Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Αναρωτιόμουν... μεσα στα πλαισια του safe, sane and consensual, εως που επιτρέπεται ενας Κυριαρχος να φτασει στη διαδικασια ελεγχου του μυαλού της υποτακτικής του.

Πρωτον, ποια ειναι η γνωμη σας ως προς την πληρη αποδομηση του χαρακτηρα της και τη δημιουργια μιας προσωπικοτητας με νεα χαρακτηριστικα τα οποια ο Κυριαρχος πιστευει πως αρμοζουν σε αυτη? Πιστευετε οτι ειναι εφικτο κατι τετοιο? Ανήκει στη διαδικασια αυτου που ονομαζουμε ‘εκπαιδευση σκλαβας’?

Και δευτερον, κατα τη γνωμη μου για να επιτευχθει αυτος ο στοχος, μια απο τις μεθοδους που ισως να χρησιμοποιηθουν ειναι ο ακραιος εξευτελισμος. Εως που ομως? Υπαρχουν όρια? Ηθικής... Ανθρωπιάς... Σεβασμού προς το ατομο που σου εχει παραδωθει ολοκληρωτικα και της προσωπικοτητας του...? Και αν αναλογιστουμε πως μιλαμε για χειρισμο εγκεφαλου και οχι σωματος, ποσο ασφαλης ειναι μια ‘πλυση εγκεφαλου’ μεσα απο τη διαδικασια του *ακραιου εξευτελισμου ακομη και αν θεωρητικα και αρχικα υπηρξε η συναινεση της υποτακτικης για κατι τετοιο?


Γνωρίζω πως υπάρχουν αρκετά νηματα περι εξευτελισμου, αλλα δυστυχως οι απαντησεις εκει δε με βοηθησαν στη δικη μου πολυ συγκεκριμενη ερωτηση...


(*χρησιμοποιω το επιθετο ακραιος για να επισημανω πως ξεφευγει κατα πολυ απο τα ‘ορια εξευτελισμου’ της υποτακτικης και εχει ως σκοπο να την κανει να νιωσει τιποτα (σκετο. ουτε καν ΕΝΑ τιποτα), ωστε με αυτες τις βασεις ο Κυριαρχος να αρχιζει να χτιζει και να δημιουργει ‘το κατι’ που θελει Εκεινος.)

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

πολύ καλός ο προβληματισμός!!

ΣΧΟΛΙΟ: ο τελευταίος που μίλησε με το Θεό , νομίζω ήταν...ο ΝΩΕ!!! ??

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ : Ο κυριούλης που αποφάσισε να πάρει τη θέση του "Πλάστη" μήπως έχει κάποιο θεματάκι??!!

ΑΝΗΣΥΧΩ : αν καποιος κατανοεί την παραδοξότητα του εγχειρήματος, δεν έχει κανένα λόγο να μένει και να αναρωτιέται!! βουρ μακρυα!!!

ΠΡΟΤΕΙΝΩ : εναν καλό ψυχολόγο για υποστήριξη. Οχι για τον κυριούλη...αυτος ειναι σε άσχημη κατάσταση έτσι κι αλλιώς!

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Και εντός και πέραν του SSC ένας Κυρίαρχος φτάνει ως εκεί που δύναται ο ίδιος να φτάσει στο θέμα του ελέγχου του μυαλού της σκλάβας του, γιατί αν μιλάμε για αυτή τη διαδικασία σοβαρά, δεν γίνεται με υποτακτική αλλά με σκλάβα.

Ακριβώς επειδή ο Κυρίαρχος δεν είναι ο θεός, άλλο αν μοιάζει έτσι, μερικές φορές, στα μάτια της σκλάβας του.

Ανήκει στο χώρο του μυθιστορήματος επιστημονικής ή άλλης φαντασίας. Η εκπαίδευση σκλάβας είναι για να αυξηθεί το φυσικώς υπάρχον στην ψυχή της σκλάβας και να γίνει συνειδητό και αποδεκτό.

Οι Κύριοι που μπορούσαν και επιθυμούσαν να κάνουν τέτοια παρέμβαση είχαν βαθύ σεβασμό και πολλά άλλα πράγματα στην ψυχή τους για το αντικείμενο της παρέμβασής τους. Και αυτοσεβασμό και πραγματικό μεράκι γι αυτό που έκαναν. Δεν το έκαναν από μανία καταστροφής, αλλά για να απολαύσουν και να κάνουν τη σκλάβα τους ευτυχισμένη με τον τρόπο που είχαν και οι δύο επιλέξει και αποδεχτεί.

Οπωσδήποτε, για την καθεστηκυία ηθική ου πολύς ο λόγος ...  

Για να πω την αλήθειά μου, το αντέχουν αυτές που το αγαπούν και το θέλουν και που συγχρόνως έχουν αγάπη για τον Αφέντη τους και αίσθηση καθήκοντος σκλάβας μαζί. Και που ο Αφέντης τους έχει μια στοιχειώδη ευελιξία ως προς τον χειρισμό των αμυνών τους. Πάντως είναι γνωστό ότι θέλει μεγαλύτερη προσοχή αυτό το είδος ελέγχου από οποιοδήποτε άλλο.

Αλλά... τι εννοείς όταν λες "ακραίο εξευτελισμό"; Είναι θολό το τοπίο. Τι θα θεωρούσες εσύ ως ακραίο εξευτελισμό; Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη  

 

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Ακραιος εξευτελισμος, οπως ανεφερα και παραπανω ειναι ο,τιδηποτε λειτουργει ως μεσο ωστε να φτασει ο Κυριαρχος στο ποθητο αποτελεσμα, δηλαδη να κανει την υποτακτικη του να νιωσει αχρηστη... μηδεν... τιποτα, να μειωσει τοσο πολυ την αυτοεκτιμηση της σε καποιον συγκεκριμενο τομεα που ο Ιδιος επιθυμει –οχι γενικως, ωστε να πιστεψει και η ιδια πως ολα αυτα που αναφερει ο Κυριαρχος γι’αυτη ειναι αληθη, ακομη κι αν αντικειμενικα ειναι παραλογα και δεν εχουν καμια βαση, και να τα ενστερνιστει.

Για παραδειγμα, να της επαναλαμβανει συνεχως και με εμφαση πως ειναι μια χαζη, αμβλυνουσα οντοτητα που μονο ως αντικειμενο μπορει να χρησιμευσει, ουτε καν ως κατοικιδιο γιατι ακομα και ο σκυλος Του ειναι πολυ πιο εξυπνος απο εκεινη. Να ισοπεδωνει ως μη πειστικα τα οποια στοιχεια δειχνουν το αντιθετο για αυτη και τη νοημοσυνη της (πχ. μεταπτυχιακο διπλωμα, υψηλη συναισθηματικη νοημοσυνη, χρηση εξεζητημενου λογου κατα τη διαρκεια συζητησεων κτλ.) και να εκθειαζει τα δικα Του αντικειμενικως παραλογα, αλλα για την ιδια και για εκεινη τη συγκεκριμενη στιγμη-περιοδο, πειστικοτατα λεγομενα που αφορουν το ατομο της.

Και ο σκοπος? Να την κανει να αισθανθει πως την βλεπει πραγματικα ως αντικειμενο και ως τετοιο την μεταχειριζεται αλλα και να δει η ιδια τον εαυτο της κατω απο αυτη τη σκοπια. (βλεπε dehumanization και sexual objectification)

Και αναρωτιεμαι, αν υποθεσουμε πως ο εξευτελισμος αυτος λαμβανει χωρα 24/7 -αν οχι στην πραξη, τουλαχιστον στον εγκεφαλο της υποτακτικης - και δεν ειναι κατι που απλως συμβαινει σε ενα παιχνιδι ή και σε καθε παιχνιδι (που ομως αμεσως μετα υπαρχει η επιβεβαιωση απο μερους Του σχετικα με την γνωμη και τα συναισθηματα Του προς αυτη), και που ο,τι και να της Πει δε προκεται να νιωσει πραγματικα πως την Βλεπει μοναχα και συνεχως ως αντικειμενο γιατι γνωριζει βαθια μεσα της πως την Σεβεται και την Εκτιμα ως νοημουσα προσωπικοτητα, τοτε συνεχιζουμε να μιλαμε για πρακτικες BDSM ή μηπως το συγκεκριμενο κινειται σε πιο σκοτεινα μονοπατια?

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Λέγοντας πλήρη αποδόμηση χαρακτήρα και δημιουργία μιας προσωπικότητας με νέα χαρακτηριστικά εννοούμε τεράστιες αλλαγές σε βαθμό που αν κάποιος παλιός γνώριμος την συναντούσε μετά από αυτήν την "αλλαγή" δεν θα του θύμιζε σε τίποτε την παλιά της προσωπικότητα.
Το εγχείρημα είναι too risky. Για ποιον λόγο/ους να πάρουμε την Μαρία και να την κάνουμε Ελένη; Κρίνω προτιμότερο και σοφότερο να διαλέξουμε την Ελενίτσα και να την κάνουμε Ελένη.

Πιστεύω πως αυτή η αλλαγή που τίθεται στο ερώτημα, δεν είναι εφικτή με φυσικούς τρόπους, με μη σύννομους, χημικούς κτλ ίσως και να είναι εφικτή.

Σε αυτό το σημείο να ειπούμε πως ο εξευτελισμός είναι εντελώς προσωπική υπόθεση, δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό έντασης. Όσον αφορά τα όρια του εξευτελισμού, αυτά εδράζονται στις τοπικές κοινωνίες και αντιλήψεις.
Πάραυτα ο εξευτελισμός και πόσο μάλλον ο εξευτελισμός με μεγάλη ένταση και μεγάλη διάρκεια είναι μια τεχνική που αποδίδει το μέγιστο σε σχέση με άλλες σύννομες πρακτικές.

Ασφαλής για την μετέπειτα ψυχική και σωματική υγεία;
Αν όντως είναι στην βάση της καλό υλικό για σκλάβα, και το εγχείρημα επιτύχει θα 'ναι μια χαρά.
Αν όμως, δεν είναι κατάλληλη για σκλάβα που σημαίνει πως ο Κ έκανε εσφαλμένη διάγνωση, ή το εγχείρημα δεν επιτύχει, τον ψυχίατρο δεν τον γλιτώνει.

Συνοπτικά, too risky, εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους, θα κοστίσει ακριβά σε χρόνο, κόπο, ενέργεια, και αν χρειαστεί ψυχίατρος... και οικονομικά, το όλο project έχει εξερετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας και για τα δυο μέλη της σχέσης με σχεδόν αβέβαιο αποτέλεσμα.
Εμμένει να απαντηθεί το γιατί να μπει Κανείς σε αυτήν την διαδικασία, ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για την αποκατάσταση σε περίπτωση αποτυχίας και πόσο σώφρον θα ήταν αυτό.

Ο Σαμαράς ήταν.

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

το μεν πρώτο το θεωρώ άριστο και ΤΕΛΙΚΑ το επι της ουσίας ερώτημα. Γιατί άραγε ???? (εμένα πάντως κάτι "μου βρωμάει")!!


Το δε δεύτερο....ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΕΧΆΣΕΙ!!! 

 

Re: Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Όπως λέει το σχετικό ανέκδοτο το να μιλάς στο Θεό λέγεται προσευχή.
Το να σου μιλάει ο Θεός λέγεται ψυχασθένεια

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Τα ερωτηματα της lara[E-p] με προβληματιζαν και ακομη συνεχιζουν να με προβληματιζουν ως ενα βαθμο. Γι'αυτο θα ηθελα να μοιραστω την απαντηση της carissa[L_T] στο νημα 'Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)' την οποια βρηκα πολυ βοηθητικη και κατα τη γνωμη μου εχει αμεση σχεση με το συγκεκριμενο νημα και τα ερωτηματα που τεθηκαν στην αρχη.

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Θεωρητικά είναι πολύ ωραία όλα αυτά που λέμε περί αποδόμησης αλλά τι θα γίνει εάν κάποιος Κυρίαρχος κάνει κάτι τέτοιο και μετά για τον οποιονδήποτε λόγο θελήσει να σταματήσει την σχέση;;

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

εκει φίλε Δίας ειναι η μαγκιά να μην σε επηρεάσει αλλά εγώ σταμάτησα μια σχέση επειδή η άλλη ήθελε να την αποδομώ και να την ευτελίζω...χωρίς πλάκα ξενέρωσα απο μια στιγμή και μετά και την διέκοψα και καλά οτι ειναι θέμα απόστασης

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Αγαπητέ εκτός της αποδόμησης μιλάμε και για επαναδόμηση στα μέτρα του Κυρίαρχου και εκεί έγκειται η απορία μου.
Εσύ πολύ καλά έκανες εάν θεώρησες ότι πρέπει να χωρίσετε.

 

Απάντηση: Eξευτελισμός-Αποδόμηση χαρακτήρα υποτακτικής

Αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο είναι καν δυνατό. Μπορείς να αποδομήσεις ορισμένα χαρακτηριστικά κάποιου αλλά ολόκληρο χαρακτήρα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αδύνατο θα έλεγα. Καταρχάς για να μπορέσει κανείς να υλοποιήσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει πλήρη γνώση του τρόπου με τον οποίον δημιουργείται ο χαρακτήρας στον άνθρωπο. Από τα λίγα που ξέρω ο χαρακτήρας είναι το σύνολο των αντιδράσεων στα φυσικά ερεθίσματα σε συνδυασμό με τις γονιδιακές καταβολές τους καθενός. Για να τροποποιήσεις τον χαρακτήρα κάποιου, κατά την δική μου άποψη, θα πρέπει καταρχάς να διαγράψεις όλες τις αναμνήσεις που έχει και μετά να "προγραμματίσεις" νέες αντιδράσεις, οι οποίες θα αποτελούν τον νέο χαρακτήρα του. Το πρόβλημα είναι ότι εκτός από συνειδητό έχουμε και υποσυνείδητο. Ενώ είναι σχετικά εύκολο να επέμβεις στο συνειδητό και να πείσεις κάποιον να συμπεριφέρεται με διαφορετικό τρόπο σε μια δεδομένη κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολο να επέμβεις στο υποσυνείδητο. Συνήθως ακόμα και να πείσεις κάποιον να συμπεριφέρεται διαφορετικά θα περάσει πολύς χρόνος μέχρι αυτό να αρχίσει συμβαίνει αυτόματα (συνήθως το υποκείμενο κατευνάζει συνειδητά την πρώτη αντίδραση που έρχεται από το υποσυνείδητο και μετά συμπεριφέρεται όπως έχει οριστεί).

Πολύ θεωρία έπεσε και μόλις σκέφτηκα ένα απλοϊκό παράδειγμα για να καταλάβουμε την δυσκολία του εγχειρήματος: σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να πείσεις έναν καπνιστή να διακόψει το κάπνισμα ακόμα και αν το επιθυμεί και ο ίδιος! Ο λόγος; Μα είναι τόσο απλός: αυτή η συνήθεια έχει καταγραφεί στο υποσυνείδητο τόσο δυνατά που είναι πάρα πολύ δύσκολος ο επαναπρογραμματισμός του.

Επαναλαμβάνω ότι η άποψη είναι καθαρά προσωπική...