Status...

Τι είναι για εσάς τα status?
Πιστεύετε πως έχουν κάποια ισχύ η είναι απλές ταμπέλες;
Πως τα αντιλαμβάνεστε και πως επιλέγετε πιο status σας ταιριάζει; Με πιο γνώμονα;
Θεωρείτε πως το status που επιλέξατε σας αντιπροσωπεύει πλήρως και πως το υποστηρίζετε στο έπακρο;

 

Για μένα το status (και εννοώ αυτό που δηλώνεται σε ένα φόρουμ πχ) δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια κατεύθυνση. Δηλαδή μια "δήλωση" ότι "εγώ έρχομαι, προσεγγίζω από την κάτω πλευρά".
Με αυτό το γνώμονα έχω επιλέξει το δικό μου.
Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να πει "όχι το status σου είναι slave" ή ό,τι άλλο.
Αλλά αυτό κατ' εμέ δεν έχει κάποια σημασία  

Όχι για το φορουμικό - διαδικτυακό κόσμο τουλάχιστον  

Από εκεί και πέρα το status σε μια σχέση γίνεται θέση. Και εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα αλλά και συγκεκριμένα από μια δήλωση "me sub"  

Εκεί κρίνεται αν το υποστηρίζω ή όχι, αν το θέλω πραγματικά κλπ κλπ

Θεωρώ πάντως ότι το status δεν είναι κακό να το γράφουμε σε ένα προφίλ, όπως αυτό εδώ πχ καθώς είναι απλά μια πληροφορία προς τους άλλους ότι "εγώ το κοιτάζω από αυτή την πλευρά".
Και αυτό είναι και το μόνον που μας αφορά θεωρώ όλους ως συνομιλητές ο ένας του άλλου.  

 

1) Τι είναι για εσάς τα status?

Όπως είπε και η @margarita_nikolayevna το στάτους, σε ένα φόρουμ (αλλά και εκτός τώρα που το σκέφτομαι) παρέχει μία πληροφορία. Όχι απαραίτητα την ακριβή πληροφορία ή τον ακριβή προσδιορισμό του ατόμου αλλά σίγουρα την πληροφορία που θέλει να επικοινωνήσει στους γύρω του. Ως τέτοιο έχει μία χρησιμότητα και ως τέτοιο το αντιλαμβάνομαι συνήθως, δηλαδή "πληροφορία".

2)Πιστεύετε πως έχουν κάποια ισχύ η είναι απλές ταμπέλες;

Πέρα όμως από τον ρόλο που έχουν ως πληροφορία, δεν έχουν κάποια παραπάνω ισχύ as such. Πληροφορία για κάποιον μπορεί να είναι και ότι του αρέσουν οι μπάμιες. Άχρηστη πληροφορία ανάλογα με το πλαίσιο αλλά παρόλαυτά πληροφορία.
Το να υποστηρίζαμε ότι το στάτους εχει μία de facto ισχύ από μόνο του ίσως να σήμαινε ότι ο οποιοσδήποτε Κ θα είχε δικαιώματα πάνω στο οποιδήποτε υ (?).
Αυτό που ίσως είναι το ενοχλητικότερο όλων είναι ότι ορισμένοι προσπαθούν να συνδέσουν το δικό τους στάτους με την συμπεριφορά που νομίζουν ότι αρμόζει σε αυτό.
"ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΤΣΟΥΛΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΜΑΣΤΕΡ ΤΑΚΗΣ" : αυτό είναι μία συμπεριφορά που πηγάζει από την χρήση του στάτους Μαστερ και έχει σκοπό να προκαλέσει συμπεριφορές του τύπου "ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΦΕΝΤΗ ΤΑΚΗ ΕΙΜΑΙ Η ΤΣΟΥΛΑ ΣΟΥ" αντί για "Πας καλά χριστιανέ μου που θα με πεις και τσουλα 8:05 το πρωί ούτε καφέ δεν ήπια??"

Άρα το προβληματικό κομμάτι των στάτους δεν είναι η προσπάθεια της περιγραφής του ατόμου αλλά η προσδοκόμενη συμπεριφορά που συνδέεται με αυτό.

3)Πως τα αντιλαμβάνεστε και πως επιλέγετε πιο status σας ταιριάζει; Με πιο γνώμονα;
4)Θεωρείτε πως το status που επιλέξατε σας αντιπροσωπεύει πλήρως και πως το υποστηρίζετε στο έπακρο;

Θεωρώ ότι πλέον γνωρίζω επαρκώς τον εαυτό μου ώστε να ξέρω (προς το παρόν) τι είμαι και τι όχι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θέλω να το επικοινωνήσω ή ότι μπορεί να περιγραφεί επαρκώς από μία λέξη πχ σκλάβος. Άρα με αυτό υπόψην διαλέγω για στάτους μου (για το φόρουμ) κάτι πάρα πολύ απλό και εύκολο όπως το σαδομαζοχίστρια. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι με αντιπροσωπεύει πλήρως αλλά για τον σκοπό που εξυπηρετεί είναι αρκετό  

 

Χμμμμ μεγάλη κουβέντα, κάνω τσάι και κάθομαι αναπαυτικά.
Για μένα το στάτους δεν δείχνει παρά μόνο μια "πτυχή" του άλλου και φυσικά αυτό που θέλει να προβάλει. Δεν δείχνει απαραίτητα το τι "πραγματικά" ισχύει για τον καθένα μας και κατ'εμέ , ένα στάτους μόνο δεν καλύπτει όλες τις πτυχές μιας προσωπικότητας. Πχ, δεν θεωρώ ότι το switch με εκφράζει απόλυτα, γιατί μου " ταιριάζουν" και άλλα στάτους.
Το πιο σημαντικό κατά την άποψή μου είναι να μην κολλάει κάποιος εκεί, να μην πέφτει στον λάκκο της "ταμπέλας". Δεν είμαστε για παράδειγμα όλοι οι switches φτιαγμένοι από το ίδιο καλούπι, δεν έχουμε τις ίδιες προτιμήσεις...

Έχω επιλέξει το στάτους μου με βάση τα θέλω μου, τις προτιμήσεις μου, το ένστικτό μου και τις εμπειρίες μου  

 

Κάπου διάβασα πως υπάρχουν τρεις έννοιες σχετικά με το ποιοι είμαστε.
Είμαστε αυτό που πιστεύουμε εμείς,αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για εμάς και αυτό που πραγματικά είμαστε.

Θεωρώ πως το στάτους αποτελεί μια βασική αλλά γενική πληροφορία με βάση αυτό που πιστεύουμε εμείς για τον εαυτό μας και θέλουμε να παρουσιάσουμε στους άλλους.Όπως προαναφέρθηκε, μία κατεύθυνση.Υπάρχουν τόσα ακόμα που πλαισιώνουν έναν άνθρωπο οποιουδήποτε στάτους/φύσης/προτίμησης και πολλά άλλα που βλέπουν το φως μέσω της αλληλεπίδρασης.

Σαν σκέψη πάντως,θα είχε γούστο δίπλα απο κάθε στάτους που ορίζουμε να μπορούσαν οι άλλοι να συμπληρώνουν αυτό που πιστεύουν οτι αρμόζει.Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως δημιουργούσε προβληματισμό.

 

Το status είναι προσδιορισμός για τον ρόλο που θα ήθελε κάποιος να υποδυθεί μέσα στα πλαίσια της γενικής συμπεριφορά του, και τις σεξουαλικές του επιλογές και τάσεις. Και εδώ εμπλέκεται η δυσμενή σύλληψη ενός ακριβέστερου προσδιορισμού κατά το σύνολο ενεργειών που απαρτίζουν την προσωπικότητα του καθενός. Η διαφορά βρίσκεται μεταξύ γενικής και σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Όσο και να το ψάξει κανείς θα χαθεί με τους παραμέτρους ενός ιδανικού μοντέλου προσδιορισμού για εκείνον όσο θα προσπαθεί να συνδυάσει την σεξουαλικότητα του και τον χαρακτήρα του, η ακόμα και τις διανοητικές ιδιότητες και δυνατότητές του. Σε μια μεγάλη πορεία αντιπαραθέσεων θα αντικρίσει το φαινόμενο ότι όλοι μπορούν να προσδιοριστούν σαν Vanilla, Switch και Perv status, αφού τα σεξουαλικά κριτήρια αναμειγνύονται στις σκέψεις του με τις προσωπικές ιδιότητες του.
Έτσι λοιπόν ο διαχωρισμός μεταξύ σεξουαλικών επιθυμιών, χωρίς η εκπλήρωση τους να αποτελεί όρο και μέσο αυτοτέλειας στην προκείμενη περίπτωση, και δυναμικών επιτηδευμάτων και ιδιοτήτων προσωπικού χαρακτήρα κάποιου, ίσως να τον βοηθήσει σε πιο διαυγή προσδιορισμό του, όσον αφορά τους ρόλους που θα του άρμοζαν καλύτερα για εκείνον ανάμεσα στις σχέσεις του με τους υπόλοιπους. Το να είναι "φτιαγμένος" κάποιος η να διαθέτει περισσότερα ποσοστά αδρεναλίνης (π.χ, η ότι άλλο) στον οργανισμό του και να επιβάλλεται με εξωστρέφεια χαρακτήρα στο περιβάλλον του, δεν σημαίνει ότι οι σεξουαλικές του επιθυμίες και προτιμήσεις θα έχουν και την ανάλογη αντιστοιχία στην πραγματική ζωή του, παρά μόνο στην ιδεατή που αποκαλείται να προσδιορίσει προς τους άλλους, συνεπώς και η δημιουργία η ανάθεση ρόλου του εαυτού του. Οπότε η διαμάχη μεταξύ πραγματικού και ιδεατού κόσμου διαφέρει κατά πολύ. και αποπροσανατολίζει τον προσδιορισμό κάποιου απ' τους άλλους μιας και ιδεατός κόσμος του καθενός είναι διαφορετικός, χωρίς να εξετάζονται μέσα σε εκείνον επιθυμίες, προτιμήσεις, τάσεις, δυνατότητες. Με άλλα λόγια το status είναι προσδιορισμός ρόλων παρά προσδιορισμός προσωπικών ιδιοτήτων, ικανοτήτων και ιδιοσυγκρασίας.

 

"If we clothe ourselves in a new form of expression, the old problems are discarded along with the old garment."

-Ludwig Wittgenstein

(Με την υποσημείωση ότι το βρήκα στο fb και τρέχα γύρευε αν το είπε ο Βίττγκενστάιν και πώς το είπε ο Βίττγκενστάιν και αν κανείς, ακόμα και από τον κύκλο της Βιέννης ή του Καίμπριτζ, το κατάλαβε όταν το είπε ο Βίττγκενστάιν.)

Προσδιορισμοί που αντλούνται από ένα κλειστό σύνολο αλληλένδετων εννοιών.

Ανθρώπινες ταξινομήσεις και ως εκ τούτου έωλες και ενδεχομένως καταδικασμένες να ατονήσουν όταν βρεθούν καλύτερες, με μεγαλύτερη ερμηνευτική και συγκολητική ισχύ. Στην πράξη έχουν ισχύ κατά περίπτωση, ανάλογα με την ισχύ που τους δίνει ο φέρων αυτές και ανάλογα με την ευχέρεια του φέροντος να υποστηρίξει την ονομαστική τους, κατά περίπτωση, ισχύ.

Με γνώμονα να πανηγυρίζουν οι φίλοι μου και να σκάνε οι οχτροί μου  

Πού καταθέτουμε βιογραφικά;  

ΥΓ. @Soraya μου ελπίζω να το πήρες όπως το έγραψα και να μην σε κακοκέφιασα   φιλιά πολλά  

 

Τι θέλει να πει το ποιητή?
Ακολουθεί ερμηνεία ελέω Πελέα:

Η ζωή μας είναι μια αφήγηση δεδομένων περιστατικών με συγκεκριμένο τρόπο (β.λ. form of exrpession): Έστω οτι στη μέχρι σήμερα πορεία μου έχω να επιδείξω 10 επιτυχίες και 10 αποτυχίες (παραβλέποντας προς στιγμή τι χαρακτηρίζεται ως επιτυχία και τι αποτυχία). "Εξιστορώ" τη ζωή μου εστιάζοντας στις αποτυχίες και υποβαθμίζοντας τις επιτυχίες. Άρα αυτοχαρακτηρίζομαι αποτυχημένος, με όλα τα προβλήματα (β.λ. problems) που συνοδεύουν έναν αποτυχημένο (χαμηλή αυτοεκτίμηση, αίσθηση ανικανότητας, αποκλεισμός, συγκρίσεις, κοινωνική συστολή/επιθετικότητα κ.λ.π.)
Εάν για κάποιο λόγο αποφασίσω να αλλάξω την αφήγηση της ζωής μου εστιάζοντας στις επιτυχίες, αίφνης και χωρίς να αλλάξουν τα γεγονότα, θεωρώ εαυτόν επιτυχημένο. Νιώθω αυτοπεποίθηση, κοινωνικοποιούμαι πιο εύκολα, νιώθω ενθουσιασμό και δημιουργικότητα. Τα παλιά προβλήματα εξαφανίζονται ως δια μαγείας.

Συμπέρασμα: Τα προβλήματά μου τα δημιουργώ ο ίδιος, ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγω να εκφραστώ απέναντι στους άλλους, στον εαυτό, στη ζωή...