Top και sub/slave; Γιατί;

Το εν λογω ερωτημα δειχνει να ξεκαθαριζεται σε εναν βαθμο.
Ωστοσο οι "status benders" (ας μου συγχωρεθεί ο νεολογισμός) ειναι μάλλον ευρυτερο ζητημα.
Οπως και τα "status quo", καθως και τα "status με ρητρα rebus sic stantibus"

 

Οκ. Δύο εκδοχές.

1. Να το υποστηριξεις απέναντι στην Επιτροπή Βαθμολογίας και Αξιολόγησης?
Που αποτελείται από ποιους /ποιες?
Έχουν πιστοποιηθεί από Φορέα?
Τι Φορέας είναι αυτός? Ποιος τους έδωσε την Αρμοδιότητα? Η παρέα Α, η παρέα Β ή η παρέα Γ?
Είναι αντικειμενικο αυτό?

2. Να το υποστηρίξεις απέναντι στον έκαστο ληπτη ή ληπτρια του Χρυσού Κουφετου?
Και που ξέρει να το αξιολογήσει? Στο κάτω-κάτω, είναι εδώ για να κάνει γνωριμίες, κονε, κινκυ σεξ, εμπειρίε, όπως κάτσει, όσο κάτσει, με ότι κάτσει.
Άμα αποσύρσεις το Χρυσό Χάπι, είσαι κι ο μαλάκας από πάνω. Έτσι θα πει η Ληπτρια, με σιγοντο την Επιτροπή Υποστήριξης, που κινείται φανερά από την Παρέα Β.
Είναι αντικειμενικο αυτό?

Μήπως, πιο αντικειμενικά είναι να το υποστηρίξεις ανάμεσα σε... γνωστούς?
Δηλαδή, να ξεφύγεις από το γενικό σύνολο, να ενταχθείς φανερά σε μια ομάδα ομοιδεατων. Πρώτιστα με κομματικα και ιδεολογικα κριτήρια. Μέσα σε αυτό το "ασφαλές" και περιχαραγμενο περιβάλλον, ναι, μπορείς να δεχτείς αξιολόγηση. Πρώτο ρόλο παίζει η υποταγή σου στην ομάδα και σχεδόν καμία η ικανότητα σου να υποστηρίξεις το στάτους. Ποιο στάτους? Του τοπ? Σε τι? Στη φαλάκα? Στο ζωναρισμα? Σιγά τα ωά! Αλλά, πράγματι, υπαρχει εδώ ένα αντικειμενικο κριτήριο. Μπορεί να αξιολογηθεί με την την στερεοτυπη, αναγνωρίσιμη γραφή και χρήση ξύλινης γλώσσας. Υποτίθεται, ότι τσακίζει.Αυτη, τουλάχιστο...  

 

Πιστεύω πως ένας έμπειρος μπορεί να αξιολογήσει έναν άπειρο που θα τον προσεγγίσει αν όντως αυτό που φαντάζεται μπορεί να το υποστηρίξει στην πράξη ή να το καθοδηγήσει, αν έχει όρεξη και χρόνο, στο να ανακαλύψει τα πραγματικά του θέλω, για αυτό είναι σύνηθες τα άπειρα άτομα που πραγματικά θέλουν να εκπαιδευτούν να προσεγγίζουν έμπειρους.
Αν πάλι πιστεύει πως τα κατέχει όλα, βρίσκει εξίσου άσχετους και κάνουν το "δικό τους bdsm".

 

Αψογη διατύπωση.

Φοβου τους άπειρους, που αξιολογουν όλους τους άλλους. Μα, Όλους!

 

 

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση, ο άπειρος μες στην ασχετοσύνη του, να μην μπορεί να ξεχωρίσει τον έμπειρο από τον κομπογιαννιτη, μόλις φάει δύο τρεις μπούφλες όμως θα μάθει  

 

Να μπορεί να στηρίζει την συνοχή ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις του με την όλη στάση και συμπεριφορά του, με συνέπεια, απέναντι στο άτομο με το οποίο σχετίζεται.

 

Από τα λάθη μας μαθαίνουμε (δηλαδή όσοι δεν είμαστε κλινικά ηλίθιοι) κι έπειτα τι θα κάνουμε τα ΣΚ, κλέφτες θα γίνουμε;

 

Και τις επιθυμίες του.

 

Είσαι απίθανη   
Μου έδωσες πάσα να προσθέσω πως η εμπειρία είναι μεγάλη υπόθεση αλλά από μόνη της όχι αρκετή. Στη ζωή μου έχω γνωρίσει ανθρώπους με εμπειρία που πίστεψαν πως αυτή και μόνο ήταν αρκετή. Ανθρώπους που ο λόγος τους, τα γραπτά τους ήταν άρτια αλλά σε καμία συνάφεια με την ζωή τους. Ανθρώπους ιδιαίτερους, παρεξηγημένους που όμως αποδείχθηκαν πολύ πιο Κύριοι από υποτιθέμενους έμπειρους. Και επειδή όλα είναι σχετικά αυτό που λες είναι καθοριστικής σημασίας ως κριτήριο.

 

@snoopy, σ' ευχαριστώ πολύ