Politically correct: Μήπως το έχουμε παρακάνει;

Πρόσφατα διάβασα για μια έκθεση μιας βρετανικής (νομίζω) ΜΚΟ που έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι στη Βρετανία έχει καταγραφεί ένα κύμα σεξουαλικών επιθέσεων από πεντάχρονα!

Σταματώ και σκέφτομαι «σε πεντάχρονα/σε βάρος τους, θα εννοεί». Αλλάόχι! Εννοεί με δράστες 5χρονα. Μάλιστα… (Όποιος ενδιαφέρεται εδώ το λινκ από βρετανικό έντυπο)

Διαβάζοντας λοιπόν την αποστομωτική έρευνα, θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια και βρήκα μέσα στις γραμμές αυτές συμπεριφορές, πράξεις, παιχνίδια, πειραματισμούς (you name it) που έκανα κι εγώ με άλλα παιδάκια και που –συζητώντας με φίλους- δεν βρήκα ούτε ένα παιδάκι που να μην τα έκανε λίγο ή περισσότερο.

Και αναρωτιέμαι: τι μπορεί να δημιούργησε αυτή τη θεώρηση; Γιατί ένα παιδικό παιχνίδι εξερεύνησης να καλείται “sexual assault”;

Μήπως στα πλαίσια του Politically correct κάνουμε πλέον κατάχρηση κάποιων όρων και οδηγούμαστε στο αντίθετο του προσδοκώμενου αποτέλεσμα; Μήπως μπλοκάρουμε εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας; Μήπως υπερβάλλουμε κάνοντας τα πράγματα ζοφερά και δυσλειτουργικά χωρίς λόγο;

Στο «χώρο» παρατηρείτε μήπως να γίνεται αυτό;

Θα είχε ενδιαφέρον – αν θέλετε- να το συζητήσουμε  

 

Πολύ ωραίο θέμα ..
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την "εκστρατεία" περί του bulling στα σχολεία, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι υπερβολική .. (ειδικά στην χώρα μας, όπου το κάθε τι, καλό ή κακό, γίνεται με γδούπο) ..
Σαφώς και πρέπει να υπάρχει προσταστία όσων δεν μπορούν λόγω ηλικίας να αυτοπροστατευτούν, αλλά ίσως να υπάρχουν και έτεροι τρόποι: π.χ. η ορθή ενημέρωση από γονείς και παιδαγωγούς ως μέσο πρόληψης, παρά η καταστολή από οιαδήποτε μορφή εξουσίας ..
Ακόμα και στους ενήλικους και στους χώρους εργασίας, υφίσταται η απειλή της καταγγελίας για κάποιον ότι έχει κάνει σεξουαλική παρενόχληση, ασχέτως εάν αυτή συνέβη ως γεγονός ή όχι ..
Όσον αφορά τον χώρο, νομίζω ότι η μόνη περίπτωση για να συμβεί κάτι παρόμοιο, είναι μέσω διαδικτύου και φυσικά ανώνυμα ..

 

@MindFeeder
Ευχαριστώ για την απάντηση  

Ξέρετε κάτι που σκέπτομαι συχνά όταν πέφτουν στην αντίληψη μου θέματα περί bullying στα σχολεία είναι μήπως τελικά τα παιδιά τραυματίζονται πολύ περισσότερο ψυχολογικά από την υπερβολική χρήση του όρου και από την τάση να ονομάζουμε ο,τιδήποτε σχεδόν "εκφοβισμό"; (φυσικά δεν αναφέρομαι σε βαρύτατες περιπτώσεις που υπάρχουν).
Όλοι μας λίγο πολύ και έχουμε φάει και ρίξει καμιά καρπαζιά ως πιτσιρίκια. Δεν το βρίσκω αφύσικο.
Το να δώσεις όμως την ταμπέλα του bullying σε κάτι τέτοιο, μήπως είναι too much;
Μήπως βάζει το παιδί σε μια ψυχολογική ατραπό που το οδηγεί σε πολύ κακά μονοπάτια (αυτοοικτιρμού το λιγότερο...);

Αναφέρεστε στον εκφοβισμό; Ναι νομίζω κι εγώ μέσω διαδικτύου είναι πιο πιθανό να συμβεί. Αν και όχι μόνον δυστυχώς.

Αναρωτιέμαι όμως αν η υστερία του politically correct έχει αγγίξει και με άλλους τρόπους το "χώρο"...

 

Για τον χωρο δεν μπορω να απαντησω, δεν γνωριζω, δεν εχω εμπειριες.
Αυτο που μπορω να πω, ειναι πως οι κανονες που κυριαρχουν στις κοινωνιες της Δυσης τα τελευταια χρονια και που εχουν φτασει και σε μας με μια καθυστερηση οπως παντα, οδηγουν κατα τη γνωμη μου στη δημιουργια αβουλων και αχρωμων ανθρωπων.
Η ζωη μας οσο και να μη θελουμε να το θυμομαστε, ειναι μερος της φυσης και οι βασικοι κανονες βρισκονται εκει. Προαπαθουμε να παμε τη ζωη μας σε δρομους περα απο τη φυση κι αυτο αργα ή γρηγορα το βρισκουμε μπροστα μας.
Το να κατηγορεις 5χρονα για οτιδηποτε, δειχνει ποσο μακρια νυχτωμενος μπορει να ειναι κανεις και αν δεν ειναι απο καθαρη βλακεια, ειναι απο τραγικη σκοπιμοτητα.
Η διαφορετικοτητα και η ποικιλια ειναι βασικος κανονας της φυσης. Η ανταγωνιστικοτητα των ειδων, το ιδιο. Η περιεργεια, το ψαξιμο, η ταση να ανακαλυπτουμε το περα απο τον ορατο οριζοντα, ειναι αυτο που μας εφερε στην οποια προοδο.
Ποινικοποιοντας τα, μονο προβληματικα ατομα μπορεις να προετοιμασεις για την κοινωνια.
Δυστυχως κατα τη γνωμη μου, οι πιο ζοφερες προβλεψεις της επιστημονικης φαντασιας που διαβαζα στα νειατα μου, πανε να γινουν, αν δεν ειναι ηδη πραγματικοτητα.
Πολυ καλος ο προβληματισμος του νηματος κι ευχαριστω για την ευκαιρια να πω τις σκεψεις μου.

 

Ότι έχει παραγίνει το κακό με την πολιτική ορθότητα συμφωνώ και σίγουρα είναι ένα καλό θέμα για συζήτηση (από την οποία φυσικά δεν πρόκειται να βγει άκρη), δεν βλέπω όμως τη σύνδεση με το άρθρο για τα 5χρονα ούτε ως αποτέλεσμα της πολιτικής ορθότητας ούτε ως αιτία.

 

Η καλλιέργεια της αυτοενοχικότητας είναι ολέθρια σε όλες της ηλικίες, πόσο μάλλον στις ηλικίες της αθώας εξερεύνησης και της (αυτο)ανακάλυψης της σεξουαλικότητας.
Μερικές φορές όμως χρήζει προστασίας το παιδί που μπορεί βλάψει πρωτίστως τον εαυτό του, ή συνεπακόλουθα και άλλα παιδιά.
Η διάκριση μεταξύ προστασίας και πουριτανισμού με το προκάλυμμα μίας politically correct τοποθέτησης διέπεται από συνθήκες, χειρισμούς και ειδικές παραμέτρους.
Μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία με αποσαθρωμένες αξίες προσπαθεί να προστατευθεί ουσιαστικά από τον εαυτό της.
Η μόνη πραγματική ευθύνη των ενηλίκων απέναντι στα παιδιά είναι να τους προσφέρουν αγάπη, αποδοχή και εφόδια αυτοπροστασίας.
Η καταστροφή της γνησιότητας των αγαθών προθέσεων είναι κατ΄εμέ πιο σοβαρή υπόθεση απ΄ότι γενικά πιστεύεται.
Η καχυποψία απέναντι στους πάντες και τα πάντα λειτουργεί κυρίως αποδομητικά ως προς το παραπάνω.

Σε ότι αφορά τον εκφοβισμό δε, υπάρχουν συνοδά ερωτήματα.
Ποιος εκφοβίζει?
Ποιον?
Ποια μέσα μετέρχεται?
Γιατί ο εκφοβιζόμενος φοβάται τελικά?
Τι τρόποι άμυνας υπάρχουν, σε ευρέως αποδεκτά πλαίσια, με δεδομένη την ανθρώπινη φύση και τα ένστικτα επιβίωσης?
Ποιος έχει μάθει τον εκφοβιζόμενο να είναι δεκτικός σε κάθε μορφή βίας?
Τι εφόδια του έχει δώσει ώστε να προστατεύει ο ίδιος τον εαυτό του?

Πάρτε τις απαντήσεις στα παραπάνω, σύμφωνα με τα προσωπικά σας κριτήρια και βγάλτε τα ανάλογα συμπεράσματα.
Το ίδιο ισχύει στο σχολείο, στο διαδίκτυο και στην ζωή εν γένει.
Δεν έχω σε μεγάλη εκτίμηση τις δυτικές κοινωνίες, ή την παγκόσμια κοινωνία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θεωρώ ότι γίνονται ολέθρια για την πραγματική ανθρώπινη εξέλιξη λάθη, οπότε η βρετανική κοινωνία δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτήν μου την τοποθέτηση.
Ωστόσο, η μη παρεμβατικότητα σε εγνωσμένα προβλήματα μπορεί να έχει εξίσου καταστροφικά αποτελέσματα με την υπερβολική παρέμβαση.
Η αλήθεια είναι ότι αν μαθαίναμε όλοι μας από μικροί να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, χωρίς εμμονικούς φόβους και διαρκείς αρνητικές προβολές, τότε τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για μας καθ΄όλη την διάρκεια της ζωής μας, αν διδασκόμασταν την ισότητα, τον σεβασμό, τις πανανθρώπινες αξίες, που πλέον θεωρούνται έως και πασέ, παλιακές και περιττές σε μία αδηφάγα εποχή με ισοπεδωτικές πλέον προτεραιότητες.
Αυτό δυστυχώς επιτυγχάνεται κυρίως προσωπικά, μέσω του περιβάλλοντος στο οποίο μεγαλώσαμε και του περίγυρου μας, αν εκεί η δουλειά δεν γίνει εξ΄αρχής, δύσκολα εξελίσσεται το άτομο προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ζούμε με παραδείγματα και υποδείγματα συμπεριφορών που σε ένα βαθμό αναπαράγουμε σε όλη μας την ζωή.
Οι υπερβολές και η αυστηρότητα του νομοθετικού πλαισίου όμως μόνο με την προσωπική αλλαγή μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Ή αλλιώς, όπως είπε και ο Γκάντι ''Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο''...

 

@margarita_nikolayevna : Βρε καλή μου! Βρε χρυσή μου! Βρε παλιοκόριτσο!
Πόσες φορές σου είπα να μην πειράζεις τη ντουλάπα με τους σκελετούς! Θες να σπάσει η πόρτα και να γιομίσει το δωμάτιο με οστά και οστάρια!!! Και άντε, θα σε βάλω μετά να τα συμμαζέψεις. Την ανασύνθεση ποιός θα τη κάνει?
Δεν βλέπεις ότι μόλις άνοιξες το νήμα, άλλαξε κατεύθυνση και κόλλησε στα παραδείγματα?

Τόσα χρόνια βρε μάτια μου γλυκά, δεν έμαθες τη θεωρία των άκρων? Αν ο πολιτκώς ορθός πουριτανισμός είναι στις 0 μοίρες, το μαϊμού βδσμιασμα που γεννάται ακριβώς από την καταπιεσμένη ενοχικότητα της λιμπιντο από τον ίδιο ειναι στις 359,9.

 

"Πολιτική Ορθότητα" αρχικώς σήμαινε σεβασμός προς όλα τα κοινωνικά σύνολα και υποσύνολα. Στην πορεία προέκυψε η αρνητική χροιά της φράσης με θιασώτες όσους επιθυμούν να τραμπουκίζουν ανενόχλητοι, σωματικά και λεκτικά.

 

Δεν ξέρω   Όποιος πάρει εργολαβία τη Δευτέρα Παρουσία ίσως;;   

Το περίμενα ότι θα γίνει αλλά δεν πειράζει. Υπάρχουν συζητητές που μπορούν να μην κολλήσουν εκεί.
Από αυτούς προσδοκώ  

Συμφωνώ  

Και ναι η καταπιεσμένη ενοχικότητα είναι και για μένα μια από τις αιτίες της κακώς νοούμενης πολιτικοκορεκτίλας.
Αυτό που επανέρχεται σαν παρατήρηση δική μου (αλλά ευτυχώς όχι μόνον) είναι πως οι πολιτικοκορεκτίλες δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται (μπορεί και να το αντιλαμβάνονται αλλά να μην θέλουν να το πουν) μια βαθύτατη αλαζονεία που τους διακατέχει και την εκτοξεύουν αριστερά και δεξιά... διεκδικώντας το ηθικό πλεονέκτημα του να είναι οι καλυτερότεροι...

 

Ναι έτσι είναι. "Πολιτική Ορθότητα" αυτό σήμαινε αρχικά και αυτό θα έπρεπε να συνεχίσει να σημαίνει και να επιδιώκει: τις ίσες ευκαιρίες και συνθήκες για όλους. Όχι τις ίδιες. Ίδια μεταχείριση σημαίνει, κατ' εμέ, ισοπέδωση των ευκαιριών μιας και οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά όχι ίδιοι.

 

Αυτό που γράφεις ανταπαντώντας μου, δεν έχει σχέση με αυτό που θίγω το οποίο είναι ξεκάθαρο κι εξειδικευμένο.

 

Το βρήκα να έχει, περισσότερο ως αφορμή συλλογισμού. Αν δεν το βρίσκεις σχετικό, δεν υπάρχει πρόβλημα, το προσπερνάς και κάνεις κάποια άλλη ανάρτηση αν θέλεις ή και όχι.