Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

@brenda ψυχή μου βγάλε από την κακόμοιρη τη μύγα το κολάρο κάποτε χαχαχα   

 

το θελω.... το ονειρευομουν απο μικρη, δε περιμενα οτι καποιος θα εκανε την φαντασια μου πραγματικοτητα.... μακαρι να ειχα εικαστικες ικανοτητες, θα το εκανα η ιδια στο δωματιο μου....

http://www.dinfo.gr/όταν-τα-φώτα-σβήνουν-οι-τοιχογραφίες-τ/

 

διάλεξε μία να σου την κάνω δώρο με όλη μου την καρδιά....υπέροχο το φως μέσα στο σκοτάδι.....
και το βαζάκι με το δικο μου σπαθόλαδο δεν το ξεχνώ...θα το έχω μαζί μου στας Αθήνας μικρή μου....

 

Απλα υπεροχο!!!!

 

καύλωσα με το τραγούδι και ολόκληρη την ταινία 1984, ήθελα να είμαι μία υποτακτική σκυλίτσα στα πόδια του Όργουελ, ή οποιοσδήποτε χαρακτήρας της φάρμας των ζώων, να του έχω εμπνεύσει έστω έναν διάλογο....και όταν πήγα στο σπίτι του στο Λονδίνο και μπήκα στο γραφείο που έγραφε, λέρωσα έναν απ΄τους τοίχους με τα μουσκεμένα μου δάχτυλα, καθώς έρεαν τα υγρά αβίαστα, θέλοντας ν΄αφήσω ένα καυλωτικό αποτύπωμα στον χωροχρόνο....

 

εκστασιαζομαι σου λεω!! Αχ αχ!! δεν ξερω τι να πρωτο διαλεξω!! Θα διαλεγα το δευτερο σιγουρα!!!
οσο για το βαζακι το αναμενω με λατρεια!!! εκπληκτικη συναντηση το μονο σιγουρο.... 11 μερουλες μεινανε!!

 

όταν αποκτήσω επαφή με την πραγματικότητα θα το μεριμνήσω αγάπη μου γλυκιά...στο υπόσχομαι....

 

ειναι απο τα καλυτερα δωρα που μπορει να μου κανει καποιος...
με εμπνεει απολυτα... νιωθω καλυτερα στο σκοταδι, ειτε με εναστρο ουρανο, ειτε με μονο συντροφο μου την σεληνη...

 

http://ideas.ted.com/2014/07/24/when-shakespeare-committed-word-crimes/

 

intriguing, sitting still....in an age of constant movement...

 

 

..Meow..ZZZzzzzzZZ

 

Απλά εμένα αυτό το δίπτυχο γάμος -παιδιά με κάνει να βγάζω καντήλες...   για αυτό αναφέρθηκα και στα παιδιά.
Είναι πολύ πιεστικό και απογοητευτικό να ακούς από νέους ανθρώπους ότι προορισμός σου είναι να κάνεις αυτό λες και βγήκαμε με οδηγείες χρήσεως από τη μήτρα κοινές για όλους.
Εγώ δέχομαι την επιλογή σου να κάνεις οικογένεια ασχέτως αν διαφωνώ/έχω άλλα ενδιαφέροντα για τη ζωή, εσύ γιατί δε δέχεσαι τη δική μου να μην κάνω και θες σώνει και καλά να μου βάλεις στο κεφάλι στερεότυπα απαρχαιωμένα;