Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Η βυσσιναδα έκανε την δική της καλοπροαίρετη ερμηνεία ότι μπορεί κάποιος να νοιάζεται αλλά να έχει άλλους μηχανισμούς. Εγώ απάντησα ότι μπορεί να μην είναι μηχανισμοί και απλά ο άλλος να είναι γαϊδούρι και να μην έχει να κάνει ούτε με σωστούς τρόπους ούτε με λάθος.
Απλά τα πράγματα.

Κανείς φυσικά. Διευκρίνιση έκανα που δεν την τήρησα.

 

Μη χάσεις ευκαιρία εσύ   
Αν είναι να διψάνε κάποιοι άνθρωποι τόσο πολύ για τέτοιες νίκες χαλάλι τους και το εννοώ.

 

Καλά, σίγουρα δεν είναι κακό να συνεχίζουν οι άνθρωποι την ζωή τους με θετικότητα.
Το αξιοπερίεργο είναι πως γίνεται άνθρωποι που είναι η επιτομή της αρνητικότητας να προασπίζουν την θετικότητα, την ίδια θετικότητα που χλευάζουν και κοροϊδεύουν.
Είναι νομίζω οι άνθρωποι που έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση.
Προβλέψιμο και κουραστικό, αλλά δεν είναι το θέμα αυτό τώρα.
Το θέμα είναι αν πρέπει να το βουλώσουμε για μια μέρα ή όχι.
Ορθά ειπώθηκε πως μετά και ξανά προς την δόξα τραβά, και τις ίδιες μαλακίες θα κάνουμε και θα λέμε (σε κοινωνικό επίπεδο ομιλώ).
Και αυτοί που σήμερα γελάνε μπορεί χθες να ήταν εθελοντές σε μία οργάνωση και αύριο να δίνουν αίμα.
Κανείς δεν είναι αρμόδιος να κρίνει τον άλλον, αναντίρρητα.
Κι εγώ προβληματίστηκα με κάποιες αναρτήσεις, αλλά απλά, έχω έλεγχο στις δικές μου, τι με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι?
Αν είναι να προβληματιστούν οι ίδιοι, ας προβληματιστούν, είναι χαζή η λογική της συνέτισης, δεν υφίσταται.
Και η αλήθεια είναι πάντα στη μέση.
Ο καθένας θα εκφραστεί έτσι όπως θέλει και μπορεί σε συνάρτηση με την φόρτισή του, τον χαρακτήρα του, την παιδεία του και τις ψυχικές δυνατότητές του.
Ούτε να τον μέμψει κάποιος μπορεί, ούτε το να τσουρομαδιόμαστε τέτοιες ώρες και να πιανόμαστε ο ένας με τα λόγια του άλλου έχει κανένα νόημα ή παράγει κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Και θ΄αγκαλιαστούν οι άνθρωποι και έρωτα θα κάνουν και σεξ και θα ξαναγελάσουν.
Ο σεβασμός έχει σχέση με τις πράξεις πρωτίστως και όχι με τα λόγια και τις μεγαλοστομίες, ούτε τα ποστ θλίψης, τις μαύρες σημαίες και τα πύρινα σηματάκια που κατακλύζουν το διαδίκτυο.
Κι όποιος κάνει πράξεις και δεν μένει στα λόγια, δεν έχει τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο για κρίσεις και επικρίσεις, να τα λέμε κι αυτά...

 

Θα έλεγα ότι υπάρχει ένα έντονο φαινόμενο θλιβερολαγνείας.

Βρίσκω μία μεγάλη διαφορά στο να καταλάβει κάποιος σε καλό βαθμό το μέγεθος μίας τέτοιας τραγωδίας από το να ξοδέψει όλη του την μέρα μπροστά στη τηλεόραση σε τρομολαγνικά δελτία ειδήσεων ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναζητώντας λυσσασμένα περισσότερο θλιβερό υλικό για να δει, αυτό είναι θλιβερολαγνεία και δεν είναι ούτε ενσυναίσθηση ούτε αλληλεγγύη στον πόνο του άλλου.

Ούτε το να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου για κάτι το οποίο δεν επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής μου είναι αλληλεγγύη, ούτε το να επιτρέψω την ανάπτυξη έντονα αρνητικών συναισθημάτων σε μένα είναι σεβασμός ως προς τον πόνο του άλλου.

Το να βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορώ για την επόμενη μέρα των πληγέντων είναι αλληλεγγύη και το να κάνω ότι μπορώ για να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο ή αν επαναληφθεί κάπου που είμαι παρόν τουλάχιστον να ξέρω πως να μπορέσω να βοηθήσω τον εαυτό μου και τους συνανθρώπους μου είναι σεβασμός ως προς τον πόνο των πληγέντων.

 

Το νήμα αφορά προσωπικές φωτογραφίες μελών . Ξεκάθαρα .
Τα συγκεκριμένα σχόλια μπορούν να μεταφερθούν στα νήματα με ανάλογη θεματολογία .

 

Αν ήταν έτσι δεν θα είχαν διαγραφεί στο παρελθόν σχόλια μεταξύ άλλων μελών σχετικά με φωτογραφίες. αλλά είπαμε δύο μέτρα δύο σταθμά !

 

Φυσικά !Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό χαχαχαχα !

 

@MasterJp
όλοι ίδιοι είμαστε
 

 

κάποια κανάλια καλλιεργούν πολύ αποτελεσματικά την κλαψομουνίαση. όχι τυχαία.