Oι επί πληρωμή εραστές (πόρνες vs ζιγκολό)

Ορισμένες φορές οι άνθρωποι πληρώνουν αρθρώνοντας κραυγή γι αυτά που τους λείπουν, επικοινωνία, τρυφερότητα, κατανόηση, να νιώσουν ποθητοί ή ποθητές, σεξ, κίνκυ σεξ, menage a trois, κοκ. Το ταινιάκι πάντως, του όχι και τόσο προσφιλούς σε μένα Γούντι Άλεν, έχει μία τέτοια οπτική απέναντι στους άνδρες που επ΄αμοιβή συνευρίσκονται με γυναίκες (το τι σχέσεις και συναισθήματα αναπτύσσονται στην πορεία είναι άλλο θέμα). Δεν θα μείνω στο ωραιοποιημένο πόιντ, αλλά έχει την σημασία του θαρρώ, ότι ο πρωταγωνιστής είναι ένας γλυκός, ευαίσθητος άνθρωπος, κάπως κλειστός και στερημένος, μακριά από το πρότυπο του σέξυ τριαντάρη. Τι θέλουν νομίζετε οι γυναίκες? Σιξ πακ και 20ποντα προσόντα? Κατανόηση θέλουν και κάποιες είναι διατεθειμένες να πάρουν το πληρωμένο άβαταρ ενός άνδρα, για να βρουν αποδοχή, για να εκτιμήσουν λίγο καλύτερα τον εαυτό τους, είναι κάτι σαν sex-therapy αυτό, ειδικά αν έχεις μάθει να είσαι μόνη και ανεξάρτητη, ισότιμη και διεκδικητική, τότε ενδεχομένως να ανοίγει ένα τέτοιο παράθυρο για να πιστέψεις ότι μπορείς να καλύψεις και τις βαθύτερες ψυχικές και σωματικές σου ανάγκες επί πληρωμή.
Άμα δεν με ξαναμαλώσει κανείς και δεν μου κουνήσει δαχτυλάκι, θα σας πω και την ιστορία του φίλου μου του Τούρκου που ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια, ως gigolo -μόνο για γυναίκες- και τις εκμυστηρεύσεις που μου έχει κάνει (απρόκλητα και αβίαστα, σάς διαβεβαιώ)  . Έτσι για να μη νομίζει ο φίλος μου ο Μπανταμπίτς, ότι μιλάω μόνο για Χολυγουντιανά κατασκευάσματα. 

 

Eμένανε πολύ μου αρέσει που ο πάσα ένας ζη στη δικιά του χώρα του Μάρλμπορο, που αλλάζει κάθε φορά που αλλάζουν οι συνθήκες, σαν μάτριξ ένα πράμα...
Πιο πολύ με αρέζει το καθέδρας αφήγημα, τι την έχουμε την έδρα άλλωστε, το λέει κι η παροιμία με την μύγα...
Στερεότυπο κι αούρντα, ακτιβισμός ντι κωλ στεριλιζέ, παπαγαλιζασιόν τσιτατέ, κουβέντα να γίνεται, ολίγον αυθεντία για μονόμπαντη ερμηνεία του φαινομένου, καλέ τι ωραία που τα λέμε και τι δυναμικά, ανατρίχιασα..!
Άντε και να βάλουμε και λίγο πολιτικοκορεκτίλα (πώς λέμε, κάτω το Τζάμπο, κάτω η Λέ(ϊ)ντυ, κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια), με μια τζούρα από μαύρο χρήμα και νταβατζηλίδικη βαρβαρότητα και τράφικινγκ, αλλά και μια ολίγη από νομή εξουσίας εξ αντανακλάσεως κι έκλεισε το τρίπτυχο αίμα, σπέρμα, στέμμα, απόλυτη συνταγή λαϊκού αναγνώσματος...

Συνεχίζω το παγωτό μου, πικρή σοκολάτα με κομματάκια σοκολάτας, σιρόπι σοκολάτας και με νεύρα από λιωμένη και στερεοποιημένη ογδονταπεντάρα κουβερτούρα...
Καλά πάει...

 

Κ εγώ γνώρισα μεγάλες κυρίες αλλά το μόνο που μου πρόσφεραν ήταν ένα κρασί με Σολωμό και κάνα φαγητό φούρνου.

 

κλαιωωωω....ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!!!!!

Εισαι θεουλης, ειλικρινα!!              

 

Τι θα μπορούσε να ωθήσει μια γυναίκα στην πορνεία εκτός απ' τα χρήματα? Μάλλον η επιθυμία να γεύεται για μεγάλο αριθμό πεόντων, μπορεί και τάσεις "αυτοεξόντωσης" μετά από ένα σημείο. Δεν έχω καμία σχέση με τον ψυ κλάδο, γυναίκα δεν είμαι, απλά υποθέσεις κάνω.
Αν είναι έμφυτη η πορνεία? Δεν νομίζω, αλλά και σ' αυτό ( όπως και σε άπειρα άλλα ) παίζει να κάνω λάθος. Αν έχει ρίζες στα παιδικά της χρόνια? Δηλαδή αν είχε το παράδειγμα της μαμάς της ή της μεγαλύτερης αδερφής της ή ένα οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα. Ή ακόμη χειρότερα, αν την είχε ξεκινήσει να την βάζει στο "κουρμπέτι" ο/η μπαμπάς/μαμά της?
Ούτε γι' αυτό έχω ιδία άποψη, αλλά σαν πιθανότητα δεν τ' αποκλείω.

Αν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ' ένα ζιγκολό και σε μια πόρνη? Για μένα απολύτως καμία. Αν θα έβαζα στη ζωή μου μια γυναίκα, που θα είχε παρελθόν σε κείνο το "επάγγελμα"?
Με κάθε ειλικρίνεια πιθανότατα όχι. Και όχι για το απίθανο νούμερο αντρών/γυναικών με τ' οποίο θα είχε πάει.
Σημαντικό για μένα θα ήταν τ' όποιο κίνητρο της και αν θα είχε ακολούθησε τον δρόμο της πορνείας, γιατί θα ήταν η εύκολη λύση ( λέγε με αρκετά φράγκα και στα γρήγορα ).
Σε άλλες περιπτώσεις, ξανά με κάθε ειλικρίνεια, θα το "πάλευα" στο μυαλό μου, μα απ' την στιγμή που δεν μου έχει τύχει, σίγουρη απάντηση δεν μπορώ να την δώσω.
Αποστροφή θα την ένιωθα, μόνο στην περίπτωση που κάποια θα είχε ξεπουληθεί ( ακόμη και γι' απίθανα φράγκα ).
Το παρελθόν τόσο μιας γυναίκας, όσο κι ενός άντρα παίζει ρόλο, γιατί ίσως και ν' αφήνει κουσούρια/κατάλοιπα, που να δυσχέραιναν τις μελλοντικές σχέσεις.
Δεν ξέρω πως τ' αντιλαμβάνονται οι άλλοι/ες. Εγώ πολλά απ' τα βιώματα μου, τα είδα να επανεμφανίζονται.
Κάποιων επαναλήψεων η αιτία ήμουν εγώ ( τα κατάλοιπα που λέγαμε ), κάποιων άλλων η εκάστοτε παρτενέρ μου.

Υ.Γ.

Εύχομαι ν' αποκατέστησα έστω και στο ελάχιστο τα off topic μου στο νήμα σου.  

 

Μα την αλήθεια λέμε έχω πάει σε σπίτια κάποιον κυρίων αλλά τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο εκεί όλα κάνα κρασάκι κάνα κοκκινιστο ε αυτά. Κ.ειχαμε κ κάπου 35 έτη διαφορά. Η μία βασικά ήταν κ.ιδιοκτητρια ξενοδοχείου αλλά που βγήκαμε εγώ κερασα. Το αντίστοιχο ένα μπουκάλι κρασί.

 

Αυτο το νημα παει καπου σα pretty woman vs american gigolo

 

Το που λέτε όταν ήμουν 23 ετών είχα δει μια αγγελία ζητούνται συνοδοί κυριών από γραφείο στην Θεσσαλονίκη ιωνος δραγουμη οδός. Πήγα εκεί πέρα μου ζήτησαν ταυτότητα την έδωσα δύο φωτογραφίες μια ολοσωμη με.ρουχα κ μια μόνο πρόσωπο ε τις πήγα. Μου είχαν πει ότι θα συνοδεύεται κυρίες σε καζίνο κ κάποια ταξίδια. Έβαλαν τις φωτογραφίες σε ένα άλμπουμ έδωσα κ το σταθερό του σπιτιού μας το τηλ και είπα συγκεκριμένες ώρες να.παιρνουν. Λόγο οικογένειας. Κινητό δεν είχα. Με πήρανε αρκετές φορές τηλεφώνημα κ μου λέγανε αλεξ προς το παρών δεν βρέθηκε κάποια κυρία αλλά κύριος για συνοδεία. Δεν πήγα με ξαναπηρανε κ μου είπαν ότι ο κύριος επιμένει να σε γνωρίσει με.αρκετα χρήματα πάλι αρνήθηκαν.τους λέω δεν μπορώ να συνοδεύσω άνδρα καμία κυρία αν είναι ναι. Με.πηρανε πάλι ξανά άλλος κύριος αυτό γινότανε κάνα μήνα περίπου έως πήγα από εκεί κ λέω να σταματήσω και να μην ξαναπαρουνε. Τελικά όντως δεν πήρανε αλλά κ μετά.απο ένα χρόνο έμαθα ότι το έκλεισε η ασφάλεια αυτό το γραφείο.

 

Ήταν όλες κοντούλες, ε;  

 

Λεμονιές;
   

 

Καμία σχέση όλες ψηλουλες τώρα δε τις μέτρησα κιόλας αλλά μέχρι το λαιμό μου.πανω κάτω εκεί. Αλλά μια σύμπτωση ήταν όλες ξανθιές.