I am seeking in the rain

Πάντα ο ερχομός μου στην Θεσσαλονίκη ειναι ένα γεγονός που με χαροποιεί ιδιαίτερα , τόσο πολύ , που ακόμα και η σκέψη του ταξιδιού και μόνο, με συνεπαίρνει...την έχω αγαπήσει αυτήν την πόλη , λες και είναι η δεύτερη ιδιαίτερη πατρίδα μου..ομολογουμένως , αυτό συμβαίνει γιατί τυχαίνει να είναι η έδρα της εταιρείας για την οποία εργάζομαι , εδώ και 15 χρόνια , οπότε την έχω "ζήσει" αρκετα...έτσι συχνά "ανεβαίνω" , στην "Νύμφη του Θερμαϊκού" , συνδιάζοντας ως είναι φυσικό , τοσο το ωφέλιμον , όσο και το τερπνόν...Δύο μερόνυχτα διαμονή , σε ξενοδοχείο lux , μακρυά , από σύζυγό , παιδιά , σκυλιά , γατιά..
Η αλήθεια είναι , ότι ήμουν πάντα στην ζωή μου επιλεκτικός , επιδιώκοντας να περνώ καλά και έντονα , όταν μου δίνονταν ευκαιρία , μιας και εργάζομαι καθημερινά πολύ σκληρά και επίπονα..έβλεπα λοιπόν αυτά τα ταξίδια , ως όμορφα διαλείμματα αναψυχής και σύντομες ερωτικές αποδράσεις..
Κράτησα δωμάτιο στο Holliday inn εκεί που μένω συνήθως..το ταξί με φέρνει από το αεροδρόμιο Μακεδονία στο κέντρο της πόλης..ο ουρανός σήμερα είναι συννεφιασμένος..σκοτεινός ..δεν την γλυτώνουμε την βροχη...Σαλόνικα Σαλόνικα..όμορφη είσαι .. όμορφη και γοητευτική , όσο και οι κατοικοί σου..και τα στέκια σου , οι μεγάλες σου πλατείες , τα στενά σου σοκάκια , τα εξαιρετικά εστιατόρια, τα γοητευτικά μπαράκια..
Από τις σκέψεις μου με έβγαλε μια λάμψη , Κεραυνός , ακολούθησε μια δυνατη βροντή.να προλάβουμε να φτάσουμε στο Ξενοδοχείο..η κίνηση είναι αρκετή και την δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα έργα για το μέτρο...έργα..χρόνια τώρα ...θα ολοκληρωθούν κάποια στιγμή..
Φθάνω στο ξενοδοχείο , με χαιρετάει ο φίλος μου ο Μιχάλης..Καλώς ήρθες ..Καλώς σας βρήκα φίλε...
Ανέβηκα στον 3° όροφο , να τακτοποιήσω τα πράγματα μου και να ετοιμαστω με την ησυχία μου...η δουλειά από αύριο το πρωί , το ωφέλιμον..το αποψινό βράδυ , ειναι το τερπνόν και είναι δικό μου...
Αρκετά mails , άλλα τόσα τηλεφωνήματα , η ώρα πέρασε γρήγορα , άρχισα να ετοιμάζομαι .. Μμμ..Αυτό το κοστούμι είναι το αγαπημένο μου ..Σκούρο μπλε , κομψό , αρκετά σοβαρό ...αυτό θα φορέσω απόψε..Έτοιμος..
Κατεβαίνω ..το ραντεβού είναι στην είσοδο των Δικαστηρίων..είναι κάποια απόσταση που πρέπει να διανύσω με τα πόδια μέχρι εκεί και πρέπει να βιαστώ..
Ραντεβού με την Ρούλα...μια νεαρή κοπέλα , αυτοπροσδιοριζόμενη bottom..την γνώρισα ένα βράδυ στο forum..πριν 2 περίπου εβδομάδες.. Θεσσαλονικιά..η αλήθεια είναι ότι η συζήτηση στην αρχή ήταν κρύα , τυπική , άχρωμη που σκέφτηκα να τα παρατήσω...δύο τρία μηνύματα την άλλη ημέρα , επίσης τετριμμένα έως βαρετά , ήδη άρχισαν να με κουράζουν..την επόμενη , σιγή ασυρμάτου..δεν μπήκα καν στον κόπο να στείλω ..πέρασαν δύο τρεις μέρες και στο πρωινό τσεκαρισμα βρήκα δύο μηνύματα της..ένα με την καλημέρα της και το άλλο με το e mail της..το ίδιο βράδυ της εστειλα..απάντησε σχεδόν αμέσως..με ένα πολύ όμορφο γράψιμο και ένα ύφος πολύ φιλικό , σε αντίθεση με την "ψυχρότητα" των πρώτων μηνυμάτων της..αυτό συνεχίστηκε τις επόμενες μέρες τόσο με μηνύματα , όσο και mails στο ίδιο φιλικό κλίμα , αν όχι και κάτι περισσότερο , συζητώντας θέματα που θα μας έφερναν κοντά..
Κανονίσαμε την συνάντηση μας , την ώρα , το σημείο .θα πηγαίναμε για φαγητό και μετά για ένα ποτό .. έπειτα η νύχτα ήταν δική μας για μια πιο στενή επαφή ..
Κατέβηκα από το δωμάτιο μου και βγήκα..ο ουρανός άρχισε να ρίχνει τις πρώτες στάλες του..διάολε ..δεν πήρα την ομπρέλα..ανεβαίνω τρέχοντας στο δωμάτιο ..δεν πρέπει να αργήσω..κατεβαίνω και περπατώ γρήγορα προς το σημείο συνάντησης..η βροχή δυνάμωσε τώρα και άρχισε να γίνεται πολυ έντονη..οι δρόμοι πλυμμύρισαν , ελάχιστοι περπατούν με τις ομπρέλες τους ..λίγα μέτρα ακόμα και φθάνω , έστω και μισοβρεγμενος..την ίδια ώρα μια ροζ ομπρέλα κινεί την προσοχή μου..προχωρεί με γοργά βήματα προς την είσοδο , να προστατευτεί..έφτασα και γω..αυτη ήταν ..
-Καλησπέρα ..η Ρούλα ? Χαμογελάει..
-Καλησπέρα Κύριε..ναι ..η βρεγμένη Ρούλα..
Πραγματικά το σακάκι της ήταν μούσκεμα ..το ίδιο και το τζιν παντελόνι της..όσο για το δικό μου το κοστούμι , έσταζε νερό..
Την αγκάλιασα και την φίλησα .."φορούσε" ένα υπέροχο άρωμα , που "μέθυσα"..
-Δεν πρέπει να μείνεις έτσι , θα κρυώσεις ..πρέπει να αλλάξεις...
-Δεν θα πάθω κάτι Κύριε ..λαχταρούσα τόσο πολύ να σας δω ..
-Και εγώ μικρό μου..αλλά τώρα πρέπει να αναθεωρήσουμε το πρόγραμμα..ίσως να σε πάω μέχρι το σπίτι σου να αλλάξεις ρούχα και να συνεχίσουμε την βραδυά μας..
-Ειναι δύσκολο αυτό Κύριε..καλύτερα να μείνουμε εδώ για λίγο και να το προγραμματίσουμε πάλι για αύριο , αν θέλετε..
-Ενταξει..έλα εδώ..την αγκάλιασα και την παρέσυρα σε μια κόχη του κτηρίου..είμασταν μόνοι μας..άρχισα να την φιλάω , ανταποκρίθηκε με πάθος , διψασμένα ..χάιδευα τα μάγουλα της , τον λαιμό της ...κρεμάστηκε πάνω μου ..έβγαζε μικρές κραυγές σαν να ήθελε να πάρει πνοή από την ανάσα μου..το πλούσιο στήθος της πίεζε το στέρνο μου ..με αναστάτωσε .. τα χέρια μου έσφιξαν τον τροφαντό της κώλο...αχ Κύριε ψέλλισε..μια τρικυμία σηκώθηκε στο μυαλό μου ...κατέβασα το φερμουάρ του παντελονιού μου ...έπιασα το κεφάλι της και το κατέβασα...την έκανα να γονατίσει...άρχισε να γλύφει , πρόθυμα..να ρουφάει άλλοτε απαλά και κάπως αδέξια , άλλοτε με δύναμη ..ένα απίστευτα ερωτικό ντελίριο...δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο , η καύλα ήταν απίστευτη...τελείωσα στο στόμα της ...τα πήρε όλα με βουλιμία..σηκώθηκε κόλλησε πάνω μου...πέρασε τα χέρια της στην μέση μου..με έσφιξε χωρίς να με κοιτάζει ... έτρεμε..
-Ενταξει Κύριε ? Σας άρεσε?
-Πάρα πολύ μικρό μου..
-Θα πρέπει να φύγω ..Θα σας στείλω το τηλέφωνό μου , να κανονίσουμε εκ νέου..
Φώναξα ένα ταξί.. μπήκε..με χαιρέτισε με ένα νεύμα..
Καληνύχτα κορίτσι μου...
Πήρα το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο..έβρεχε ακόμη , αλλά πιο σιγανά τώρα..εξ άλλου τι είχα να φοβηθώ..ήμουν μούσκεμα..κρατούσα την ομπρέλα την κουνούσα δεξιά αριστερά..α ρε Gene Kelly , τι ωραία τραγουδούσες στην βροχή...κλείνω την ομπρέλα...και προχωρώ ..ο ουρανός ακόμα έβρεχε και εγώ προχωρούσα... προχωρούσα και τραγουδούσα.....
I am singing in the rain..
Just singing in the rain.....