sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Υποτακτική & Σκλάβα

Με αναφορά τις σημειώσεις και επεξηγήσεις περί status, αλλά και τις διαφορές που επεσήμανα στα αρκετα νήματα που διαβάζω εδώ και καιρό από αρχής του έως σήμερα,κατάλαβα και συγχωρήστε με εάν κάνω λάθος, ότι τελικά η υποτακτική είναι το..."προοίμιο" της σκλάβας.
Σαν την χρυσαλίδα που μεταμορφώνεται σε πεταλούδα, έτσι στα μάτια μου φαντάζει η σχέση τους.
Η υποτακτική κάνει το πρώτο βήμα με αυτό το status,το οποίο δηλώνει έμμεσα συναινετικη υποταγή και ανίχνευση του χώρου και των απαιτήσεών του,εως ότου εντρυφήσει στην πραγματική και απόλυτη υποταγή που θα την μετατρέψουν στο επιθυμητό....μιά σκλάβα υπάκοη,υποταγμένη,πειθήνια και ιδιοκτησία ενός Αφέντη.
Νομίζω ότι κάθε υποτακτική βαθιά μέσα της εύχεται να φανεί αντάξια στα μάτια του Κυρίαρχού της,ώστε κάποια στιγμή που εκείνος θα κρίνει ότι είναι έτοιμη να πάει παραπέρα και οι καταστάσεις που ζουν βέβαια θα το επιτρέπουν,να γίνει μιά πραγματική σκλάβα.
Στα μάτια μου φαντάζει σαν τίτλος τιμής η λέξη σκλάβα!

 

...συμφωνα με την κατηγοριοποιηση της καταξιωμενης αναλυτριας Diana Vera, στο αρθρο της τα 9 επιπεδα της υποταγης, σαν σκλαβα περιγραφεται μια προσωπικοτητα (η καλυτερα η απουσια αυτης) που μαλλον δεν θα μπορουσε να ειναι υπαρκτο προσωπο.

Μελετωντας τα ξεχωριστα μπορεις να αποδεχτεις πως το καθε επιπεδο
ανταποκρινεται σα ανθρωπους με διαφορετικες προσωπικοτητες και μπορουν να σταθουν το καθενα σαν αυτονομο μοντελο εξελιξιμο αλλα οχι αναγκαστικα στο βαθυτερο επιπεδο.
...Προσεγγισεις υποκειμενικες ειναι αυτες!
Ασε που μπορεις να μπαινοβγαινεις και σε διαφορετικα επιπεδα οποτε ειναι η να εισαι ταυτοχρονα και σε περισσοτερα απο 2!

 



Γι ργος

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Αυτή, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η έκφραση μιάς από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις που κυκλοφορούν (ευρύτατα, δυστυχώς) ανάμεσά μας, και μας ταλανύζουν αδιάκοπα...

Το πρόβλημα βεβαίως, δεν βρίσκεται στο κατά πόσο το "σκλάβα" μπορεί να είναι ορθά "τίτλος τιμής" γιά την Astrovroxi (δεν είναι προσωπικό το θέμα), αλλά στο κατά πόσο είναι σκόπιμο να θεωρείται ιδεώδες (ή να προβάλλεται ως τέτοιο) η σκλαβιά, γιά όλους τους ανθρώπους που έχουν κάποιες υποτακτικές τάσεις.

Γιά κάποιους φυσικά, ορθά, η σκλαβιά μπορεί να είναι ο ιδανικός προορισμός, και να ισοδυναμεί με την ολοκλήρωσή τους και με την ευτυχία. Γιά πάρα πολλούς όμως (πιστεύω γιά τους περισσότερους), όχι. Στην ψυχοσύνθεση πάρα πολλών δεν ταιριάζει (και δεν θα ταιριάξει ποτέ) η ολοκληρωτική κι απόλυτη παράδοση κι υποταγή. Πάρα πολλοί υποτακτικοί θα παραμείνουν γιά πάντα υποτακτικοί (και οι περισσότεροι εξ αυτών πολύ καλά θα κάνουν, κατ' εμέ), και πάρα πολλοί bottom, θα παραμείνουν bottom. Τίποτε από αυτά δεν είναι κακό, ούτε και λιγότερο "τιμημένο" από το "σκλάβοι". Το ζητούμενο πρέπει να είναι πάντα η πραγματική ολοκλήρωση και ευτυχία του καθ' ενός μας, και όχι το να συγκαταλεγούμε σε κάποια υποτιθέμενη "ελίτ" (εν προκειμένω στην υποτιθέμενη ελίτ των bdsmers της υπό πλευράς, τους σκλάβους).

Πρωτίστως λοιπόν, πρέπει κάποιος να προσπαθεί διαρκώς να γνωρίζει τον εαυτό του. Όλο και καλύτερα, όλο και βαθύτερα. Σε κάθε περίπτωση με ειλικρίνεια, και όσο το δυνατό περισσότερη αντικειμενικότητα... Έπειτα, πρέπει να προσπαθεί να διακρίνει ποιές ακριβώς είναι οι επιθυμίες του, τόσο σε τρέχοντα χρόνο όσο και με μελλοντική προοπτική (ως πού φτάνουν, δηλαδή, ή ως πού μπορούν να τον φθάσουν)...

Μιά διαδικασία, που σαφέστατα, δεν είναι εύκολη. Σπανιότατα δε κατ' εμέ, μπορεί να είναι σύντομη... Επίσης, μιά διαδικασία την οποία πολλές φορές δεν την περνάει κανείς μόνος του ( κι εδώ που τα λέμε, ποιός θέλει να την περνάει μόνος του; ), αλλά δεχόμενος αντίθετα πάρα πολλές επιρροές από το περιβάλλον ( και δη από το πολύ στενό του περιβάλλον, πιθανότατα: Από κάποιον ίσως που έχει αναλάβει τον ρόλο του Κ του εν λόγω υ, και που τον σπρώχνει -αυτή είναι η δουλειά του Κ, να σπρώχνει- προς κάποια κατεύθυνση της επιλογής του Κ, που μόνο να ελπίζουμε μπορούμε, πως είναι η σωστή, και γιά τον υ... "Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε" όμως, ή προσπαθούμε και να διασφαλίσουμε; ).

Οι ισορροπίες, είναι πάρα πολύ λεπτές. Τα όρια, συχνότατα, ασαφή. Το να βρεις το σωστό Οδηγό που θα σε πάει εκεί που πρέπει να πας, όχι εύκολο. Το να κατασταλάξεις στο τί αλήθεια επιθυμείς, τί είναι αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει, τί βάσεις υπάρχουν μέσα σου και τί μπορεί να οικοδομηθεί πάνω τους ώστε να είναι αρκετά ψηλό αλλά όχι επισφαλές, δυσκολότερο... Λοιπόν;;;

Γυρίζουμε λοιπόν και πάλι, στην ανάγκη γιά διαρκώς ορθάνοιχτα μάτια... Στην ανάγκη γιά διορατικότητα, ωριμότητα, σοβαρότητα, κριτική σκέψη, ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή, εμβάθυνση, ενδοσκόπηση... Χωρίς αυτά κάτι μπορεί να γίνει, μπορεί κάποια πράγματα να βιωθούν και πάλι, πολύ δύσκολα όμως, θα επιτευχθεί το -γιά τον καθ' ένα ξεχωριστά, το ατομικό- ιδεώδες...

"Πολλή δουλειά"; "Πολύς κόπος, πολλά βάσανα, πολλή σκοτούρα"; Ίσως... Ας αναλογιστούμε, όμως: Υποτίθεται πως το να βρούμε τη σωστή μας θέση μέσα στο πλαίσιο που συνομολογούμε ότι ανήκουμε (στο bdsm), μπορεί να μας εγγυηθεί αισθήσεις, συναισθήματα κι αισθήματα μοναδικά, που όντας σε λάθος πλαίσιο ή θέση, δεν θα μπορούσαμε να καρπωθούμε... Φαίνεται πιθανό το να μας προσφερθούν διά μαγείας όλ' αυτά, χωρίς να αγωνιστούμε γιά να τ' αποκτήσουμε; Μόνο διά μαγείας, νομίζω, θα μπορούσε να συμβεί. Ή με κάποια σκανδαλώδη εύνοια της τύχης. Αλλιώς, γιά ν' αποκτήσει τα καλύτερα, πρέπει κανείς να μοχθήσει (διαφορετικά, κάτι μπορεί "ν' αρπάξει από δω κι από κει", ίσως και να περάσει καλά, αλλά δεν θα πιάσει το "άριστα")...


Κλείνοντας, επιστρέφω στην αρχή: Μόνο γιά κάποιους, μπορεί και πρέπει να είναι ιδεώδες το "σκλάβα" ή το "σκλάβος". Μεταξύ μας, γιά λίγους. Οι περισσότεροι καλό θα είναι να προσπαθήσουν να κινηθούν κοντά στα όρια που θέτει η πραγματικότητα (η δική τους, πραγματικότητα: Η πραγματικότητα της ψυχοσύνθεσής τους, των επιθυμιών τους, των πόθων τους, των καταβολών τους, του χαρακτήρα τους, των αντοχών τους κλπ). Και λίγο παραπέρα από αυτά τα όρια, βεβαίως. Και λίγο ακόμη παραπέρα, ίσως και λίγο περισσότερο (εκεί άλλωστε -το ξέρουμε όλοι μας και δεν το αρνούμαι κι εγώ-, στην επέκταση των ορίων, βρίσκεται πολύ μεγάλο μέρος από την προσδοκώμενη απόλαυση). Όχι όμως, κατ' εμέ, πέρα από τα "σύνορα" του εαυτού μας... Έχω δει πολλές φορές να "κόβονται και ράβονται" όροι του bdsm, "τίτλοι", status κλπ, ούτως ώστε να ταιριάξουν στα δεδομένα και τις ανάγκες κάποιων. Όσο λάθος μου φαίνεται αυτή η πρακτική, άλλο τόσο λάθος μου φαίνεται να κόβονται και να ράβονται κάποιοι, γιά να ταιριάξουν στους προεπιλεγμένους τίτλους... Καλό είναι να προσπαθούμε να ψηλώσουμε ή να χαμηλώσουμε κάπως γιά να παίξουμε καλύτερα τον άλφα ή το βήτα ρόλο αν όντως μας ταιριάζει, το να ξαπλώνουμε όμως στο κρεβάτι του Προκρούστη οικειοθελώς και δη από εσφαλμένη επιλογή, κακό...

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

υποτακτική είσαι .. δεν είσαι σκλάβα ..

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Συμφωνώ με τους δύο παραπάνω.

Δεν νοιώθω οτι για μένα αποτελεί προορισμό (τουλάχιστον ακόμη, μιας και μου είπαν ποτέ να μη λέω ποτέ). Ίσως μάλιστα να αποτελεί μια δικλείδα ασφαλείας ώστε να φράσσονται οι υπερβάσεις που πιθανώς να ζητηθούν από τον Κ

Και για να χαριτολογήσω,

στα δικά μου μάτια φαντάζει σαν τίτλοι τέλους η λέξη σκλάβα!

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Μονο τελος δεν ειναι  
Συνεχης πορεια, , με εκπληκτικο ενδιαφερον.
Για Μ/μας, καθε τοιχος που πεφτει, καθε κομματι που παραδιδεται, απελευθερωνεται.
Ξερω, ακουγεται κλισε, αλλα ετσι το βιωνουμε.
Δεν σταματαω να νοιωθω το ποσες ομοιοτητες εχει αυτη η πορεια με την ψυχοθεραπεια...
Καθε νεα κατακτηση ειναι εξτρα ενεργεια, που δρομολογειται σε κατι που -δε μπορουμε να καταλαβουμε με λεπτομερεια γιατι, αλλα- αυξανει το χωρο για ευτυχια.

Αν ειναι το ενα προθαλαμος για το αλλο;
Σε μας ετσι συνεβη.
Δε διανοουνταν η σκλαβα μου οτι αυτη η ΑΝΑΓΚΗ θα της εβγαινε.
Ουτε εγω το περιμενα, αν και το ελπιζα.
Καθε ικανοποιηση ενος επιπεδου παραδοσης, ξυπνουσε την ορεξη για το παραπερα βημα.
Και καθε 'αξιοποιηση' του νεου παραδομενου χωρου, βαθαινει τη σχεση μας και την βαθεια εμπιστοσυνη που νοιωθει για μενα.

Και η πορεια συνεχιζεται...

---------- Post added at 22:56 ---------- Previous post was at 22:52 ----------

Δε θυμαμαι πως ακριβως το λεει Γιωργο, κ τεμπελιαζω αυτη τη στιγμη να το κοιταξω.
Σε μας, παρα την καλυψη των περισσοτερων απο τα στοιχεια που παραθετει, θα ελεγα οτι υπαρχει προσωπικοτητα.
Η προσωπικοτητα της σκλαβας.

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Νομίζω πως έχει χαθεί το νόημα της υποταγής (και της Κυριαρχίας). Εξηγούμαι:

Πως μπορεί να γνωρίζει η υ, ως που φτάνουν ή ως που μπορούν να φτάσουν οι επιθυμίες της, από τη στιγμή που τα θέλω της, εξαρτώνται από τον Κ (ή από τους Κ) που θα σχετιστεί;

Δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων, τίποτα περισσότερο από τις αρχικές προθέσεις της (απέχουν παρασάγγας από εκεί που θα καταλήξει) ή το σημείο που νομίζει ότι θα είναι η Ιθάκη της και αυτό πριν την αρχή του ταξιδιού της.

Η υ, σαφώς έχει τα θέλω της, τις επιθυμίες της, τις ανάγκες της κλπ, αλλά όλα αυτά μεταβάλλονται, αμβλύνονται, αναπροσαρμόζονται, μεταμορφώνονται, επαναπροσδιορίζονται ή και αλλάζουν άρδην όταν στο ταξίδι της, παίρνει την θέση που της αρμόζει, δίπλα στον κατάλληλο οδηγό. Αυτή του συνοδηγού.-

....................

Αν κάποια, που δηλώνει υποτακτική, ψάχνει να βρεί την κάλυψη των θέλω της, όπως αυτή τα έχει οριοθετήσει, σκεφτεί και τοποθετήσει στα "κουτάκια" της, προτείνω να ξαναστοχαστεί πολύ σοβαρά την επιλογή του status της.

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Για μενα, Seduction, μια υποτακτικη ΘΕΛΕΙ να υποτασσεται, οπως θελει και αλλα πραγματα.
μια σκλαβα ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ να υπηρετει διαρκως, και αυτη ειναι μια αναγκη που οταν καλυπτεται την απελευθερωνει, την κανει να νοιωθει ηρεμη και ευτυχισμενη, δινει νοημα στη ζωη της.

Χωρις να θελω αυτο να ειναι ορισμος, αφου ο καθενας μπορει να βιωνει τη δικη του μορφη D/s ή M/s.

Χρησιμοποιω μονο το ενα φυλλο χαριν ευκολιας. Το θηλυκο, γιατι ετσι ειναι στη δικη μου ζωη.

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Συνοψίζω την άποψή μου στο εξής:

- Τυχαίο;
- Δεν νομίζω!

 

Ανδρ(ε)ας

 

Re: Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Καλημερα!
Παραθεσα την πηγη της αναλυσης των τυπων και βαθμιδων ενος πολυ συγκεκριμενου αναλυτη για να ορισω το συστημα αναφορας μας ωστε να μπορεσουμε να επικοινωνησουμε, με σχετικη ακριβεια.

Αλλιως εσυ μπορει να τη λες σκλαβα και εγω να σου λεω πως κατι τετοιο δεν υπαρχει ! Μηπως εννοεις σακβλα που ειναι το σωστο;

Και εστω οτι σε πειθω οτι λεγεται σακβλα. Και λοιπον τι εγινε;
Θα μιλαμε πλεον για το ιδιο πραγμα; (...προσωπο αν και καποιοι τωρα θα με διορθωναν).
Εκτος αν ορισουμε την εννοια της σακβλας και καταλαβουμε γιατι μιλαμε. Τι σημασια εχουν οι λεξεις αν δεν περιγραφουν συγκεκριμενες εννοιες;

Και το λεω αυτο γιατι εδω στον αχανη χωρο που βρισκομαστε χρειαζεται προσδιορισμος καθε φορα. Οι εννοιες που περιγραφουν οι λεξεις /ταμπελες ειναι κατι παραπανω απο συνθετες.

Αν θελουμε να εχουμε κατανοησει ο ενας τον αλλον σε μια συζητηση!

Κατα την αναλυση αυτη η σκλαβα ειναι ετεροφωτη και δεν διατηρει κανενα ειδος σπιθας μεσα της. Της αλλαζεις "τσιπακι" για καθε τι που θελεις. Θελεις καμπριο; τσιπ το τσιπακι! Θελεις αγροτικο; τσιπ το αλλο τσιπακι. θελεις στρετστ λιμο; τσιπ το αλλο τσιπακι. θελεις φορτηγο; τσιπ το αλλο τσιπακι. θελεις λεωφορειο; τσιπ το αλλο τσιπακι. θελεις μπολντοζα; ααα... εδω την πας για αποσυρση και αλλαζεις κατηγορια.  



Γι ργος
ΥΓ τα παραδειγματα μου ειναι εμπνευσμενα απο αυτα του Seduction, που ομολογουμενως κι εμενα οτι εχει ροδα, με γοητευει!

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Αστροβροχή μου,
από τον τρόπο που θέτεις τη σκέψη σου και από το πνεύμα γενικά του νήματος (όχι μόνο αυτού), προκύπτει ότι στο bdsm θα πρέπει να υπάρχει κάποιος σκοπός, ένας τελικός στόχος, σχεδόν μέσα από μια πορεία μύησης όπου κάποιος ανέρχεται ένα - ένα τα "επίπεδα" προς την τελική bdsmική "θέωση".

Μπορεί για κάποιους να είναι έτσι. Οκ.
Η δική μου προσέγγιση είναι ότι (και) στο φόρουμ διερευνούμε τη σεξουαλικότητά μας, συμπληρώνοντάς την ίσως με κάποιο "θεωρητικό περιεχόμενο" και εκθέτοντάς την σε περαιτέρω ερεθίσματα για δοκιμή και λάθος. Κάτι σαν επικεντρωμένη ψυχοθεραπεία με σκοπό τη σεξουαλική αυτογνωσία.

Συμφωνώ με τον ΜΜ ότι ..

... με άλλα λόγια:
ότι μας ταιριάζει το κρατάμε και ότι όχι, το αφήνουμε στην άκρη.
Ερευνούμε τα όριά μας και αποδεχόμαστε/ απολαμβάνουμε αυτά που - ίσως - τώρα ανακαλύπτουμε, αλλά πάντα μας άρεσαν ενδόμυχα.

Εάν αποφασίσουμε όμως να μπούμε στη διαδικασία της κλίνης του Προκρούστη, τότε φεύγουμε από την απόλαυση της σεξουαλικότητας και πάμε σε καταστάσεις Θρησκευτικού τύπου, όπου αρχίζει και μπαίνει η αυθυποβολή, δηλαδή στον αντίποδα της απόλαυσης.

too much analysis, paralysis!

 

Απάντηση: sub,ένα βήμα πριν την μεταμόρφωση σε slave?

Ο MindMaster για άλλη μία φορά με κάλυψε.

Θα ήθελα να προσθέσω μία παράμετρο που πολλοί μοιάζουμε να ξεχνάμε. Που θεωρώ ότι φεύγει λίγο εκτός θέματος αλλά το συμπληρώνει..

Με αφορμή αυτό, πολλές γυναίκες (μια που κυρίως οι γυναίκες μπερδεύουν τόσο πολύ την συναισθηματική κάλυψη με την σεξουαλικότητα) μπερδεύουν, τις ανάγκες τους,
1. Να μην ασχολούνται άλλο με κάτι τόσο κουραστικό όσο η καριέρα
2. Να μην παλεύουν για την σεξουαλική τους ικανοποίηση ¨:
σας διαβεβαιώνω στον βανίλα κόσμο αν είσαι κάπως πιο ιδιαίτερη στον οργασμό σου είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις τον άντρα που θα ασχοληθεί αρκετά ώστε να σε κάνει όχι μόνο να τελειώσεις αλλά να ικανοποιηθείς πλήρως με τη σεξουαλική πράξη
3. Να μην ασχολούνται άλλο με το να ρυθμίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις ¨:
βλέπει ποδόσφαιρο και του μιλάω, δεν συμμετέχει στην φροντίδα των παιδιών, δεν συμμετέχει στην φροντίδα του σπιτιού κτλ.
Είναι προτιμότερο να αναλάβουν αυτές όλες τις "φροντίδες" ώστε τουλάχιστον να ξέρουν και να ρυθμίσουν το πρόγραμμά και τη ζωή τους αντίστοιχα

Με την επιθυμία να γίνουν σκλάβες, Η οποια ενισχύεται αν έχουν οι ίδιες και μαζοχιστικά στοιχεία.

¨Οταν έχουν καλυφθεί αυτά και όταν πλέον νοιώθουν σιγουριά ("δεν μπορώ να υπηρετήσω σε πολυγαμικό πλαίσιο ή αν δεν ειναι μόνιμη η σχέση " και άλλα τέτοια) , και ηρεμία -όπως προανέφερε ο Flowform- νομίζουν ότι είναι σκλάβες. Αν δεν μπορούν να δεχτούν τα πάντα που δέχεται μία σκλάβα, θεωρούν ότι τους λείπει εκπαίδευση.

Αυτο είναι επικίνδυνο. Η ανάγκη μίας γυναίκας να μην έχει να παλέψει όλες τις παλαβομάρες εκάστοτε συντρόφου δεν είναι έναυσμα για σκλαβιά. Η ανάγκη να οριοθετηθούν τα πράγματα έτσι ώστε να μην ασχολείται όλη μέρα με ανοησίες και ασυνεννοησίες, δεν είναι έναυσμα για σκλαβιά.

Συγκεκριμένα οι περισσότερες γυναίκες και κάποιοι άντρες που βρίσκουν ενδιαφέρον τον παθητικό ρόλο θα έπρεπε να συγκεντρωθούν πολύ περισσότερο στα σεξουαλικά αποτελέσματα αυτής της κατάστασης και οπωσδήποτε να αποφύγουν να κατασταλάξουν οι ίδιες αν δεν δοκιμάσουν πολλά πράγματα εκτος του παθητικού σεξ.

Εφόσον λοιπόν αυτό έχει διαχωριστεί (και είναι χρονοβόρα και ίσως και επίπονη διαδικασία αυτός ο διαχωρισμός) , επιπρόσθετα,
Αν ορίσουμε την "σκλάβα" ως τιτλο τιμής και όχι απλά ως μία λέξη που περιγράφει τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, σαν αποτέλεσμα θα έχουμε , ακόμα περισσότερες γυναίκες που η ανάγκη τους θα καλυπτόταν απο τους όρους καλής επικοινωνίας, να θέλουν να "γίνουν" σκλάβες.

Σημαντική σημείωση: Ο τίτλος "τιμής" είναι κάτι που όταν προάγεται απο τον Κυρίαρχο δυσκολεύει τα πράγματα

Προσωπικά , αφαιρώ τους τίτλους στη σχέση, όταν βλέπω ότι δεν υπάρχει απόλυτη αντιστοιχία και μέχρι να προσδιοριστούν οι ανάγκες μας/

Οι τίτλοι είναι για να οριοθετήσουμε την τάση και όχι για να οδηγήσουμε τους εαυτούς μας σε κάτι άλλο απο αυτό που είναι. Η πορεία είναι τόσο μεγάλη και τόσο βαθειά που αν ακολουθήσουμε λάθος δρόμο με την ανάγκη της ταμπέλας, καταλήγουμε εκεί που έχει καταλήξει η Αμερική προπαγανδίζοντας το "Αμερικάνικο όνειρο" του καλού φαντάρου που πεθαίνει για την πατρίδα, την ελευθερία και τη δημοκρατία όπως οι παππούδες του αλλά έχει τον τίτλο του ... "ηρωα" εξοντώνοντας παιδάκια, αμάχους και ανεβάζοντας την τιμή του πετρελαίου.

Υγ. Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ.