Tι συγχωρείτε πιο εύκολα?

Θα μπορούσα να προσθέσω 2 ακόμα ερωτήματα στο αρχικό θρέντ... να το τερματίσω.  
3) Συγχωρείτε το ψέμα ή το δούλεμα από τον / την έτερο;
4) Δεν σας ενδιαφέρει καθόλου η αλήθεια ή το ψέμα κάποιου .... ίσα, ίσα θεωρείτε πως το τελευταίο είναι και αναγκαία
συνθήκη για να "δέσει το γλυκό" (τονώνει τον μαζοχισμό ή τον σαδισμό σας);

 

3) Δεν συγχωρώ ούτε το ψέμα ούτε το δούλεμα. Για μένα είναι το ίδιο και το αυτό, αφού κάποιος/α πάει να μου "κλέψει" κάτι πλαγίως. Που αν μου το έλεγε στα ίσα, ξέρει ( ή πιστεύει ) ότι δεν θα έπαιρνε.
Το ψέμα, το δούλεμα και τα μισόλογα/μισές αλήθειες στερούν στον/στην άλλο/η το δικαίωμα της επιλογής. Και για μένα αυτό είναι μεγάλη κουφαλιά.

4) Δίχως αλήθεια για μένα το "γλυκό δεν δένει". Και πριν αρχίσουμε την πάρλα ότι στην αρχή δεν είναι εύκολο ν' ανοιχτείς σε κάποιον/α μπλα μπλα μπλα.
Για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος. Και σίγουρα δεν είναι αφού έχεις πρώτα κάνει 2/3/10 crash βουδουσομο/σκετοπηδό test.
Πρώτα ανοίγεις το στόμα και μιλάς για τα χούγια, τις παραξενιές, την αισθηματική/οικογενειακή σου κατάσταση, αν έχεις θέματα υγείας κλπ κλπ.
Και μετά κατεβάζεις το παντελόνι/φούστα και πιάνεις το μαστίγιο, τα σχοινιά, τις ρίχνεις/τρως και σκατοπηδιέσαι.
Το ανάποδο για μένα δεν παίζει, παρά μόνο αν ξέρεις ότι πας για OSS ( One Session Stand ) και την επόμενη μέρα τον/την άλλο/η μην τον/την ξαναείδες, μην τον/την ξανάκουσες

 

Μου το έχουν παραδεχθεί πολλά άτομα εντός χώρου που αρέσκονται στον (κατά βανίλλα) "παραβατισμό"...
έλκονται από το ριζοσπαστικό της πράξης του να "βεβηλώνουν" κάτι....έστω μια "αξία"
Άσχετα αν δεν το παραδέχονται ευθέως....

 

Κοίταξε πιστεύω ότι όλα ξεκινούν από 2 πράγματα
α) Την ταύτιση τρόπου σκέψης των έτερων (κοινή λογική θα λέγαμε)
β) Την ταύτιση ερωτικά (χημεία) και χουγικά (χούγια) των έτερων και πάλι
Το session (καθώς και οι τεχνικές που πολλοί υποτιμούν) ας μην το παραβλέπουμε...
Είναι μια από τις βασικές συνθήκες για να δουν αν ταιριάζουν τα "χνώτα" των έτερων (των όποιων),
Εάν ταιριάξουν στα παραπάνω 2 σκέλη... συνήθως ουδείς από τους έτερους επιθυμεί την σύντομη διακοπή
μεταξύ τους και επιδιώκουν σχέση (στις βάσεις που πέφτουν στο τραπέζι και κρίνονται εκατέρωθεν στα 2 πρώτα στάδια)
Αλλά, μερικές φορές, για κάποιους, το στοιχείο της παραβατικότητας που αναφέρω στο προηγούμενο
ποστ ΕΙΝΑΙ ανάμεσα στις βασικές συνθήκες που θέτονται αμφίδρομα.... (δρα σαν αφροδισιακό).

 

Για αυτό κι εγώ άνοιξα άλλο νήμα που τους λεω να μας αναλύσουν τους τρόπους και τις μεθόδους της διπολικής τους ζωής.
Και φυσικά...αν θέλουν...

 

Θέμα αισθητικής και κάβλας στο BDSM  

Πάντως θα θελα να ξερα πού βρέθηκε το πρόσωπο για το οποίο ήταν παντελώς άγνωστα αυτά τα δύο ή το ένα από τα δύο. Πως και στο μγχ κανείς δεν γνώριζε ξαφνικά  

ΥΓ επί του θέματος, παντελώς αδιάφορο καθότι αν δεν φαίνεται μαθεύεται και έτσι μπορώ να αποφεύγω.

 

@Seirios_79 ειλικρινά το session δεν το παραβλέπω καθόλου. Αλλά πρέπει να έχει σωστές βάσεις.
Με κάποια που γνωρίζεις ελάχιστα έως καθόλου ( γιατί και χίλιες φορές να αλλάξεις μηνύματα ή να μιλήσεις στο τηλέφωνο απ' την/τον άλλο/η ξέρεις ελάχιστα έως τίποτε ) αν εξαιρέσεις το αρχικό σαδόμαζό play, τα περί Κυριαρχίας και υποταγής με το καλημέρα, για τα δικά μου γούστα είναι λίγο αστεία.
Γιατί πότε θα είχα προλάβει - και με ποιον τρόπο - να "εμπνεύσω" την όποια άλλη?
Αφού τόσο παίζει αυτή η μυθική "έμπνευση"?
Μήπως είμαι/ήμουν το πανί για να προβάλλει το "εργάκι" της?
Καλό μέχρι ένα σημείο, αλλά δεν θα πάρω.

Η κοινή λογική που λες είναι ορθότατη, καθώς και τα ερωτικά χούγια και η χημεία. Αλλά για μένα είναι σημαντικό να γνωρίσεις και κάτι απ' τον/την άλλο/η που δεν θα είχε μόνο να κάνει με sex ή BDSM.
Ξεκινάς, με τα πράγματα ξεκάθαρα και όπου βγάλει έβγαλε. Το παράδειγμα της "ντόμας" μου είχε τύχει στο εξωτερικό. Το λοιπόν, μια συνειδητοποιημένη Domme, δεν πάει να τα ρίξει σε κάποιον ομότιμο παίζοντας το switch.
Πιστεύοντας ότι ίσως και να τον "βάλει από κάτω", ότι ίσως δεν είναι εκείνο που λέει. Γιατί ούτε το έχουμε ντουντούκα όλοι/ες, ούτε "διαφημίζουμε πραμάτεια". Κάθε πράγμα στην ώρα του.
Όταν με είχε ρωτήσει αν θα καθόμουν να τις φάω από κείνη. Στην αρχή μ' έπιασαν τα γέλια ( καφρίλα το παραδέχομαι ) και στην συνέχεια, αφού επέμενε στην ερώτηση της.
Της είπα ν' αλλάξει ευγενικά κουβέντα, γιατί θα εκνευριζόμουν τρελά.
Ευτυχώς, μείναμε στην έξοδο και δεν πήγε παραπέρα. Δεν θέλει πολύ για να είσαι ειλικρινής και κανένα γούστο δεν είναι κατακριτέο. Αρκεί να είναι κοινό, όπως πολύ σωστά έγραψες.
Τα "πλάγια" εγώ δεν τα καταπίνω και πιστεύω όχι μόνο εγώ. Και δεν είναι θέμα Καππιλικίου, αλλά καλού γούστου.

 

Ένα ψέμμα είναι πάντα ένα ψέμμα και το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι το περιεχόμενο του ψέμματος για μένα αλλά το γιατί λέγεται.
Άρα από εκεί θα ξεκίναγα για να αποφασίσω  

 

Φίλε ξέρεις, όμως, τι γίνεται....
αν σταθείς - το αναφέρεις στην τρίτη γραμμή της πρώτης παραγράφου - στο Κυριαρχία / υποταγή με το καλημέρα...
έχω δει ορισμένα άτομα που το γουστάρουν (λαικά), αρέσκονται, το θεωρούν πολύ ΠΕΝΝΑ αυτό το ...
"Καλημέρα... είσαι το πουτανάκι μου" style... για αυτό κι εγώ προέβλεψα και ανέρτησα σχετικό νημα που ζητώ να αυτοπεριγραφούμε λίγο
πιο αναλυτικά από το δεδηλωμένο στάτους του εκάστου....
Για σένα ή για μένα το παραπάνω μπορεί να είναι ανούσιο (πχ) για άλλους, όμως, αναγκαία συνθήκη...
Παλιότερα υπήρχε ένα μέλος που φώναζε παντού....
Βρείτε μου ένα ΜΑΣΤΕΡ ΓΚΟΘΑ...και μπορεί να έλεγε αλήθεια να μην την ενδιέφερε άλλη αισθητική.
Άλλη είχε αναφέρει.... Με παράτησε ο νυμφευμένος με παιδί Μάστερ μου, πάνω που τα φτιάξαμε και...
όταν την ρωτάγαμε τι και πως, μας είπε πως αυτό ακριβώς γούσταρε σε εκείνον... αυτόν τον διπολισμό.
Συνεπώς, είναι και ζήτημα... σου αρέσει το Παστίτσιο για ο Μουσακάς?

 

Μαύρο χιούμορ - υποσημείωση.....
Ακόμα δν έχει μπει κάποιο troll που να δηλώσει κάτι σαν.... "Βρείτε μου ένα Φραντζή ή έναν Παπαχρόνη ή έναν Κατσούλα βρε αδερφέ"... δεν αντέχω άλλοοοοοο....

 

Φίλτατε, ειλικρινά δεν κατακρίνω τα γούστα κανενός/καμίας. Είμαι ίσως ένας από τους πιο "κουλούς" που υπάρχουν.
Κουβέντα κάνουμε. Κοιτάζω μόνο τα δικά μου γούστα κι εκείνων που μαζί μου "μπλέχτηκαν".
Το λέω πάντα ότι το "δαχτυλάκι" πρέπει να μένει στην τσέπη.
Για μένα ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα/"παραξενιά" του οποιουδήποτε άλλου είναι ένα απ' τα ελάχιστα μου "ευαγγέλια".
Αλλά όπως τον δίνω έτσι και τον ζητώ. Και όποια μπλέκεται μαζί μου, με σέβεται αν μαζί μου είναι ξεκάθαρη.
Δεν θα της πάρω τον λαιμό, αν έχουμε άλλα γούστα, ούτε θα της την "πω" αν "χωλαίνει" - πάντα για τα δικά μου γούστα - κάπου.
Ούτε εγώ είμαι ο Πρύτανης του εναλλακτικού ερωτισμού. Αλλά θέλω ειλικρίνεια και σταράτα λόγια.

 

@no_Taboo , @soutzoukakia

εσείς έχετε βρει άλλο τρόπο ν' ανυψωνοταπεινώνεστε, εκτός της συγχώρεσης; : (