Είναι η υποταγή ικανότητα;

Διάβασα και βρήκα ενδιαφέρουσα την παρακάτω άποψη:

Αναρωτιέμαι: Μπορούμε να πούμε το αντίστοιχο;

Για τις ικανότητες του κυρίαρχου έχουν υπάρξει άλλα νήματα
Εδώ το ενδιαφέρον μου στρέφεται στον υποτακτικό

Η ερώτηση είναι απλή:
Υπάρχουν υποτακτικές ικανότητες;
Αν ναι πως προσδιορίζονται;
 

 

θεωρω οτι προφανως απο την σιγουρια για αυτο που κανεις και για το ποιος εισαι ...

 

Υπάρχουν ικανότητες που μπορούν να σε προσδιορίσουν ως τον καλό κυρίαρχο.
Αντίστοιχα ικανότητες που μπορούν να σε βαφτίσουν ως καλό υποτακτικό.

Αναρωτιέμαι αυτό είναι το bdsm; Γίνομαι σεξουαλικά κυρίαρχος/υποτακτικός γιατί είμαι καλός σε αυτό ή έτσι την βρίσκω;

Και πόσο καλός μπορείς να είσαι σε κάτι αν δεν το έχεις μεράκι; Μου φέρνει αυτό το νήμα με τα ρομπότ…

Ρε, αν δεν την βρίσκεις με το πλάθεις κουλουράκια όσο και τέχνη να βάλεις, ψυχή δε βάζεις. Και τότε τα κουλουράκια δεν σαγηνεύουν την γλώσσα και δεν σου γαμούν το σύψυχο.

Το ίδιο μειονέκτημα μπορεί να έχει από ένα ρομπότ, έως έναν εκδιδόμενο…

 

Στο bdsm:
Η Κυριαρχία ειναιι διαρκης αναγκη επιβολής και αναληψης ελεγχου.
Η Υποταγή ειναι διαρκης ανάγκη παραδοσης ελεγχου και ετεροκαθορισμου.

Συμφωνω πως το ποσο συνεπης θα εισαι στην ικανοποιήση αυτης σου της αναγκης εχει να κανει με την αναπτυξη ικανοτήτων και εσωτερικου διαλογου. Οφειλεις να γνωρίσεις την πτυχή σου αυτή καλύτερα και να την αξιοποιησεις. Ειναι θεμα αυτογνωσίας. Αυτο απαιτεί επιπονους εσωτερικους διαλογους και αποσαφηνίσεις, εμβαθυνση και αποδοχή μιας πλευράς της προσωπικοτητας μας.
Τιποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο και ειδικα στο χώρο μας απαιτει αναπτυξη δεξιοτήτων που σε επιπεδο Κυριαρχικο τουλαχιστον εχουν να κανουν με την ικανοτητα να εμπνεεις υποταγή, να αφοπλίζεις καθε λογικοποιήση και αμυνα ,να ξεγυμνώνεις την υποτακτικη επιθυμία και να την διογκώσεις ώστε ολο ο μικροκοσμος της περιστρεφεται γυρω απο τον πυρήνα της υπαρξής της, την επιθυμία για υποταγή.

Τασεις πολλοι μπορουν να έχουν , διαρκή αναγκη που να ειναι τοσο ισχυρη που να οδηγήσει σε επιπονη αυτογνωσία και αναπτυξη δεξιοτήτων ομως λιγοι.
Το πρώτο ειναι βανιλια διατοντες αστερες στο νεφελωμα του bdsm οδηγουμενοι απο συναισθηματικο πονο.
Το δευτερο ειναι αυτοι που ειναι bdsm και αργα η γρηγορα θα αφυπνιστουν αν δεν το εχουν κανει ηδη.


Bdsm δεν σε κανουν οι κοινωνικες συναναστροφες στα πλαισια μιας bdsm κοινοτητας,

 

Έχει τύχει ποτέ σε καμμία,
να θέλει να υποταχτεί, σε κάποιον,
άγρια, εφευρετικά και έντονα τσουλίστικα,
αλλά να μην τολμάει ή να μη μπορεί;

Αυτή ξέρει να μας πει,
αν είναι η υποταγή ικανότητα ή όχι.
Και για τις απαιτούμενες δεξιότητες.
Αν και γι αυτές μπορεί να μην καλοξέρει.

Ναι υπάρχουν. YMMV

 

 

Αναζητάς έναν γενικό ορισμό αναφορικά με το τί συνιστά ικανότητα του υποτακτικού, ή ρωτάς ποιες ιδιότητες αναγνωρίζει κάθε κυρίαρχος στον υποτακτικό ως αρετές (πάντα αναφορικά με την υποτακτικότητά του);

 

οχι το εχεις καλως δεν το εχεις κακως!τη ειναι ασημετροι ζυγοι η αλμα επι κοντο?

 

Είθισται να θεωρείται ανικανότητα η δυσκολία Κυριαρχίας σε άλλους, σε καταστάσεις κλπ.
Κι αυτό γιατί, έτσι μεγαλώνουμε και μαθαίνουμε να είμαστε όλοι μας. Κυρίαρχοι για να επιβιώνουμε και να προχωράμε. Τα πάντα στον κόσμο αυτόν έχουν να κάνουν με τον ανταγωνισμό. Κι εκεί χρειάζονται να αναπτύσσει κάποιος τις ικανότητές του για να καταφέρει να αναδειχθεί.

Είναι τόσο εγωιστικό πλάσμα ο άνθρωπος που μόνο ισχυροί ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν να τον καταστήσουν «υποτακτικό».
Γι’ αυτό πιστεύω πως η συνεχής υποτακτική συμπεριφορά στη ζωή, είναι έξω από τη φύση του ανθρώπου.
Επομένως η υποτακτικότητα γενικότερα στη ζωή, μόνο σαν αδυναμία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και όχι σαν ικανότητα.


Το να είναι όμως κάποιος υποτακτικός στην ερωτική του ζωή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί θεμιτό και για τον ίδιο ως τρόπος (ερωτικής) έκφρασης. Άβυσσος οι σεξουαλικές επιθυμίες κάποιου...
Αν θέλει κάποιος κάτι αρκετά, οι «ικανότητες» (συμπεριφορά θα το ονόμαζα εγώ) έρχονται σχεδόν μόνες τους. Αρκεί πιστεύω η επιθυμία.

 

Απάντηση: Είναι η υποταγή ικανότητα;

Ναι, υπάρχουν.
Και δεν δημιουργούνται μέσα τους.
Γεννιούνται με αυτές.

Το πως προσδιορίζονται είναι το δύσκολο.
Εξαρτάτε από τον χαρακτήρα του καθένα.
Και εκεί, έρχεται ο "καλός" Κυρίαρχος. Πόσο καλά θα τα βρει, θα τα δει και θα του/ης τα βγάλει.
Πως θα κάνει τον υποτακτικό να νοιώσει όμορφα με την υποταγή του.
Που θα τον κάνει να καταλάβει πως, του να υποτάσσεσαι δεν σημαίνει πως είσαι "αδύναμος" και "ανάξιος".

Αντιθέτως, "ολοκληρώνεσαι".
Και πως αυτή είναι μια "ικανότητα" που την έχουν ελάχιστοι.

 

ναι υπαρχουν! Θελει κοτσια να δεχτεις συνειδητα πρωτα απ ολα μεσα σου πως αφηνεσαι στα χερια Του..πως αποποιεισαι τον εγωισμο σου για να παρεις ικανοποιηση μεσα απο την υποταγη. Δε μιλαω για ρολους , μιλαω για την απολυτη συνειδηση να εξυψωθεις μεσα απο την υποταγη.

Το περιεργο σ αυτο ειναι πως δεν χανεις το παραμικρο απο την προσωπικοτητα σου,.ισα ισα που ενδυναμωνεται και παρουσιαζεται ολοκληρωμενη..

Ειναι ακριβως το αντιθετο απο την Κυριαρχια.. παιρνεις δυναμη και "κυριαρχεις" δηλ ανεβαινεις στα ματια Του και στα ματια σου, μεσα απο την συνειδητη παραχωρηση του εαυτου σου

 

Εκτιμώ πως η υποτακτικότητα είναι κλίση/ εσωτερική επιθυμία να παραδώσει κάποιος τον έλεγχο σε άλλον. Ως τέτοια, είναι επεμβάσιμη από τρίτους στο πως θα εκφραστεί και το πως θα μετατραπεί από άμορφη διάθεση σε εγνωσμένη επιθυμία, με σκοπό να γίνει βίωμα (υποταγή). Κοινώς, καλλιεργείται, δεν εμφυτεύεται.

"Υποτακτικές ικανότητες"... η φράση αυτή μου φαίνεται αδόκιμη...
Εαν υφίστανται τέτοιες ικανότητες, η υποτακτικότητα θα ήταν μετρήσιμο μέγεθος. Υπάρχουν στοιχεία που δηλώνουν μια submissive ψυχοσύνθεση, δεν αποτελεί όμως η υποταγή προσωπικό εσωτερικό επίτευγμα του υποτασσόμενου.
Υποταγή υπάρχει επειδή θέλει και υποτάσσεται, όχι επειδή απλά μπορεί.

 

Η υποταγή είναι μία κατάσταση στο τέρμα ενός μακρινού και δύσκολου δρόμου. Μπορώ μόνο να την φανταστώ. Δεν ξέρω πώς μπορεί να είναι.

Ο DeSade έχει δίκιο (πάντα ήθελα να το πω αυτό, ακούγεται υπέροχο).  

Τον ετεροκαθορισμό τον καταλαβαίνω απόλυτα. Την παράδοση ελέγχου μόνο αποσπασματικά. Κομμάτι κομμάτι. Ίσως απαιτείται ανάκτηση ελέγχου σε πολλά κομμάτια του εαυτού μας ώστε να μπορούμε να παραδώσουμε τον έλεγχο. Γι αυτό:

Πώς να παραδώσω κάτι που δεν έχω; Πρέπει να αποκτήσω έλεγχο και αυτογνωσία σε υψηλά επίπεδα ώστε να παραδώσω τον έλεγχο και μάλιστα συνειδητά. Και πώς να παραδοθώ όταν θέλω να το κάνω αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω; Αυτός δεν είναι και ο στόχος της εκπαίδευσης; Συν αυτό:

When the going gets tough, the tough get going:

Είναι τόσο επίπονο που καμιά φορά σκέφτομαι ότι ευτυχώς που κάποτε πεθαίνουμε.

Όμως η ανταμοιβή κάθε φορά που κάτι καταφέρνω, έστω και μικρό, είναι πραγματικά κάτι που αξίζει τον κόπο και (να το πω λίγο καθικίσια) τον χρόνο Μου.  Αν αξίζει και τον δικό Του, φίνα.

Σε μία πρόσφατη συζήτηση και κατά την διάρκεια μιας αναλαμπής μέσα στο σκοτάδι του ματαιόδοξου εγωισμού μου, μου ήρθε το εξής "κουφό": Οι Κυρίαρχοι δεν επιθυμούν τον έλεγχο της σκλάβας / υποτακτικής μέσα από τις αδυναμίες της, παραείναι εύκολο, αυτό το κάνω κι εγώ. Αλλά την παράδοση μιας υποτακτικής που μπορεί να κυριαρχήσει / ελέγξει το σώμα της, τις συνήθειές τις, τους οργασμούς της, την διαχείριση του χρόνου της και το πιο δύσκολο, τα συναισθήματά της. Οι πεποιθήσεις και οι σκέψεις θα αλλάξουν μέσα από τις καταστάσεις που περνάει, όχι μέσα από την πειθώ. Λόγω εμπειριών.

Με αυτή την έννοια η zinnia έχει δίκιο:

Καθώς και ο Afentis_Epi8ymiwn:

DeSade, αν υπάρχει "η ικανοτητα να εμπνεεις υποταγή", υπάρχει η αντίστοιχη ικανότητα να εμπνέεις Κυριαρχία;