To όργιο της vanilla και της σούμπας wannabe

Ασε ρε new member  

 

Ναι, γάματα, με σαμποτάρουν!    

 

Οι πιό πολλές "υποτακτικές" ψάχνουν να βρούν τον άνδρα της ζωής του. Το θέλουν δυναμικό, αυστηρό αλλά ευγενικό και γλυκό, έξυπνο, επιτυχημένο, όμορφο, ψηλό και να αρέσει στη μαμά τους. Η άγρα εμπειριών, η πρόκληση και η δοκιμή με ρίσκο, ανήκει σε λίγες και συνήθως από άλλες εποχές. Τους εύχομαι το καλύτερο, αλλά η περίπτωσή τους δε με αφορά.

 

Μπορεί κάποιες να ψάχνουν για κάποιον που να έχει μάθει να διαχειρίζεται την απώλεια. Την ήττα. Κάποιον που έχει χάσει πολλές φορές την μάχη με τα πάθη του.

Μπορεί να είναι μετρίου αναστήματος, παχουλός, φτωχός, βιτσιόζος, με μικρό πουλάκι, κόκκινα μαγουλάκια, αισχρό χιούμορ και να έχει θάψει μερικές πεθερές.

Αυτή η περιγραφή νομίζω έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και νομίζω ότι η πραγματικότητα, για κάποιες από μας τουλάχιστον, είναι το ζητούμενο.

 

εγώ είμαι έτσι!! (εκτός από τις πεθερές) ..  

 

Δεν αντιλαμβάνομαι που είναι το πρόβλημα.
Οι άνθρωποι εξελίσσονται ή απλά αλλάζουν κατά τη διαρκεια της προσωπικής τους πορείας. Δοκιμάζεις/πειραματίζεσαι με κάτι για να δεις αν σου ταιριάζει. Αν ναι, καλώς, αν όχι τότε μπορεί αυτό να σε φέρει ακόμα πιο κοντά στο αλλο που σου ταιριάζει καλύτερα.
Αν πάλι κάποιος έχει βρει αυτό που του "κολλάει" περισσότερο, αυτό που τον ολοκληρώνει, με γεια του με χαρά του. Αλλά θα μείνει εκεί επειδή αυτό είναι, όχι στο όνομα μίας σταθερότητας.
Υπάρχουν στη τελική και άνθρωποι ή καταστάσεις που μας βγάζουν δυνητικά διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μας.
Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Οι κανόνες είναι για τους ανθρώπους χωρίς φαντασία.  

 

Who says that?

 

I do.
Στο πλαίσιο στο οποίο δένει με αυτά που έγραψα παραπάνω.

 

Okay,

στο δίδαξε η ζωή; γιατί στο BDSM, υπάρχουν και κανόνες & διάφορα άλλα.

 

Η αρχική συζήτηση, όπως την κατάλαβα, αναφέρεται σε όσους ψάχνονται και αλλάζουν στάτους κατά διαστήματα και ότι αυτό συνιστά κάτι αρνητικό. Αυτό είναι μία μορφή κανόνα. Καλούπι.
Δεν δέχομαι ότι πρέπει να υπάρχουν στο bdsm τέτοια πράγματα. Θα έπρεπε να είναι ακριβώς το αντίθετο.
Εκτός αν αναφερεσαι στους κανόνες μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων έπειτα μιας ορισμένης συνεννόησης.
Εγώ πάντως δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι για να έρθει ο οποιοσδήποτε να μου κουνάει το δάχτυλο για το πώς πρέπει να κάνω το οτιδήποτε, για το τι πρέπει να με καυλωνει, για το αν αυτό ανήκει στο "σωστό bdsm" ή όχι.
Αυτό συμβαίνει συχνά σε άλλους τομείς της ζωής μου. Έλεος, όχι κι εδώ.

 

Δεν στο κουνάει κανείς ,χρυσό μου.

Και πάνω στο νερό να περπατήσεις... θα βρεθεί κάποιος,
που θα σου πει πως το κάνεις επειδή δεν ξέρεις να κολυμπάς.
Προχώρα.

 

Ναι, γλυκιά μου, αλλά αυτό συνεπάγεται αποδοχή από μέριας μου; Όχι βέβαια.
Τέλος πάντων εδώ είμαστε για να συζητάμε και αυτό δε σημαίνει απαραίτητα να συμφωνούμε στα πάντα.
Αλοίμονο.