Respect - Μέρος 2ο..

Καταρχάς να σου πω ότι γέλασα πάρα πολύ. Σκέφτηκα να απαντήσω με αστειακι αλλά επειδή με πετυχαίνεις σε φάση που κάνω τέτοιες συζητήσεις συχνά θα ήθελα να μοιραστώ κάτι πολύ προσωπικό, μιας και μου δίνεις την ευκαιρία.

Τεχνοκρατισσα: με τον αυστηρό ορισμό της λέξης, όχι δεν είμαι.
Να σου πω όμως ότι ο ανθρώπισμος που εμπεριέχεται σε αυτόν τον ορισμό έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται ως πολύ φτηνος επιδεσμος για πολλά πράγματα.

Κανεις πουτανα τη Γιουγκοσλαβια; Πάρε μια ανθρωπιστική βοήθεια.
Έχεις μισό εκατομμύριο αστεγους; Κάνε ένα μουσικό ιβεντ να ανεβάσεις το ανθρωπιστικο σου προφίλ.

Ο τρόπος που έχω μάθει να σκέφτομαι είναι ότι τα προβλήματα έχουν συγκεκριμένες λύσεις. Ακολουθείς τα βελάκια προς τα πίσω και βρίσκεις τη λύση. Και μετά την εφαρμόζεις. Και αν αυτή η λύση που πρέπει να εφαρμοστεί στερείται "ανθρωπισμου" αλλά λειτουργεί προς γνώση και συμορφωση so be it. (Αναφορικά και στο ίδιο κλίμα με κάτι που ανέφερε η @subwhat να πω ότι επειδή η ανθρωπότητα τη ψιλιαστηκε τη δουλειά με τη φασουλα άνθρωπος είναι κ αυτός και τι να έκανε πλέον ούτε το "I was following orders δε μπορείς να χρησιμοποιήσεις προκειμένου να δικαιολογησεις τις μαλακιες σου σε δικαστήριο. Πόσο μάλλον. )

Μπορω να αναφέρω συγκεκριμένα προβλήματα που έχει δημιουργήσει αυτό το κλίμα του ψευτο-ανθρωπισμου που εσκεμμενα κατά τη γνώμη μου έχει καλλιέργηθει. Ειδικά αν δεις ποιους κάνει συνήθως target ένα τέτοιο narrative.
"Μπορεί να νιώθεις ότι σε εκμεταλευονται αλλά εντάξει και αυτοί άνθρωποι είναι και πρέπει να τους σεβόμαστε επειδή είναι άνθρωποι οπότε κάνε ησυχία και γύρνα στη δουλειά σου και μην ενοχλείς ταραχοποιο στοιχείο που δε σέβεσαι την ανθρώπινη ζωη"

Χαρακτηριστικά και funnily enough το συζητούσαμε χτες με τον Κυριο: καθηγητής γαλλικής μας έλεγε πόσο outrageous ήταν η αντίδραση του κόσμου στη γαλλική επανάσταση που "δε σεβαστηκαν τιποτα". Και συνέχισε "μα να καταστρεψουν μέχρι και τα χαλιά στα ανάκτορα;".

Νταξει ρε φίλε καταρχάς λολ με μετά κάπου ώπα λίγο.

Οπότε αυτό το narrative περί γενικού σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, του οποίου το βέλος είναι από κατω προς τα πανω κοινωνικά και πότε αντίστροφα ναι με ενοχλεί και το βρίσκω ύποπτο τουλάχιστον.

Αθεη: και ναι κ όχι. Και πάλι επειδή το κεφάλι μου λειτουργεί όπως λειτουργεί απλά το narrative που δεν έχει το θεό μέσα μου φαίνεται πιο λογικό και βγάζει νόημα. Οπότε η τάση μου είναι να πάω προς αυτό που θεωρώ λογικό.

Μεγαλώνοντας και σκεπτόμενη όλες τις περιστάσεις και τις στιγμές που σου λένε "ναι μα πρέπει να σεβεσαι" η ερώτηση μου είναι γτ και ποιον.

Να σέβομαι τους μεγαλύτερους; Γτ; Επειδή έχουν όντως διαγει τη ζωή τους με τρόπο που χρήζει σεβασμού ή επειδή εκπροσωπουν στο σύνολο τους ένα κοινωνικό status quo το οποίο δεν πρέπει να αμφισβητείται;

Το θεο; Τη πατρίδα τη θρησκεία την οικογενεια; Για πιο λογο; Μήπως για τον ιδιο;

Την ανθρώπινη ζωη; Έτσι ακριτα και χωρίς προϋπόθεση; Γιατι; Μήπως για να μην μπορέσω να αντιδρασω όταν πρεπει;

Τον Κ που έβαλε στο προφίλ του τη λέξη ντομ και αυτό του δίνει το δικαίωμα να μου πιάσει το κωλο; σε καμία περίπτωση.

Οπότε ενώ μπορεί να φαίνεται ότι το κίνητρο μου είναι ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή μπορώ έντιμα να σου πω ότι ουδεμία σχέση με τον ακριτο σεβασμό "στη ζωη" γενικά (γτ οκ απλά επειδή έτυχε κάποιος να είναι ένα κινούμενο σώμα από άτομα άνθρακα δε λέει τίποτα - θα έπρεπε να σεβόμαστε και τα διαμάντια αν ήταν έτσι - ακραίο απλά για το αστειακι και την τσαχπινια).

Ίσα ίσα που απλά πιστεύω στην ενθερμη στήριξη του επαγγέλματος "διακοσμητης εσωτερικων χωρων γκουλαγκ" το οποίο πολύ έχει πέσει τελευταία και θα άξιζε να το στηρίξουν αρκετοί με την συμμετοχή τους.

Είμαι σίγουρη ότι κατάλαβες  

(Χίλια συγνώμη για τα ορθογραφικά που είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν άλλα πλέον τα ελληνικά μου γερνουν ξεκάθαρα προς τη θάλασσα)

 

Ένα άτομο που συγκεντρώνει κάποια "πράματα", δηλ. παιδεία, παίδεμα, ματιά, πορεία, στάση, αξία κλπ (μη το κάνουμε και αγιογραφία) κερδίζει τον σεβασμό από τα άτομα που μπορούν να αναγνωρίσουν αυτά τα "πράματα"...
Πάνω απ΄ολα όμως σέβονται την διάθεση και επιλεκτική του διαθεσιμότητα να τα μοιραστεί υπό κάποιες προϋποθέσεις "πράμα" που σημαίνει συνειδητή ανάληψη ευθύνης και καναδυό άλλα, που είναι πολύ "σόκιν" και δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που πάει το μυαλό της τραγικής πλειοψηφίας των αναγνωστών κι εδώ κι αλλού...

Ένα άτομο που δεν είναι σαν το παραπάνω άτομο, κάθε άλλο, που όμως βρίσκεται σε ανάγκη, ασθένεια, πρόβλημα, χουατέβα κουλοκουτσόστραβο, μπορεί να απολαύσει της φροντίδας μας εξ αιτίας του αντανακλαστικού μας σε αυτό που λέμε "ανθρώπινη ζωή", δεν το απολαμβάνει επειδή τον σεβόμαστε. Παρακαλώ να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη λέξη αντανακλαστικό, μπορεί να είναι και κάτι άλλο επιπλέον, που συνειδητά υπερβαίνει το αντανακλαστικό, λέω εγώ τώρα, και αυτό το υπερβαίνει έχει παλαβή δουλειά από πίσω... Άσε που δεν είναι υποχρεωτικό να λειτουργήσει το αντανακλαστικό.

Η λέξη άθεος-η-ο, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Μια ηλίθια αποτύπωση στη λέξη ένθεος είναι που θέλει να εκφράσει τον αντίποδα. Η καταγωγή της μπορεί να αναζητηθεί είτε σε τελειωμένους από την πλευρά των πιστευόντων είτε στους αντιστοίχους από την μεριά των αντιρρησιών, αλλά πάντα με κοινό παρονομαστή, την διαχείριση μυαλών και την εκμετάλλευσή τους δι' ίδιον όφελος (τ' είχες Γιάννη, τ' είχα πάντα)...

Η λέξη τεχνοκράτης, επίσης δεν σημαίνει κάτι. Ή μάλλον σημαίνει "περίπου ειδικός" χωρίς ίχνος αξιακού συστήματος, κάτι σε διανοητικό αυνανισμό ένα πράμα... Κάτι σε αριβίστας ίσως να ήταν πιο ορθό. Αριβίστας στο πιο καλοντυμένο μάλλον...

Δύσκολος ορισμός: Χαίρει σεβασμού το άτομο εκείνο που μπορεί (ή τείνει με καλές πιθανότητες) να ποσοτικοποιήσει πρακτικώς τα πάντα σε δεδομένο ορίζοντα γεγονότων (ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό).

 

Θα "ανοίξει" πολύ και σε πολλές κατευθύνσεις η κουβέντα αν σχολιάσω @MauveDelastrange και @cadpmpc και θα με μαλώσουν  

Ωστόσο, ρισπεκτ και στους δυό  

 

Ισως ειναι απλα διαφορα ορισμων  
Αυτο που περιγραφεις ως σεβασμο εγω το περιγραφω ως δεος, οπως ειπε και η @lexy .
Σε ολα οσα γραφεις, συμφωνω απολυτως. Και δεν θεωρω οτι ειναι κατι αντιθετο απο αυτο που λεω εγω.
Απλα να πω το δικο μου "hint" : υπαρχει μια φραση που κυκλοφορει και στα social media (πολυ ελαφρα τη καρδια αλλα οκ   ) και λεει "everybody you meet is fighting a battle you know nothing about...".
Και παντα προσπαθω να εχω κατα νου οτι ακομη κι αν το αποτελεσμα δεν ειναι καλο, μπορει η βαση εκκινησης του να ειναι πολυυυ χαμηλη αρα η προσπαθεια του να φτασει εκει που ειναι, να ειναι τεραστια και ισως πολυ πιο μεγαλη απο καποιου αλλου που φαινομενικα ειναι καλυτερος.
Για αυτο σεβομαι κατα... τεκμηριο  
Και βεβαια δεν το πετυχαινω παντα εε  

 

Να ανοίξει...
Το να ανοίγουν κουβέντες, αντιλήψεις, διαθέσεις, καλό είναι, καλό κάνει...
Σκέψου πως με αφορμή κάποια ανάλογη κουβέντα, μίλησα με αυτήν την @MauveDelastrange , που για κάποιο άγνωστο στην επιστήμη λόγο είναι πολύ καλός κορίτσης κι όμως της αρέσει να πίνει μηλίτη... Τι να πω..?

 

Ένας προϊστάμενος στη δουλειά είχε πει:

"Τον σεβασμό των άλλων, εάν δεν τον κερδίσεις από μόνος, μπορείς να τον κατακτήσεις με τον φόβο .."

Προσωπικά Εγώ ποτέ δεν τον σεβάστηκα αυτόν τον τύπο.

 

Έχω να καταγγείλω πως ρωτώντας πάει κάποιος στην πόλη...
Αν θέλει να ρωτάει φυσικά...

 

Εχω να καταγγειλω πως ενιοτε οι ερωτησεις ειναι αδιακρισια...

 

Φυσικά... Αν δεν θέλει να ρωτήσει κάποιος, αυτό που δημόσια/ανοιχτά αναρωτιέται, μπορεί να αποτελεί αδιακρισία ή υπαινικτικά καλοδιατυπωμένη προσβολή.
Θέλει και ρώτημα..?

 

Διαφωνώ. Ακριβώς αν ρωτήσει δημόσια αυτό που αναρωτιέται μπορεί να είναι αδιακρισία ή προσβολή (έστω και καλοδιατυπωμένη).
Παράδειγμα από εδώ, να μη φύγουμε πολύ μακρυά.
Είναι κάποιος/α που γράφει σαν μ@λ@κ@ς. Αλλά βλέπεις ή ξέρεις ότι κάτι ρε παιδί μου έχει να πει, κάπως του κόβει.
Τι κάνεις; Τον ρωτάς "ρε αδελφέ γιατί γράφεις σαν μ@αλακαντρέας αφού σου κόβει";
Τι θα καταφέρεις με αυτό; Θα έλεγα να τον βάλεις σε θέση άμυνας. Όχι καλή θέση θα έλεγα, για κανέναν. Και το ξέρω γιατί έχω βρεθεί πολύ καιρό σε αυτή τη θέση.
Όχι καλή, όχι έξυπνη.

 

@lexy εγώ πάλι χάρηκα πολυ για τον διάλογο που είχαμε <3

@cadpmpc κανόνισε να μου χαλάσεις το ιματζ με αυτά τα καλό κορίτσι που λες, δε σε σώζει τίποτα μετά!!  

@margarita_nikolayevna μαλακαντρεας χαχαχαχαχαχα!!!

 

Είμαι κατά του "παίζω και μαθαίνω"...
30 συναπτά χρόνια το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα συστημικώς και συστηματικώς γαμάει μυαλά.
Άλλο αντίδοτο από το να "ξεγαμηθεί" η γκλάβα κάποιου με τα δικά του μέσα δεν υπάρχει...
Τα εργαλεία γι' αυτό υπάρχουν και σε αφθονία και πρακτικά μηδενικό κόστος.
"Δεν περιγράφω άλλο"..!