My sub story

Κεφάλαιο 1 : Το πρώτο σημάδι

Είμασταν στον ίδιο κυκλο εγώ και η Μ.Βρισκόμασταν αρκετά συχνά στην ίδια παρεα αλλά ο καθένας είχε τη σχέση του.Ένα βράδυ είχαμε μαζευτεί σε ένα σπίτι...μεγάλη παρέα.Φορουσε μια σχεδόν διάφανη μπλούζα και φαινόταν από μέσα το σουτιέν και πολύ δέρμα.Την κοιτούσα συνέχεια....είχα αναστατωθεί..Καποια στιγμή χωρίς να σκεφτώ και πολύ καλά τι θα πω (πράγμα που συνέβαινε αρκετά συχνά τότε),ενώ κάτι ετοιμαζε στον πάγκο της κουζίνας του σπιτιού...την πλησιάζω και της λέω αστειευόμενος :"αυτή τη μπλούζα βρήκες να βάλεις σήμερα με τόσο κόσμο;" Το βλέμμα της μου έκοψε το αίμα.Το θυμάμαι σαν χθες κι ας έχουν περάσει 10 χρόνια.Δεν πρόλαβε να μου πει κάτι γιατί ήρθαν κι άλλοι προς την κουζίνα αλλά ήξερα ότι δεν θα έμενε στο βλέμμα.Ημουν βέβαιος για αυτό... Αργότερα το ίδιο βράδυ κάποια στιγμή με πετυχαίνει μόνο μου... πλησιάζει...και μου λέει σχεδόν ψιθυριστά:
"Εμένα δεν θα μου ξαναμιλήσεις έτσι.καταλαβες;δεν σε είχα για τόσο μαλάκα"Έμεινα κάγκελο...γιατί δεν είναι ότι είχαμε και την τρελή άνεση μεταξύ μας...Δεν μπόρεσα να αρθρώσω λέξη...απλώς ψέλλισα ένα "συγνώμη " το οποίο ίσα που ακούστηκε.Εφυγε από δίπλα μου και δεν ανταλλάξαμε κουβέντα όλο το υπόλοιπο βράδυ...
Τελικά όμως θα υπήρχε συνέχεια.

 

Κεφάλαιο 2 : Η πρώτη κίνηση

Πέρασαν μέρες από εκείνη μας την συνάντηση χωρίς να τύχει να ξαναβρεθούμε κάπου ή κάπως.Μια μέρα και ενώ βρισκόμουν στη δουλειά, ξαφνικά τη βλέπω μπροστά μου.

-Ωπ.Τι κάνεις ; δουλίτσα δουλίτσα;
-Ναι εδώ τα γνωστά.Εσυ όλα καλά;
-Ολα μια χαρά.Ακομα θυμάμαι την κουβέντα που μου ειπες να ξέρεις,και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι οπότε το σκεφτώ.
-Ελα συγνώμη ρε συ.Ηταν βλακεία μου το ξέρω.
-Ισως μια μέρα μου το πληρώσεις αυτό.Να το ξέρεις.(Πονηρό χαμόγελο)
-Ισως... ποτέ δεν ξέρεις.

Και έτσι έφυγε...

Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά...και σκάει μήνυμα στο κινητό.

Άγνωστος αριθμός : Σου πάει πολύ αυτό το κούρεμα πάντως.

Υποψιάζομαι ότι είναι η Μ αλλά δεν ειμαι και σίγουρος.Οποτε απαντάω

-Ποιος είναι;

-Η Μ είμαι και απλά ήθελα να σου πω αυτό.Θα τα ξαναπούμε.Ειμαι σίγουρη.Φιλια.


Είχαμε και οι δυο σχέσεις και μάλιστα σοβαρές, τουλάχιστον θεωρητικά...και όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους .. οπότε αδυνατούσα να πιστέψω ότι υπάρχει κάτι πονηρό σε όλο αυτό.Ομως το ένστικτο μου και το σώμα μου,μου έλεγαν άλλα.


Πολυ αργότερα...θα μου ομολογούσε ότι εκείνη τη μέρα στη δουλειά μου...αποφάσισε ότι θέλει να με κάνει υποτακτικό της...και χωρίς καν να το ξέρω...ότι μόλις είχε αρχίσει η εκπαίδευση μου...