wysiwyg

Για όσους δεν το πρόλαβαν, what you see is what you get, αυτό λέει ο τίτλος.

Οι περισσότεροι που γνωρίζω, στο πλαίσιο μιας σχέσης που τους ευχαριστεί και καλύπτει τις ανάγκες τους είναι η καλή εκδοχή του εαυτού τους, λίγο πιο λαμπεροί, αρκετά πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και ως εκ τούτου πιο ήπιοι ή πιο έντονοι, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Είναι πάντως ο εαυτός τους.

Αν εντός της σχέσης δεν μπορεί κάποιος να είναι ο εαυτός του τότε δε νομίζω να λογιέται για καλή αυτή η σχέση.

Το ίδιο ισχύει για τους σκλάβους στο M/s. Αν κάποιοι είναι υπέρβαροι, πίνουν, καπνίζουν κ.λ.π είναι μάλλον απίθανο να το αλλάξουν αυτό, επειδή πήραν διαταγή από τον Κυρίαρχο. Εκτός αν είναι micromanagement και χωρίς περιττούς πουριτανισμούς στο θέμα της τιμωρίας. Αν κάποιος δεν νιώθει αποδεκτός στο πλαίσιο της σχέσης του δεν νομίζω ότι έχει κίνητρο να παραμείνει στη σχέση. ´Η να "καλυτερέψει" για να μείνει σε αυτή.

What you see is what you get, δηλαδή αυτό που βλέπεις είναι (και όχι αυτό που φαντάζεσαι) και αυτό που βλέπει ο Κυρίαρχος αναλαμβάνει, αν θα γίνει κάτι άλλο και πιο επιθυμητό, πιο κοντά στο πρότυπο του Κυρίαρχου δεν έιναι διόλου βέβαιο, χωρίς, ασφαλώς να αποκλείεται. Πάντως, προς το παρόν δεν είναι.

Για να γίνει, χρειάζονται πολύ περισσότερα από εντολές Κυρίου, όσο γλυκές και να είναι αυτές. Χρειάζεται πρώτα πρώτα να έχουν και οι δύο το ίδιο πρότυπο και να το παλεύουν απολαμβάνοντάς το ταυτόχρονα. Και να έχουν βρεθεί άλλοι, εξίσου στέρεοι τρόποι διατήρησης των ισορροπιών...

Αυτή είναι η γνώμη μου, φαντάζομαι τελείως αυτονόητη, όμως παρατήρησα ότι θα ήταν χρήσιμο να ακουστεί.

 

Απάντηση: wysiwyg

Εκτός φαντάζομαι αν αυτό που βλέπεις στον άλλο είναι ο καλύτερος εαυτός του... Επίσης έχω συναντήσει ήδη 2 περιπτώσεις παχύσαρκων υ που το βασικότερο πρόβλημά τους, δεν ήταν ο έλεγχος, αλλά η έλλειψη Κ που να ενδιαφέρεται πραγματικά για την εξέλιξή τους. Και μία περίπτωση παχύσαρκου βανίλα άντρα που το μονο που χρειαζόταν ήταν να βρει μια γυναίκα με υπηλές προσδοκίες. Ειδικά σου άντρες, έχω παρατηρήσει, ότι ως επι τω πλείστον αυτό που τους ενεργοποιεί δεν είναι οι εντολές, δεν είναι οι τιμωρίες, αλλά οι προσδοκίες μίας/ενός Κ που πραγματικά πιστεύει σε αυτούς. Στις γυναίκες - σε όσες έχω γνωρίσει εγώ - έχω παρατηρήσει ότι είναι πιο πολύπλοκο το ζήτημα. Έχουν πιο μεγάλη δύναμη στο αυτομαστίγωμα και στην ενοχικότητα. Η δύναμη της πίστης των Κ στις δυνάμεις των υ πιστεύω ότι βοηθάει τους πάντες. Αρκεί και το υ να πιστεύει και να εμπιστεύεται τον/την Κ. Και στην ανθρώπινη πλευρά του/της και στις δυνατότητες του/της.

 

Απάντηση: wysiwyg

θα σε μαλώσει ο αντιπρόεδρος

...τι, δεν τα'μαθες;

Αναγνώρισε επίσημα το βδσμ και δη το M/s. Tο σκληροπυρηνικό , αυτο που ο σκλάβος παραδίδει τον έλεγχο, αποδομείται,αναδομείται,ανασκολοπίζεται,κλπ κλπ, και στο τέλος βελτιώνεται.

"Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο γιατί έτσι μπορούμε να τεθούμε και υπό εθνικό αυτοέλεγχο"...

Και όσοι λοιδωρούν, κατηγορούν και υπονομεύουν, κατι βανίλλες ακαδημαϊκοί , κατι συνδικαλιστες κίνκυδες, κάτι δημοσιογράφοι αντιδραστικοί να βγάλουν τον σκασμό.

Το είπε ο γίγαντας . Επίσημα.Το διεκηρυξε. Ζήτω το ΒΔΣΜ .
Εμέις γουστάρουμε να είμεθα σκλάβοι , να μας βαζει ο τρικέφαλος Κυρίαρχος tasks , να μας παίρνει μέτρα, πολλά μέτρα, χιλιόμετρα,να μας πονάει , να μας σιδερώνει, να μας κόβει το φαϊ , να μας κόβει το τσιγάρο ,γιατί θέλει το καλό μας , γιατι θέλει να μας βελτιώσει , να μας κάνει άνθρωπους, κι έρχεσαι τώρα εσύ ,tender, να μας βάλεις μπουρλότο, να μας λες πως δεν έχουμε κίνητρο να μείνουμε στη σχέση;

Αμα δεν δώσει release o Αφέντης, η σχέση δεν λύεται. Τέλος!!!
Η κάνουμε Μ/s η δεν κάνουμε.
Αααα μα πια !!!

 

Απάντηση: wysiwyg

Εκτός απο το σατυρικόν της υποθέσεως , δεν κατάλαβα κάτι. Θεωρείται κακό δηλαδή να ενδιαφερόμαστε για την σωματική και ψυχική υγεία του υ μας;

 

Απάντηση: wysiwyg

ποιό σατυρικό;
εγώ σοβαρά μιλάω
ευτυχώς που βρέθηκε στο δρόμο μας η Τροϊκα , Παναγίτσα μου, μπας και σωθούμε, γιατι απο μόνοι μας ειμαστε ανίκανοι , οι υποτακτικοί.

..το λέω και στην υπογραφή μου εξ άλλου... 


υ.γ
οχι ,ασφαλως και δεν είναι κακό , οχι μόνο το ενδιαφέρον, αλλά και η φροντίδα για τυχόν προβλήματα που υπάρχουν .Αρκει να γίνεται σε συνεργασία με το υ.

 

Απάντηση: wysiwyg

Εντάξει και η κυβέρνηση Τσολάκογλου στα χρόνια της κατοχής τα ίδια έλεγε. Ευχαριστούμε τους Γερμανούς που είναι εδώ. Γιατί να το αλλάξουν οι σοσιαλιστές τώρα;



Σε ό,τι αφορά το bdsm όμως που υπάρχει και το κουμπί εξόδου (δεν αναγνωρίζω το ότι το release δίνεται μόνο από τον κυρίαρχο και τα υπόλοιπα… αυτά), ένας άνθρωπος καλό είναι να έχει πεισθεί επαρκώς για το πραγματικό ενδιαφέρον του άλλου καθώς και για τις προοπτικές για μια μακροχρόνια σχέση.
Και η τελευταία σπανίζει χαρακτηριστικά στο χώρο του bdsm.

Σε διαφορετική περίπτωση ισχύει ότι έγραψε η tender_lilly στο αρχικό της post.

 

Αυτό που βλέπεις δεν είναι το μόνο που υπάρχει. Υπάρχουν πολλά που εσύ, ως σκλάβα, δεν τα βλέπεις, είναι κάτω από τη μύτη σου και απλά χρειάζεσαι μερικές απαλές με τη σιδερόβεργα για να τα δεις. 

Ναι, αλλά άμα λειτουργήσει καλά το D/s κομμάτι της σχέσης, γίνονται αγνώριστοι. Χωρίς να αλλάζει η ουσία, αλλάζει η έκφανσή της, με εννοείς; Δυστυχώς, ελάχιστοι πλέον κάνουν D/s στις μέρες μας, με κάτι αηδίες ασχολούνται, για να χύνουνε λέει, λες και δεν μπορούσαν αλλιώς...

Ποιος ο λόγος να αλλάξουν κάτι που δεν τους ενοχλεί; Αν είναι και οι δύο υπέρβαροι, θα τρώνε μαζί τα καλύτερα. Αν πίνουν και οι δύο θα περάσουν ζωή και κότα. Αν όμως κάποιο χούι του Υ ενοχλεί τον Κυρίαρχο, ή θα το κόψει ή δεν θα επιλεχθεί εξ αρχής ή θα διωχθεί από τη σχέση.

Έχω την αίσθηση ότι υποσκάπτεις τις βασικές αρχές του D/s λέγοντας αυτά που λες. Εάν ένας Κυρίαρχος δεν μπορεί να παρέμβει στις εκφάνσεις (καθημερινές και μη) μίας προσωπικότητας, εάν δεν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει σωστές διαγνώσεις, καλύτερες από ότι ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος, εάν δεν έχει όραμα σχετικά με το πού μπορεί να φτάσει το Υ με τις δεδομένες ικανότητές του αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις αδυναμίες του, τότε δεν μπορούμε να μιλούμε για D/s.

Εγώ μιλάω για D/s και το θεωρώ εφικτό και μάλιστα έχω τεκμηριώσει την ύπαρξή του και από πάνω και από κάτω.

Θα αναγκαστώ να συμφωνήσω με αυτό, όσο και αν με ενοχλεί αυτή η υπόθεση των κοινών προτύπων που με αναγκάζει να υπακούω στην εντολή χωρίς να ζορίζομαι πολύ, βρίσκοντας ότι τα δύο αξιακά συστήματα, αυτό του Αφέντη και αυτό της σκλάβας ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό. Πάντα το πίστευα αυτό, και πάντα το έλεγα, αν και αρκετοί θεωρούσαν ότι η υπακοή είναι το Α και το Ω και όχι η ταύτιση των αξιών, των ιδανικών, των προτύπων.

Κατέληξα ότι είναι αδύνατη η υλοποίηση του M/s άνευ αυτής της ταύτισης. Δεν μπορούμε να κάνουμε M/s με κάποιον του οποίου τα ιδανικά είναι απομακρυσμένα από τα δικά μας. Δεν μπορούμε να κάνουμε M/s με κάποιον που δεν θαυμάζουμε.

 

Απάντηση: wysiwyg

Μεγάλη κουβέντα άνοιξες.

Το WYSIWYG είναι κάτι που ακούγεται απλό αλλά για ρώτα τον cadpmpc να σου πει τι μόχθος απαιτείται όταν έχεις υψηλές απαιτήσεις ποιότητας/πιστότητας. Και μιλάμε για υπολογιστές όπου τα πράγματα είναι ψηφιακά και απλά.

Στους ανθρώπους τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.

1. Δεν ισχύει το WYSIWYG

Υπάρχουν πράγματα στον ίδιο μας τον εαυτό που δεν τα γνωρίζουμε καν εμείς οι ίδιοι οπότε πώς είναι λοιπόν δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε ό,τι δείχνουμε;

2. Έστω ότι ισχύει το WYSILWYG (=What You See Is Largely What You Get). Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως το τι δείχνεις εσύ και τι ερμηνεύει ο άλλος μπορούν να διαφέρουν πολύ. Γιατί εσύ μπορεί να είσαι WYSILWYG αλλά για την οπτική του άλλου ισχύει το WYSIWYWS (What You See Is What You Wanna See) και τράβα πείσε τον άλλον ότι δεν είσαι ελέφαντας.

3. Καλές οι προθέσεις αλλά το αποτέλεσμα μετράει.

Δεν νομίζω ότι αυτό χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.

______________________________________
Και θα ξαναπώ για μία φορά τη θέση μου: Καλοί οι ρομαντισμοί αλλά οι σχέσεις απαιτούν μια γερή δόση κυνισμού.

 

Απάντηση: wysiwyg

*Η γνώμη μου είναι πως δεν νοείται D/s σχέση, -πόσο μάλλον M/s- που να ισχύει το wysiwyg, όπως το παρουσιάζεις. Ο Κ, όπως ο κάθε καλός εκπαιδευτής, βλέπει πολύ μακρύτερα απ' αυτό που φαίνεται, αλλά ακόμα και από αυτό που νομίζει πως είναι η υ ή ο εκπαιδευόμενος. Φυσικά έχει τους τρόπους και τις μεθόδους (μαζί με την θέληση που πρέπει να τροφοδοτείται) να πετύχει αυτό που θέλει.

Πρέπει να υπάρχει μια άρρηκτη σύνδεση του "να μπορεί - να ξέρει - να θέλει". Αν δεν υπάρχουν και τα τρία, το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό.

**Ναι, απαιτείται χρόνος, εκτίμηση, θαυμασμός, εμπιστοσύνη... και πολλά ακόμα που θα παροχετεύσει ο Κ στην υ του. Αν υπάρχουν και όσο διατηρούνται, είναι πολύ κοντά στο βέβαιο, το να γίνει η υ πιο επιθυμητή και να έρθει κοντά στα πρότυπα του Κ της. Οι αλλαγές που μπορούν να επέλθουν, φτάνουν ακόμα και σε σημείο που η ίδια δεν θα αναγνωρίζει τον εαυτό της.

 

Απάντηση: wysiwyg

Η εισηγητρια απευθυνεται ξεκαθαρα αυτον που βλεπει
κι αυτος βλεπει αυτο που του παρουσιαζεται ειτε αληθινο ειτε ψευτικο
του λεει λοιπον :
αυτό που βλέπεις είναι (και όχι αυτό που φαντάζεσαι)
το κεντρικο σημειο ειναι στο τι κανει αυτος που βλεπει

π.χ. βλεπεις ενα χρυσο δαχτυλιδι και το αγοραζεις
αυτο μπορει και να ειναι χρυσο μπορει και χαλκινο
τωρα αν εσυ το φανταστεις πλατινενιο και το πληρωσεις για χρυσο
νομιζοντας οτι επιασες Αλεκο το εμπορο αυτος δεν φταιει
για χρυσο σου το πουλησε
δεν θα πας να του ζητησεις ευθυνες γιατι δεν ειναι πλατινενιο

 

Απάντηση: wysiwyg

Ακόμα και αυτό που βλέπουμε μπροστά μας, δεν το αντιλαμαβανόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κοιτούσαμε τρία άτομα, από μεσοπέλαγα έναν ορεινό όγκο, θέλοντας να προσδιορίσουμε την μορφή του. Άλλο πράγμα αντιλαμβανόταν ο καθένας μας. Η φαντασία μας πάντα υπεισέρχεται έστω και υποσυνείδητα. Ο βαθμός παρατηρητικότητας καθενός μας καθώς και τα σημεία που εστιάζει διαφέρουν.
Πέρασε δίπλα μας μια όμορφη γυναίκα. Εγώ εστίασα στο άρωμά της... και τον κώλο της και σκέφτηκα “υπέροχη”. Ο Cameo την ίδια στιγμή, εστίασε στο ανύπαρκτο στήθος της και το λευκό της δέρμα και σκέφτηκε “αδιάφορη”. Την ίδια γυναίκα κοιτάζαμε.....γιατί την αξιολογήσαμε διαφορετικά?

 

Συνήθως αυτό που παίρνεις είναι χειρότερο απ’ αυτό που βλέπεις.

Η παρατήρηση έχει σχεδόν καθολική ισχύ τόσο στις ισότιμες όσο και στις ασύμμετρες σχέσεις επειδή, κατά το κρίσιμο διάστημα της γνωριμίας-διαπραγμάτευσης που προηγείται της σύναψης του δεσμού, όλοι οι άνθρωποι, κυριαρχικοί, υποτακτικοί ή «φυσιολογικοί», έχουμε ενστικτωδώς τη τάση να προβάλλουμε τα πιο θετικά στοιχεία του χαρακτήρα μας και ν’ αποκρύπτουμε τα ελαττώματά μας, επιδιώκοντας έτσι να σαγηνεύσουμε το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει.

Η απόκλιση μεταξύ του φαίνεσθαι και του είναι μπορεί ν’ αποδειχθεί ιδιαίτερα μεγάλη σε γνωριμίες που γίνονται μέσω του διαδικτύου. Αναφέρω ένα σχετικά ανώδυνο προσωπικό παράδειγμα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζα με την πρώην υποτακτική μου, ήταν η παροιμιώδης, απίστευτη ακαταστασία, τσαπατσουλιά κι έλλειψη νοικοκυροσύνης εκ μέρους της. Είχα μαντέψει άλλες δύσκολες πτυχές της προσωπικότητας της, όμως το συγκεκριμένο μειονέκτημα πως θα μπορούσα άραγε να το φανταστώ εκ των προτέρων πριν συζήσουμε;

Οπότε στον χώρο μας, το αρχικό ερώτημα παίρνει μια πιο εξειδικευμένη μορφή, αν δηλαδή οι κυρίαρχοι δύνανται όντως ν’ αλλάξουν αυτό που βλέπουν αφού πρώτα το πάρουν, ερώτημα που κατά τη γνώμη μου δεν επιδέχεται μονοσήμαντη απάντηση. Από το αυγό μπορεί να βγει πουλί, ενίοτε και φίδι, ποτέ όμως λέων ή ελάφι. Παραπέμπω βεβαίως και πάλι στον γνωστό πίνακα του Μαγκρίτ, αλλά και στο σκίτσο που τον παρωδεί, με την προειδοποίηση προς τυχόν μαθητευόμενους μάγους πως όσο δύσκολο είναι να βελτιώσεις κάποιον, τόσο εύκολο είναι να τον «κάψεις».