sub or slave και φετιχ μπορουν να συνυπάρξουν?

Ναι αλλά στις συζητήσεις εξηγούμε αυτό που πιστεύουμε και το αναλύουμε για να γίνει κατανοητό απ' όλους, χωρίς να αφήνουμε "χίλια δυο" όπως είπες εμπεριεχόμενα.

Τα όποια υπονοούμενα εμπεριέχονται στις προτάσεις του καθένα δεν μπορούμε όλοι να τα πιάνουμε, μάλιστα μπορεί να είναι και αφορμή παρεξηγήσεων από το πουθενά.

 

RE: RE: sub or slave και φετιχ μπορουν να συνυπάρξουν?

αναλογα το θεμα !

αν ειναι θεμα που χρειαζεται επεξήγηση φυσικά και πρέπει να γίνει
αν είναι όμως το θέμα μια ερώτηση συγκεκριμένη ,
γνώμη μου είναι πως απαντάς ,
απλά συγκεκριμένα και με μια πρόταση για να μην γινεσαι κουραστικος και για μην πλατιασεις ανευφ λογου ,
αυτο για την πρωτη παραγραφο σου ,
οσο για την δευτερη ,
αλλο πραγμα το υπονοουμενο
αλλο το οτι μεσα σε μια φραση μπορει να εμπεριεχονται παρα πολλα πραγματα .
εγω εγραψα ''εμπεριεχονται'' ,
δεν μιλησα με υπονοουμενα σε τιποτα και απεναντι σε κανεναν ,
εκτως αν θελεις να πεις ''υπονοώ'' ,
γιατί άλλο τι μπορεί να ''υπονοώ'' και άλλο ''υπονοούμενα'' που γράφεις .
δυο διαφορετικες λεξεις με διαφορετικη εννοια φυσικα η καθε μια .

 

 

Πολύ σωστά, για να μην πω πάρα πολύ σωστά: ο σκλάβος έχει για μοναδικό φετίχ τον Κυρίαρχο, κανένα άλλο. Αν επιβάλει τα φετίχ του στον Κυρίαρχο για να του τα επιβάλλει αυτός... δεν έχει κανένα νόημα αυτή η κουβέντα. Άρα και η anasia και οι Κύριοι και οι Κυρίες που υποστήριξαν αυτήν την άποψη είναι σωστοί. Τώρα πως δημιουργήθηκε μια ολόκληρη παρεξήγηση, ήταν (για να είμαστε λίγο μαλακοί) μια πολύ κακή στιγμή του Master Pier. Το θέμα είναι ότι η άποψη της anasia ήταν πάρα πολύ σωστά τοποθετημένη. Αν αυτό το δεχτούμε τότε μπορούμε να εξελίξουμε την κουβέντα μας αλλιώς θα κάνουμε συνέχεια ομόκεντρους κύκλους μέχρι να ζαλιστούμε και να πέσουμε κάτω σαν τα κοτόπουλα (χωρίς να έχουμε τη νόσο των πτηνών, ή την έχουμε . Ας περιμένουμε λοιπόν νέες τοποθετήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Σ΄ευχαριστώ για τη διευκρίνηση.  

Πιστεύω πως το μαγικό στην Ms σχέση είναι ακριβώς το γεγονός πως οι βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες του ενός έρχονται και δένουν με τις βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες του άλλου, πως αυτό που αυθόρμητα έρχεται και καλύπτει τις ανάγκες του ενός είναι ακριβώς εκείνο που ποθεί να προσφέρει ή να πάρει ο άλλος και αντίστροφα.

Είμαστε σε μια σχέση γιατί αυτή τη σχέση έχουμε ανάγκη σαν οντότητες. Και χρησιμοποιώ τον όρο ανάγκη τον οποίο διαχωρίζω από τον όρο θέλω, τις διαφορές των οποίων έχουμε συζητήσει παλαιότερα σε άλλο thread τις οποίες η σκλάβα έχει, σε αντίθεση με τα θέλω τα οποία κι αν έχει αποβάλλονται.

Γιατί ολοκληρώνει η υπακοή κάποιο, η υποταγή κάποιο άλλο, η Κυριαρχία κάποιο τρίτο?
Τι είναι αυτό που κάνει κάποιο Αφέντη ή σκλάβο? Δεν είναι αυτές ακριβώς οι εσωτερικές ανάγκες που συνθέτουν την ψυχοσύνθεσή του, το ποιός είναι και τι επιλογές κάνει στη ζωή του?

Τι είναι αυτό που με κάνει να ποθώ να ανήκω ολοκληρωτικά Στον Κύριο μου? Δεν είναι υποκινημένο κι αυτό από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη?

Αν δεν υπήρχε αυτό που με υποκινεί πως θα καθοριζότανε το ποια είμαι?

Γιατί ακριβώς αυτό, η ανάγκη για υποταγή γεννιέται και συντηρείται από τις εσωτερικές βαθύτερες ανάγκες που ζητάνε ολοκλήρωση τις οποίες έχει κάθε άτομο.
Κι αν δεν ολοκληρώνονται αυτές οι ίδιες ανάγκες τότε το άτομο είναι δυστυχισμένο και μη ολοκληρωμένο..

Ο Κύριος μου λοιπόν, Θέλει μια σκλάβα που να είναι ΚΑΙ ποδολάγνα, ΚΑΙ pain slut όπως και πολλά άλλα και Θεωρεί πως αν η σκλάβα Του δεν το απολαμβάνει και το κάνει μόνο από υποχρέωση επειδή είναι σκλάβα Του, δεν έχει αξία. Αν το κάνει επειδή αναγκάζεται ή επειδή Του κάνει τη χάρη και η ίδια δεν αντλεί ευχαρίστηση απ΄ αυτό που κάνει, τότε μειώνεται και η Δικιά Του ευχαρίστηση.

Πέραν τούτου, Θεωρεί πως ακόμη και αυτά τα πράγματα τα οποία η ίδια δεν έμαθε να απολαμβάνει, οφείλει να μάθει να τα απολαμβάνει, όχι επειδή είναι σκλάβα και αυτό την υποχρεώνει να υπακούει, αλλά επειδή ακόμη κι απ΄ αυτά θα αντλεί ευχαρίστηση, όπως και θα αντελί ευχαρίστηση απ΄ οτιδήποτε ευχαριστεί Εκείνον, ακριβώς επειδή οι εσωτερικές της ανάγκες την ωθούν να ζει, να βιώνει και να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο.

Αυτό εμένα μου αποδεικνύει πως Επιθυμεί η σκλάβα Του να αντλεί ευχαρίστηση, απ΄ ότι κάνει, απ΄ ότι προσφέρει Σ΄ Αυτόν, αλλιώς δεν έχουμε σκλάβα με την έννοια του bdsm αλλά μια σκλάβα με την έννοια που είχε ο όρος στις διάφορες κοινωνίες παλιά. Κάποια την οποία Υποχρεώνει να Τον υπηρετεί.

Εμένα κανείς δεν με υποχρεώνει ούτε να υπηρετώ ούτε να υποτάσσομαι.
Το κάνω επειδή το έχω ανάγκη, το απολαμβάνω με 1002 τρόπους και γιατί αυτό με ολοκληρώνει.

Δεν παίζουμε παιγνιδάκια εξαναγκασμού (όχι πως με χαλάνε, απλά δεν είναι η ουσία εδώ), κάνουμε ότι κάνουμε επειδή το χρειαζόμαστε και το απολαμβάνουμε και είμαστε ότι είμαστε επειδή έχουμε συγκεκριμένες ανάγκες οι οποίες μας οδηγούν εκεί που βρισκόμαστε.

Η διαφορά για μένα είναι πως ενώ ο απλός φετιχιστής έχει σαν στόχο την ικανοποίηση του φετίχ του, και τίποτα πέρα απ΄ αυτό, στο σκλάβο αυτά τα φετίχ δεν είναι παρά ένα μέρος το οποίο είναι ενσωματωμένο στο σύνολο του Απόλυτου φετίχ του σκλάβου, στον Κυρίο.

 

( Ο Κύριος μου λοιπόν, Θέλει μια σκλάβα που να είναι ΚΑΙ ποδολάγνα, ΚΑΙ pain slut όπως και πολλά άλλα και Θεωρεί πως αν η σκλάβα Του δεν το απολαμβάνει και το κάνει μόνο από υποχρέωση επειδή είναι σκλάβα Του, δεν έχει αξία. Αν το κάνει επειδή αναγκάζεται ή επειδή Του κάνει τη χάρη και η ίδια δεν αντλεί ευχαρίστηση απ΄ αυτό που κάνει, τότε μειώνεται και η Δικιά Του ευχαρίστηση.

Πέραν τούτου, Θεωρεί πως ακόμη και αυτά τα πράγματα τα οποία η ίδια δεν έμαθε να απολαμβάνει, οφείλει να μάθει να τα απολαμβάνει, όχι επειδή είναι σκλάβα και αυτό την υποχρεώνει να υπακούει, αλλά επειδή ακόμη κι απ΄ αυτά θα αντλεί ευχαρίστηση, όπως και θα αντελί ευχαρίστηση απ΄ οτιδήποτε ευχαριστεί Εκείνον, ακριβώς επειδή οι εσωτερικές της ανάγκες την ωθούν να ζει, να βιώνει και να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. )




Σε αυτές τις δυο παραγράφους η lara[E-p] λέει όσα τελικά είπαμε οι περισσότεροι και ποια είναι η ουσία αλλά και η διαφορά μεταξύ του φετιχιστή και του σκλάβου με σωστή ανάλυση .
Εντύπωση πολύ όμορφη μου έκανε η συνεχή επανάληψη ‘’ Ο Κύριος μου ‘’ . Μόνο και μόνο από αυτό δείχνει την πρωταρχική ανάγκη του σκλάβου , την προτεραιότητα Εκείνου και ότι μέσα από Εκείνον και όλων όσων θέλει , ο σκλάβος να απολαμβάνει εξίσου !