loser

Εκείνες τις ήμέρες είχα τρομερές κάυλες. Από αυτές που προτού προλάβω να τελειώσω σκέφτομουν ήδη την επόμενη φορά που θα μαλακίζομαι. Τέτοιες ορέξεις μου 'ρχονται συνήθως σε περιόδους στρες, όπου ο αυνανισμός φαντάζει η μόνη φυσιολογική διέξοδος από τις καθημερινές ανησυχίες. Πηγαίνοντας στο κρεβάτι το βράδυ, ξέρω καλά οτι ο μόνος τρόπος για να καταφέρω να σηκωθώ το πρωί καταπολεμώντας την κατάθλιψη και το άγχος είναι να σκεφτώ τη στιγμή της μέρας που θα αφιερώσω στη μαλακία.

Με τον G. γνωριστήκαμε τυχαία σε ένα μπαρ του Λονδίνου τους τελευταίους μήνες της παραμονής μου όπου μας σύστησε ένας κοινός φίλος και χωρίς να το πολυσκεφτώ του χύμηξα στη μέση της βραδιάς και καταλήξαμε μαζί το ίδιο βράδυ να πηδιόμαστε στο δωμάτιο του σπιτιού μου. Λίγες μέρες αργότερα είχε ήδη μετάφέρει τα πράγματά του από την κατάληψη όπου έμενε στο σπίτι μου. Και μερικές ακόμη ημέρες μετά, λάμβανα την έξωση από την ιδιοκτήτρια με πρόφαση οτι δε την αφήναμε να ηρεμήσει με τις κραυγές που βγάζαμε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η δική μου εκδοχή την οποία και χρησιμοποίησα ως αντεπιχείρημα στη συνοπτική διαδικασία με την οποία μου ανακοίνωσε την απόφασή της ήταν οτι η στενομυαλιά της δε της επέτρεπε να αντιληφθεί την ολοκλήρωση της ενδοσκόπησης του είναι μου που είχα επιτύχει τους τελευταίους μήνες με τις σεξουαλικές συνευρέσεις που είχα με τα μπόλικα αρσενικά που κατά καιρούς μπαινόβγαιναν στο σπίτι. Χωρίς ιδιαίτερες προστριβές (μιας και η συνενόηση μεταξύ εμού και του G. γινόταν κυρίως με νοήματα αφού ο δύστυχος δεν είχε καταφέρει να μάθει ούτε ελάχιστα αγγλικά κατά την 7μηνη παραμονή του στο Λονδίνο και τράυλιζε μπερδεμένα πολωνικά με γαλλική προφορά) καταλήξαμε προσωρινά να μεταφερθούμε σε ένα δωματιάκι 5 τετραγωνικών στον πάνω όροφο ενός σπιτίού που μοιραζόμασταν με άλλη μία νεαρή πολωνέζα, ένα νεαρό πολωνό και ένα ζευγάρι, το οποίο επί χρόνια εξέτρεφε και αναπαρήγαγε χαμστεράκια για να ταίζει τα νεογνά στο κατοικίδιο φίδι τους.

Το βράδυ εκείνο γνώριζα οτι νεαποκτειθείς φίλος μου δούλευε στο εστιατόριο μέχρι αργά. Ο G. επαγγέλονταν κλαρινετίστας, και είχα κάθε πεποίθηση οτι είχε φοβερό ταλέντο, άσχετα αν εγώ δεν είχα όχι απλά τη δυνατότητα να διαγνώσω κάτι τέτοιο αλλά ούτε και τη διάθεση να το διαπιστώσω καθώς το σημαντικότερο ερώτημα που με απασχόλησε όταν πρωτοαντίκρυσα το πνευστό ήταν να ρωτήσω αν τα σάλια έχουν έξοδο διαφυγής ή σταδιακά καταλήγουν να διαβρώνουν το ξύλο. Η μουσική του καριέρα παρ' όλ' αυτά πήγαινε κατά διαόλου μιας και του έλειπαν στοιχειώδεις κανόνες πρωτοκόλου στις ανθρώπινες επικοινωνίες (καθώς και η σε βαθμό αυτιστικό αδυναμία του στην αγγλική) με αποτέλεσμα να περιδιαβαίνει υπόγειες στοές του Λονδίνου τα ελέυθερα απογεύματα παίζοντας κλαρινέτο και μαζεύοντας κάποια ψιλά (μαζί και κάποια βλέμματα οίκτου). Ένα μάλιστα από αυτά τα βραδινά εκείνα που τον είχα συνοδεύσει είχα καταλήξει μέσα σε έναν παροξυσμό χαράς και μεθυσιού να πλατσουρίζω στην ακροποταμιά του Τάμεση.

Έτσι λοιπόν το βράδυ εκείνο, προφασιζόμενη την απουσία του (μιας και η αλήθεια είναι οτι μετά τη δεύτερη φορά είχα ήδη καταλάβει οτι ο άνδρας αυτός λίγο θα συμβάλει στη σεξουαλική μου ολοκλήρωση αλλά αρνιόμουν πεισματικά να το δεχτώ, ίσως γιατί με βόλευε να πληρώνω τόσο μικρό νοίκι για μια τόσο οικονομικά κρίσιμη για μένα περίοδο, ίσως και γιατί φοβόμουν οτι αν τον αφήσω δε θα μου επέστρεφε από εκδίκηση ποτέ τα χρήματα που ήδη είχα ήδη κάνει το λάθος να του δανείσω, ίσως γιατί μαζί ξεπαστρεύαμε με χαρακτηριστική άνεση τέσσερα μπουκάλια κρασί, ποσότητα η οποία έως τότε είχε υπάρξει αδύνατο να ξεπεράσω) επιδόθηκα στην περιήγηση ιστοσελίδων ερωτικού περιεχομένου, στην αρχή ελαφριών και έπειτα, όσο περνούσε η ώρα όλο και πιο βρώμικες και αργότερα καταλήγοντας να παρακολουθώ ακροβατικά δεσίματα νεαρών κορμιών και δημοπρασίες σκλαβών. Το αιδοίο μου έκαιγε αλλά απολάμβανα τη διαδικασία όπως πάντα, επιλέγοντας προσεκτικά το περιεχόμενο και αποθηκεύοντας αρχεία τα οποία έβρισκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα και θα μου χρησίμευαν και σε επόμενες συνεδρίες με πρωταγωνιστή πάντα τον εαυτό μου. Η διαδικασία αυτή συνίθιζε να κρατάει ώρες, με ενδιάμεσα διαλείμματα για φαγητό, τηλέφωνα και οτιδήποτε άλλο προέκυπτε.

Η πόρτα του δωματίου δεν έκλεινε αλλά είχα βασιστεί στην πεποίθησή μου οτι τα απρόοπτα πάντοτε συμβαίνουν για καλό και δίνουν μια πικάντικη γεύση στη ζωή. Έχοντας μαζέψει μπόλικο υλικό για να βλέπω (σε αυτό πάντοτε ακολουθούσα την τακτική της μητέρας μου η οποία φρόντιζε να έχει πολύ από οτιδήποτε σε περίπτωση ανάγκης) κατέβασα το βρακί μου και ξεκίνησα να δουλεύω με τον τρόπο που γνωρίζω. Άνά διαστήματα έκανα διάλειμμα για να διακόψω τον πρόωρο οργασμό και να παρατείνω την απόλαυση.

Το μυαλό μου είχε αφηνιάσει, οι αισθήσεις μου οξυμένες, τα μάτια μου θολά από το εφφέ της οθόνης αλλά και της υπέρμετρης καύλας, τα μάγουλά μου θερμά και τα μαλλιά μου ανάκατα από την προσπάθεια.

Όταν ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει ήταν πλέον αργά για να κρύψω τα σημάδια. "Πτου σου" αναθεμάτισα μέσα μου και πριν προλάβω να σχηματίσω την επόμενη κατάρα, βρέθηκε δίπλα μου με ένα χαμόγελο που γρήγορα σβήστηκε από τα χείλη του. Αυτή τη γκριμάτσα μέχρι τότε την είχα δει μόνο σε ταινίες και κυρίως κινουμένων σχεδίων όπου το χαμόγελο του πρωταγωνιστή παγώνει και τη θέση του παίρνει το σάστισμα και η έκπληξη.

Σε κλάσματα του δευτερολέπτου λειτούργησε το ένστικτο όμως ο χρόνος λιγοστός και ο αυτόματος μηχανισμός σχηματισμού απόφασης ενεργοποίησε το χέρι μου το οποίο και με μια κίνηση έκλεισε το παράθυρο του υπολογιστή που πρόβαλε τα ζουμερά βίντεο με αποτέλεσμα όμως τα βρακιά να παραμένουν κατεβασμένα και το σώμα μου εκτεθειμένο στον παρείσακτο. Αναθεμάτισα διπλά καθώς αναλογιζόμουν οτι πιθανώς να είχα πάρει τη λάθος απόφαση σε μια στιγμή πανικού.

"Μωρό μου δεν είναι αυτό που νομίζεις!" αποφάνθηκα με σπαραγμό! "Αλλά μιας και με πέτυχες σε αυτή την κατάσταση, να γαμηθούμε;" και όρμησα πάνω του για αντιπερισπασμό..

...

Την επόμενη ημέρα όταν επιστρέψα από τη δουλειά με κάλεσε και μου αποκάλυψε γεμάτος περηφάνεια τα ευρήματά του. Είχε εισχωρήσει στα άδυτα του υπολογιστή μου και έχοντας ανακαλύψει τα βιντεάκια του Γκουσκούνη (βίντεο που κρατούσα από παλιά για να μου θυμίζει την υποκουλτούρα της χώρας μου) με κοιτάζει και μου λέει πονηρά (στην κωδικοποιημένη γλώσσα του) "αυτά κοιτούσες εχθές γλύκα μου ε;" για να εισπράξει από μεριάς μου το απατηλότερο χαμόγελο του κόσμου..

Δύο ημέρες αργότερα σηκώθηκα βαριά και κακοδιάθετη. Ποια άδικη κατάρα με ακολουθούσε; Το τέρας είχε ξυπνήσει μέσα μου, το ήθελα πάλι, αναζητούσα κολασμένα τον ηδονιστικό περιπαιγμό του κορμιού μου. Τα σημάδια αλάνθαστα, ή υγρασία ανέδυε ήδη τη μυρωδιά της προδοσίας. Ήξερα οτι η σιωπηλή δύναμη ερχόταν από μέσα, η ώρα είχε πια σιμώσει.

Κοίταξα το μεσαίο μου δάχτυλο, αυτό που τόσο καλά με εξυπηρετούσε όποτε του πρόσταζα να χωθεί εκεί, ανάμεσα στη Σκύλα και στη Χάρυβδη όπως μου αποκαλώ τους μηρούς μου, να δουλέψει κάτω από αντίξοες συνθήκες, ζέστη, υγρασία και αποπνικτική ατμόσφαιρα, σαν παιδί για όλα τα θελήματα, συνεργός πιστός και συνετός, πάντοτε αντάξιο του δύσκολου καθήκοντός του. Έστρεψα τότε το βλέμμα μου και κοίταξα αυτόν που χουζούρευε ανέμελα. Ξανακοίταξα το δάχτυλό μου και έπειτα τον ξανακοίταξα, και κατέληξα σηκώνοντάς τον παράμεσο για να τον ξεχωρίσω από τα υπόλοιπα δάχτυλα: "Το βλέπεις αυτό; Είναι τόσο δα, κι όμως τόσο πιο σπουδαίο.."

Λίγες ώρες αργότερα μάζευα πλέον τα πράγματά μου..

 

Απάντηση: loser

Καλό και διασκεδαστικό!
Ευχαριστούμε γλυκύτατη Kati.
Ηθικόν δίδαγμα? (κατά Astrovroxi πάντα)
Αν πετυχαίνει η μαλακία,τύφλα να χει το γαμήσι!
Γιατί ώς γνωστόν....αέρα θέλει η πουτανιά και το γαμήσι μαστοριά!
Βέβαια καλή η μαλακία, αλλα με το γαμήσι γνωρίζεις κόσμο!
Αλλά....άμα ο παρτεναίρ....βρε πιό καλό το μινάρισμα που λεμε και στη Πάτρα!
(Σας μούρλανα.....sorry)

 

Απάντηση: loser

Μμμμ γλυκάκι το κείμενο!
(Τι τραβάτε κι εσείς καημένα μου με τους προλετάριους που πάτε και μπλέκετε)  

 

Απάντηση: loser

Sex is like cards. if you dont have a good partner, better have a good hand

 

Απάντηση: loser

Πόσο όμορφη, πηγαία κ γλαφυρότατη περιγραφή!! Εσύ, είσαι ταλέντο, παιδί μου..πού κρυβόσουν;  

Πάντως, έτερον εκάτερον..έχω διαπιστώσει πως όσο κα(υ)λύτερα ειναι τα γαμίσια τόσο η μαλακία πάει σύννεφο!!  

 

Απάντηση: loser

το ποτέ δεν είναι ποτέ αρκετό ...


υ.γ. διάβαζα το κειμενάκι σου ,αχόρταγα ...

 

Πολύ καλογραμμένο και πολύ κοντά σε δικά μου βιώματα. Μπράβο για την πολύ καλή αφήγηση!

 

Απάντηση: loser

Kati μας καύλωσες!
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μαλακιζόμαστε κυρίως εμείς τα αγοράκια και χαίρομαι που ακούω μια τέτοια διήγηση από ένα κοριτσάκι!  

Ερώτηση:
Αυτό να το κάνω εγώ επειδή μετά τον οργασμό, που περιλαμβάνει και εκσπερμάτιση, θα αργήσει να μου ξανασηκωθεί για κάποιες ώρες. Σα γυναίκα, δε μπορείς να έρχεσαι σε επανειλημμένους οργασμούς πιο εύκολα και "ανέξοδα" ? Είναι ανάγκη κι εσύ να ταλαιπωρείσαι?

     

 

Απάντηση: loser

LololololOLOlOL

Εμείς τα αγοράκια ΛΕΜΕ ότι αυνανιζόμαστε από το γυμνάσιο.
Τα κοριτσάκια το κάνουν στα μουλωχτά από το δημοτικό.
Οι γυναίκες της γενιάς μας και οι παλιότερες το έκρυβαν.
Ας είναι καλά οι νέες που τα βγάζουν όλα στη φόρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Απάντηση: loser

Πολύ ζωντανή αφήγηση  

 

Απάντηση: loser

Εγώ πάντως με θυμάμαι από το δημοτικό, και στα μουλωχτά φυσικά ..

Anyway, το να βγαίνουν όλα στη φόρα και να συζητάμε ακομπλεξάριστα τα αγοράκια με τα κοριτσάκια πως μαλακιζόμαστε, το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και ερεθιστικό ...
ΖΗΤΩ !!!!!

 

Απάντηση: loser

Ζήτω !!!!!