Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Πιστεύω πως ό,τι έχει να κάνει σχέση με δημόσιο είναι λίγο τραβηγμένο

 

"Αφέντρες" ναι...
Δεν ισχύει το ίδιο για κυρίες με κεφαλαίο Κ...

 

Απο τα δυσκολότερα σημεία για καποιον υ...Αλλα ίσως να πρεπει να υποστεί κατι τετοιο κάποιες φορές....

 

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ' αυτόν τον νικημένο πάντα ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μου 'μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
[…]
Κική Δημουλά, Τα πάθη της βροχής, Το λίγο του κοσμου (1971)

 

Δημόσιος εξευτελισμός ...Βαρύ άθλημα...

 

Καθόμαστε και οι δύο στο ίδιο καφέ, αλλά σε διαφορετικά τραπέζια.
Μου τηλεφωνεί κι αρχίζει να περιγράφει με αρκετά δυνατή φωνή ώστε να την ακούν οι γύρω, πόσο κακή σκλάβα ήταν, περιγράφοντας με λεπτομέρειες το τι της ζήτησα και το πως δεν κατάφερε να με ικανοποίησει.
Στην συνέχεια εξιστορεί την τιμωρία της όπου τη μαστίγωσα σε κάθε απόκρυφο και μη, σημείο του κορμιού της.
Τελειώνει τη διήγηση της με περιγραφή μιας ακραίας τιμωρίας, που θα την υποστεί για να κερδίσει την συγχώρεση μου.
Μετά από λίγο σηκώνεται και φεύγει.

 

Εξευτελισμό δεν το πολυλές, αλλά ταιριάζει γάντι στο δημόσιο.

Σε παραλία γυμνιστών (στο μιούρικα για να μην μας ξέρει και κανένας) εκεί που μαυρίζαμε σηκώνεται και πάει σε έναν μοναχικό θαμώνα με την φωτογραφική στο χέρι και του ζητάει να μας βγάλει φωτογραφία.

Αφού βγάλαμε 1-2 μαζί, ζήτησε απο εμένα να την βγάλω φωτο με τον τύπο. Η μια φωτο έφερε την άλλη και καθώς παραπλησιάσανε για την φωτογραφλία άρχισε να του ψιλοτρίβεται. Εκείνου του σηκώθηκε και άρχισε να απολογείται.

Τον ρωτάει στυγνά: "θές να κάνω κατι να σε ανακουφίσω". Του τον έπαιξε εκεί μπροστά μέχρι που έχυσε. Μετά συνεχίσαμε το μπάνιο μας.

Απο που είστε μας ρώτησε ο φίλος μόλις συνήλθε, και έτσι η ελλάδα απέκτησε έναν ακόμα φανατικό θαυμαστή του ελληνικολυ πνεύματος.

 

Η ώρα κοντεύει 12 το βράδυ, κι εδώ κι αρκετή ώρα καθόμαστε στη μπάρα του beach bar. Έχω πιει ήδη 2-3 μπύρες κι εκείνη 2 καλοκαιρινά κοκτέιλ. Έχει αρχίσει μια μουρμούρα, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν το κάνει επίτηδες για να με προκαλέσει, ή αν είναι σε διάθεση γκρίνιας.
Πίνω την τελευταία γουλιά κι ακουμπάω το μπουκάλι στο μπαρ.
Σηκώνομαι όρθιος, την πιάνω από το μπράτσο και την σηκώνω από το σκαμπό της. Την απομακρύνω από τη μπάρα περίπου όσο το μήκος των χεριών της. Βάζω το ένα μου χέρι στην κοιλιά της και με το άλλο της σπρώχνω την πλάτη, μέχρι να ακουμπήσει στο μπαρ το στήθος της.
"Ξεκωλιάρα, το ξέρεις πως δεν αντέχω τη μουρμούρα", της λέω.
Έτσι όπως την υποχρεώνει αυτή η στάση να έχει τουρλωμένο τον κώλο της, της ανασηκώνω το αέρινο κοντό της φόρεμα. Φυσικά δεν φοράει εσώρουχο. Παίρνω το μπουκάλι της μπύρας κι απότομα της το χώνω στην κωλοτρυπίδα. Ένα βογκητό ξεφεύγει από το μισόκλειστο στόμα της. Την σηκώνω όρθια.
Οι λιγοστοί πελάτες παρακολουθούν αμίλητοι.
"Θα το κρατήσεις μέσα στον κώλο σου μέχρι να σου πω να το βγάλεις. Έτσι και βγει νωρίτερα, θα βγάλω τη ζώνη μου και θα μαστιγώσω το μουνί σου αλύπητα. Τόσο που δε θα μπορείς να το αγγίξεις για μέρες..."
Ήμουν σίγουρος, πως θα το άφηνε επίτηδες να πέσει μετά από λίγα λεπτά. Ήξερε πόσο πολύ με άναβε να της μαστιγώνω το μουνί, κι εγώ ήξερα σε τι απίστευτη ξεκωλιάρα πουτάνα μεταμορφωνόταν όταν της το έκανα..!

 

Αν το bdsm εχει να κάνει πρώτα από ολα με την συναίνεσή των συμμετεχόντων ...σε ενα δημόσιο χώρο οπου διαδραματίζεται ενα σκηνικό με ξεκάθαρη αναφορά στα φετίχ Που αναγκάζει τον απλό περαστικό, θαμώνα κτλ να συμμετάσχει οπτικά ,ακουστικά (χωρίς πολλές φορές να γνωρίζει καν τι γίνεται και γιατί )... πως μπορούμε να μιλάμε για συναίνεσή?