στο ΙΚΑ να μην αφήνουν τη γιαγιά μου 8 ώρες στην ουρά για να πάρει τα φάρμακά της. Κι ο γιατρός να της κλείσει το ραντεβού που περιμένει, όσο ζει η γιαγιά μου. Γιατί μετά δεν θα πάει στο ραντεβού.


4.Να πείτε στον μπαμπά μου και στη μαμά μου να μ΄ αφήνουν να βλέπω ακατάλληλα με απαραίτητη τη γονική συναίνεση. Επίσης να τρώω τσιπς με οκτάνια γιατί είναι τα αγαπημένα μου. Και να μην είναι όλο μουτρωμένοι και τσακωμένοι, αλλά να γίνουν σαν τους γονείς στις διαφημίσεις που αλείφουν βούτυρα στα ψωμιά. Κι όλο γελάνε κι έχουν και κήπο κι ο ήλιος λάμπει. Κι έχουν ΚΑΙ κουτάβι (αλλά μάλλον είναι ειδικό γιατί δεν κάνει ποτέ κακά του στη μοκέτα).


5. Εσείς που είστε ψηλός, να έρθετε να μας αλλάξετε τη λάμπα στο σαλόνι. Έναν μήνα είναι χαλασμένη και κανείς δεν την αλλάζει γιατί ο μπαμπάς μου είναι κοντός και η σκάλα έσπασε. Κι όταν έρθετε για τη λάμπα να φέρετε ΚΑΙ λάμπα μαζί σας, γιατί κάνουμε οικονομίες. Και μια που σας φέρνει ο δρόμος σας, φέρτε και κάνα λεμόνι παραπάνω... Αυτά για την ώρα. Αν μου ΄ρθουν κι άλλα, θα σας ξαναγράψω. Ο αδελφός μου μού είπε μαζί με τη λάμπα και το λεμόνι να του φέρετε περιοδικά με γυμνές, αλλά ντρέπομαι. Μην του φέρνετε, θα βολευτεί μόνος του! Και πάλι συγχαρητήρια σε σας, τη Μισέλ, τα κοριτσάκια και το κουτάβι σας. Να είστε πάντα καλά και να προσέχετε. Μη βγαίνετε στον δρόμο αν δεν ανάψει πράσινο και να περπατάτε στο πεζοδρόμιο. Να τρώτε φρούτα και να μην κοιμάστε φρεσκολουσμένος. Γιατί η μαμά μου ανησυχεί πολύ για σας. Και θέλουμε όλοι να είστε καλά.


Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Ομπάμα και καλή επιτυχία σ΄ αυτό το πράμα που θα κάνετε.


ΥΓ: Αφού θα μπείτε στον κόπο, φέρτε και καμιά λάμπα παραπάνω: Κάθε φορά που καίγεται, να μην είστε κι εσείς πέρα δώθε!



Το κείμενο αυτό είναι της Έλενας Ακρίτα, και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" (8-9 Νοεμβρίου 2008).

 

?

View attachment 6167

 

Απάντηση: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

View attachment 6168

View attachment 6169

 

Re: ?

Λευκός πίνακας.