Master and slave........

Ο Master είναι ότι είναι η slave του ή η slave είναι ότι είναι ο Master της ? Ποιος επηρεάζει ποιόν και σε τι βαθμό ? Ποιος τελικά επιλέγει ποιόν και με ποια κριτήρια ?

Αν οι απαντήσεις δείχνουν προφανείς ίσως να μην είναι και τόσο προφανείς........ πόσο εύκολο είναι να διατυπωθούν με ευκρίνεια και με λεπτές κόκκινες διαχωριστικές γραμμές..........

Θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις και τις σκέψεις σας........

 

Δείξε μου το Master σου να σου πω ποια είσαι!?   

 

έχεις συνεισφέρει και εσύ σε αυτό που είναι o Master σου.... έτσι δεν είναι ?

 

Ανεξαρτήτως ρόλου, η γυναίκα είναι εκείνη που επιλέγει.
Ο άντρας, επίσης ανεξαρτήτου ρόλου, μπορεί να προσεγγίσει, να εμπνεύσει, να δημιουργήσει, (εφόσον τον ενδιαφέρει - εκεί είναι η αρχική, δική του επιλογή) αλλά η γυναίκα είναι εκείνη που θα επιλέξει, είτε σε ποιον θα δοθεί, είτε ποιον θα υποτάξει.
Αντίστοιχα σε ομοφυλόφυλες σχέσεις, επιλέγει, συνήθως, το κυρίαρχο άτομο.
Ποιός επηρεάζει ποιόν;
Αν μιλάμε για μια βαθιά και ουσιαστική bdsm σχέση, ίση και ισότιμη, τότε αλληλοεπηρεάζονται εξίσου, συν-λειτουργούν και συν-βιώνουν συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο.
Όλα τα παραπάνω, φυσικά, δεν είναι ούτε κανόνας, ούτε θέσφατο.
Αντανακλούν, απλά, το τρόπο που εμείς ζούμε.
Χρύσα

 

Σε ευχαριστώ Χρύσα..... οι απόψεις μας σχεδόν ταυτίζονται....... γίνεται όλο και ποιο σπάνιο να ακούω σχόλια όπως το δικό σου......

 

Να είσαι καλά sector,
απλά εμείς επιλέξαμε, μας ταιριάζει πες περισσότερο, ένα πιο ανθρωποκεντρικό - συν-αισθηματικό μοντέλο του bdsm, όπου προέχει ο Άνθρωπος κι έπεται ο ρόλος, η τιμωρία ή ότι άλλο.
Φυσικά κι έχουμε ανάγκη τους ρόλους, όπως και την εναλλαγή τους, αλλά προέχει ο Νίκος για εμένα κι η Χρύσα για εκείνον.
Δε σημαίνει πως αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο οποιουδήποτε άλλου τρόπου, απλά έτσι λειτουργούμε εμείς.

 

το συναίσθημα δεν είναι απαραίτητο συστατικό σε μια τέτοια σχέση ? πως θα μπορούσε να λείπει και να υπάρχει σχέση ? αν έλειπε δεν θα ήταν σχέση......... το κέντρο βάρους όπου και να μετατοπιστεί μέσα στον χρόνο πάλι ισορροπεί στο κέντρο στης σχέσεις που δεν είναι άλλοι απο τους συμμετέχοντες....... δεν υπάρχει χειρότερο ή καλύτερο...... υπάρχει μας καλύπτει η όχι......

 

όπως ήδη έχεις γράψει, οι απόψεις μας σχεδόν ταυτίζονται  
φυσικό είναι να βλέπεις κάτω από το ίδιο πρίσμα μια τέτοια σχέση
έχω όμως υπόψιν μου σχέσεις, ῞σχέσεις῞ αν προτιμάς, καθαρά σαδομαζοχιστικές
καθαρά τιμωρίας και εξαγνισμού αντίστοιχα δια μέσου τις τιμωρίας
εγώ θα τις χαρακτήριζα εγωιστικές, εγωκεντρικές και ζωώδεις, ακριβώς για την απουσία του συναισθήματος
χωρίς φυσικά να τις κατακρίνω, απλά εμάς δε μας ταιριάζουν
όπως το είπες: κάνουμε αυτό που μας καλύπτει.

 

ναι σχεδόν ταυτίζονται.....  

Υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις..... θεωρώ πως ακόμα και οι καθαρά σαδομαζοχιστικές σχέσεις... απο τη στιγμή που είναι σχέση και δεν είναι session περιέχει και συναισθηματικό υπόβαθρο...... ίσως να ακούγεται περίεργο και οξύμωρο αλλά είμαι πεπεισμένος για αυτό..... το συναίσθημα μετουσιώνεται και εκφράζεται με τα "θέλω" τον συμμετεχόντων.... για αυτό έχω καταλήξει στην φράση "ότι γίνεται με κοινή συναίνεση είναι καλά καμωμένο"......  

καταλαβαίνω και κατανοώ ότι όσα γράφεις δεν είναι με κριτική διάθεση αλλά με πρόθεση διαφοροποίησης και τοποθέτησης των δικών σας "Θέλω"

 

It takes two to tango...

 

  ακριβώς dark ecplorer...... δύο.... και να είναι "συντονισμένοι".........

 

Ενδέχεται και παραπάνω από δύο (βλ. πολυερωτικούς σχηματισμούς), αλλά ναι... συντονισμός και πάλι συντονισμός.