Η κρίσιμη στιγμή που λες το ΟΧΙ

Ο προβληματισμός – σκέψη επανήλθε από τις αναφορές της @lady godiva στο νήμα για τον Πληθυντικό στις D/s σχέσεις.

Δεν έχει άμεση σχέση με τον πληθυντικό βέβαια, ούτε με τα λόγια της κοκκινομάλλας αμαζόνας μας   Απλά αφορμή, για κάτι που σκέφτομαι πάρα πολύ καιρό. Και που όσο και να παρατηρήσω τον εαυτό μου στις προηγούμενες σχέσεις μου, δεν μπορώ να το βρω.

Μια σκλάβα (ειδικά) δεν διαφωνεί με τον Αφέντη της, δεν λέει ΟΧΙ, δεν το σκέφτεται καν ( ; ).

Η ιστορία των releases, τουλάχιστον αυτών που ζητώνται από τις s, όμως δείχνει ότι τελικά το ΟΧΙ λέγεται. Κάπως, κάπου, κάποτε.

Κι ακόμη και αν δεν ειπωθεί ρητά στον Αφέντη ποτέ, κάποια στιγμή η σκλάβα είπε μέσα της το ΟΧΙ σε κάτι, σε εκείνον ή σε κάτι που κάνει.

Ποια είναι λοιπόν η κρίσιμη εκείνη στιγμή που η σκλάβα σκέφτεται, νιώθει το πρώτο ΟΧΙ, ακόμη και αν δεν το πει; Πότε αρχίζει να έχει αντιρρήσεις αφού μέχρι κάποια στιγμή υποτίθεται ότι δεν είχε, ή όντως δεν είχε.

Πώς έρχεται αυτό; Για τι;

Ποια είναι λοιπόν εκείνη η κρίσιμη στιγμή που – να το πω ρομαντικά   - αρχίζει το πουλόβερ να ξηλώνεται;

Ευχαριστώ  

 

Οταν ο κυκλος αρχιζει και κλεινει, επαναλαμβανεται και γινεται φαυλος  

 

Σύμφωνοι  
Αλλά πού αρχίζει να κλείνει;
Και πώς σπάει αυτή η παράδοση, η μη άρνηση;

 

Πολύ ωραίο νήμα  
Στην αρχή που το διάβασα, λέω, δύσκολο, δύσκολο θέμα, τι, πως κτλ
Και μετά λέω..φακ ιτ, σκέψου οντως, ποτε θα έλεγες "οχι" και το βάζω σε εισαγωγικά ακριβώς γιατί ταυτίζομαι με αυτό που λες. Οτι το όχι λεγεται μια και καλή σε κάτι περιπτώσεις και δεν είναι "οχι" γεγονότων αλλά "γενικο όχι".

Όταν λοιπόν σταμάτησα να το σκέφτομαι θεωρητικά, μου φάνηκε εύκολη η απάντηση.
Θα έλεγα "όχι " όταν ενω κάνω αυτά που θέλει, καταλήγω σαν αποτέλεσμα να μην είμαι αυτό που θέλει.
Αν κάνοντας και ζώντας την ζωή του το αποτέλεσμα πάνω μου ήταν ένα μίζερο, στεναχωρημενο, μαυρισμένο πλάσμα..Τότε θα έλεγα όχι, εγώ η κατάσταση απο μόνη της και κατα 90% πιστεύω και ο ίδιος.

Δεν πιστεύω οτι κανένα Κ ή Μ θέλει διπλά του ένα τέτοιο πλάσμα. Αυτοί θέλουν αυτό που θέλουν, και καλά κάνουν και ορίζουν και πράττουν με βάση τα θέλω αυτά. Καλά κάνουν και τα υ-σ και ακολουθούμε, γιατί αυτό θέλουμε να κάνουμε, να ακολουθήσουμε τους Εκείνους μας.

Όταν όμως σου ορίζει, ακολουθείς, και το αποτέλεσμα είναι μια ..μαυρίλα..τοτε ειναι "όχι"
Δεν αλλάζει το Κ-Μ το τι θέλει..για να βγει η φάση, αλλιώς δεν θα ταν Κ-Μ, και δεν μπορεί το υ-σ να κάνει κάτι άλλο, καθώς υπακούει ήδη, απλά βγαίνει κακό αποτέλεσμα ..γενικό, άσχετα αν ειδικά είναι άψογο.

Αυτά.. α ..και μακριά απο εμάς, δεν θέλω  

 

Ενα υ-σ λέει ΟΧΙ, κόντρα ρόλο, για πολλούς λόγους :

-> Φοβάται-αγχώνεται να κάνει αυτό που της ζητάς
-> Πιστεύει ότι δεν μπορεί να κάνει αυτό που της ζητάς.
-> Αμφιβάλλει για την νοητική κατάσταση του Κ της  
-> Εχει έρθει η ωρα μέσω της τιμωρίας, για επιβεβαίωση ενασχόλησης  
-> Παιχνιδίζει  
-> Εχει έρθει η ώρα για βδσμ μπρέικ.
-> Βαρέθηκε το Κ της, γενικα.
-> Γνώρισε σε κάποιο μιτιν τον @bumblebee, ερωτεύτηκε σφόδρα, έχασε το φώς της, και ανατράπηκαν τα πάντα μέσα της      

Ποιο ΟΧΙ από όλα ; Το θέμα θέλει κάθε φορά αυστηρή ή πονηρή εκ μέρους του Κ ανάκριση  

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Το-όχι.60285/

Έχει ξανασυζητηθεί, έτσι νομίζω.

 

Απλά, νομίζω οτι εκεί αναλύεται πιο πολύ το όχι πάνω σε απαιτήσεις, αιτήσεις, ορισμούς του Κ, ενώ εδώ, νομίζω οτι η @margarita_nikolayevna θέλει να κάνει φοκους στο ΟΧΙ - αντίο.

Μπορεί να λέω βλακείες, οπότε μπορείτε να αποφασίσετε και να μεταφέρω ο,τι χρειαστεί αν θελήσετε ( κυρίως η margarita δλδ)  

 

Ααα, οκ αν εννοεί το Όχι- αντίο, πάω πάσο, νο προμπλεμ. :- )

 

Για δύο , κυρίως, λόγους @margarita_nikolayevna, πιστεύω.

Ο ένας είναι αυτός που περιέγραψε η @kinsha no onna: το υ χάνει την λάμψη και τη μαγεία που οφείλει να αφήνει στο πέρασμά του για τον Κ του -πανωλεθρία νο 1 - και αυτό που βλέπει στον καθρέφτη του δεν είναι μαγεία μα μιζέρια - πανωλεθρία νο 2.

Υπάρχει και ο ιός του escapism, απαντάται συχνά στην προ διαπραγμάτευσης φάση - κυρίως στα κοντρόλ φρικς - κι αν δεν θεραπευτεί τότε, παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση με κίνδυνο υποτροπιάζουσας πάθησης - βλέπε "είμαι ολόκληρο ένα όχι".

Συχνά, στις μακροχρόνιες σχέσεις( και κυρίως στις μεταξύ 25 - 40(ή και λίγο αργότερα) ηλικίες, οι αλλαγές που συμβαίνουν εντός μας, οι ανατροπές, οι διευθετήσεις, οι τοποθετήσεις είναι μεγαλειώδεις ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε ) οι άνθρωποι δε συντονιζόμαστε "σωστά" - δε φταίει κανείς για αυτό, απλώς μεγαλώνουμε "διαφορετικά" - οι ανάγκες μας διαφοροποιούνται, τα "ναι" κάποτε γίνονται "όχι" .
Συχνά. Όχι πάντα  

 

η γνωμη μου ειναι πως τίποτα απ όλα αυτα, και ειδικα στην περιπτωση της αποδεσμευσης, δεν γίνεται μεσα μέσα σε μια νύχτα.
Ειναι μια σειρά γεγονότων και καταστάσεων που οδηγουν στα πρωτα δειλά μικρά άφωνα οχι .
Είμαι σίγουρη οτι οι περισσοτερες σκλάβες παλεύουν με αυτα , παλεύουν να μην δώσουν φωνή σε αυτα τα όχι
αλλα νιώθουν ενστικτωδώς ότι κάτι δεν πάει καλά.
Κι όταν η γαλήνη και η ηρεμία της ψυχής αρχίζουν να ταράζονται, ξέρεις οτι τα κύματα δεν θα αργήσουν να έρθουν.

 

το όχι λέγεται, όταν πριν το νιώσεις. Και αν αρχίσεις να νιώθεις το όχι μέσα σου, προϋπάρχουν πρώτα άλλα πράγματα.

Αλλά μιλάμε για σχέση ?

Γιατί αν μιλάμε για σχέση, (άσχετα αν είναι BDSMική ή όχι) είναι πολυ-παραγοντικό το θέμα έτσι κι αλλιώς.
Και τα όχι, γίνονται ναι και τα ίσως γίνονται όχι.

Κβαντική ύπαρξη ένα πράγμα... κι εδώ κι εκεί ταυτόχρονα.

Κοινώς, δεν υπάρχει όχι. Ούτε και ναι.

 

Έχετε διατελέσει slave προτού γίνετε Dom???? Κι αν όχι πού στηρίζετε την άποψη σας