To ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ της Κυριαρχίας / υποταγής

Ήταν εκεί γύρω στο 1990 όταν το διαδίκτυο άρχισε να γίνεται δημοφιλές (όχι μόνον εν Ελλάδι) , δημιουργήθηκε ο παγκόσμιος ιστός (www) και άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι browsers.

Ήταν τότε, που (βάσει των αποτελεσμάτων των προσπαθειών του BDSM History Project ) πρωτοπαρουσιάστηκε το ίδιο το αρκτικόλεξο (και ναι Bondage σημαίνει δέσιμο σε αυτό και όχι σκλαβιά ή εξάρτηση) και άρχισαν να γίνονται δημοφιλή τα chat channels, τα fora και όλα τα "καλούδια", που σήμερα θεωρούμε αυτονόητα (πότε πέρασαν 17 χρόνια...). Υπήρχαν και πριν αλλά δύσκολα αποκτούσε κανείς πρόσβαση σε αυτά καθώς προγράμματα σαν το mIRC δεν υπήρχαν, όλα γινόταν σε text mode και μόνον στο Unix.

Μαζεύω (ηλεκτρονικό) υλικό γύρω από το "lifestyle" από εκείνη την εποχή. Πριν από αυτό οι πηγές ήταν κάποια δυσεύρετα βιβλία και ακόμη πιο δυσεύρετοι άνθρωποι. Το να βρίσκεται κανείς σε ένα πανεπιστήμιο / πολυτεχνείο βοηθούσε (ακόμη και αν είναι σε χώρα του τότε υπαρκτού σοσιαλισμού) Ξέθαψα ψάχνοντας κάτι που είχα βρει τότε (γύρω στο '95 πρέπει να ήταν) και το παραθέτω ελπίζοντας ότι θα αποτελέσει τροφή για σκέψη και όχι για flames. Πιθανόν να συνεχίζει να υπάρχει κάπου στο διαδίκτυο, δεν το γνωρίζω. Θα το σχολιάσω, όταν το μεταφράσω.

----------------

To ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ της ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ / υποταγής
- άγνωστου συγγραφέα -

Ειλικρινά, νομίζω ότι τα περισσότερα από αυτά που γράφονται γι' αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο ζωής είναι υπερανελυμένα, υπερβολικά και διαστρεβλωμένα κατά την προσωπική αντίληψη του συγγραφέα. Όλοι χρησιμοποιούν τις ίδιες «καραμέλες» και κλισέ και ένα σωρό από «κατά τη γνώμη μου» προς άρνηση της ευθύνης. Καθένας υποστηρίζει μια διαφορετική φιλοσοφία και προκύπτουν 50 διαφορετικές εκδόσεις της καθεμίας.

Συνεπώς, ο πρωτάρης δε βλέπει ποτέ το Δάσος, γιατί είναι πολύ απασχολημένος με το να κοιτάζει όλα τα διαφορετικά δέντρα. Τόσα πολλά για να διαλέξει! Old World, New World, Victorian, Gor, Oriental, Old guard, New Guard, Rear Guard, On Guard, Right Guard, κ.λ.π., κ.λ.π. Κατόπιν υπάρχουν οι διάφορες έννοιες του «πρωτοκόλλου» και, ειρήσθω εν παρόδω: «Είσαι Κυρίαρχος ή υποτακτικός ή switch;» «Σου αρέσει το S&M, B&D, D&S ή τι;» Κράτει! Μόλις έφτασες! Πώς στο διάολο να ξέρεις τι είσαι; Όσο περισσότερα ακούς και διαβάζεις τόσο πιο περίπλοκο γίνεται.

Είναι όπως όταν πηγαίνεις σε μια ξένη χώρα. Η γλώσσα σε μπερδεύει και δεν ξέρεις ποιον θα έπρεπε να ακούσεις. Πώς βγάζεις άκρη, λοιπόν;

Μπορείς να ξεκινήσεις απαλείφοντας τους όρους S&M και B&D από το λεξιλόγιο. Ο όρος S&M αφορά μόνο τον πόνο που αυτόματα θα ανακαλύψεις αν σε αφορά ή όχι καθώς ταξιδεύεις σε αυτήν την καινούρια ζωή. Το B&D θα φροντίσει μόνο του για τον εαυτό του ως η φυσική προέκταση του D/s στον χώρο του παιχνιδιού και της τιμωρίας. Αυτό σε αφήνει με έναν μόνο τομέα και μια ερώτηση να κάνεις στον εαυτό σου. Τι σε ανάβει; Το να έχεις τον έλεγχο κάποιου άλλου ή το να ελέγχεσαι από κάποιον άλλο; Αυτό απαντά στο αν είσαι κυρίαρχος ή υποτακτικός και σου δίνει ένα σημείο εκκίνησης. Ναι, άφησα απ’ έξω τους Switch, επειδή αν η απάντηση σου ήταν, «μου αρέσουν και τα δύο», τότε δεν πληρείς τις προϋποθέσεις για D/s. Είσαι εδώ μόνο για το Kinky Ερωτικό παιχνίδι. Αυτό είναι επίσης εντάξει, απλά μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ότι είσαι στον D/s τρόπο ζωής, επειδή δεν είσαι. Ανήκεις στην κατηγορία BS (Bondage & Sex = Δέσιμο & Σεξ).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξετε, όταν έρχεστε σ' αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο ζωής, είναι ότι δεν υπάρχει κανένα άσπρο κουνέλι, καμία μοχθηρή γάτα ή μεθυσμένη κάμπια. Δεν ήρθατε στη χώρα των θαυμάτων, μόλις φύγατε από εκεί. Είναι ο κόσμος των βανίλα που ζει στη φαντασία, κυνηγώντας το περίφημο καρότο κάποιας ουτοπικής Εδέμ (που ποτέ δεν υπήρξε κι ούτε πρόκειται), ενώ πασχίζει να προβάλλει μια ψεύτικη εικόνα ότι συμμορφώνεται σε αφύσικα πρότυπα, που κανείς κανονικός άνθρωπος δε θα μπορούσε ποτέ να φτάσει. Η βανίλια ζωή είναι απαιτητική, περίπλοκη και υπονομευτική. AYTO είναι ένας διεστραμμένος τρόπος ζωής!

To D/s δεν είναι διεστραμμένο, είναι απλό και ειλικρινές. Επιτρέπει μια φυσική κατάσταση ύπαρξης και αυτό το γεγονός από μόνο του το κάνει απλό. Αυτό, επίσης, το καθιστά ασύμβατο με τα διπλά πρότυπα και την judgementalism* της ζωής των βανίλα. Ο απλός ορισμός του τρόπου ζωής μας είναι, «Είναι εντάξει να ακολουθείς τις φυσικές κλίσεις σου με οποιονδήποτε τρόπο νιώθεις άνετα και δε θα καταδικαστείς για αυτό όσο τηρείς πιστά τις αρχές του Ασφαλές, Λογικό και Συναινετικό». Λοιπόν, γιατί στο καλό να ξοδεύουμε τόσες πολλές λέξεις και τόσο πολύ χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας να τον επανακαθορίσουμε. Ούτε χάλασε κι ούτε χρειάζεται επισκευή.

Υπάρχει εδώ κάτι για όλους. Οι Κυρίαρχοι ποικίλουν από απαλή και αισθησιακή κυριαρχία μέχρι αυστηρούς και αυταρχικούς Κέρβερους πειθαρχίας, ενώ κάθε υποτακτικός έχει ένα επίπεδο υποταγής την οποία είναι διατεθειμένος να δώσει με το οποίο αισθάνεται άνετα. Παρακαλώ σημειώστε ότι είπα «δώσει», επειδή η υποταγή δεν μπορεί να παρθεί ή να εκβιαστεί, πρέπει να δοθεί ελεύθερα. Ο υποτακτικός υποτάσσεται, επειδή ο υποτακτικός το θέλει, όχι επειδή είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που πρέπει να μάθουν οι πρωτάρηδες. Το πρώτο είναι να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες.

ΜΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Πόσοι από τους ανθρώπους που γνωρίζετε ζουν με την πεποίθηση ότι εμείς, οι «Ανώμαλοι», είμαστε κατά κάποιο τρόπο περισσότερο έντιμοι, ειλικρινείς, έμπιστοι και ανεκτικοί, και γενικά καλύτεροι από αυτούς, τους φρακαρισμένους, αγχωμένους, δυστυχισμένους, ανειλικρινείς και αδαείς βανίλα τύπους; Ότι οι σχέσεις μας είναι κατά κάποιο τρόπο καλύτερες; Ότι το D/s βασίζεται σε μεσαιωνικά μπουντρούμια και πράσινα άλογα; Χα! Αυτό δεν είναι φαντασία. Μόνο και μόνο επειδή κάποιοι προσχωρούν σε αυτόν τον τρόπο ζωής δεν τους (ή τον) κάνει αυτόματα έντιμους, ειλικρινείς ή έμπιστους. Έτσι κι αλλιώς, το πρόβλημα υπήρχε προτού έρθουν εδώ, δεν το άφησαν στην πόρτα μπαίνοντας, το κουβάλησαν μαζί τους. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, μόνο το περιβάλλον τους αλλάζει. Έξω είναι άσχημα αλλά εδώ μέσα είναι χειρότερα. Ο τρόπος ζωής μας είναι περισσότερο ανεκτικός και, για αυτόν τον λόγο, πιο επικίνδυνος. "Εδώ ΕΙΝΑΙ Κάνσας, Toto", και αυτό που κάνουμε εδώ είναι πραγματικό, όχι φαντασία. Περισσότερο, όχι λιγότερο, πρέπει να δοθεί προσοχή εδώ. Δεν υπάρχει κανένας μεσαιωνικός Ιππότης σε Απαστράπτουσα Πανοπλία ή Γοητευτικός Κυρίαρχος Πρίγκιπας ή υποτακτική Πριγκίπισσα Χιονάτη. Καμία Θεά Κυρίαρχη Βασίλισσα ή τέλειος αρσενικός λακές. Υπάρχει μόνο πραγματική ζωή και οσηδήποτε συζήτηση για μπουντρούμια δε θα το αλλάξει αυτό. Πρέπει να ασκήσετε καλή κρίση και να χρησιμοποιήσετε τον κοινό νου εδώ όπως και οπουδήποτε αλλού. Αν το κάνετε, και το προσεγγίσετε ως μια διδακτική και αναπτυσσόμενη εμπειρία, οι αμοιβές είναι μεγάλες. Αν δεν το κάνετε, ήρθατε στο λάθος μέρος.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ

Οι περισσότεροι από εσάς δε βρίσκεστε εδώ αρκετό καιρό ώστε να έχετε βιώσει την «κλειστή κοινωνία» που κάποτε ήμασταν. Αυτό ήταν την εποχή πριν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Τον καιρό εκείνο, η κοινότητα ήταν γαλήνια και βασικά έμπιστη. Κυρίως, γιατί ήταν πολύ δύσκολο να μας βρει κανείς. Οι «κοινότητες» που υπήρχαν τότε ήταν μικρές κλίκες, πολύ εμπιστευτικές, και πολύ προστατευτικές του τρόπου ζωής τους. Εκείνες τις μέρες, η ύπαρξη εγγυητή ουσιαστικά απαιτείτο για την αποδοχή και μια δοκιμαστική περίοδος υπό τον έλεγχο των μεντόρων ήταν ο γενικός κανόνας. Συνεπώς, υπήρχε ενιαίος προσανατολισμός και εκπαίδευση. Ένας Κώδικας Τιμής, βασισμένος στο καθήκον, την ειλικρίνεια και την πίστη ήταν κοινός για όλους. Ο έλεγχος υπήρχε, γιατί η ανέντιμη συμπεριφορά κατέληγε σε εκδίωξη, χωρίς να υπάρχει πουθενά να καταφύγει κανείς. Εκτός από τις περιστασιακές «πολιτικές» αντιδικίες ήταν μια εποχή ειρηνικής αναζήτησης, εφευρετικότητας και συντροφικότητας.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Και τότε μια μέρα, εμφανίστηκε στον ορίζοντα ένας υπέροχος μικρόΘεος φέροντας μικρά «παράθυρα» για τον καθένα που ήταν γεμάτα ανοιχτές «πύλες» στο οτιδήποτε στον κόσμο. Ξαφνικά ήμασταν εκτεθειμένοι και ευάλωτοι. Σαν τα chat rooms και οι ιστοσελίδες μας να ήταν ο νέος φάρος, αυτοί που βαριόταν, οι συγχυσμένοι, οι μοναχικοί, οι ψυχωτικοί, οι δυσλειτουργικοί, οι γνήσια ενδιαφερόμενοι, και οι απλώς περίεργοι εισέβαλαν στα σύνορά μας με συμπεριφορά άγριων ελεφάντων περπατώντας βαριά εδώ κι εκεί σε ένα πεδίο γεμάτο από νάρκες χαζεύοντας εκστασιασμένοι με όλα τα θαυμαστά νέα πράγματα που έβλεπαν και άκουγαν. Ό,τι ακουγόταν από τις μαζικές ανάσες τους μπορούσε να ακουστεί πέρα για πέρα στη γη, όταν ανακάλυψαν την ανεκτική μας συμπεριφορά απέναντι στις σεξουαλικές εμπειρίες, τις μεθόδους μας να διεγείρουμε τη λίμπιντο και την αίσθηση να «παράγουμε» παιχνίδια που είχαμε αναπτύξει. Παπαγαλίζοντας κλισέ των μεσαιωνικών μπουντρουμιών, που πρόσφατα είχαν μάθει, αγνόησαν τις προειδοποιητικές λέξεις ασφάλειάς μας, κατήγγειλαν την αλλοτινή ύπαρξή τους και έχρισαν τους εαυτούς τους μέλη της στρογγυλής τραπέζης αυτού του τρόπου ζωής χωρίς ένα «θα μπορούσα» ή ένα «ευχαριστώ». Ενώ η πλειοψηφία αυτών που πρόσφατα είχαν έρθει ήταν βασικά καλοί άνθρωποι που αναζητούσαν ένα μέρος για αυτούς εδώ, η ξαφνική και η ελεύθερη διαθεσιμότητα μιας παιδικής χαράς όπου ήταν όχι μόνο αποδεκτό, αλλά, στην πραγματικότητα ενθαρρυνόταν να εκδηλώσουν τις για καιρό καταπιεσμένες επιθυμίες και φαντασιώσεις τους ήταν απλώς πάρα πολύ δελεαστική και είχε ως αποτέλεσμα να κοροϊδεύουν την αντίληψη, ότι μια χρονική περίοδος ήταν απαραίτητη για αυτούς να αλλάξουν τις παλιές βανίλα συνήθειές τους, να συμμερισθούν ολοκληρωτικά την ιδέα, και να μάθουν την αλφαβήτα αυτού του τρόπου ζωής. Κατέλαβαν τα chat rooms και τις περισσότερες από τις λίστες, έγιναν «έμπειροι» μετά από μόνο μερικές εβδομάδες ή μήνες και δημιούργησαν έναν καυτό αναθεματισμένο ψευτoBDSM cyber - υποκινούμενο τρόπο ζωής που λίγο μοιάζει με τον πραγματικό. Το αυθόρμητο πρωτόκολλο και ο σεβασμός ουσιαστικά εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί. Η ορολογία μας επαναπροσδιορίστηκε τόσες πολλές φορές, τώρα, έτσι ώστε μια μη φιλική προς τον χρήστη γλώσσα αναπτύχθηκε, όπου κάθε δήλωσης πρέπει να προηγηθεί η φράση «κατά τη γνώμη μου» αλλιώς ο συγγραφέας αντιμετωπίζει έναν πραγματικό όχλο από κόκορες και κότες των chat rooms με cyber αφρούς να τρέχουν από τα μανιώδη ακροδάχτυλά τους που θα τον λιντσάρει. Με τα «πολλά» χρόνια εμπειρίας τους ( δύο χρόνια στο chat room) επιτακτικά εκθέτουν κλεμμένες περικοπές εκτός περιεχομένου που μόνο αποπροσανατολίζουν και προσθέτουν στη σύγχυση που ήδη υπάρχει στο μυαλό των νεοφώτιστων.

D/s

Αυτό που ακολουθεί είναι μια προσπάθεια να μπει σε μια σωστή διάσταση η βασική έννοια του D/s τρόπου ζωής, και ευελπίστως, να διασκορπιστούν κάποιες από τις καινούριες εν γένει λανθασμένες αντιλήψεις που δημιουργήθηκαν στο όνομα των «απόψεων». Καμία από τις ακόλουθες δεν είναι «δική μου» άποψη, επινόηση ή αντίληψη. Τα βασικά που είναι σε αυτόν τον τρόπο ζωής είναι και αυτά που απλά δεν είναι. Το D/s είναι φυσικό και απλό και όσο λιγότερο πολύπλοκο ή δογματικό το κάνετε, τόσο το καλύτερο για σας. Είναι κυριαρχία και έλεγχος από τη μία πλευρά και υποταγή και παράδοση ελέγχου από την άλλη πλευρά. Ο βαθμός και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε σχέσης ποικίλουν σε κάθε άτομο και το μόνο πράγμα που πραγματικά έχει σημασία είναι ότι οτιδήποτε λειτουργεί για εσάς είναι το σωστό για σας ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο οποιοσδήποτε για αυτό. Εντούτοις, χωρίς μια κατανόηση και πιστή τήρηση της βασικής ιδέας του D/s, ΚΑΜΙΑ σχέση του εναλλακτικού αυτού τρόπου ζωής δεν μπορεί να επιβιώσει. Πολλά από αυτά τα βασικά χάθηκαν μέσα στο ανακάτεμα και μερικές κοινές καταχρήσεις χρειάζεται να τονιστούν. Πρώτα, είναι η ορολογία :

ΑΦΕΝΤΗΣ / ΑΦΕΝΤΡΑ

Αυτοί είναι οι δύο πιο συχνά αδόκιμα χρησιμοποιούμενοι όροι στο D/s. Οι τίτλοι φέρουν ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα και ΚΑΝΕΝΑΣ κυρίαρχος δεν μπορεί να ενισχύει το κύρος του χρίζοντας τον εαυτό του Αφέντη ή Αφέντρα. Στη σχέση D/s, αυτοί οι τίτλοι πρέπει να ΚΕΡΔΗΘΟΥΝ. Αποδίδονται σε αυτούς ΜΟΝΟ από κάποιον που τους θεωρεί Αφέντη ή Αφέντρα και αυτοί και ΜΟΝΟ αυτοί μπορούν να απευθύνονται κανονικά σε αυτούς με αυτόν τον τρόπο. Ακόμη και όταν τους συστήνουν σε κάποιον άλλον πρέπει να λένε αυτός είναι Ο Αφέντης / Η Αφέντρα «ΜΟΥ» κι όχι να τους συστήνουν απλά ως Αφέντης / Αφέντρα ό,τι να ‘ναι. Σε τι στο καλό είναι Αφέντης / Αφέντρα; Οι τίτλοι δεν είναι κενοί νοήματος. Επίσης, ένας κυρίαρχος δεν μπορεί ποτέ να διατάξει έναν υποτακτικό να απευθύνεται σε αυτόν ως Αφέντη / Αφέντρα και ένας υποτακτικός δεν μπορεί ποτέ να απευθύνεται σε αυτούς με αυτόν τον τρόπο εκτός κι αν πράγματι είναι. Δικός τους Αφέντης / Αφέντρα.

Ένα nick που ξεκινά με Αφέντης / Αφέντρα υποτίθεται ότι σημαίνει ότι έχουν έναν υποτακτικό που τους έχρισε ή ότι τους δόθηκε ο τίτλος με γενική συμφωνία των συντρόφων τους για όσα έχουν κατορθώσει και / ή για τα επιτεύγματά τους σε αυτόν τον τρόπο ζωής, ειδάλλως, ο τίτλος ΔΕΝ πρέπει να προηγείται του nick τους. Είναι σωστό να περιλαμβάνονται αυτοί οι όροι σε περιγραφικό περιεχόμενο όπως «Ένας ευγενικός Αφέντης ή μια Αισθησιακή Αφέντρα», αλλά το να δηλώνει κάνεις «Αφέντης της πόλης Maryville» είναι λάθος, γιατί απλά είναι ακυρολεξία. Δεν είναι στην πραγματικότητα ο Αφέντης της πόλης Maryville. Αυτό είναι βασικό, όχι αντικείμενο «άποψης», και όχι προς σύγχυση με το πρωτόκολλο. Το πρωτόκολλο είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης, όπως το αν ένας υποτακτικός θα καλεί όλους τους κυρίαρχους Κύριε ή Κυρία. Μερικοί το κάνουν, άλλοι όχι. Οποιοσδήποτε από τους δύο τρόπους είναι ο σωστός για αυτούς ή έχει υπαγορευτεί από τον Αφέντη / Αφέντρα που επέλεξαν.

Σε μερικούς κυρίαρχους έχουν αποδοθεί τίτλοι από έναν οργάνωση στην οποία ανήκουν, αλλά αυτός ο τίτλος είναι εφαρμόσιμος μόνο μέσα στην οργάνωση ή σε σχέση με αυτήν και δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται αλλιώς. Είναι, επίσης, σωστό να αναφέρεται κανείς σε κάποιον ως Master μιας συγκεκριμένης μεθόδου ή εργαλείου, όπως το single tail ή το παιχνίδι με μαχαίρια, αλλά μόνο με αυτό το περιεχόμενο.

Τίτλοι, όπως Μεγάλος Αφέντης ή Μεγάλη Αφέντρα, αποδόθηκαν σε πολύ λίγους σε αυτόν τον τρόπο ζωής με γενική συναίνεση και είναι ζήτημα σεβασμού για τα επιτεύγματά τους, τη γνώση τους, τη δέσμευσή τους και τον έντιμο κώδικα συμπεριφοράς τους σε αυτόν τρόπο ζωής για πολλά χρόνια. Θεωρούνται ως οι μεγαλύτεροι της κοινότητας και τιμούνται από όλους.

ΣΚΛΑΒΟΣ

Ο όρος σκλάβος δεν έχει καμία θέση στο D/s. Με το που ένα άτομο συνάπτει συμβόλαιο να είναι σκλάβος, δεν έχει πλέον καθόλου δικαιώματα και, για αυτόν τον λόγο διαγράφουν τους εαυτούς τους από την κατηγορία του D/s. Γενικά, χρειάζονται χρόνια και ένα ταξίδι μέσα από πολλά στάδια για ένα άτομο να αποδεχτεί τον εαυτό του ως σκλάβο. Ο όρος σκλάβος είναι ο πιο αδόκιμα χρησιμοποιούμενος όρος που έχουμε. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «σκλάβος μερικής απασχόλησης». Πολλοί υποτακτικοί αναφέρονται στον εαυτό τους ως σκλάβοι για να δηλώσουν το βάθος της υποταγής τους και της εμπιστοσύνης τους στον Αφέντη τους και μερικές φορές θα τον χρησιμοποιήσουν για να παραπονεθούν στον Αφέντη τους για τη μεταχείρισή τους («Δεν είμαι τίποτα, παρά μόνο ένας σκλάβος για αυτόν!»). Κυρίαρχοι μερικές φορές απευθύνονται στους υποτακτικούς τους με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο («Έλα εδώ, σκλάβε»), ή ως μέρος μιας συγκεκριμένης σκηνής, ή απλώς ίσως για να υπογραμμίσουν κάτι ή για να τιμωρήσουν όπως με φίμωση, σφαλιάρες και με δέσιμο με λουρί για λίγο. Αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να είναι κανείς υποτακτικός και στο να είναι σκλάβος.

Ο υποτακτικός έχει δικαιώματα και μπορεί να φύγει οποτεδήποτε. Ένας σκλάβος είναι ακριβώς αυτό, ιδιοκτησία, χωρίς κανένα δικαίωμα εκτός από αυτά που του δόθηκαν από τον ιδιοκτήτη του. Μπορούν να αγορασθούν ή να πουληθούν ή να δοθούν, ακριβώς όπως ένα κοπάδι βόδια, χωρίς επιλογή πάνω στο ζήτημα. Οτιδήποτε ανήκει στον σκλάβο, ανήκει στον ιδιοκτήτη του. Ενώ η σχέση Κυρίαρχου / υποτακτικού είναι συναινετική, ο σκλάβος μπορεί να αναγκασθεί να εκτελέσει την προσταγή του ιδιοκτήτη. Ένας σκλάβος δεν έχει λέξη ασφάλειας. Είναι ολοκληρωτικά στο έλεος του ιδιοκτήτη!

Ο σκλάβος είναι στο απόλυτο άκρο της κλίμακας. Σχεδόν πάντα σκλαβώνεται κανείς με ένα συμβόλαιο για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και ο σκλάβος είναι ΑΠΟΛΥΤΑ δεμένος από τους όρους αυτού του συμβολαίου. Με τη λήξη του ο σκλάβος απελευθερώνεται και είναι ελεύθερος να φύγει ή να συνάψει άλλο συμβόλαιο με τον ίδιο ή άλλον ιδιοκτήτη ή ακόμη και να πάψει να είναι σκλάβος, αν το επιλέξει. Αυτά τα συμβόλαια θεωρούνται δεσμευτικά και πρέπει να είναι σεβαστά στα πλαίσια της κοινότητας, αλλά δεν έχουν νομική ισχύ. Κάθε μορφή σκλαβιάς είναι παράνομη σε αυτήν τη χώρα.

Αν οι μετέχοντες στη σχέση ιδιοκτήτης / σκλάβος είναι πραγματικά άτομα αυτού του τρόπου ζωής, η σχέση θα ικανοποιήσει τις ανάγκες και των δύο πλευρών, θα είναι υγιής και θα έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Μπορεί ακόμη να καταλήξει σε μόνιμη σχέση. Εντούτοις, ο σκλάβος είναι το άτομο που κινδυνεύει περισσότερο στον τρόπο ζωής μας και πρέπει να μπει στη σχέση με εξαιρετική φροντίδα και μόνο από ένα έμπειρο άτομο.

ΤΟ ΚΟΛΑΡΟ

Στον κόσμο του D/s το κολάρο είναι το σύμβολο της δέσμευσης. Το κολάρο δεν μπορεί ΠΟΤΕ να ζητηθεί από τον υποτακτικό. Πρέπει να προσφερθεί από τον κυρίαρχο. Μπορεί να προσφερθεί ως ένα κολάρο «εκπαίδευσης» ή ως ένα κολάρο «συμβολαίου». Ένα κολάρο μπορεί, επίσης, να δοθεί και να γίνει αποδεκτό χωρίς επίσημο συμβόλαιο. Το κολάρο «εκπαίδευσης» είναι, ουσιαστικά, ένα δαχτυλίδι αρραβώνα (μια δοκιμαστική περίοδος για να δοκιμαστεί η σχέση πριν γίνει η τελική δέσμευση). Μπορεί να περιλαμβάνει οποιουσδήποτε όρους ή χρονικά όρια που έχουν συμφωνηθεί από τις δύο πλευρές. Ένα κολάρο «συμβολαίου» είναι ένα δαχτυλίδι γάμου και η τελετή collaring είναι ο γάμος σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Τα περισσότερα από αυτά που διαδραματίζονται σε αυτές τις τελετές είναι προσωπική προτίμηση, αλλά γενικά, ένα συμβόλαιο έχει διαπραγματευτεί από τους δύο, και συνταχθεί, διαβαστεί δυνατά και από τους δύο ως μια δήλωση των δεσμεύσεών τους και έπειτα υπογραφτεί ως μια επίσημη και δεσμευτική λήξη της τελετής. Αυτό μπορεί να γίνει κατ’ ιδίαν ή με μάρτυρες. To collaring είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν πρέπει να εμπλέκεται κανείς σε αυτήν χωρίς ψυχική αναζήτηση, πρότερη σκέψη, και εκτενή διάλογο των δύο πλευρών. Μόλις οι υποτακτικοί δεχθούν το κολάρο, αυτόματα κάνουν τον κυρίαρχο Αφέντη / Αφέντρα τους και είναι από τη δική τους πλευρά δεμένοι από τους όρους του συμβολαίου. Ομοίως, και ο κυρίαρχος. Οποιαδήποτε παραβίαση είναι λόγος για λύση (διαζύγιο).

Οποιαδήποτε πλευρά έχει το δικαίωμα να λύσει το συμβόλαιο οποτεδήποτε. Σε όλες τις περιπτώσεις, το κολάρο είναι ιδιοκτησία του κυρίαρχου και πρέπει να επιστραφεί σε αυτόν. Το φόρεμα κολάρου που δε δόθηκε από κυρίαρχο είναι αυστηρά απαγορευμένο και κανένας κυρίαρχος δεν μπορεί να προσεγγίσει έναν υποτακτικό που φοράει ένα κολάρο χωρίς την άδεια του ιδιοκτήτη του κολάρου. Αν ένας κυρίαρχος προσεγγισθεί από έναν υποτακτικό με κολάρο, δεσμεύονται από την τιμή τους να διαπιστώσουν αν ο υποτακτικός έχει άδεια να το κάνει.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Στον κόσμο του D/s, η προτίμηση δεν είναι μέτρο σεβασμού. Αυτή η στάση που τόσοι πολλοί έχουν ότι ένας κυρίαρχος είναι με κάποιον τρόπο ανώτερος του υποτακτικού και, για αυτόν τον λόγο, περισσότερο άξιος σεβασμού είναι γελοία. Οι υποτακτικοί αξίζουν εξίσου σεβασμό για την υποτακτικότητά τους όπως και οι κυρίαρχοι για την κυριαρχία τους. Εν πρώτοις, ένας κυρίαρχος δεν μπορεί να είναι κυρίαρχος χωρίς έναν υποτακτικό και αντιστρόφως. Εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον. Αυτό το γεγονός από μόνο του τους καθιστά εξίσου άξιους σεβασμού από τον έναν προς τον άλλον.

Απλά επειδή ο υποτακτικός αλληλεπιδρά ως υποδουλωμένος στη σχέση αυτό δεν εξευτελίζει την προσωπικότητά του ή την υπόστασή του ως άτομο. Αντίστροφα, η κυριαρχία δεν εξυψώνει αυτόματα κάποιον. Είναι ισότιμοι συνεργάτες στη σχέση, ο ένας εκπληρώνοντας τις ανάγκες του άλλου, και για αυτόν τον λόγο δικαιούνται εξίσου σεβασμό για αυτό που φέρνει ο καθένας στη σχέση.

Το είδος κυρίαρχου ή υποτακτικού που κάποιος είναι, Σαδιστής ή Χαλάκι Εξώπορτας, Ηδονοθήρας ή μαζοχιστής, Κέρβερος πειθαρχίας ή Παλιόπαιδο, δεν έχει σημασία. Δικαιούνται πάντα σεβασμού. Σε αυτόν τον τρόπο ζωής κανείς δε διαλέγει τη ροπή του. Είναι αυτό που είναι. Το συνολικό νόημα του τρόπου ζωής μας είναι ότι είμαστε ελεύθεροι να ακολουθήσουμε τη φυσική μας πορεία χωρίς καταδίκη εφόσον τηρούμε πιστά τις αρχές του Ασφαλές Λογικό Συναινετικό.

Το να θεωρεί κανείς αυθαίρετα κάποιον κατώτερό και ότι για αυτόν τον λόγο ότι δε δικαιούται σεβασμού βασισμένος μόνο στη διαφορετική ροπή του είναι προδικασία και προκατάληψη στην πιο βλακώδη μορφή της και είναι λάθος! Μόνο αυτοί που δεν το καταλαβαίνουν αυτό δεν αξίζουν σεβασμό.

Αυτό το περιορίζω στενά στον κόσμο της κυριαρχίας και της υποταγής (D/s) και δεν έχει να κάνει με σεβασμό, ή με την έλλειψή του, με βάση την ατομικότητα. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι το να θεωρεί ασύστολα κανείς ότι οποιοσδήποτε είναι λιγότερο άξιος σεβασμού επειδή είναι φυσικά, φυλετικά, ιδεολογικά ή με οποιονδήποτε άλλο φυσικό τρόπο αντίθετος με τις αντιλήψεις και τις προτιμήσεις του, είναι εντελώς λάθος, θανάσιμο για κάθε D/s σχέση, και αυτόματα αποκλείει τον κομιστή αυτής της συμπεριφοράς από αυτό τον τρόπο ζωής.

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η σχέση D/s βασίζεται αποκλειστικά στην εμπιστοσύνη. (Ο παράγοντας αγάπη θεωρείται αυτόματα παρών.) Το βάθος της σχέσης ισούται με το βάθος αυτής της εμπιστοσύνης. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει κανείς ότι η εμπιστοσύνη δεν παρέχεται αυτόματα, πρέπει να κερδιστεί. Όχι με λόγια αλλά με έργα. Αν η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο, τότε η επικοινωνία είναι το όχημα στο οποίο η Σχέση επιβαίνει. Όσο πιο ειλικρινής και ανοιχτή είναι η επικοινωνία, τόσο μακρύτερα, γρηγορότερα και βαθύτερα θα αναπτυχθεί η σχέση.

ΣΚΗΝΗ ΣΤΟ D/s

Οι σκηνές είναι μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό όλων αυτών που αφορά αυτός ο τρόπος ζωής, και όμως όλες μας οι συζητήσεις και περίπου το 90% της εκπαίδευσης που προσφέρεται αφορά αυτό το 10%. Δεν είναι να απορεί κανείς με το ότι η αντιμετώπιση των καινούριων κυρίαρχων είναι ότι το να μπορεί να βουρδουλίσει κανείς κάνει τον κυρίαρχο και ότι αυτός με τα πιο πολλά παιχνίδια και τα πιο μαύρα ρούχα είναι ο καλύτερος. Εν πρώτοις, η σκηνή δεν αφορά τον εξοπλισμό, το στυλ ή την τεχνική και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχει σχέση με την όψη του κυρίαρχου. Η σκηνή είναι η εκπλήρωση της συνολικής σχέσης και η ποιότητα αυτής εξαρτάται καθορίζεται από το πόσο βαθιά είναι η κατανόηση αυτού του τρόπου ζωής, πόσο έχει αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη και πόσο εναρμονισμένα είναι τα υποκείμενα. Είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στους ΔΥΟ που το κάνει να συμβεί!! Δεν κάνει τη διαφορά το τι χρησιμοποιεί ο κυρίαρχος ή πώς το χρησιμοποιεί. Δεν είναι εκεί το σημείο εστίασης. Είναι οι αντιδράσεις του υποτακτικού σε αυτό που κάνει ο κυρίαρχος που μετρούν. Εκεί πρέπει να εστιασθεί η προσοχή. Το να μάθει κανείς πως να χρησιμοποιεί ένα flogger είναι αναγκαίο, αλλά αυτό είναι μόνο, αναγκαίο. Τα χτυπήματα με το flogger δεν έβαλαν ποτέ μια υποτακτική σε subspace. Αυτό μόνο ο κυρίαρχος μπορεί να το κάνει.

Αντιστρέψτε τα όλα αυτά και θα έχετε την πλευρά του υποτακτικού ατόμου. Φέρουν τις ίδιες ευθύνες από το άλλο άκρο. Η σκηνή είναι δράση / αντίδραση. Αν ο υποτακτικός δεν αντιδράσει ανοιχτά και ειλικρινά σε αυτό που κάνει ο κυρίαρχος, η σκηνή θα αποτύχει να δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι αντιδράσεις του υποτακτικού είναι ένας οδικός χάρτης για τον κυρίαρχο. Του λένε πότε να προχωρήσει, πότε να σταματήσει, πότε να στρίψει, πότε να πάει αργά και πότε να επιταχύνει. Ο μόνος τρόπος που μπορεί ο υποτακτικός να καθορίσει την ποιότητα του κυρίαρχου στη σκηνή είναι στέλνοντας στον κυρίαρχο αληθινά σημάδια για να διαβάσει.

Οι αρχάριοι πρέπει πάντα να χρησιμοποιούν κάποιου είδους λέξη ασφάλειας ή σήμα όπως (το πιο κοινό) τον φωτεινό σηματοδότη. Κόκκινο, κίτρινο και πράσινο που σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα για αυτό. Και, ένας υποτακτικός ΠΑΝΤΑ έχει το δικαίωμα να πει ΟΧΙ! Καμία εξαίρεση! Τίποτα δε συμβαίνει σε μια σκηνή αν δεν είναι Ασφαλές, Λογικό και Συναινετικό. Αυτός είναι ένας σιδερένιος απαραβίαστος κανόνας!

Η υποταγή δεν απαλλάσσει κάποιον από καμία ευθύνη. Δεν μπορούν να είναι μόνο μια μάζα από πηλό που περιμένει να διαμορφωθεί από τον σωστό κυρίαρχο. Πρέπει να μπορούν να αναγνωρίσουν τον σωστό κυρίαρχο μόλις εμφανιστεί, όπως και να μπορούν να το αναγνωρίσουν, όταν δεν είναι ο σωστός. Και δεν μπορούν να το κάνουν, αν δεν καταλάβουν γιατί στο διάβολο βρίσκονται εδώ! Και για τους δύο, αυτή η γνώση ή η αναζήτηση της είναι που διαχωρίζει τους υποκριτές από τους πραγματικούς ανθρώπους αυτού του τρόπου ζωής.

ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ ΑΙΤΙΕΣ

Φύλαξα αυτό για το τέλος αντί για την αρχή, επειδή δεν πιστεύω ότι πολλοί από εμάς πραγματικά καταλαβαίνουμε τι στο διάβολο είμαστε εδώ έως που να έχουμε πραγματικά γευτεί τις διαθέσιμες διαφορετικές εμπειρίες, γιατί αυτός είναι ο τρόπος να βρούμε πραγματικά αυτό που μας ταιριάζει. Εντούτοις, ο λόγος που έχει κανείς για να βρίσκεσαι εδώ είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας για το αν ΠΡΕΠΕΙ να βρίσκεσαι εδώ ή όχι. Αν βρίσκεις ότι αυτό που σε ανάβει είναι απλά το kinky σεξ, το ανοιχτό μυαλό και η ανεκτική συμπεριφορά, πήγαινε σπίτι σου! Αν πρόκειται για ένα σαββατοκύριακο διασκέδασης για εσένα, πήγαινε σπίτι σου! ‘Η πήγαινε να βρεις μια ομάδα swingers. Οι υποτακτικοί δεν είναι πόρνες που δε χρειάζεται να πληρώσετε και οι κυρίαρχοι δεν είναι σούπερ επιβήτορες που θα σας φερθούν αισθησιακά για τη νύχτα. Οι άνθρωποι που ζουν το D/s είναι «κανονικοί» άνθρωποι που ακολουθούν αυτό που είναι φυσικό για αυτούς. Η κυριαρχία και η υποταγή είναι ο τρόπος ζωής τους. ΕΙΝΑΙ η ζωή τους! ΟΛΗ η ζωή τους. ΟΛΗ την ώρα.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Καθένας που φτάνει αυτό το επίπεδο κατανόησης έχει το δικαίωμα να αναφέρεται στον εαυτό του με τον όρο «Τρόπος ζωής». Οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι προσωπική προτίμηση και πρέπει να ακολουθεί τη φράση «κατά την άποψή μου». Το ιδιοφυές στον τρόπο ζωής μας είναι ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό πέρα από το Ασφαλές Λογικό και Συναινετικό. Για αυτό, καθένας μπορεί να τον ρυθμίσει, να τον αλλάξει και να τον προσαρμόσει στον εαυτό του. Δεν υπάρχει σχολείο που να μπορεί κανείς να παρακολουθήσει για να λάβει επίσημη πιστοποίηση ή ένα δίπλωμα ή οτιδήποτε από αυτά. Δεν υπάρχει σύλλογος που να μπορεί κανείς να γίνει μέλος ως μαθητευόμενος και να δουλέψει πάνω σε μια καθορισμένη συνταγή για να γίνει Master στο ένα ή στο άλλο πράγμα. Υπάρχει πληθώρα βιβλίων γραμμένα από ποικίλους και διάφορους ανθρώπους, τα οποία μπορεί κανείς να διαβάζει επ’ άπειρον, εντούτοις, καθένα από και όλα αυτά δεν είναι παρά η σύλληψη, αντίληψη ή γνώμη των συγγραφέων. Δεν έχουμε καμία αναγνωρισμένη αρμοδιότητα να παρέχουμε πιστοποίηση για κανένα από αυτά. Ανεξάρτητα από το πόση έρευνα κάνει κανείς, η άποψή του, σε τελική ανάλυση, θα είναι η δική του φιλοσοφία. Οτιδήποτε πεις εσύ, εγώ, ή οποιοσδήποτε άλλος θα είναι, στην πραγματικότητα, μια γνώμη. Το μέγεθος της αξιοπιστίας της γνώμης κάποιου καθορίζεται από το πλήθος των ανθρώπων που τη μοιράζονται.

Η ομορφιά του τρόπου ζωής μας είναι δεν υπάρχουν απαιτήσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφωθεί κανείς, με άλλα λόγια, όχι προδικασία. Καμία διατυπωμένη φιλοσοφία δεν μπορεί να ονομαστεί επίκριση, επειδή απλά συγκρούεται με μια άλλη. Μόνο αν και όταν ο συγγραφέας «απαιτεί» συμμόρφωση με την άποψή του, γίνεται αυτή η δήλωση επικριτική.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σκόπιμα παρέλειψα το θέμα του mentoring εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν αρκετοί Μέντορες που πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τον σαρωτικό αριθμό των νεοφώτιστων που έρχονται σε μας. Εν τούτοις, συνιστώ ανεπιφύλακτα στους πρωτάρηδες να αναζητήσουν πληροφορίες, συμβουλές, συστάσεις μόνο από αυτούς που έχουν πέντε ή και περισσότερα χρόνια εμπειρίας σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ συνθήκες.

--------------

THE ABC's OF DOMINATION / submission
- author unknown-

Frankly, I think that most of what is written about the alternative lifestyle is over analyzing, redundant, and slanted to the individual perception of the writer. They all use the same buzz words and cliches with a whole lot of "my opinions" thrown in as disclaimers. Each is a proponent of a different philosophy and then there are 50 different versions of each one of those.

Consequently, the beginner never sees the Forest, because he is kept too busy looking at all the different trees. So much to choose from! Old World, New World, Victorian, Gor, Oriental, Old guard, New Guard, Rear Guard, On Guard, Right Guard, etc., etc. Then there are the differing concepts of "protocol" and, by the way, "Are you Dominate or submissive or a switch?" "Are you into S&M, B&D, D&S, what?" Whoa! You just got here! How the hell would you know what you are? The more of it you read and hear the more confusing it gets.

It's like going to a foreign country. The language is confusing and you don't know who you should be listening to. So, how do you make sense of it?

You can start by eliminating S&M and B&D from the vocabulary. S&M is only about pain and you will automatically discover whether or not this is for you as you journey through this new life. B&D will take care of itself as the natural extension of D/s in the playtime and punishment areas. That leaves you with only one area and one question to ask yourself. What turns you on? Being in control of another or being controlled by another? That tells you whether you are dominant or submissive and gives you a place to start. Yes, I left out Switch because if your answer was, "I like both," then you don't qualify for D/s either. You are only here for the Kinky Sex play. That's OK too, just don't kid yourself that you are in the D/s lifestyle, because you're not. You're in the BS category (Bondage & Sex).

PREAMBLE

The first thing you should notice when you come to the alternative lifestyle is that there is no white rabbit, grinning cat or stoned caterpillar. You did not come to wonderland, you just left it. It is the vanilla world that lives in fantasy, chasing the propagandized carrot of some utopian Eden (that has never existed and never will) while striving to project a false image of conforming to unnatural standards that no normal person could possibly meet. Vanilla life is demanding, complicated, confusing, and subversive. THAT is a perverted lifestyle!

D/s is not perverted, it is simple and honest. It allows for a natural state of being and that alone makes it simple. That, also, makes it incompatible with the double standards and judgmentalism of the vanilla's life. The simple definition of our lifestyle is, "It is OK to pursue your natural inclinations in any manner you are comfortable with and you won't be condemned for it so long as you adhere to the principles of Safe, Sane, and Consensual." So, why the hell do we spend so many words and so much time and energy trying to redefine it. It ain't broke and it don't need fixin.

There is something here for everyone. Dominants range from soft and sensual dominance to strict and arbitrary disciplinarians while each sub has a comfort level of submission they are willing to give. Please note that I said "give," for submission can never be taken or forced, it must be given freely. Sub submits because sub wants to, not because sub has to. This is the second thing the newcomers must learn. The first is to have realistic expectations.

UNREALISTIC EXPECTATIONS

How many people do you know live under the belief that we, the "Kinkos," are somehow more honorable, truthful, trustworthy, tolerant, and just all around better than them stuck-up, frustrated, unhappy, dishonest, and ignorant vanilla folk? That our relationships are somehow better? That D/s is based on medieval dungeons and dragons crap? HA! This isn't fantasy. Just because they signed up for this lifestyle does not automatically make them (or you) honorable, truthful, or trustworthy. Whatever, their problem was before they came here, they did not leave it at the door, they brought it with them. People do not change, only their environment changes. Bad out there is worse in here. Our lifestyle is more permissive and, therefore, more dangerous. This IS Kansas,Toto, and what we are doing here is real, not fantasy. More, not less, caution must be observed here. There is no medieval Knight in Shining Armor or Dominant Prince Charming or submissive Snow White Princess. No Goddess Domme Queen or perfect male lackey. There is only real life and no amount of dungeon talk will make it any different. You must exercise good judgment and use common sense here just like any place else. If you do, and approach this as learning and growing experience, the rewards are great. If you don't, you have come to the wrong place.

THE EVOLUTION

Most of you haven't been around long enough to have experienced the "closed community" that we once were. This was the time before computers. During this time the community was serene and basically trustworthy. Primarily, because we were very hard to find. The "communities" that existed then were small cliques, very private, and very protective of their lifestyle. In those days sponsorship was virtually required for admittance and a probationary period governed by mentors was the general rule. Consequently, there was uniform orientation and education. A Code of Honor, based upon duty, truth, and loyalty was shared by all. Control existed because dishonorable behavior resulted in expulsion, with nowhere to turn. Other than the occasional "political" contest this was a time of peaceful exploration, invention, and camaraderie.

THE REVOLUTION

And then one day, there appeared on the horizon a great microGod bearing little "windows" for everyone which were filled with open "Gates" to everything in the world. Suddenly, we were exposed and vulnerable. As if our chat rooms and websites were the new statuary beacon, the bored, the frustrated, the lonely, the psychotic, the dysfunctional, the genuinely interested, and the just curious invaded our boundaries behaving like wild elephants stomping around in a field full of land mines gazing starry-eyed at all the wondrous new sights and sounds. The audible intake of their collective breaths could be heard throughout the land when they discovered our permissive attitude towards sexual experiences, our libido stirring methods, and the sensation producing "toys" we had developed. Parroting newly learned medieval dungeon cliches, they brushed aside our warning words of caution, denounced their former existence, and ordained themselves as members of the roundtable of this lifestyle without so much as a "may I" or a "thank you." While the majority of these newcomers were basically good people seeking to find a place for themselves here, the sudden and free availability of a playground where it was not only OK, but, they were actually encouraged to act out their long suppressed desires and fantasies was just too enticing and caused them to scoff at the notion that a period of time was necessary for them to convert the old "vanilla" habits, fully subscribe to the concept, and learn the ABC's of this life. They took over the chat rooms and most of the lists, became "experienced" after only a few weeks or months, and created a hot damn pseudo BDSM cyber propelled lifestyle which bears little resemblance to the real thing. Perfunctory protocol and respect virtually disappeared overnight. Our terminology has been redefined so many times, now, that a user unfriendly language has evolved wherein every statement has to be prefaced with "In my opinion" or the author faces a veritable lynch mob of chat roosters and hens with cyber foam flying from their rabid fingertips. With their "many" years of experience (two years in the chat room) they authoritatively expound plagiarized quotations out of context which only misleads and adds to the confusion already in the minds of the newcomers.

D/s

What follows here is an attempt to put into proper perspective the basic concept of the D/s lifestyle and, hopefully, dispel some of the new generational misperceptions which have been created in the name of "opinions." None of the following is "my" opinion, conception, or perception. The basics which are in this lifestyle are and those that aren't just aren't. D/s is natural and simple and the less complicated or opinionated you make it the better off you are. It is domination and control on the one side and submission and relinquishing control on the other. The degree and specifics of each relationship vary with each individual and the only thing that really matters is that whatever works for you is right for you regardless of what anyone else thinks about it. However, without an understanding of and adherence to the basic concept of D/s, NO alternative lifestyle relationship can survive. Many of those basics have been lost in the shuffle and some common abuses need to be pointed out. First, is terminology:

MASTER / MISTRESS

These are two of the most commonly misused terms in D/s. Titles carry a very specific meaning and NO dominant may aggrandize themselves through self ordainment as a Master or Mistress. In the D/s relationship, these titles must be EARNED. It is bestowed upon them ONLY by one who considers them to be their Master or Mistress and they and ONLY they may properly address them as such. Even when introducing them to another they should say this is "MY" Master/Mistress and not introduce them as just Master/Mistress so and so. What the hell are they Master/Mistress of? Titles are not meaningless. Also, a dominant may never order a submissive to refer to them as Master/Mistress and a submissive may never address them as such unless they are, in fact. Their Master/Mistress.

A screen name that begins with Master/Mistress is supposed to tell you that they have a sub who has ordained them or that they have been accorded the title by general consensus of their peers for their achievements and/or accomplishments within this lifestyle, otherwise, their screen name should NOT be preceded by the title. It IS proper to include these terms in descriptor context such as "A Gentle Master or A sensual Mistress," but, to declare oneself "Maryville Master" is wrong simply because it is a misnomer. They are not, in fact, the Master of Maryville. This is basic, not subject to "opinion," and not to be confused with protocol. Protocol is a matter of individual preference, like whether a sub calls all dominants Sir or Ma'am. Some do, some don't. Either way is right for them or edicted by their chosen Master/Mistress.

Some dominants have been granted titles by an organization they belong to, but, that title is only applicable within or in reference to that organization and should not be used otherwise. It is, also, proper to refer to one as a Master of a particular method or instrument, such as the single tail or knife play, but, only in that context.

Titles, such as Grand Master or Grand Matriarch, have been bestowed to a very few in this lifestyle by general consensus as a matter of respect for their lifestyle accomplishments, knowledge, commitment, and honorable code of conduct over many years. They are viewed as the elders of the community and honored by all.

SLAVE
The term "slave" has no place in D/s. Once a person contracts to be a slave, they no longer have any rights and, therefore, remove themselves from the category of D/s. Generally, it takes years and a journey through many stages for a person to accept themselves as slaves. Slave is the most misused term we have. There is no such thing as a "part time slave." Many a submissive has referred to themselves as slaves to indicate the depth of their submission and trust in their Master and sometimes they will use it to complain about their treatment ("I'm nothing, but, a slave to him!"). Dominants will sometimes refer to their subs as slaves
in a playful way ("Come here, slave"), or as part of a particular scene, or maybe just to make a point or to punish like gagged, cuffed, and kept on a leash for a while. But, there is a world of difference between being a submissive and being a slave.

The submissive has rights and can leave at anytime. A slave is exactly that, owned property, with no rights other than those given them by their owner. They may be bought or sold or given away, just like cattle, with no choice in the matter. Anything belonging to the slave belongs to their owner. While the Dom/sub relationship is consensual, the slave can be forced to do the owner's bidding. A slave has no safe word. He/she is totally at the mercy of the owner!

The slave is at the extreme end of the spectrum. Slavery is almost always entered into by contract for a specific amount of time and the slave is ABSOLUTELY bound by the terms of that contract. Upon expiration the slave is released and free to go or sign another contract with that or another owner or even stop being a slave if they choose. These contracts are considered binding and must be respected within the community, but, will not hold in a court of law. All forms of slavery are illegal in this country.

So long as the owner/slave participants are true lifestyle individuals the relationship will satisfy both parties needs, be healthy, and have a happy ending. It may even conclude as a permanent relationship. However, the slave is the most at risk individual in our lifestyle and the relationship must be entered into with great care and only by an experienced person.

THE COLLAR

In the D/s world the collar is the symbol of commitment. The collar may NEVER be requested by the submissive. It must be offered by the dominant. It may be offered as a "training" collar or as a "contracted" collar. A collar can, also, be given and accepted without a formal contract. The "training" collar is, in essence, an engagement ring (a trial period to test the relationship before making a final commitment). It may consist of any conditions or time limits agreed upon by the parties. A "contracted" collar is a wedding band and the collaring ceremony is the wedding in this lifestyle. Most of what transpires in these ceremonies is individual preference, but generally, a contract has been negotiated by the two and drawn up, read aloud by both as a declaration of their commitments and then signed as a formal and binding conclusion to the ceremony. This may be done in private or with witnesses. The Collaring is a very serious affair and should not be entered into without soul searching, forethought and extensive discussion by the parties. Once the submissive accepts the collar they automatically make the dominant their Master/Mistress and are unilaterally bound by the terms of the agreement. Likewise, so is the dominant. Any violation is grounds for dissolution (divorce).

Either party has the right to dissolve the contract at any time. In all cases, the collar is the property of the dominant and must be returned to them. The wearing of a collar not given by a dominant is strictly forbidden and no dominant may approach a submissive wearing a collar without the permission of the collars owner. If a dominant is approached by a collared sub they are honor bound to determine if the sub has permission to do so.

RESPECT

In the world of D/s, predilection is not the measuring stick for respect. This attitude that so many have that a dominant is somehow superior to the submissive and, therefore, more deserving of respect is ludicrous. The submissive deserves just as much respect for their submissiveness as the dominant does for their dominance. In the first place, a dominant cannot be dominant without a submissive and visa versa. They are interdependent upon each other. That fact alone makes them equally deserving of respect, one from the other.

Simply because the submissive interacts as the subjugate in the relationship does not demean their character or their stature as a person. Conversely, dominance does not automatically elevate one. They are equal partners in the relationship, each fulfilling the others needs, and, therefore, entitled to equal respect for what each brings to the relationship.

The type of dominant or submissive one is, Sadist or Doormat, Sensualist or masochist, Disciplinarian or Brat, matters not. They are still entitled to respect. In this lifestyle one does not choose their predilection. They are what they are. The whole point of our lifestyle is that we are free to pursue our own natural course absent condemnation so long as we adhere to the principles of SSC.

To arbitrarily consider any person to be inferior and, therefore, unentitled to respect based solely upon a different predilection is judgmentalism and bias in it's crassest form and it is wrong! Only those who do not understand this are undeserving of respect.

I narrowly confine this to the world of domination and submission (D/s) and this has nothing to do with respect, or the lack of it, based upon individuality. The point I am making, is that to blatantly consider anyone less entitled simply because they are physically, racially, ideologically, or in any natural way oppositional prone to your conceptions and preferences is dead wrong, fatal to any D/s relationship, and automatically excludes the bearer of this attitude from the lifestyle.

TRUST AND COMMUNICATION

The D/s relationship is based solely upon trust. (The love factor is automatically assumed herein.) The depth of the relationship is equal to the amount of that trust. It is very important to understand that trust is never accorded automatically, it must be earned. Not by words, but, by actions. If trust is the foundation, then communication is the vehicle the Relationship rides upon. The more honest and open the communication the further, faster, and deeper the relationship will grow.

SCENE PLAY IN D/s

Scene play is a very small percentage of what this lifestyle is about, and yet almost all of our conversation and about 90% of all education offered is about this 10%. It is no wonder that the new dominant's attitude is that being able to flog properly maketh the dominant and the one with the most toys and blackest vest is the best. In the first place, scene play is not about equipment or style or technique and most importantly it is not about the how the dominant looks. Scene play is the consummation of the overall relationship and the quality of it is determined by how deep their understanding of this lifestyle is, how much trust has been developed, the quality of the communication, and how tuned into each other the subjects are. It is the interaction between the TWO of them that makes it appen!!! It makes no difference what the dominant uses or how he uses it. That is not the focus. It is the subs reactions to what the dominant is doing that matters. That is where the attention needs to be focused. Learning how to use a flogger is necessary, but, that is all it is, necessary. Flogging never ever put a sub in space. Only the dominant can do that.

Flip everything over and you have the subs side of it. They bear the same responsibilities from the opposite end. Scene play is action/reaction. If the sub does not react openly and honestly to what the dominant is doing the scene will fail to produce the desired result. The subs reactions are a road map for the dominant. They tell him when to go, when to stop, when to turn, when to go slow, and when to speed up. The only way for the sub to determine the quality of the dominant in scene play is if they are sending the dominant true signals to read.

Beginners should always use some form of safe words or signals such as (the most common) the traffic light. Red, yellow, and green which mean exactly the same thing for this. And, a submissive ALWAYS has the right to say NO! No exceptions! Nothing is ever done in scene play that is not Safe, Sane, and Consensual. That is the one ironclad unbreakable rule!

Submission does not absolve one from any responsibility. They can't just be a lump of clay waiting around to be molded by the right dominant. They have to be able to recognize the right dominant when they show up and they have to be able to recognize when it is not the right one. And they can't do it unless tthey understand why the hell they are here! For both, that knowledge or the pursuit of it is what separates the pretenders from the real lifestyle people.

THE RIGHT REASONS

I saved this for the end instead of the beginning because I don't believe that very many of us really understand why the hell we are here until we have actually savored the different experiences available, for that is how we really find out just what it is that floats our particular boat. However, your reason for being here is the one single determinant as to whether you SHOULD be here or not. If you find that what turns you on is just the kinky sex, open mindedness, and permissive attitude, go home! If this is only weekend fun for you, go home! Or, go find a swingers group. Submissives are not hookers you don't have to pay and dominants are not super studs who will treat you to sensation space for the night. D/s lifestylers are "normal" people pursuing what is natural for them. Domination or submission is their way of life. It IS their life! ALL their life. ALL the time.

THE END

Anyone who attains this level of understanding has the right to refer to themselves as "Lifestyle." Anything beyond this is personal preference and should be prefaced by "in my opinion." The genius of our Lifestyle is that there is no right or wrong outside of SSC. Therefore, each individual can adjust, alter, and adapt it to themselves. There is no school one may attend to receive official certification or a degree in any of this. There is no union one can join as an apprentice and work their way up through a prescribed regimen to Master something or other. There are a multitude of books written by various and sundry people which one can read unto infinity, however, each and every one of these is nothing other that the writers perception, conception, or opinion. We have no recognized authority to provide accreditation for any of it. No matter how much research one does, their view, in the final analysis will be their own philosophy. Anything you, I, or anyone else says will be, in fact, an opinion. The amount of credibility one's opinion has is determined by the number of people who share it.

The beauty of our Lifestyle is that there is no requirement to conform, i.e., no judgmentalism. No stated philosophy may be called a judgment simply because it disagrees with another. Only if and when the author "demands" conformity to their viewpoint, does their statement become judgmental.

NOTE: I deliberately excluded the subject of Mentoring due to the fact that there are not enough qualified Mentors for the overwhelming number of newcomers now upon us. However I strongly recommend that newcomers seek information, advice, and counseling only from those with five or more years of REALTIME experience.

*judgementalism: κρίνω ενώ αρνούμαι να κριθώ, επικριτικότητα

 

Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα όταν τα βρήκα. Ή, για να είμαι ακριβής πολύ έτσι. Μετά ήρθε το διαδίκτυο και μαζί με αυτό η εμπορευματοποίηση΄και η άγνοια και η παντογνωσία. Δεν "κακιζω" τον Dolmance που απο την θέση του αμέτοχου παρατηρητή κατηγορεί το "lifestyle" ακριβώς γι' αυτά. Ούτε τον Dragonal όταν μιλάει για την "θεατροποιήση της σαδικής θεώρησης υπο ορους ασφαλειας, συνεσης και κοινης αποδοχης υπο την αποδεχτη και συνομη ομπρελα του καλουμενου BDSM". Στό τέλος τέλος αν υπάρχει μια θεώρηση κοντινή σε αυτό τον τρόπο ζωής αυτή είναι η σαδική άσχετα από την ουτοπικότητα ή την εφαρμοσιμότητά της. Δεν θεωρώ όμως το D/s η το M/s απόπειρα εφαρμογής της. Το ίδιο θεατρινισμούς θεωρουν και αυτοί που έχουν κάνει το D/s καθημερινότητά τους τις τυχαίεες συνεδρίες, την κυριαρχία και την υποταγή των chat rooms, το D/s του σαβατοκύριακου. Αναλυτικότερα η άποψή μου για το θέμα στο "Φιλοσοφώντας".

Το κείμενο διακατέχεται από πικρία. Την πικρία κάποιου που νοίωθει να μην σέβονται τις πεποιθήσεις του αυτοί που καλοδέχθηκε στο σπίτι του. Λίγο πολύ γνωρίζουμε όλοι αυτό το είδος της πικρίας και του θυμού. Δεν αναφέρεται στο BDSM σαν σύνολο πρακτικών πρόκλησης σεξουαλικής ικανοποίησης. Εκεί πιθανόν χωράνε όλοι και όλα ή σχεδόν όλα. Αναφέρεται στο D/s σαν τρόπο ζωής. Προσωπικά δεν "ασκω" D/s, αυτοί που έτυχε να με διαβάσουν γνωρίζουν πως το M/s είναι το πεδίο της δραστηριότητάς μου. Το άρθρο όμως με βρίσκει σύμφωνο στον τρόπο που προσεγγίζει το θέμα και την ιστορική αναδρομή που περιγράφει την έχω ζήσει και συνεχίζω να την ζω. Κάποιος παλιός καλός φίλος στην τελευταία μας συνάντηση στην Αθήνα είπε "ξεχειλώσαμε το BDSM για να χωρέσει τα πάντα". Από την άλλη έχω ακούσει τους νέους ( <γελάει>, "...εγινα κιόλας 40(+) χρονώ..") να διατείνονται πως οι καιροί αλλάζουν. Σημεία των καιρών; Σημεία και τέρατα;

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναιι ακόμη "χειρότερα". Οι αιτίες πολλές. Το μεσογειακό ταμπεραμέντο που διαφέρει άρδην από το αγγλοσαξωνικό (μπορεί κανεις άνετα να ξεχωρίσει τους γερμανοτραφείς του φόρουμ για παράδειγμα ή τους έχοντες αγγλοσαξονικές επιρροές στην καθημερινότητά τους). Η απουσία "ιστορίας" στο αντικείμενο. Η απουσία μέτρου σύγκρισης πλην του διαδικτυακά διαστρεβλωμένου. Ο ρατσισμός και ο φθόνος που μας διακατέχει ως λαό. Η σύγχυση των εννοιών. Όλα μαζί.

Δεν είναι τυχαίο που οι φλόγες ξεπηδούν εκεί που γίνονται αναφορές σε "τρόπο ζωής". Η απλή σποραδική εφαρμογή των διαφόρων πρακτικών αποτελεί απλά αλατοπίπερο, απλά kinky sex. Εκεί σχεδόν πάντα ισχύει το de gustibus et coloribus non est disputandum. Περί ορέξεως... Τότε όμως δεν μιλάμε για "τρόπο ζωής". Και υπάρχουν αρκετοί που τον ακολουθούν.

 

Re: Απάντηση: Re: Yet an other article ? (or how things used to be)

@perfect_number: οπως είπε και ο Spiller, αποτελούν διαφορετικές προσεγγίσεις στο ίδιο θέμα με εξαίρεση ίσως τα Rear Guard, On Guard, Right Guard, που δεν τα έχω συναντήσει ποτέ και πιστεύω πως ο συγγραφέας του άρθρου λογοπαίζει συνδιάζοντας την λέξη Guard από το Old Guard ("Παλαιά Φρουρά", έγινε γνωστή για την αυστηρή της προσέγγιση, την αυστηρή τήρηση των προτοκόλων κλπ) δημιουργόντας "φράξιες" όπως "Πισινή" (Rear), "Σε Επιφυλακή" (Οn) και "Σωστή" (Right).

Για το Gor και την Old Guard, υπάρχουν άρθρα και εδώ στο φόρουμ.