Master και κοινωνικό status.

Δεν με ενοχλεί η λέξη μεροκαματιάρης σαν λέξη αλλά με ενοχλεί σαν σύνολο βάση της κατάστασης. Μην επαναλαμβάνομαι. Και δεν το είδα μεμονωμένα αλλά στο σύνολο του quote που σου παρέθεσα.

Θα σου πρότεινα να πας μια βόλτα στην Σαντορίνη. Παρατήρησε ηλικίες και μάθε μισθούς για τα πιο άκυρα επαγγελματά που δεν θα ήθελες ποτέ να συσχετιστής. Θα μείνεις έκπληκτη. Επίσης αν είσαι κοινωνική... μάθε γιατι επέλεξαν αυτή την δουλεία στην ζωή τους και όχι κάποια άλλη.

Τι σχέση έχει η περιουσία με την διαχειρισή της δικιάς σου προσωπικότητας; ο κάθε άνθρωπος έχει την δικιά του φιλοσοφία και την δικιά του στάση ζωής.
Μπορεί κάποιος να ταξιδέυει μόνιμα λόγο δουλείας και να μην επένδυσε σε κάποιο σπίτι και να έχει στην άκρη την καβάτζα που λές... και κάποιος άλλος να έχτισε σπίτι και να χρωστάει σε δάνεια. Ποιός απο τους δυο κατ'εσε μπορεί να σε διαχειριστεί και ποιός όχι; δεν κατανοώ καν τον συλλογισμό σου.

Αν θεωρείς οτι δεν συσχέτισες την Κυριαρχία με το μεγάλο πορτοφόλι τότε πλανάσε. Όλοι μας θέλουμε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες και αν μπορούμε και τις εξτρα ανάγκες. Τώρα το τι θεωρεί ο καθένας αξιοπρεπές επίπεδο είναι μια άλλη ιστόρια.

Εδώ συμφωνούμε... δεν λέμε το αντίθετο.

Εδώ νομίζω υπερβάλεις όχι λίγο πολύ... τώρα αν μιλάει η εμπειρία πάσο.

Αν σε ελκύουν τα ρεμάλια τότε που το πρόβλημα; Εμένα δεν με ελκύουν... Δεν υπάρχει λογική επιλογή για τον συντροφό μας όταν λειτουργούμε με το συναίσθημα... αν λειτουργούμε με πορτοφόλια... τότε μπαίνει η λογική...

Όσο για την κόρη μου θα της έλεγα. Τα λέφτα δεν φέρνουν την ευτυχία... Θα περάσουν πολλά απο τα χέρια σου και θα τα αναζητήσεις πολλές φορές όταν θα τα έχεις ανάγκη. Ο Άνθρωπος που θα συσχετιστείς κοίτα να είναι φωτιά στην ψυχή. Αυτό θα ήθελα για την κόρη μου.

 

Εδώ μέσα, όπως και γύρω μας άλλωστε, υπάρχουν από όλες τις ράτσες. Κι οι δυναμικοί κι οι αδύναμοι, κι οι γαμήκουλες κι οι μουνόδουλοι. Οι άσχετοι, οι επίδοξοι γαμπροί, οι αυθεντικοί Κυρίαρχοι, αυτοί που κηρύττουν αλλά μόνο για τους άλλους κι όχι για εκείνους, εκείνοι που κάνουν μαθήματα ηθικής, οι αγάμητες, οι καλογαμημένες, οι κακογαμημένες, εκείνες που ψάχνουν γαμπρό, εκείνες που είναι υποταγμένες στην ιδέα του έρωτα, ή και στην έννοια της υποταγής, οι αυθεντικές υποτακτικές, οι περίεργοι, κοκ. Μπορώ να αναφέρω δεκάδες κατηγορίες ανθρώπων.

Η πραγματικότητα, όσο και να θέλουμε να το παίξουμε υπεράνω πολλές φορές κι ίσως να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε δημοσίως, είναι ότι το χρήμα κάνει γενικά τα πάντα πιο εύκολα. Μπορείς να ταξιδέψεις όπου θες, μπορείς να φας ό,τι θες, μπορείς να αγοράσεις ό,τι θες. Καμιά φορά αγοράζεις τα συναισθήματα, άμα λάχει. Προσωπικά, όταν κάποιος έχει την άνεση να κάνει όλα τα παραπάνω αλλά κυρίως μπορεί να διαχειριστεί τις ευθύνες που μπορεί να συνεπάγεται αυτό, χαίρομαι. Επίσης χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους να μορφώνονται και να προκόβουν.

Τα πτυχία δεν είναι απορριπτέα αλλά δεν τα θεωρώ κι απαραίτητα για να βγάλει χρήματα. Ομολογώ, ότι είναι το εφόδιο για να βρει κάποιος μια δουλειά, αλλά και καμιά φορά τις φωτοτυπίες από αυτό το πτυχίο μπορεί να τις χρησιμοποιήσει κάλλιστα για να τυλίγει σουβλάκια επιτυχημένα και να βγάζει και πολύ περισσότερα. Κοινώς τα γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια μπροστά στο παράγοντα άνθρωπο. Μπορώ να σας πω για ανθρώπους που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες κι είναι καλλιεργημένοι πολύ περισσότερο από κάτι ψώνια που κάθονται σε πολύ αναπαυτικές καρέκλες. Από την άλλη μπορώ να σας πω και για ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε και πουλάνε κυριαρχιλίκια ή σκλαβάκια που κι εκείνα δεν έχουν να φάνε και ωρύονται για τη πονεμένη τους ζωή που δεν τους άφησε να ζήσουν την υποταγή στο έπακρο κι αφήνουν τα παιδιά τους να ψωμολυσσάνε . Όπως μπορώ να σας πω και για ανθρώπους που είναι κι επιφανείς και οικονομική επιφάνεια έχουν αλλά έχουν και μια ταπεινότητα ως χαρακτήρες που σε αφήνουν άφωνο. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Όρεξη να έχουμε.

Αν βάλουμε στο ζύγι έναν άνθρωπο μισθωτό, εργάτη, που κάνει μεροκάματα από τη μια κι από την άλλη έναν που έχει την άνεση να μην ανησυχεί για το τι θα φάει και που προφανώς εργάζεται, σαφώς και το ζύγι τείνει υπέρ του δεύτερου.
Τα σινιέ κοστούμια, ή και τα συνθετικά, τα μεταξωτά φορέματα ή από το κινέζικο, το αν τρώει στο φαστ φουντ ή στο καλύτερο ρεστοράν, το αν κάνει μπάνιο στη μπανιέρα του μόνο ή στη ψαρρού, τα περιουσιακά στοιχεία είναι απλά περιτυλίγματα κι ο καθένας επιλέγει ανάλογα μέχρι που φτάνει η ευφυΐα του, το χέρι του, η ιδεολογία του, η παιδεία του, ο τρόπος που έχει μεγαλώσει, οι επιθυμίες του, ας προσθέσει ο καθένας όποιον παράγοντα θέλει. Δεν είναι κακό να υπάρχει φιλοδοξία στη ζωή και στόχοι, κακό είναι να αλλοιωνόμαστε και μας τρώει αυτό. Σημασία έχει τι γίνεται αν αυτούς που συγκρίνουμε τους απαλλάξουμε από αυτά τα ‘’στάτους’’ (πλασματικές έννοιες) του πλούσιου, του φτωχού, του επιφανή, του ασήμαντου μπλα μπλα κι έχουν μια κοινή αφετηρία.
Στο τέλος, ο καθένας κάνει τις επιλογές του και λογοδοτεί στον εαυτό του και μόνο, όταν δει τις συνέπειες των επιλογών του. Καλές, κακές, σωστές, λάθος.

 

Ξέρασα λίγο με αυτό το νήμα. Τι κόλλημα έχετε φάει μερικοί, λές και σας μασουλάνε τα ευρώ σας.  

 

Πες τα χρυσόστομη

 

Με ζητάνε κάμποσες για γάμο, αλλά κάποιοι που μου λένε πως είναι φίλοι μου κι επιμένουν κι από πάνω, μού λένε πως είμαι μικρός ακόμα και δεν κάνει...
Τι τραβάω, τι τραβάω..!

 

Εσένα σε θέλουμε ανύπανδρο. Τίποτα δεν τραβάς, φαντάσου να σου τύχει νύφη τριχωτή και γκρινιάρα και με τσιριχτή φωνή.

 

Πού λεφτά για μια ντουζίνα σέσσιον για αποτρίχωση, θα την νοικιάσω στον Σκλαβενίτη να την έχουν για να τρίβουν γραβιέρα...
Την άλλη θα την νοικιάσω στην Βουλή να φωνάζει φρουράααα, σαν γίνει κανά τζέρτζελο...
Έχω ιδέες εγώ..! Όχι παίζουμε...

 

Τι ακριβώς σε ενόχλησε στο συνολο του quote? Ήταν ένα επεξηγηματικό παράδειγμα που εξηγούσε γιατί η άλλη η κοπέλα θεωρούσε οτι δεν θα μπορούσε να συνυπάρξει με κάποιον που βγάζει λιγότερα από την ίδια.

Αναφέρεις την βιομηχανία του τουρισμού που σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας ζουν αποκλειστικά από αυτήν. Είναι εξαιρεση δεν είναι ο κανόνας οι πραγματικοί επαγγελματίες του τουρισμού. Δεν χρειάζεται να δω κάτι γιατι ξέρω. Και γενικότερα προσωπικά πάντα με έλκυαν αντρες που ξέρουν να δουλεύουν με τα χέρια τους...να έχουν μία τέχνη...γιατι αυτοι οι άνθρωποι δυσκολα να ξεμείνουν ποτέ από δουλειά....ειναι αυτο που λεμε πιάνουν τα χέρια τους...Εμένα με νοιάζει να είναι άξιος, γιατι ο άξιος δεν χάνεται ποτε και θα τη βρει την άκρη του και θα του έχει κόψει και λίγο πιο πριν να μην βρεθεί επί ξύλου κρεμάμενος με την πρώτη δυσκολία.

Εγώ δεν αναφέρθηκα πουθενά σε περιουσία. Δεν ξέρω που το είδες αυτό. Ανέφερα δανειζόμενη το ποσό που εσύ έριξες στο τραπέζι (5000) και είπα ότι κάποιος που τα έτρωγε όλα σημαίνει ότι δεν βλέπει πέρα από αύριο ούτε για τον εαυτό του, άρα δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ.

Καλό θα ήταν λοιπόν πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα και να απλώσεις υπονοούμενα για τα δικά μου πιστεύω, να με ρωτήσεις τι θεωρώ εγώ αξιοπρεπές... γιατι προσωπικά ούτε λουσάτη γυναίκα ειμαι, ούτε τα in στεκια απολαμβάνω...εχω ζήσει και με πολλά και με λίγα και μόνη και με παρέα και από 16 χρονών παιδι δούλευα παράλληλα με σχολεία και σχολές χωρις να υπάρχει η ανάγκη από το σπίτι μου τότε για να έχω την ελευθερία των επιλογών μου και την αξιοπρεπή μου διαβίωση και ακόμη μετά από 17 χρόνια δουλειάς δουλευω σε αυτή την Ελλάδα της κρίσης κι εγώ χωρις κανέναν πτυχίο το οποίο να μου εξασφαλίζει ένα γαμάτο μισθό από μόνο τους, 12 ώρες τη μέρα τις περισσοτερες φορές για να μπορώ να υποστηρίξω 2 σφραγίσματα κι ένα σκασμένο λάστιχο μέσα σε ένα μήνα εκτός από ενοικια και λοιπά έξοδα χωρις να πεινάσω...αυτο ειναι η δική μου αντίληψη περί υπεύθυνης ενήλικης ζωής...Καλά τα μπατσάκια στα κωλομέρια αλλά αν δεν έχουμε να φάμε, δεν ειναι της παρούσης... Όχι δεν θα μπορούσα να ειμαι με κάποιον που έχει διαφορετικά ιδανικά από τα δικά μου.

Το πρόβλημα δεν ειναι στο αν ελκύουν κάποια τα ρεμάλια...το πρόβλημα είναι που ειπε μία τύπισσα ότι δεν τον θέλει τον άλλον ρεμάλι και πέσανε να τη φάνε.

Δεν είναι όλα ή καρδιά ή πορτοφόλι...μην τα κάνουμε όλα ίσιωμα...όλα παίζουν το ρόλο τους σε διαφορετικές αναλογίες.
Κάποια θα μπορουσε να ερωτευτει και να υποταχτεί σε κάποιον που ειναι βολεψάκιας και τον ταιζει η μάνα του...με γεια της με χαρά της...εγώ μηδέ θα τον έφτυνα.

 

Αγαπητή @Lady in Corslet ή ήθελες να εκφραστείς διαφορετικά στα γραπτά σου και απέτυχες να μας μεταδόσεις την σκέψη σου ή είναι σε σύγχυση. Διότι φάσκεις και αντιφάσκεις.

Ας το ξαναποστάρω.

Ξανα εξηγώ είναι προσβλητικό στις μέρες μας όταν η χώρα περνάει κρίση να αναφερόμαστε σε έναν Άνδρα άνεργο ή μεροκαματιάρη όπως λες οτι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Και να σου πώ κάτι; Αν είναι μεροκαματιάρης των 500 εγώ μια χαρά βλέπω οτι μπορεί να ανταπεξέλθει αν έχει κάνει τα κουμάντα του. Θέμα εξυπνάδας και διαχείρησης των πόρων είναι και όχι κατωτερότητας. Δεν είναι κατώτερος ο μεροκαματιάρης αν έχει κάνει καλύτερη διαχείριση απο αυτόν που παίρνει τα 2,000 ευρώ.
Τώρα αν αυτό χαλάει την αισθητική μας και δεν μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια είναι άλλο θέμα.

Για μένα λοιπόν δεν είναι προσβλητικό τα θέλω σου. Αυτά καλά κάνεις και τα έχεις. Για μένα είναι προσβλητικό το πώς το παρουσιάσες στο συνολό του. Δηλ οτι αυτός ο Άνδρας είναι κατώτερος και δεν μπορεί να μου προσφέρει τίποτα.

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς πραγματικοί επαγγελματίες του τουρισμού αλλά anyway δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αναφέρω τον τουρισμό γιατί πλέον στις μέρες μας ο άνθρωπος ψάχνεται σε κάθε κατευθυνσή. Και πιο πολύ το έκανα για να δείξω οτι πολλές φορές ο μισθός δεν συνάδει με την φύση της δουλείας... Μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος απ'ότι πιστεύουμε. Μακάρι όλοι οι Άνδρες να φοράγανε κουστούμι ή να λερωνόντουσαν τα χέρια τους και εμάς να οργιάζει η φαντασία μας αλλά πλέον δεν είναι έτσι.

Πως δεν αναφέρθηκες; Όταν σε νοιάζει να έχει κάνει μια καβάτζα για ώρα ανάγκης και το συσχετίζεις με την Κυριαρχικοτητα... αυτό δεν είναι περιουσία; Μην αντιφάσκεις. Πριν απο το δικό μου παράδειγμα αναφέρθηκες πολλάκις πάνω στον μισθό και την διαχείρηση.

Θα σε ρωτούσα αλλά λίγο πολύ απάντησες.

Για τα υπόλοιπα δεν έχω χρόνο τώρα.

 

Στο κομμάτι που αφορά το παράδειγμα της ζωής της κοπέλας δεν αφησα να εννοηθει οτι τον θεωρω κατώτερο αλλά ότι πρακτικά δεν ειναι σε θέση να συμμετέχει στην ζωή της όπως εκεινη την θέλει.
Σταμάτα να προσπαθείς να προβάλεις τα πράγματα με τρόπο που δεν αντανακλά αυτό που γράφω.

Όταν λέω επαγγελματίες του τουρισμού εννοώ όσους έχουν επιλέξει να απασχολούνται με τον τουρισμό ως καριέρα...
Και δεν συμφωνώ με την καραμελα "η Ελλάδα της κρίσης"... Δεν είναι λίγοι αυτοί που είπαν "Οχι ρε γαμώτο, ούτε η δουλειά μου ούτε η εμπειρία μου αξίζει 500 ευρώ! θα φύγω!" Και χωριστηκαν και οικογένειες μέχρι να βρεθούν δουλειές στο εξωτερικο και ξαναενώθηκαν μόλις ο άλλος βρήκε τα πατήματά του για την οικογένειά του...Φαντάζομαι ξέρεις πόσοι άνεργοι 30άρηδες και 40άρηδες με πτυχία ειναι σε μία καφετέρια και περιμένουν να τους έρθει ουρανοκατέβατη μία θέση στελέχους...Θα τους χαιρόμουν να πήγαιναν ακόμη και να μαζέψουν ελιές με 40 ευρώ μεροκάματο αλλά πάνε μόνο οι αλλοδαποί...Δεν κόλλησα πουθενά σε μισθό προσωπικά ως ποσό, αυτο που ειπα ειναι οτι θέλω να τα καταφέρνει καλύτερα απο εμένα, γιατι προσωπικά όταν εγω τα καταφέρνω καλύτερα νιώθω ότι ανδροποιούμαι.

Την Κυριαχικότητα την συσχετίζω με την προνοητικότητα τα υπόλοιπα ειναι διαδικαστικά.

 

Δύο απορίες θα ήθελα να καταθέσω που Μου δημιουργήθηκαν από αυτά που γράψατε, καταλαβαίντας ότι ούτως ή άλλως εκφέρετε καθαρά προσωπική σας γνώμη και προτίμηση και όχι γενική αρχή άρα δεν τίθεται και θέμα κριτικής...

1) Ως προς το πρώτο σκέλος ότι νιώθετε ότι "ανδροποιείστε" όταν εσείς τα καραφέρνετε καλύτερα, εννοείτε ότι νιώθετε ότι "ανδροποιείστε"
α) μόνο ως προς την οικονομική επίτευξη (αν τα πάτε εσείς καλύτερα οικονομικά από το Κ) ή/και
β) ως προς την προνοητικότητα (αν διαθέτετε περισσότερη από το Κ στο οικονομικό σκέλος) και την προνοήτικότητα την σχετίζεται μόνο με το οικονομικό ή και σε άλλους τομείς, ή/και
γ) μιλάτε και γενικότερα στο να τα καταφέρνετε καλύτερα από το Κ και σε κάποιον άλλον τομέα πέραν του οικονομικού, πχ ως προς κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο ή δεξιότητα που μπορεί να έχετε εσείς αλλά να μην διαθέτει ο Κ;

2) Θεωρείτε ότι η προνοητικότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που ανήκει μόνο στους Κ και όχι και στα υπό ή και σε ανθρώπους που δεν είναι ούτε Κ ούτε υ, ή εννοείτε ότι αν δε διαθέτει αυτό το χαρακτηριστικό της προνοητικότητας ο Κ δεν μπορείτε να τον εμπιστευτείτε;

Ευχαριστώ.

Α.

 

Καλημέρα  

1)
α. Όχι μόνο ως προς το οικονομικο. Με ενδιαφέρει κι εκείνος να έχει την διαθεση να εξελίσσεται και να προοδεύει σε γνώσεις ικανότητες, δεξιότητες κλπ. αρκεί να έχει φτάσει ένα τσικ πιο κοντά στους στόχους του από εμένα και οι στόχοι του να είναι έστω ένα τσικ ψηλότεροι από τους δικούς μου. Ό,τι παράδειγμα και να φέρω εδώ βέβαια θα μείνουν πολλά απ'εξω οποτε δεν θα βοηθήσει. Σίγουρα δεν εννοώ ότι αν πχ εγώ έχω ταλέντο σε ένα μουσικό όργανο ότι θα ηταν προαπαιτούμενο για μένα να παίζει κι εκείνος. Επίτευξη είναι και η καλύτερη γνώση του εαυτού του από μένα...ή η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής για την καλή συντήρηση του εαυτού λόγω της συνειδητοποίησης ότι μεγαλώνουμε για παράδειγμα...Χρειάζομαι κάποιον που να με βάζει "στον σωστό το δρόμο" μέσω του δικής του καλής επιρροής να το πω στο περίπου.

β. Αναφέρομαι στην προνοητικότητα σε όλους τους τομείς, απλά συμπεριλαμβάνεται και το οικονομικό μέσα σε αυτούς.

γ. Αναφέρομαι στα οσα κάνουμε σταθερά και οι 2 οτι επιθυμώ να τα καταφέρνει καλύτερα...μερικά απλα παραδείγματα. δουλειά, μαστορέματα, οδήγηση, σήκωμα βάρους, αντίληψη σε όλα τα επίπεδα και άλλα...

2) Εννοώ ότι η προνοητικότητα είναι πολύ σημαντική για όλους, πολλώ δε μάλλον για ένα Κ που έχει να σκεφτεί και για ένα ακόμη άτομο. Παλαιοτερα ήμουν πολύ λιγότερο προνοητική και αυτό μου δημιουργουσε προβλήματα κάποιες φορές. Ένα Κ μου το δούλεψε και μου το καλλιέργησε και με βοήθησε να γίνει η ζωή μου πολύ καλύτερη μέσα απο αυτό. Έκτοτε είναι μέσα στα βασικά πράγματα που αναζητώ να έχει ο σύντροφός μου.