Messenger

-Τι κάνεις;
-Βλέπω τηλεόραση, τη μουρμούρα
-Τι φοράς;
-Πιτζάμες
-Άνοιξε το λάπτοπ, άνοιξε την κάμερα να βλέπω και άφησε το στο μπουφέ, απέναντι σου.
-Αν το αφήσω εκεί πως θα σου μιλάω;
-Δε θα μου μιλάς. Αν θέλω κάτι θα ξαναστείλω.

Όλα στη θέση τους. Επιστρέφει στον καναπέ και κάθεται. Κοιτάζει την κάμερα, βλέπει την εικόνα της, η δική μου κάμερα κλειστή. Στέλνει από το κινητό.

-Και τώρα; Τι να κάνω;
-Βγάλε ότι φοράς από την μέση και κάτω. Ακούμπησε τα πόδια σου πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού, ανοιχτά. Φρόντισε να φαίνεται το μουνί σου στην κάμερα. Μόλις είσαι έτοιμη μπορείς να συνεχίσεις να βλέπεις τηλεόραση.

Αυτό το we vibe πρέπει να το αγοράσω κάποια στιγμή. Από την πρώτη στιγμή που το είδα ενθουσιάστηκα με την ιδέα του απομακρυσμένου χειρισμού μέσω κινητού. Ορίστε τώρα, θα το έχωνε στο μουνί της και θα απολάμβανα το παιχνίδι μου χωρίς πολλά πολλά. Χωρίς να ξέρει αν θα συνεχίσω, πως και πότε.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω και τα χέρια της, φυσικά, αλλά δεν είναι το ίδιο. Η ιδέα να βασανίζω την κλειτορίδα της και αυτή να θέλει σαν τρελή να την αγγίξει, και να μην το κάνει, είναι ευχάριστη. Το να τα χρησιμοποιεί από την αρχή είναι αυτό που λένε, μισές δουλειές.

Βέβαια, είναι ήδη καυλωμένη, χωρίς να κάνω τίποτα. Η ιδέα ότι μου δείχνει το μουνί της και περιμένει να της πω τι θα κάνει μαζί του, είναι αρκετή. Αρκετή για να γίνει υγρό, όχι για να πνιγεί στην καύλα της, όμως.

-Πήγαινε πάρε το μαστίγιο ιππασίας, το δονητή σου, λιπαντικό και λευκοπλάστ και επέστρεψε στη θέση σου.
Κόλλησε το λευκοπλάστ, αριστερά και δεξιά από τα μουνόχειλα σου, να μείνουν ανοιχτά.
Βάλε λιπαντικό στην κωλοτρυπίδα σου και παίξε μαζί της.
Με το μαστίγιο χτυπά την κλειτορίδα σου όσο δυνατά χρειάζεται για να πονάς και να καυλώνεις. Αν θελήσεις, είσαι ελεύθερη να την χαϊδέψεις, μόνο με το μαστίγιο όμως.

Το χέρι χαϊδεύει την τρύπα του κώλου της. Μπαίνει μέσα σιγά σιγά. Αρχίζει να χτυπάει την κλειτορίδα της με το μαστίγιο. Κοιτάει το λάπτοπ. Αισθάνεται την παρουσία μου στον κώλο της, στο μουνί της, στο χώρο, χωρίς καν να με βλέπει.
Σιγά σιγά ανεβάζει στροφές. Χτυπάει με δύναμη το μουνί της και τα δάχτυλα της μπαινοβγαίνουν στον κώλο όσο πιο άγρια μπορεί.
Φωνάζει... "Θέλω το δονητή.. Άφησε την πουτάνα σου να πάρει τον δονητή... δεν αντέχω..."

Συνεχίζω τα μηνύματα.

-Κόλλησε τον δονητή πάνω στο τραπέζι, στη γωνία.

Πριν προλάβω να το πω είναι ήδη στη θέση του. Περιμένει να της πω να καθίσει επάνω του.

-Τώρα μπορείς να τον πάρεις στον κώλο σου.

Για μια στιγμή παγώνει... Τον έχει πάρει τον κώλο της λίγες φορές, ποτέ ολόκληρο και πάντα αφού της τον έχω γαμήσει πρώτα. Μικρό, δεν τον λες.

Κάθετε επάνω του σιγά σιγά, τον παίρνει μέσα της εκατοστό, εκατοστό, πονάει, ακούω τις φωνές της, συνεχίζει.

- Όσο γαμιέσαι θέλω να σε ακούω να λες "Η πουτάνα σου σε ευχαριστεί που της δίνεις ότι της αξίζει"

Ζορίζεται, το κάνει, πονάει αλλά καυλώνει περισσότερο.

-Φτάνει. Μπορείς να συνεχίσεις να βλέπεις τηλεόραση, άφησε όμως το λάπτοπ ανοιχτό. Δε θα ντυθείς και δε θα αγγίξεις το μουνί σου, ότι και να γίνει. Καληνύχτα.

Στέλνω το μήνυμα και χαμογελάω. Ρε, το μαλακισμένο, με καύλωσε βραδιάτικα...

 

Και μετά από όλα αυτά δεν αγγίχτηκε ε (έστω και σε πεδίο φαντασίας); χμ; (δεν θέλω απάντηση, αν υπάρξει στο επόμενο...θα την εκτιμούσα..)

 

Τι να σας πω, μετά κοιμήθηκα, δεν ξέρω

 

χαχα!! σαν γυναίκα εκτιμώ πως αγγίχτηκε, αφού μας αφήνετε με το δίλημμα, σαν υποτακτική δεν ξέρω...ωραίο ήταν...το απόλαυσα πάραυτα...

 

Τα γκρίζα χρόνια με την πανδημία
Το ρίξαμε όλοι στην πεζογραφία

Μήπως στην ποίηση τα καταφέρνω καλύτερα;  

 

Oχι στην κακια τα καταφερνεις καλυτερα,Μα δεν με νοιαζει, αυτο ειναι κακοτρεχεια...

 

Αγαπάμε we vibe και τα συναφή!!

 

... όπως και GPS Trackers με αμφίδρομη επικοινωνία!! Να τα λέμε κι αυτά!!

 

Ό,τι να 'ναι  

 

Ωραία όλα αυτά... Αλλά τα εξ αποστάσεως δεν είναι ντεκαυλέ;
Πόσο μπορεί να κρατήσει έτσι χωρίς να βαρεθεί ο ένας από τους δύο η και οι δύο...

 

Για πάντα!!

 

Σοβαρά ρε κορίτσι; τι να πω... Η δεν μου έτυχε η είμαι υπερβολικά γκρινιάρα για να αντέξω έτσι