Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Οπως θελεις παρτω οπως σε βολευει ...μικρη και αποννρευτη @brenda m

 

Κατι λεγαμε τις προαλλες εμεις...  

 

Θυμήσου μου να σε δείρω και γι αυτό γιατί όλο ξεχνιέμαι τελευταία! 

 

Κάποιος τώρα τελευταία έχει λαλήσει εντελώς.
Κρίμα, να μην μπορούν να διαχειριστούν οι άνθρωποι απλά πράγματα.
Δε γαμείς, συνηθίσαμε πια! 

 

@brenda m καλομ εγω την επομενη φορα που θα σε συναντησω οχι μονο θα στο θυμησω αλλα σε σ κανω και δωρο ...
τοτε ισως και εσυ θυμηθεις οτι καποιους ανθρωπους δεν μπορεις να του δειρεις απλα τους σεβεσαι και υποκλινεσαι στο μεγαλειο τους    

 

Όχι αγάπη και να γαμείς και να μη συνηθίζουμε!!!
Κακό πράγμα το no sex ειδικά σε συνδυασμό με το να συνηθίζεις τα μη λογικά  
Κάπως έτσι γίνεται λαππάς ο εγκέφαλος και χειραγωγούνται οι άνθρωποι  
Γιατί αρχίζουν και τους λείπουν τα φυσιολογικά κι επιμένουν να τους πείσουν κι από πάνω ότι πετάει ο γάιδαρος κι έχει και ροζ βούλες  

 

Άπλα φίλε κι όμορφες εικόνες κι ομορφαίνει η ζωή  

 

Εγώ προσωπικά περνάω μια μικρή brachmatsarya, οπότε δεν γαμώ, έτσι κι αλλιώς. 
Το "συνηθίσαμε", το είπα υπό την έννοια ότι δεν μάς εκπλήσσει πλέον, τα πρόσωπα εναλλάσσονται, άλλα λυσσάνε λίγο, άλλα λίγο παραπάνω, άλλα χάνουν την μπάλα τελείως.
Δεν έγινε και κάτι, αν μείνουμε παρατηρητές των γεγονότων και δεν τα αφήνουμε να μάς αγγίξουν.
Ας ξεσαλώνουν και τι έγινε;
Για την δική τους ψυχή -λέμε τώρα - πρόκειται, όχι για την δική μας.
Εμείς θα συνεχίσουμε να περνάμε όμορφα, γιατί έχουμε ψυχική γαλήνη, τα χρέη μας τα κάναμε.
Ας φαγώνονται με τα ρούχα τους, αυτοί βασανίζονται, όσο κι αν χαζοχαιρέκακα νομίζουν πως μάς ταλαιπωρούν.
Το κάρμα είναι γνωστό πουτανάκι, στα μούτρα τα επιστρέφει όλα, μέχρι δεκάρας!
Δεν πειράζει.
Κάποτε θα μάθουν.
Σ´αυτήν την ζωή;
Σε 10;
Σε 100;
Όποτε θέλει να ξυπνήσει ο καθένας.
Αλλιώς ας κοιμάται, τον ύπνο του υπάνθρωπου...

 

Το να είμαστε παρατηρητές εαυτού και τρίτων είναι κάτι που αποτελεί μεγάλο προσωπικό επίτευγμα του καθενός, όταν τα καταφέρνει.
Επέρχεται συνειδητότητα και είναι από τα πιο ουσιαστικά πράγματα που μπορεί να συμβούν σε έναν άνθρωπο  
Επίσης ο καθένας "ξυπνάει" όταν έρθει η ώρα του η όταν φάει το "τούβλο" του που έλεγε κι ένας αγαπητός μου διδάσκαλος.
Εμείς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να επεμβαίνουμε στον ύπνο κανενός, παρά μόνο με την ύπαρξη μας και την στάση ζωής μας, κι όποιος καταλάβει κατάλαβε, αλλιώς μπορεί να συνεχίσει να ζει με τις "πυτζάμες" του. Θα έρθει η ώρα του όπως είπες μα τώρα, μα σε άλλη ζωή κάποια στιγμή...
Άλλωστε με τις ασυνείδητες προσπάθειες να επέμβει ο ένας στο κάρμα του άλλου φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ως ανθρωπότητα.
Και κυρίως με το να προσπαθεί κάποιος να στηρίζει την "ευτυχία" του στη δυστυχία κάποιου άλλου ή ακόμη χειρότερα η "ευτυχία" του ενός να προκαλεί τη δυστυχία του άλλου.
Βαρύ το κάρμα, κι ας μην είναι αντιληπτό, αλλά βουλιάζει τον πλανήτη όταν ο καθένας δονείται τόσο χαμηλά.
Εγώ ειμί και προσπαθώ να παραμένω στο κέντρο μου, όσο πιο οικολογικά γίνεται και χωρίς να προκαλώ έστω κι ασυναίσθητα το κακό του άλλου
Τα των άλλων στους άλλους και το τίμημα δικό τους  

 

«όταν οι ναζι χτυπούσαν τις πόρτες των υπάνθρωπων εβραίων, δεν προκλήθηκα, δεν είμαι εβραίος.
οταν οι ναζι χτυπούσαν τις πόρτες των υπάνθρωπων τσιγγάνων, δεν προκλήθηκα, δεν είμαι τσιγγάνος.
όταν οι ναζί χτυπούσαν τις πόρτες των υπάνθρωπων κομμουνιστών, δεν προκλήθηκα, δεν είμαι κομμουνιστής.
τώρα που οι ναζι χτυπούν την πόρτα μου, ενός υπάνθρωπου προτεστάντη κληρικού, δεν έχει μείνει κανένας να προκληθεί.»


------------
ο ναζισμός δεν είναι μύγα, χρήσιμο είναι να τον λυώσουμε έγκαιρα.

 

Γιά σένα που νομίζεις..
ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ..

Υποθετικά του Μπρεχτ...
Η αλήθεια είναι όμως ότι συγγραφέας του ποιήματος δεν είναι ο Μπρεχτ μα ο Γερμανός πάστορας Martin Niemöller .
Το ποίημα είναι αυτοβιογραφικό λίγο μια κι ο ίδιος επέδειξε την αδιαφορία που αναφέρει και στο τέλος φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης από τους ναζιστές.
Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1955 στο βιβλίο του Milton Mayer «Νόμιζαν πως ήταν ελεύθεροι»