Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Mind the fuck

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σαδομαζοχισμός' που ξεκίνησε από το μέλος Ηλίας, στις 3 Δεκεμβρίου 2023.

  1. Ηλίας

    Ηλίας Γυμνός και ζωντανός, εσείς;

    Mind the fuck. S a(η)d is M

    Γκντουπ! (Ροζ εν χαν) Ο ήχος με το ανά και πήδα ψηλά και αγνάντευε του βαγονιού με επαναφέρει στην πραγματικότητα.

    -Please and mind the fuck. (Sorry Margaret) Η φωνή του Oswald παπιγιόν μου φορά και στην κοινωνία με για παρά με δίνει. Το βαγόνι που όρθιος στέκομαι, στα σύννεφα πετά και τη γη διατρέχει. Σε 7 λεπτά μία ταλάντωση και ευγενικά με ρωτάει, μήπως στη στάση να κατέβω θέλω…

    -Stop to Hell us?

    -Όχι συνέχισε. Καιρό έχω να κατέβω από τα νέφη και στους τοίχους μήνυμα να αφήσω. Χαμένος σε έναν χαοτικό ψάξιμο των Πάντων, χρησιμοποιώντας ό,τι ακούω, βλέπω, μυρίζω αισθάνομαι, σκέφτομαι, ένα σκελετό με αυτά ντύνω και να διαβάσω σε αυτό που προκύπτει τα μυστικά του σύμπαντος.

    Κούραση, ναυτία, ανασφάλεια, τίποτε σταθερό, καμία ηθική, νόρμα, αξία, ώστε να μπορέσω να καταγράψω κάθε «ήχο» με ακρίβεια. Κάνει τα σωθικά μου λιωμένο ασήμι, να ουρλιάζουν για λίγη σταθερότητα και τσιμέντωμα στα πόδια.

    -Όχι άλλο πλαστικό!!! Αφορμή για έξοδος, ήταν…

    Ένα ποίημα παίζει στο κενό του τσιγάρου που υπάρχει τώρα στο στόμα μου…

    -Για δες καιρό που διάλεξα

    Το πέος μου να χάσω

    Τώρα που πρασινίζουν τα καυλιά

    Και καπνίζει το μνι μπλε χορτάρι

    Πριν λίγες ώρες…

    -Βραχύς Χαλινός, δεν είναι τίποτε. Θα το κόψουμε, να έτσι σλατς…

    Πάνω από το κεφάλι του καρότα χορεύουν και αγγούρια, το μαχαίρι να αποφύγουν, στη σαλάτα για να μπουν. Αλλά το μαχαίρι…

    -Επί Δεξιά!!! Και σλατς σλατς, σλατς, κομμάτια το λουκάνικο, φετούλες τη σ (α) λατ (α) ς

    -Κάτι άλλο του λέω;

    -Ναι ίσως χρειαστούν και λίγα ράμματα. Από πίσω γιαγιάδες με ζαρ και τιέρες τιάρες τέρας, πέοντα να ράβουν το ένα μετά το άλλο. Μακρύ παλούκι, για την σκούπα, στήριγμα για την Καρυάτιδα που λείπει…

    Προσφορές για το μνημείο της Άγνωστης Παρθέν(ων)ας.

    -Εντάξει, πότε, του λέω; Τα υπόλοιπα θα τα γράψω στο τάφο μου, για να μου φέρνετε λουλούδια…

    Αχαλίνωτος…

    Από μικρό με φώναζαν σαδιστή… Ένορκοι, δικαστές και συγγενείς με δίκαζαν και tv ένους φορούσαν και εμένα έδειχναν.

    Το βαγόνι ένα απότομο τίναγμα μου σκάει, από το παράθυρο η Σαχάρα να με καλεί για τα δικά τας παραμύθια. Σκλάβοι που σέρνονται στην άμμο, αφέντες για να γίνουν…

    …άμμος είμαι εγώ…

    Sand is me…Χάθηκα σε δρόμους την ορολογία για να μάθω. Ήμουν δεν ήμουν, 7 τα χρόνια καθρέπτη για να σπάσω ή για να φτιάξω σε αυτόν τον κόσμο. Τελικά έφτασα στο Ντε Σαντ.

    Σαρκασμός προς τα μόρια που επέλεγαν να αυτό και βαπτιστούν ως εξουσιαζόμενοι. Γιατί;

    Μια φορά και ένα καιρό ήταν η κοκκινοσκουφίτσα και ο Λύκος ο καλός. Μου πήρε λίγο καιρό, μέχρι να φτάσω στο ερώτημα, γιατί οι πολλοί επιτρέπουν σε λίγους στην κορυφή να ανέβουν;

    Γιατί το θέλουν;

    Προς τι το παραμύθι;

    Μπλα και μπλα. Εντάξει και πάμε παρακάτω. Η πυραμίδα είναι ένα γεω εγώ μετρικό σχήμα που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο. Σταθερό και λάτρης της ασφάλειας. Αλλά στατικό.

    Προτιμώ τη σφαίρα. Κάθε φορά σε ένα σημείο ακουμπά και ένα στη κορφή can και ένα ή έλα; Τα πάντα από το κέντρο ίσα π έχουν και προς κάθε κατεύθυνση βλέπουν. Και το βασικό, μπορεί να μετακινείται.

    Από την εξουσία, πέρασα στην κυριαρχία και στην υποταγή. Η φυσική είχε τις απαντήσεις.

    Διαφορά δυναμικού, τάση, ένταση, μεταφορά ενέργειας, ψυχικές επιδράσεις.

    Βαρύτητα, η έλξη από ένα πυρήνα ισχυρό, μικρότερη απώλεια ενέργειας, ψυχικές επιδράσεις.

    Διαχείριση των ψυχικών δεκτών, μέσω της δράσης.

    Τρεις νόμοι του Νεύτωνα.

    Δράση, αντίδραση. Τρίτος νόμος. Τα ζωντανά είναι πλάσματα δισυπόστατα. Ένα σάρκινο κέλυφος, ζωντανό κλουβί και μέσα του ένα άλλο πλάσμα. Το φάντασμα, η ψυχή.

    Για τη ψυχή πολλά θα μπορούσα να γράψω, αλλά προτιμώ να τα κρατώ για μένα.

    Ναι ήμουν σαδιστής. Δίχως να αγγίξω κάποιον, δίχως καν να το γνωρίζει, μπορώ να προκαλέσω, πόνο, χαρά, λύπη και όλη την γκάμα των συναισθημάτων. Χρησιμοποιώντας την εικόνα, τον ήχο, την οσμή, κάθε αντιληπτικό μέσο του δέκτη, είτε άμεσα, είτε έμμεσα.

    Ο σκοπός μου πάντα ο ίδιος…

    Να δω την αντίδραση της ψυχής. Και από εκεί, να κοιτάξω, βαθιά, πολύ βαθιά μέσα στων άλλον.

    Χρησιμοποιώ τη στατιστική, γεωμετρία και άλγεβρα, την παρατήρηση, ως εργαλεία, για τη διαμόρφωση του συνόλου και των σταθερών και των κανόνων, που προσδιορίζει μία προσωπικότητα. Μετά τη σύγκριση. Δεύτερο κύμα δράσεων, νέα καταγραφή. Ξανά και ξανά.

    Γκρεμίζω κάθε στεγανό που έχω, κάθε δεδομένο, κάθε προκατάληψη, ο καθένας διαφορετικός και σταδιακά φτιάχνω τον πίνακα αυτού του πανέμορφου πλάσματος, που αποκαλώ ψυχή.

    Και μετά…

    Το βαγόνι ανάποδα γυρνά και τα πουλιά του πόνου που πετούν κοιτώ. Στην παιδική χαρά στα σύννεφα ρέουν. Όταν τον κόσμο από άλλη οπτική ακούς, για πρώτη φορά τον βλέπεις.

    Στην τραμπάλα ανεβαίνουν. Πρώτα εσύ και μετά εγώ. Μία εσύ στα πάνω και μία εγώ στα κάτω. Ποιος άραγε πάνω να είναι; Αυτός που κάτω βρίσκεται ή ο άλλος;

    Μετά η κούνια. Μία ταλάντωση είναι η ζωή, πότε ψηλά στον ήλιο και πότε χαμηλά στη γη. Και η ψυχή ναυτία να νιώθει με την απότομη αλλαγή. Πρώτος νόμος του Νεύτωνα.

    Ο μύλος, τα πάντα να βλέπεις και τίποτε κρυμμένο τώρα και στο τέλος η τσουλήθρα. Η σκάλα που με κόπο ψηλά σε φτάνει και σε χρόνο λίγο, με μία διάθεση ευφορίας να κατρακυλάς…

    Όταν κοίταξα για πρώτη φορά τη ψυχή… τα νήματα είδα. Όμορφα να παίξεις και την μαριονέτα κατά πως θες εσύ, αλλά…

    Με τον καιρό, είδα βαθύτερα στον πίνακα, η ανάλυση ήρθε μου έκανε μαθήματα και τα σχήματα μου έδειξε. Στα χρώματα, στις σκιάσεις και στη γεωμετρία, δεν έβλεπα μόνο τον άνθρωπο, αλλά και ό,τι αυτός είχε ζήσει. Δεν έβλεπα μόνο το τώρα, αλλά μία τετραδιάστατη απεικόνιση. Έβλεπα τα μέρη που είχε ζήσει, τις επιρροές, την ιστορία, μία ζωή που εγώ δεν είχα ζήσει και τώρα την απορροφούσα σα δική μου μνήμη.

    Η παλέτα των σαδιστικών μου εργαλείων, απόκτησε ποικιλία, εξειδίκευση, λεπτότητα, ακρίβεια, με το πινέλο ανασήκωνα, τα στρώματα των μνημών και έβλεπα τις συνδέσεις και τους δεκάδες πίνακες, που από κάτω είχαν καταγραφεί…

    Ένα τεράστιο παράθυρο είχε ανοίξει. Και από εκεί, άρχισα να βλέπω…

    Αυτό είναι μία άλλη ιστορία, που γράφεται, στο ταξίδι μου στο Χάος και στα πάντα. Το βαγόνι φρενάρει και στάση κάνει. Οι πόρτες ανοίγουν και απέξω με περιμένει η…

    Του επί ο λόγος…

    Ναι είμαι σαδιστής. Όχι μόνο για την σεξουαλική μου απόλαυση, αλλά και για…

    Η φωνή του Oswald ακούγεται από τα μεγάφωνα.

    Mind The Gap…