Gay BDSM σχέση και Τρυφερότητα

Είναι απολύτως κατανοητό πως οι ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούνται από ανθρώπους, απευθύνονται σε αυτούς και υπό αυτό το πρίσμα, τα «συμβαλλόμενα μέρη» μια σχέσης έχουν το δικαίωμα και τη δυνατότητα να ορίσουν τα πλαίσια της.

Εκφράζουν τις ανάγκες, τα θέλω τους και εξετάζουν εάν και σε ποιο βαθμό αυτά συμπίπτουν. Από τη στιγμή που συμπίπτουν, προχωρούν στη σύναψη μιας σχέσης, ορίζοντας το περιεχόμενο, τα όρια και τις συνθήκες που την διέπουν. Η λέξη «πρέπει» στα πλαίσια μια σχέσης, φαντάζει ως ένα δυσάρεστο καλούπι, εξαιρώντας φυσικά τις περιπτώσεις εκείνες, για τις οποίες τα «συμβαλλόμενα μέρη» έχουν συμφωνήσει ότι αυτή η λέξη μετουσιώνεται σε απαραίτητη συνθήκη/προϋπόθεση.

Τούτων δοθέντων, έχω μια απορία. Νοείται, εντός του πλαισίου μιας gay bdsm σχέσης -στην οποία υπάρχει ένας Κ και ένα Υ- η τρυφερότητα, η θαλπωρή, η επιβράβευση και λοιπές συγγενείς συμπεριφορές;

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.

ΥΓ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Δεν επιδιώκω να υποβαθμίσω την αξία των str8 σχέσεων, ή να τις διακρίνω αρνητικά. Η αναφορά σε gay σχέσεις προκύπτει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ απο το σεξουαλικο προσανατολισμό του υπογράφοντος και συνεπώς τα ενδιαφέροντα του.

 

Φυσικά και νοούνται όλα αυτά... όπως σε κάθε σχέση ανθρώπων που έχει σκοπό τον έρωτα...

 

Η επιβράβευση για ποιον λόγο να γίνεται;

 

Επειδή οι επιδόσεις του υ ικανοποιούν τον Κ

 

Δεν μπορώ να πω... σε μερικά sessions ενδέχεται να χάσεις κάνα γραμμάριο αλλά το BDSM δεν αποτελεί άθλημα.

 

Τέλεια μια χαρά.... επι της ουσίας κάποιο σχόλιο ;

 

Κατ'εμέ σε μία τέτοια σχέση ο Master αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη της ευημερίας του σκλάβου Του και την ευκαιρία να καθοδηγεί, να βοηθά, να ελέγχει, να αγαπά, να φροντίζει και να εξελίσσει τον σκλάβο είναι επίσης κάτι πολύ δυνατό. Για τον Master, το να αλλάζει θετικά την ζωή του σκλάβου, αποτελεί την μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Το κέντρο βάρους της Κυριαρχίας πρέπει να πηγαίνει πιο μακριά από την κυριαρχικότητα – από το bdsm, το σεξ, την χρήση. Ένας Master δεν πρέπει ποτέ να παραμελεί τις άλλες διαστάσεις της σχέσης.

 

Αυτή η τοποθέτηση ακούγεται πολύ όμορφη στα δικά μου αυτιά. Προφανώς υποκειμενική κρίση του υπογράφοντος. Έχω την εκτίμηση ότι αν υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι με αυτή την αντίληψη και κυρίως αν υπήρχαν άνθρωποι που μετουσιωναν αυτή την αντίληψη σε πράξη, τότε ένα μεγάλο μέρος των gay subs θα έβρισκε το άλλο τους μισό

 

Έχεις δίκαιο φίλε μου.Δεν είναι εύκολο ούτε και απλό.Αλλά ούτε και αδύνατο.Και ισχύει αυτό για τους gayMasters αλλά και για τους gaysubs.Αρκεί να γνωρίζει το πως να κυριαρχίσει και να αφιερώσει χρόνο και ενέργεια ο Master.Και απο την άλλη ο sub να νιώθει την ανάγκη και να θέλει να υποταχτεί.Δύσκολα πράγματα...όχι για όλους!

 

Συμφωνώ μαζί σας! It takes two to tango! Απλώς ο ένας κρατάει το τιμόνι και ο άλλος τραβάει το κουπί!

 

Βανιλεψες εσυ; Εμ μόνος εδώ μόνος εκεί, πάει το χάσαμε το ταλέντο  

 

Εχασε η Βενετιά βελόνι! Δε χάνετε και τίποτα σπουδαίο.