Tο μήνυμα σου …

"Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά."
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

 

Είσαι ευπρόσθεκτ@ στο προφίλ μου, για όποιον λόγο και να πέρασες.

 

Ζήσε αυτά που αισθάνεσαι....μην παραμελείς τα συναισθήματά σου....

 

Μην μου ξαναδώσεις οδηγίες αν είναι να με αφήσεις στα μισά της διαδρομής!

 

Πού καί πού καλό είναι να κοιτάμε και τόν καθρέφτη μας...

 

Η αλλεργία στη βλακεία πρέπει να οριστεί ως πραγματική πάθηση για να έχουμε το δικαίωμα αναρρωτικής σε περίπτωση νόσησης!

 

Ακόμα ανακατεύομαι στη θύμησή σου τοξικέ ποιητή.

 

Πριν 8 χρόνια συναντηθήκαμε. Ήρθατε εκεί που κατοικούσα τότε να με δείτε από κοντά. Λίγο καιρό μετά ήμουν στα πόδια Σας. Ένα βράδυ χωρίστηκαν ξαφνικά οι δρόμοι μας χωρίς να μπορούμε να το ελέγξουμε.

Δύο χρόνια μετά Σας συνάντησα στο γραφείο Σας λαθραία. Το χρωστουσαμε και οι δύο στον εαυτό μας.

Χρόνια μετά ανακάλυψα ότι με ψάχνατε και τώρα δε Σας βρίσκω...

Εύχομαι να είστε καλά.

 

@obetientpearl  

Σας εύχομαι από καρδιάς, εφόσον αυτό είναι επιθυμητό ακόμα, να ξανασμίξουν οι δρόμοι σας.

 

Μα τι γλυκό...
Σας ευχαριστώ πολύ....

 

Προσπάθησα μέχρι τελευταία στιγμή, να πω έστω δύο λόγια. Γιατί είναι ειλικρινά κρίμα, να κλείνει σιωπηλά ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο ζωής. Τελικά, έκανα σωστά, που δεν είπα κουβέντα. Γιατί θα απογοητευόμουν για πολλοστή φορά. Προτιμώ να πάρω όλο το φταίξιμο της ολιγωρίας. Όντως, ο καθένας κοιμάται όπως στρώνει και όταν ένα κρεβάτι στρώνεται για χρόνια. Φτάνει κάποτε η στιγμή, που πέφτεις κατάκοπος για ύπνο πάνω του και ας είναι το στρώμα του φτιαγμένο από πέτρες.

 

“Μετά σου το παν, νομίζω, προσηνές με μειδιά,
στον καθρέπτη των ματιών σου την χαράν αντανακλά.
Στάσου, φως μου, και ακόμη δεν σε είπα τα μισά
απ’ εκείνα που πιέζουν την ερώσαν μου καρδιά
και στα χείλη μου ορμούνε με μια μόνη σου ματιά.

Μη με ομιλής αν θέλης, μη με πης γοητευτικά
λόγια αγάπης και λατρείας. Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,
να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά
του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά
υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά!”
Κωνσταντίνος Καβάφης