Switch

Η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι είμαι διαφορετικός ήταν κάπου κοντά στην τρυφερή ηλικία των δέκα.
Άκουγα τον πατέρα μου με τον θείο μου να συζητάνε συνεχώς το ίδιο θέμα. Για ολα φταίει το ΠΑΣΟΚ, ο ένας, για όλα φταίει η ΝΔ, ο άλλος.
Στην αρχή σκέφτηκα ότι δεν πατάνε καλά. Σιγά σιγά κατάλαβα ότι όλη η χώρα είχε το ίδιο θέμα συζήτησης. Είχα κατασταλάξει. Όλοι οι μεγάλοι δεν πατάνε καλά.
Πάντα είχα την απορία. Πώς γίνεται το ένα κόμμα να κάνει μόνο καλά πράγματα και το άλλο μόνο λάθη; Και πως γίνεται να το καταλαβαίνουν όλοι αυτό εκτός από εμένα; Περίεργα πράγματα.
Κάνοντας την ερώτηση δεν πήρα ποτέ ουσιαστική απάντηση. Από κανέναν. Οι απαντήσεις ήταν του τύπου, Νικολάκη αγόρι μου, αυτοί μας καταστρέφουν. Εμείς είμαστε οι καλοί.
Έτσι, ήρθε η συνειδητοποίηση. Ειμαι διαφορετικός. Είμαι "switch". Μπορώ να πάρω θέση και υπέρ της μίας, αλλά και υπέρ της άλλης πλευράς. Μπορώ να κρίνω και να κατακρίνω ότι δεν μου αρέσει.

Σιγά σιγά πέρασαν τα χρόνια, οι εποχές και μαζί τους οι συνήθειες άλλαξαν. Πόσο χαρούμενος ήμουν! Μπορούσαμε πλέον να μιλάμε για ποδόσφαιρο, για γκομενάκια, για κοινωνικα θέματα, χωρίς να χρειάζεται να τις βγάλουμε έξω να τις μετρήσουμε! Τώρα είμαστε εμείς οι μεγάλοι και Ναι, πατάμε καλά!
Ήταν και ο Ηράκλειτος που είπε το "Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι" και μου έδινε μια σιγουριά! Ω, ναι, πέρασαν τα χρόνια της απύθμενης μαλακίας! Δια πάντως!

Μεταξύ μας τώρα, μεγάλος μαλάκας ο Ηράκλειτος. Αν είναι να πεις μια αλήθεια να τη λες ολόκληρη ρε μεγάλε. Ή, έστω, να βάζεις ένα αστεράκι δίπλα, μια υποσημείωση, ένα κατιτίς.
Μπορούσε να γράψει " Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι, εκτός και αν μιλάμε για πολιτικές θέσεις στην Ελλάδα την εποχή του Ζούκερμπεργκ".

Και έτσι άρχισα να βλέπω το ίδιο έργο. Στην αρχή, δεν το είδα να έρχεται. Μπήκα χαρούμενος σε πολιτικές και κοινωνικές ομάδες στο Facebook. Να συζητήσω δύο πράγματα, να ανταλλάξω απόψεις, να μάθω δύο πράγματα ρε αδερφέ.

Κατάλαβα γρήγορα ότι κάτι δεν πάει καλά. Βλέποντας ανθρώπους καθε κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου να είναι ανίκανοι ή να μη θέλουν να απαντήσουν σε λογικές και αυτονόητες ερωτήσεις μόνο και μόνο γιατί τους γκρεμίζει το όνειρο. Βέβαια, ασκώντας κριτική στον συλλογισμό της ομάδας Α είχες όλους τους Β μαζί σου. Και αντίστροφα.

Μέχρι που κάποια στιγμή γίνεσαι το μαύρο πρόβατο για όλους. Είναι η στιγμή που έχουν καταλάβει όλοι ότι είσαι switch. Βέβαια, αν εξαιρέσεις τον μαζοχισμό που τους διακρίνει όλους αυτούς και την υποτακτικότητα στο κόμμα δεν έχουν πολλά κοινά με το χώρο του BDSM.

Έτσι δε θα μπορούσαν ποτέ άτομα σαν εμένα να τα ονομάσουν switch. Μας ονόμασαν ισαποστάκηδες. Υποτιμητικά.

Σε αυτή την κατηγορία, λοιπόν, έχει μπει η Σάρα και η Μάρα.
Υπάρχουν οι "όλοι ίδιοι είναι" που δεν έχουν καμία σχέση με εμένα. Και είναι πολλοί. Παρά πολλοί. Αυτοί λοιπόν χωρίζονται σε υποκατηγορίες.

Κατηγορία Σάρα:
Δεν ασχολούνται, δεν ξέρουν την τυφλά τους. Ο μόνος λόγος που θα πετάξουν την ατάκα είναι ότι είναι η μόνη πολιτική θέση που μπορούν να πάρουν.

Κατηγορία Μάρα:
Δεν ασχολούνται, δεν ξέρουν την τυφλά τους, αλλά ουσιαστικά είναι υποτακτικοί του κόμματος τους. Αρχίζουν πάντα με το όλοι ίδιοι είναι για να μη χρειαστεί να δικαιολογήσουν την αγάπη τους στο κόμμα. Γιατί δεν μπορούν να τη δικαιολογήσουν σε ευθεία συζήτηση. Και στην πορεία της συζήτησης κάνουν αβάντες στο κόμμα τους. Όσο μπορούν, όπου μπορούν.

Και είμαστε κι εμείς. Που για το κάθε τύπου κομματόσκυλα είμαστε το κακό συναπάντημα.

Μέλη μια μεγάλης ομάδας, τον ισαποστάκηδων, αλλά ουσιαστικά λίγοι. Λίγοι αριθμητικά. Τόσο λίγοι που δεν εχουμε την ικανότητα να δώσουμε στους πολλούς να καταλάβουν πόσο λίγοι είναι, διανοητικά.

Το παραπάνω κείμενο δεν είναι ούτε πολιτική, ούτε κομματική θέση. Είναι κοινωνικός προβληματισμός. Ελπίζω να χωράει στο φόρουμ.

Με λένε Νίκο και μακριά από το κρεβάτι μου ειμαι switch

 

Δυστυχώς ο προβληματισμός σας αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσει προστριβές.
Λυπάμαι που το λέω αλλά έτσι θα γίνει!!

 

Γιατί είναι στα off topic?

 

Μέχρι να κάτσουν στην καρέκλα όλοι διαφορετικοί είναι.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θεραπευτικό κι εκπαιδευτικό απ' τα βιβλία του Βίκτορ Σερζ.

 

Ελπίζω να κάνετε λάθος.

Πάντα είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση αλλά αν απαντήσω εδώ θα δώσω εγώ πολιτική/ κομματική χροιά στο κείμενο.
Σκοπός του νήματος δεν είναι η κριτική της πολιτικής σκηνής αλλά ο τρόπος σκέψης του συνόλου των ψηφοφόρων

Που αλλού θα μπορούσε να είναι;

 

άτιμη κενωνία.

 

Έχω μια υποψία ότι από όσους σχολίασαν σε αυτό το νήμα δεν είμαι ο μόνος που συμμετέχει σε κοινωνικοπολιτικές ομάδες  

 

@Nickname ότι δεν παραδεχόμαστε ανοιχτά ως πολιτική είναι τακτικισμός.

 

Οκ, δεκτό. Επαναδιατυπώνω.
Πάντα είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση αλλά...
Σκοπός του νήματος δεν είναι η κριτική της πολιτικής σκηνής αλλά ο τρόπος σκέψης του συνόλου των ψηφοφόρων

 

@-Volt- Δεν πας μακριά στην πολιτική αν δεν είσαι τακτικιστής ή δεν έχεις κάποιον τακτικιστή να σε συμβουλέψει.

 

@Arioch
Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς και πολιτευομένους. Σε ό,τι αφορά εμάς δε χρειάζεται τακτικισμός. Αναγνώριση χρειάζεται των μοτίβων και διαυγής τοποθέτηση βάσει του τι είναι τι.

 

Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα πολιτικά. Πάντα βαριόμουν τις συζητήσεις και τα τι έκανε ο ένας και τι ο άλλος. Μεγαλώνοντας άρχισα να αποκτώ την άποψη ότι είναι όλοι ίδιοι.
Πως λοιπόν μπορούν και υπάρχουν ακόμα φανατισμενοι?
Έπειτα μεγάλωσα κι άλλο.. Κι εκεί κατάλαβα τι σημαίνει στην Ελλάδα να είσαι πολιτικοποιημένο κομματόσκυλο.