MasterΤ.τ.Ε vs Master Βαρουφάκης

Θεωρείται μέγιστο πολιτισμικό άλμα της ανθρωπότητος, το γεγονός της ενσωμάτωσης συγκεκριμένης και εκ των προτέρων προσδιορισμένης αξίας σε νόμισμα. Η δημιουργία δηλαδή ενός αντικειμένου, το οποίο ενσωματώνει (υλικά) σε ποσότητα πολύτιμου μετάλλου, την αξία που αναφέρει ότι έχει.
Το άλμα αυτό, από την, σχετικώς, αόριστη και εν πολλοίς αυθαίρετη έννοια της ανταλλακτικής οικονομίας, γέννησε, μεταξύ άλλων, την οικονομική έννοια του κίβδηλου, δηλαδή του νομίσματος που με τεχνητά μέσα έχει λιγότερο πολύτιμο μέταλλο από την ονομαστική του αξία.


Ήρθε μετά ο Τεμουζίν, κάπου γύρω στο 1200 και δημιούργησε το πρώτο χρεόγραφο. Ένα έγγραφο που ως υλικό είχε μηδενική αξία, αλλά ενσωμάτωνε την δέσμευση/υπόσχεση του Κράτους τόσο για το ότι διαθέτει στα ταμεία του πολύτιμο μέταλλο ή άλλο πολύτιμο υλικό ίσο με την ονομαστική αξία του χαρτιού, όσο και για το ότι θα καταβάλλει στον κάτοχο του χαρτιού την αξία του. Δηλαδή, η ονομαστική αξία του χρήματος που κυκλοφορεί από μια χώρα, θα πρέπει να έχει αντίκρυσμα στην αξία του αποθέματός της σε χρυσό. Το περίφημο "πληρωτέα επί τη εμφανίσει" που γραφόταν επί των χαρτονομισμάτων.

Κάπου στις αρχές/μέσα της δεκαετίας του 70, ο Νίξον καταργεί και επισήμως τον κανόνα αυτό (επί της ουσίας είχε καταργηθεί πολύ νωρίτερα) και το χρήμα μετατρέπεται σε λογιστική μονάδα.
(Εννοείται ότι όποιος κατέχει επιστημονικές γνώσεις που συμπληρώνουν/διορθώνουν τα ανωτέρω και επιθυμεί να τις μοιραστεί, είναι πλέον ή ευπρόσδεκτος).


Η ανάρτηση, η οποία, πέρα από το ότι κόντεψε να μου στοιχίσει ένα laptop, αποτελεί έναυσμα για το παρόν thread, μου δημιούργησε και την απορία "οκ, τραπεζίτες. Ποιας εκ των ανωτέρω 3 εποχών χρήματος όμως?".

Προσωπική άποψη. Καμίας.
Καμίας, διότι η προσομοίωση έστω του Κ. με τραπεζίτη, προϋποθέτει αντικειμενικό κριτήριο της αξίας του υ/σ και αυτό , εκτιμώ, είναι αδύνατο να υπάρξει, όσο μέσα στο σ. υπάρχει, στην τελική, αλλά και κάθε ενδιάμεση, μορφή, κομμάτι του Κ., άρα και αναγκαστικά, κρίση περί της αξίας του αποθεματικού της τράπεζας του Κ., αποτελεί και κρίση της αξίας του Ιδίου, άρα έδαφος ανταγωνισμού επί σαθρότατου εδάφους.

Παρά ταύτα όμως, η προσομοίωση του @MasterJp κάθε άλλο παρά ανεδαφική είναι , σε αμφοτερα τα σκέλη της.
Θα την έφερνε ίσως (προσωπική αναζήτηση) πιο κοντά στην πραγματικότητα, η προσομοίωση του Κ. με καλλιτέχνη πολύτιμων λίθων. Η πολύτιμη, πλην όμως ακατέργαστη πέτρα που εξάγεται, για παράδειγμα, στα ορυχεία της Νοτίου Αφρικής, φθάνει στα χέρια του Κ. στην Αμβέρσα και αφού τριφτεί επίπονα και χάσει μεγάλο μέρος της μάζας της, αναδεικνύεται σε ένα λαμπερό καλλιτέχνημα. Και εδώ (ίσως) υπάρχει στέρεο έδαφος άμιλλας και όχι βάρβαρου ανταγωνισμού μεταξύ των Κ. σε επίπεδο τόσο τέχνης, όσο και τεχνικής.
Ο λογιστικός ανταγωνισμός του μονεταριστικού μοντέλου με τον κεϋνσιανισμό στο βδσμ, αν και δύναται να παράξει πιασάρικες κόντρες μεταξύ του Μάστερ Σόϊμπλε και του Μάστερ Βαρουφάκη, με υψηλά ποσοστά πρόσκαιρης τηλεθέασης, είναι σαν τους "αγώνες" του WWF. Βαρετά χορογραφημένος εκ των προτέρων και χωρίς πραγματικά θύματα μέσα στην αρένα, αλλά ανούσια αιματοβαμμένος στο φιλοθεάμον κοινό.

 

Εννοουσε, οτι ενω οι Κ ΘΑ επρεπε να "λειτουργουν" σαν τους Τραπεζιτες, που φυλλανε το συλλογικο ΣΥΜΦΕΡΟΝ τους, συμπεριφερονται σαν τα κομματα της Αριστερας, που αναλωνονται στις ιδεολογικες διαφορες του π.χ. Μ-Λ ΚΚΕ και Λ-Μ ΚΚΕ και ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΥΝ τον χωρο σε δεκαδες γκρουπουσκουλα χωρις σημαντικη δυναμη.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ.

 

δεν έχουν συλλογικό συμφέρον οι κ, δεν τους συγκροτεί κάτι σε ομάδα ή κοινότητα, δεν ετεροπροσδιορίζονται. εκ τούτου δεν συνδικαλίζονται, δεν χρειάζονται αποκρυφιστικό ελιτισμό, και δεν επινοούν εθνικισμό, κατ' επέκταση.
ευτυχώς, γράφω απο ταμπλετ  

 

ΕΥΤΥΧΩΣ. Θα χρειαζομουν την Συμφωνια με το Κανονι, για να ξυπνησω μετα.



Απιστευτο, πως χανετε το focus, την ουσια...

 

Δυσκολεύομαι να βρω κοινά στοιχεία μεταξύ των διατυπωμένων θέσεων του @Master Electro-pain και του @Alpha Wolf , ενώ αντίθετα η σύνθεση της θέσεως του πρώτου με αυτήν του @tithon μου είναι οικεία και κατανοητή, με σαφή τον κίνδυνο μόνο και μόνο εξ αυτής της δηλώσεως μου να διαγνωσθω ως διπολικά διαταραγμένος .
Για να υπάρξει αρραγές μέτωπο Κυριαρχικών προσωπικοτήτων, πολλών δε μάλλον Κυρίαρχων εν βδσμ χώρο, είναι αναγκαία η ύπαρξη εξωτερικού ερεθίσματος , όπως αυτό που δόθηκε πριν κάποιους μήνες στο thread για το πού πάνε οι bdsmers μετά τα 50.
Ο εσωτερικός ανταγωνισμός για τη διαφύλαξη του τραπεζικού τους προϊόντος, αλλά και το δεδομένο ότι η αγορά διαθέτει εξωσυστημικες τράπεζες με ιδιαιτέρως επισφαλεί πλην όμως ελκυστικά προϊόντα, οδηγεί σε ψυχολογικά αριστερίζουσα πρακτική .

 

@MasterJp : Υπάρχει o όρος overcompensate, του οποίου η μετάφραση στην Ελληνική δεν με καλύπτει. Φοβούμαι ότι ισχύει στο θέμα μας. Προκειμένου να αποφευχθεί το "θα μας πουλήσουν το σκοινί που θα τους κρεμάσουμε", πιθανά να παραέφυγε το τιμόνι αριστερά κι άντε να το μαζέψεις το πισωκίνητο. Οπότε, ούτε απόλαυση, ούτε απόδειξη. Αποτυχημένη απόπειρα προσαρμογής θα έλεγα. Πλην όμως, όπως τιτλοφορείται και μία εκ των δύο ταινιών της εισαγωγικής ανάρτησης "Too big to fail".
Και καθώς τόσο το "αλληλοϋποστήριξη" όσο και το "αλληλοκατανόηση" δεν μου πάνε (πάντα αυστηρά προσωπικά) ως πρακτικές μεταξύ Κ, βασικός δε κανόνας για να διασφαλίσουν τα καρτελ το προϊόν τους είναι να μην καταναλώνεται αυτό από τα μέλη τους να προτείνω  
 
τις διασκέψεις της Τεχεράνης, Γιάλτας και Πότσδαμ

 

Εσεις οι τρεις, σε bdsm escape room. Δεν υπαρχει περπτωση. Ο χρονος θα χει τελειωσει και θα σας βγαλει η Πυροσβεστικη.

οχι, Δεν ειναι πολιτικο σχολιο.

 

@Alpha Wolf Χωρίς να επιθυμώ να δεσμεύσω τους έτερους δυο, ο dungeon Master έχει πάντοτε pass par tout. Το εάν και πότε θα το χρησιμοποιήσει, εναποκειται αυστηρά στην διακριτική του ευχέρεια.