Isn’t it romantic?

Απάντηση: Isn’t it romantic?

lol! 

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Λέμε τελικά το ίδιο πράγμα. Όλα είναι παιχνίδι μυαλού, απλά το κάθε μυαλό ικανοποιείται με διαφορετικό τρόπο  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Isn’t it romantic?

Εκεί είναι η ουσία για εμένα. Θα παραδεχτώ έναν Master που έχει δίπλα του μία σκλάβα για πάνω από ένα χρόνο και διακρίνω στα μάτια της την ίδια και περισσότερη λατρεία και καύλα από την αρχική της γνωριμία με αυτόν.

Διαβάζω στο φόρουμ μερικές κοπελίτσες να γράφουν με ενθουσιασμό για τον εκάστοτε χ υπέροχο Κύριο που γνώρισαν και τις έκανε να χύσουν δημόσια, όρθιες, ανάσκελα, κ.λ.π και μετά τι; Μετά αντί να δούμε αυτόν τον ενθουσιασμό να γίνεται εντονότερος βλέπουμε έπειτα από λίγες ημέρες να τον βρίζουν ή να λένε ότι δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα, είναι φραγκοφονιάς κ.λ.π.,(φυσικά κακώς κατ΄εμέ, γιατί αν δεν σου κάνει, κούκλα μου, απλά φεύγεις και δεν ξεκατινιάζεσαι στα φόρα).

Αυτό φυσικά συμβαίνει γιατί ο χ μάστερ απλά είναι παπαγαλάκι, έχει μάθει πέντε πράγματα και τα επαναλαμβάνει συνεχώς με όποια "υ" και αν πάει. Ευνόητο είναι λοιπόν αφού ο χ Master δεν έχει φαντασία, τεχνική και εμπειρία να μην μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι πέρα από τα τρία χιλιόμετρα... και συνεπώς να επέλθει η ρουτίνα και το τέλος ενός ταξιδιού πρωτού καν μπει η σχέση στην πίστα για να απογειωθεί για τους υπέροχους προορισμούς του bdsm.

Τα άνωθεν είναι προσωπικές μου απόψεις και δεν απευθύνονται προσωπικά σε κανέναν.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Αναρωτιόμουν τι με ενοχλεί στην πιο πάνω τοποθέτηση.
Τελικά το βρήκα!
Είναι η ατμόσφαιρα που αποπνέει, ατμόσφαιρα "δώρου", "θυσίας".
Η αλτρουίστρια σκλάβα που υποφέρει για χάρη του και μόνο και όχι επειδή η ίδια αυτό έχει ανάγκη/γουστάρει/επιθυμεί.
Θα έβρισκα πιο λογική μια αμφίδρομη ευγνωμοσύνη από τον ένα στον άλλο που μπορούν να προσφέρουν όσα προσφέρουν ο ένας στον άλλο.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Η μικρή συνεισφορά μου στη ροή της κουβέντας: Παραθέτω σχόλιο που είχα κάνει σε άλλο νήμα, για όσους θεωρούν το πνεύμα υψηλό και τη σάρκα κενή περιεχομένου, μια ποταπή υπηρέτρια του πνεύματος/ψυχής. Αμήν.

 

Χμμμ, έδωσα πολύ rep τις τελευταίες 24 ώρες και δεν έχω άλλο να δώσω.
Νομίζω όμως ότι για την παραπάνω παράγραφο σου είχα δώσει rep και τότε, στην αρχική ανάρτηση.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Προσπάθεια γιατι στη ζωή πρέπει να προσπαθούμε. Δεν μας χαρίζεται τίποτα χωρίς προσπάθεια.

Θα τολμήσω να ζήσω αυτά που είναι κρυμμένα στο μυαλό μου, να υπερβώ τα όρια μου. Γιατί? Μα επειδή δεν θέλω μόνο να αναπνέω στη ζωή, θέλω και να ζω.

Το υπόσχομαι στον εαυτό μου. Υπόσχεση που θα κρατήσω μόνο για μένα, που θα τηρήσω γιατί μου το χρωστάω.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Απο το προηγουμενο ποστ σου απορρεει το οτι δεν σου αρεσουν συγκεκριμενες πρακτικες και οτι μαλλον τις βρισκεις εντελως εξω απο σενα...αν καταλαβα καλα...και απορησα γτ να προσπαθησεις για κατι που σε αποθει οταν μιλαμε για ολοκληρωση του βαθυτερου ειναι μας εδω μεσα.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Πολύ σωστή η παρατήρηση σου. Πως όμως μπορεί κάποιος/α να είναι σίγουρος/η για το αν μπορεί ή όχι να το υποστηρίξει; Μόνο αν το βιώσει μπορεί να εκφέρει σωστή άποψη.
Αυτη τη στιγμή νιώθω ότι είναι έξω από τα νερά μου, είναι όμως;

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Η ενότητα σώματος/ψυχής μπορεί ενίοτε να διασπαστεί εις όφελος της ύπαρξης. Ας την πούμε σχάση. Αυτό συμβαίνει όταν η ύπαρξη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση. (βιασμός, άλλον θέλουμε με άλλον πάμε, σοβαρή ασθένεια κλπ). Τότε το μυαλό αποσπάται, αποσύρεται για να μπορέσει η ύπαρξη να ανταπεξέλθει. Θεωρώ αυτή την σχάση απολύτως υγιή μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες. Η επιβίωση πάνω από όλα. Αυτό όμως δεν μπορεί από μόνο του να μας πάει σε όλες αυτές τις κουταμάρες, κατά τη γνώμη μου, περί mindfuck και άλλα τέτοια κομψά. Γιατί ο άνθρωπος είναι μέσα στην ενότητά του, είναι και σώμα και συναίσθημα και πνεύμα.

Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω καμιά κουβέντα περί εγκεφαλικής κυριαρχίας. Είμαι νομίζω έτσι κι αλλιώς από τους λίγους/ες που δεν πιστεύω στο mindfuck κατά τον ίδιον τρόπο που δεν πιστεύω στα μάγια. Ίσως γιατί σέβομαι τη νοημοσύνη μου, ίσως γιατί δεν έχω.

 

Απάντηση: Isn’t it romantic?

Με το ίδιο σκεπτικό πιστευεις πως ένας Κ για να σιγουρευτεί οτι δεν ειναι υ πρεπει πρωτα να περασει απο αυτο??

 

Re: Απάντηση: Isn’t it romantic?

Φυσικά. Είναι δυνατόν να εμπιστευτείς έναν γιατρό όταν δεν έχει νοσήσει από την ασθένεια που πάσχεις; Πως αλλιώς θα σου δώσει σοβαρή άποψη;