Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

Γεια σου Γιώργο, με έκανες και γέλασα η αλήθεια είναι. 
όχι ακόμα δεν έχω βρει το όργανο που μετρά την κάβλα μας,
αλλά ποιος νοιάζεται? Το θέμα είναι να περνάμε και
να νιώθουμε όμορφα με ό,τι κάνουμε.
Όσο για την αυθεντικότητα και την προβολή,
θα σου πω πως απολαμβάνω την εξωτερίκευση της κάβλας
από αυτούς που δεν έχουν να αποδείξουν κάτι. 
Ας έβαζα τώρα τον εαυτό μου στους περιπτυσσόμενους και
στους ανυποψίαστους, έιναι θέμα επιλογής μου καθαρά
το πως θα το διαχειριστώ. Ζυγίζοντας παράγοντες όπως το περιβάλλον,
τους ανθρώπους γύρω μου και φυσικά τη διάθεση μου. 

 

Η επιδιξιομανία εμπεριέχει σε έναν βαθμό και μια μεγάλη δόση αυταρέσκειας και επιδοκιμασίας από τρίτους. Το ζητούμενο είναι το κατά πόσο η επιδοκιμασία γίνεται αυτοσκοπός και κατά πόσο η αυταρέσκεια υπερβένει τα εσκεμένα και ζητούμενα προβολής της εσωτερικής τους ανάγκης.

 

Απάντηση: Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

Αγαπητέ sw,δεν μιλήσαμε και δεν επικροτούμε τον προσυλιτισμό,όχι τουλάχιστον με την μορφή που παρουσιάζεται σήμερα. Άλλωστε ο καθένας είναι ενήλικος και υπεύθυνος, ώστε να επιλέξει την ερωτική και σεξουαλική του ταυτότητα.

 

Απάντηση: Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

Με κάλυψε η cassie ως προς το σκέλος της διακριτικής χρήσης των πρωτοκόλλων. Εξηγώ παρακάτω γιατί δεν θα ακολουθήσω την προτροπή σας να πω περισσότερα και πιο συγκεκριμένα.

Όσο πιο κακή είναι μια θεωρία τόσο πιο πολύ απέχει από την πραγματικότητα και αν δεν έχει καμία σχέση με αυτήν τότε δεν ήταν θεωρία αλλά μια μπαρούφα. Διότι "δεν υπάρχει τίποτα πιο πρακτικό από μια καλή θεωρία", κατά τον Kurt Lewin.

Παρόλα αυτά, εγώ μόνον "θεωρίες" προτίθεμαι να γράφω εδώ και αυτό για δύο λόγους.

Ο ένας είναι ότι παρόλο που αρέσκομαι να συμμετέχω σε συζητήσεις με τις απόψεις μου δεν κρίνω ότι μου επιτρέπεται να "δίνω" πράγματα που έχω ζήσει, δεν ήταν δικά μου για να τα δίνω. Έχω τη γνώμη ότι μπορώ να μιλώ για τις σκέψεις που αυτά μου έφεραν, για τις αισθήσεις, τα συναισθήματα, τις παρενέργειες, την εμπειρία που μου έδωσαν, αλλά όχι για τα γεγονότα, αυτά καθ εαυτά.

Ο δεύτερος λόγος είναι ακριβώς αυτός που με κάνει να μη θέλω για μένα το ανοιχτό δημόσιο BDSM, η ψυχή μου δεν λαχταρά την πρόκληση της ανοιχτής στο κοινό έκθεσης  

Κατά τ άλλα, αναφορικά με την θεωρία και την πράξη του δημόσιου BDSM, και εφόσον "προκάλεσα", υποθέτω, με την άποψή μου περί Κυρίων που ελέγχουν ή δεν ελέγχουν την κατάσταση στην οποία εκθέτουν τη σκλάβα Τους:

στην πράξη του δημόσιου BDSM ένας Κύριος συγχωρείται στα μάτια μου αν δεν έλαβε υπόψη το έντομο που πήγε και κόλλησε στην κλειτορίδα της γυμνής και εκτεθειμένης σκλάβας του και την ενοχλεί ή την φοβίζει ενώ έχει πάρει εντολή να σταθεί ακίνητη, καμία θεωρία δεν λαμβάνει υπόψη το απροσδόκητο. Δεν είναι όμως αποδεκτός από μένα αν δεν έχει λάβει υπόψη του ότι κάθε βράδυ στις εννιάμιση περνάει από εκείνη τη γειτονιά περιπολικό και παρόλα αυτά έχει βγάλει βόλτα τη σκλάβα του με το λουρί περασμένο απ το κολλάρο του λαιμού της.

 

Σέβομαι τα φετίχ του καθενός (βλ. επιδειξιομανία)
αλλά όταν δεν με εκφράζουν επιλέγω να μην είμαι
ο "τρίτος" που θα τα επιδοκιμάσει.
Όσο για τα περί επιδοκιμασίας και αυταρέσκειας
δεν είμαι σε θέση να κρίνω το πόσο όταν αφορά άλλους.
Όταν όμως υπερβαίνει τις δικές μου αντοχές αποδοχής απλά απέχω.
Απλά τα πράγματα. 

 

Χαιρομαι αν γελασες 

...διαβασα ετουτο εδω το ποστ σου και εμεινα με ολες μου τις αποριες αναπαντητες (ενω ειχες πει πως οποιες αποριες ή διαφωνιες δεκτες , υποθετω για συζητηση...).

Δεν διατυπωσα την επιθυμια να ξαναγραψεις το ποστ σου γιατι τα γραμματα ηταν πολυ αχνα και δεν μπορουσα να διαβασω τιποτε. Αντιθετως ηταν κανονικα τα γραμματα και η αναγνωση πανευκολη. Αυτη μου δημιουργησε τις αποριες που διατυπωσα πιο πανω.

εγω πραγματικα νοιαζομαι! και γι αυτο γεννησα αυτες τις αποριες.

Αν εγω περναω ομορφα με το να την παιζω απεναντι σε "περιπτυσσομενη" και να πιτσιλισω το δεξι της ματι, το δεξι της μαγουλο, το αριστερο της στηθος, καθως και να πλουτισω τη γευση του ποτου της με τα συμπαρομαρτουντα του πιδακα μου ειναι οκ;

Μηπως πρεπει να σεβομαι καποια ορια; Ποια θα μπορουσαν να ειναι αυτα; να αρχιζα να υποθετω ξεκινοντας με το πρωτο: να γνωριζω και να με γνωριζουν ολοι οι παρευρισκομενοι η να εχουν την προθεση συνειδητα να με γνωρισουν και να ειναι υποψιασμενοι (να φερουν δηλ εκαστος και απο μιαν ομπρελαν; καλου-κακου; );

ναι! ακριβως αυτη η φραση σου με κανει να διατηρω στο ακεραιο τις προδιατυπωμενες αποριες μου. Με ποιο Καυλομετρο μετρας την αυθεντικοτητα της καυλας αγνωστων σου, "περιπτυσσωμενων" μπροστα σου και διακρινεις τις προθεσεις τους περι αυθεντικοτητας ή προβολης (επειδειξης);


Γι uzzled:ργος

 

Re: Απάντηση: Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

..ναι ναι συμφωνουμε!
..και μαλιστα εγω επευξανω! ...ουτε εναν ενηλικα οποιασδηποτε ηλικιας δεν θα ηθελα να επηρρεασω !

(μιλαω αποκλειστικα για μενα)

Γι:nod:ργος

 

Να το αναλύσω λοιπόν γιατί δεν θέλω να έχεις απορίες. 
Στο παραπάνω σου απαντάω με αυτό: Ζυγίζοντας παράγοντες όπως το περιβάλλον,
τους ανθρώπους γύρω μου και φυσικά τη διάθεση μου
και ναι το παράδειγμά σου θα ήταν οκ σε ένα χώρο με άτομα δεκτικά σε τέτοιου είδους παιχνίδια, αλλά δεν θα ήταν οκ σε μια πλατεία όπου γύρω σου παίζουν παιδιά και κάνουν τον περίπατό τους περίοικοι της γειτονιάς.
Άρα το περιβάλλον και οι άνθρωποι είναι βασικός παράγοντας για το αν και πόσο θα εξωτερικεύσεις την κάβλα σου.

Κακώς διατηρούνται ακόμη οι απορίες σου διότι...εξηγούμαι:
Αν νιώθω όμορφα με αυτό που κάνω, επικεντρώνομαι σε αυτό που κάνω και μόνο!
Δεν κοιτάζω γύρω μου να δω ποιοι και πως με κοιτούν.
Κι αν μου πεις ότι και η επιδειξιομανία μερικών είναι μέσο κάβλας, σε προλαβαίνω λέγοντάς σου ότι έχω ήδη καταθέσει την άποψή μου και σε αυτό, επιλέγοντας να απέχω.

 

Ευχαριστω για την φιλοτιμη (να υποθεσω) προσπαθεια σου να μου απαντησεις. 

Εξακολουθεις ομως να μην μου απαντας. Ισως εισαι κουρασμενη και δεν μπορεις να συγκεντρωθεις στην αναγνωση της ερωτησης μου και μου απαντας αλλα αντ' αλλων.
Αλλα εχεις την κατανοηση μου


 


Γι ργος

 

Μια χαρά σου απαντάω, αλλά anyway....
Δέξου απλά πως αυτή είναι η άποψη μου και enough με τους καβλομετρητές!

 

Απάντηση: Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

Τελικά δεν μπορώ να καταλάβω από πού προέκυψε τώρα τελευταία αυτό το φοβερό ενδιαφέρον μελών τα οποία έπαιζαν καραδημόσια (βλέπε Erotica, Stelle με τους παππούδες να παίζουν τάβλι από πάνω κ.λ.π.) στο να μην πιτσιλιστούν... τα μάγουλα και τα μάτια ανήμπορων... συνανθρώπων μας από το σπέρμα και αίμα... των bdsmers, που μπορούν να παίξουν και δημόσια ανάλογα με την καύλα τους,
φυσικά όχι στην πλατεία Συντάγματος αλλά σε συγκεκριμένους χώρους.

Έλεος, βρε παιδιά, σεβαστείτε την νοημοσύνη μας και τους εαυτούς σας, γιατί με αυτά που γράφετε εκτίθεστε. Έχουμε μαζευτεί αρκετοί προστάτες... αυτού του χώρου, δεν θέλουμε άλλους.  

Δεν είναι κακό να έχει κάποιος την χ άποψη για το δημόσιο bdsm - κακό είναι να θέλει να την περάσει σαν την μόνη σωστή και μάλιστα επιμένοντας και γράφοντας δεκάδες ποστ για να μας πείσει για το τι είναι σωστό. Δεν είναι όλα άσπρο, μαύρο!

Και κάτι ακόμα, σταματήστε ορισμένοι να βαπτίζετε επιδειξίες (όχι ότι είναι κακό να είναι κάποιος/α επιδειξίας) όσους/ες θέλουν και μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα ακόμη και δημόσια.

Πολλές φορές για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα στον εξευτελισμό του υ χρειάζονται "εργαλεία"... (τρόπος του λέγειν) και τα "εργαλεία"... στην προκειμένη περίπτωση είναι τα άτομα, που αν είναι δυνατόν για ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι βανίλλα και αφού υπάρχουν οι ανάλογες συνθήκες και η ανάλογη προσοχή εκ μέρους του Κ, η καύλα του υ από τον εξευτελισμό που βιώνει εκείνη την στιγμή κτυπάει κόκκινο...

Αλλά είπαμε, bdsm πρέπει να κάνουν όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν και όχι όσοι/ες μπαίνουν από περιέργεια στον χώρο.

Και για να κλείσω, η άγρια ομορφιά και η απόλυτη καύλα του bdsm είναι όταν μπορείς να κοντρολάρεις την κατάσταση στην κόψη του ξυραφιού... Ψιλά γράμματα για κάποιους/ες!  

ΥΓ. Αυτές είναι προσωπικές μου απόψεις για όλα αυτά που γράφονται για το public και δεν απευθύνονται προσωπικά σε κανέναν.

 

Απάντηση: Public: παιχνίδι ή καθημερινότητα;

δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να διεξάγεται μπροστά μου δημοσίως ερωτική σκηνή κτλ

εγώ προσωπικά δεν θα το έκανα- δεν έχω εκδηλώσει ακόμα κάποια τέτοια ανάγκη