Mistress - παιδική ηλικία

Άλλοι πάλι έπαιζαν μικροί περνά περνά η μέλισσα, αλλά τώρα με χαλκάδες ντύνονται. Δεν είναι κακό  

 

Απάντηση: Re: Mistress - παιδική ηλικία

Keep wallking.. if you have a dream..

 

Όταν ήμουν πολύ μικρή ακόμα-γύρω στα 6-7- θυμάμαι τον εαυτό μου που έπαιζε με αγοράκια της ηλικίας μου και πάντα είχα το πάνω χέρι σε όλα...
Στα 16, το πρώτο μου αγόρι-με το οποίο δεν είχαμε ολοκληρώσει τις σχέσεις μας,μου ζητούσε επίμονα να τον πατάω, να τον χαστουκίζω κτλ.Εκεί κατάλαβα πως αυτή ήταν η θέση μου και το μοναδικό πράγμα που με ερέθιζε τόσο πολύ..

 

Απάντηση: Mistress - παιδική ηλικία

Λοιπόν...3 ετών τσακώθηκα με τον πατέρα μου και του έκλεισα την πόρτα στη μούρη, 7 ετών έδωσα το πρώτο φιλί σε αγόρι με το έτσι θέλω, εκείνος έβαλε τα κλάμματα, χαχαχα, στο δημοτικό έστηνα ενέδρες με άλλα 2 κορίτσια στα μοναδικά 3 αγόρια της τάξης και τους σπάγαμε στο ξύλο.Μετά η μάνα του ενός συνήθιζε να έρχεται στη μάνα μου και να παραπονιέται γιατί που έδερνα το γιο της ( ο οποίος φυσικά ήταν αυτός που γούσταρα πιο πολύ), στο γυμνάσιο στις σχέσεις που έκανα γούσταρα να σφαλιαρίζω τους γκόμενους παρά να τους κάθομαι.Στο Λύκειο έπαθα ένα μπέρδεμα, αλλά μετά το ξεπέρασα και κατάλαβα τι μου γίνεται όπως ότι επίσης δεν είμαι straight αλλά γουστάρω και τα κοριτσάκια.Αυτά. 

 

Απάντηση: Mistress - παιδική ηλικία

πόσο παιδική; βασικά δεν πιστεύω οτι προυπάρχουν αυτά αλλά ότι γίνονται...μπαίνουν μέσα μας στην πορεία της εξέλιξης μας, είναι πολύ τρυφερή η παιδική ηλικία. Όπως μάθεις σε αυτήν...

Μ...δεν θυμάμαι κάτι ιδιαίτερο, μόνο τον μπαμπά μου όταν χάθηκα στο δρόμο μαζί με κάτι άλλα παιδιά της γειτονιάς κοντά στα 5-6, με έψαχνε, τον άκουγα να με φωνάζει αλλά δεν πήγαινα, όταν με βρήκε μου έδωσε μία στον πισινό, όχι δυνατή ή να με κάνει να πονέσω, αλλά μου προκάλεσε έκπληξη, ωστόσο επειδή το βλέμμα του ήταν αυτό της ανακούφισης και όχι του θυμού, δεν έκλαψα, αλλά του χαμογέλασα και με πήρε αγκαλιά να πάμε σπίτι. Ήταν πολύ γλυκειά ανάμνηση.

Αλλά μεγάλωσα με τη μαμά μου και μου πέρασε άλλες ιδέες και άλλες νοοτροπίες. Ήταν μόνη της και σαν γυναίκα έμαθα να μη βασίζομαι πουθενά, κυρίως στα αρσενικά γιατί αυτά φεύγουν...κατάλοιπα ναι, αλλά αν διαμορφωθούν, πάει αυτό είναι.

Όλη αυτή την ενδοσκόπηση δεν θα την είχα κάνει αν δεν υποχωρούσα στα "θέλω" του φίλου μου για spanking στο κρεβάτι. Νομίζω οτι έβγαλε αυτή την πλευρά μου, που δεν την θυμόμουν να υπάρχει. Αλλά μέσα μου όλο αυτό το culture της γυναίκας που δεν αφήνεται, κλώτσησε μέσα μου.

Τώρα είμαι καλύτερα γιατί κατάλαβα οτι χρειάζεται να αγκαλιάσω και τα δύο στοιχεία, να μην αποκλείσω τίποτα, τουλάχιστον στην αρχή της εξερεύνησης μου, να αισθάνομαι πως δεν παραδίδω τίποτα από τις αρχές που μεγάλωσα αλλά τις επεκτείνω συνειδητά και όμορφα. Αυτά τα ωραία...

 

Απάντηση: Re: Mistress - παιδική ηλικία

Έτσι μπράβο,από μικρή στο κόλπο!   Όπως πρέπει...

 

Κάθε άνθρωπος γεννιέται με κάποια χαρίσματα τα οποία, αν τα αφήσουν οι τροφοί του να εξελιχθούν, θα διαμορφώσουν μια υγιή προσωπικότητα. Αυτά τα στοιχεία μαζί με τις εμπειρίες που αποκτά στη ζωή του θα καθορίσουν τα χαρακτήρα του. Οι εμπειρίες αρχίζουν από τη μήτρα και όχι από τότε που εμείς τις θυμόμαστε και χαράζουν πολύ βαθιά στο υποσυνείδητο προγράμματα τα οποία μπορεί να βγουν πολύ αργότερα και συνδυασμό με άλλους προγραμματισμούς στην πορεία της ζωής μας να καθορίσουν τη σεξουαλική μας ζωή. Αυτό δεν είναι ένστικτο είναι καταστάσεις που έχουν γραφτεί και απλά δεν είμαστε καν σε θέση να τις θυμόμαστε (τις περισσότερες κυρίως επειδή είναι επίπονες) έτσι πολλές φορές π.χ. στέκεται αδύνατο να συνδυάσουμε μια υπερπροστατευτική μητέρα έτσι όπως εμείς τη θυμόμαστε με άσχημες αναμνήσεις που μπορεί να είχαν δημιουργηθεί π.χ. στο στάδιο του θηλασμού, ή έναν αξιαγάπητο πατέρα που ίσως κάποια στιγμή βιώσαμε αδιαφορία χωρίς να το καταλάβουμε. Και φυσικά και οι ίδιοι οι γονείς δεν έχουν συνειδητά κάνει πράξεις βλαπτικές προς τα βλαστάρια τους (δεν αναφέρω τις οφθαλμοφανείς περιπτώσεις βίας). Κάποιοι από εμάς μπορεί να ψάξουν την πηγή κάποιοι άλλοι όχι. Έχει αναλύσει και ο Freud τα στάδια της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης αν και όπως είπα θεωρώ ότι τα στάδια ξεκινούν 9 μήνες πριν. Ίσως και να μην έχει σημασία. Σημασία έχει η αποδοχή του εαυτού μας και να μη βιώνουμε τη σεξουαλικότητα μας σαν κάτι κακό (που επίσης έχουν πολλές φορές προσπαθήσει να μας πείσουν γι αυτό). Παράλληλο βίωμα λοιπόν μπορεί κάποια να την κάνει Μ και κάποια υ εξαρτάται η αντίδραση από πολλές συνισταμένες (το ίδιο ισχύει και για τους άντρες). Ζήστε ότι θέλετε να ζήσετε, τα απωθημένα αφήνουν χειρότερα βιώματα και προσπαθήστε να απελευθερωθείτε από τα δεσμά που νομίζετε δικά σας αλλά στην ουσία σας τα έχουν βάλει άλλοι. Άλλωστε όπως όλοι πολύ καλά ανακαλύπτετε τα "δεσμά" που βάζετε οι ίδιοι έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον και είναι πιο απελευθερωτικά   

 

O ορισμός του "Thread Necromancing"!

Αναμένω να δω αν τα λοιπά ghouls θα αγκαλιάσουν το εγχείρημα για να συμπράξω αναλόγως.

 

Και πολύ καλά έκανες αγαπητέ!!
Λοιπόν θυμάμαι όταν ήμουν 6 χρονών, ειχαμε μια ιτιά στον προαύλιο χώρο του νηπιαγωγείου που ενωνόταν με αυτόν του δημοτικού. Πηγαίναμε λοιπόν στο διάλειμμα και κοβαμε τα κλαδιά.
Το χοντρό και ευλύγιστο μέρος το ξεφλουδιζα και χρησιμοποιούταν για βίτσα. Το υπολοιπο μάκρος το χρησιμοποιουσα σαν μαστίγιο. Ένιωθα μια μεγάλη έξαψη όταν το άκουγα να σκίζει τον αερα, λατρευα να κηνυγω τους συμμαθητές μου και να τους μαστιγώνω με αυτά.