Το όχι

Παίζει ρόλο η αιτιολόγηση της άρνησης καθώς και ο τρόπος εκφοράς της, όχι η άρνηση αυτή καθαυτή.

 

Για μένα, ναι.

 

Κοίτα..δέν ξέρω πως μπορεί να το βλέπει ένα άλλο υ, εγώ θεωρώ πως δεν έχει δικαίωμα να πει όχι και εξηγώ.
Δεν έχει δικαίωμα να πει όχι και να θεωρεί δεδομένο ή αυτόνοητο οτι δεν θα σπάσει το ντι/ες του ή πως το Κ δεν θα γυρίσει να σπάσει το ντι/ες εξαιτίας αυτού του όχι.
Εχεί, λοιπόν στην ουσία, το δικαίωμα να πει όχι, αλλά το Κ εκείνη τη στιγμή έχει κάθε δικαίωμα ( χωρίς να θεωρηθεί κακό και δεν ξέρω και εγώ τι ) να το διώξει.

Τελείως προσωπικά τώρα, δεν λέω όχι. Δεν Του έχω πει όχι ακόμη και στις αρχές αρχές, έχω νοιώσει και νοιώθω ακόμα σε φάσεις αυτό που λες οτι φτάνω στα όρια μου και καταπιέζομαι. Αλλά..αυτό είναι το ντι/ες! Αν δεν ήθελα να πιέζομαι, να φτάνω στα όρια μου και να τα ξεπερνάω ή και όχι, δεν θα έκανα ντι/ες.
Μου έχει τύχει να μην καταφέρω τελείως σωστά, μου έχει τύχει να μην καταφέρω κάτι ακόμη, να θέλω παραπάνω χρόνο να..να.. αλλά πάντα προσπαθώ και ο,τι αποτυχία ή καθυστέρηση την βλέπει στην πράξη και κρίνει ο ίδιος αν και τι πρέπει να γίνει και αν παίρνω χρόνο ή αν μου το κόβει ή αν τρώω τιμωρία ή ο,τι. Δεν είναι κάτι που ''πέφτει στο τραπέζι'' που συζητιέται ή διαπραγματέυεται, συμβαίνει , προσπαθώ να το κάνω να συμβεί.

Φυσικά αυτό μπορεί να σημαίνει και πλήρη αποτυχία, μπορεί όντως όχι απλά να μην μπορέσω, αλλά να διαλυθούν όλα, να φρικάρω; να ..ο,τι , υπάρχει αυτό σαν ενδεχόμενο αλλά προσωπικά δεν με αγχώνει ούτε με σταματάει απο το να προσπαθήσω. Ο λόγος που δεν το πολυσκέφτομαι είναι επειδή γενικότερα είμαι της άποψης, ο,τι είναι να γίνει θα γίνει..και δεν το λέω μοιρολατρικά, το λέω απλά και λογικά..προσπαθείς και αν μπορείς καλώς αν δεν μπορείς, τουλάχιστον δεν θα έχεις αφήσει φόβους ή ανασφάλειες να στο κρίνουν αυτό.

Εγώ στο ντι/ες μου έχω παραδόσει ο,τι μου έχει ζητηθεί και τον ενδιαφέρει σο φαρ να πάρει, δεν λέω οτι το έχω καταφέρει πλήρως αλλά έχω αποφασίσει να κάνω αυτό. Επομένως δεν είναι στο δικό μου χέρι-διαχείριση να κρίνω αν μπορώ ή δεν μπορώ και γιατί, είναι στο δικό Του. Για να είναι λοιπόν όντως στο δικό Του και όχι θεωρητικά..πρώτα λέω ''Μάλιστα'' και μετά όλα τα άλλα.

Ξαναλέω, και είναι σημαντικό να το ξεκαθαρίσω αυτό. Δεν λέω ''Μάλιστα'' όπου πιστέυω οτι με παίρνει ή οτι θα το χειριστεί Εκείνος ''καλά'' ..λέω ''Μάλιστα'' παντού! ακόμη και σε αυτά που φοβάμαι οτι μπορεί να μην έχουν καλό τέλος, ή που να με ενοχλούν ή που να με τσιτώνουν ..

Αυτό που έχω αποφασίσει εγώ είναι ότι θέλω και είμαι δικό Του να με κάνει ο,τι. Ο,τι σημαίνει ο,τι θέλει; χρειάζεται; Toν βολεύει; ο,τι..
και αυτό θα έχει. Ο,τι φτιάξει.
Η ''δουλειά '' μου είναι να το κάνω, όχι να το κρίνω.
Και αν δεν βγεί ..δεν βγήκε, δατς λαιφ, και δεν το παίζω άνετη..θα καταστεναχωρηθώ αλλά τι; να μην κάνω ντι/ες επειδή φοβάμαι πχ ; δεν μπορώ να το δω έτσι.



Εdit: Επίσης σκέφτηκα το εξής..πες οτι το λέω το ''Όχι'' μετά θα ξέρω οτι θέλει κάτι και εγώ δεν το έδωσα, εγωωω δεν το έδωσσσαα;;; παίζει να με πιάσει το ψυχωτικό μου να μην μπορώ να ηρεμήσω, χειρότερη πίεση θα νοιώθω μετά με το όχι , απο οτι θα ένοιωθα με το να προσπαθώ για το μάλιστα.
Δεν ξέρω.. ( αυτό σίγουρα δεν μου ήταν απο την αρχή της σχέσης τόσο έντονο, αλλά όσο πάει γίνεται τεράστιο, εδώ με πιάνω να στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να έχω ή να δώσω πράγματα που ίσωως, ξέρω οτι θέλει ή του αρέσουν και ας είναι τριτοτέταρτης σημασίας. Πόσο μάλλον να ζητούσε κάτι.
Μπα πιστευω είναι χειρότερο το ''όχι'' και για το ίδιο το υ, απο το να ζοριστεί να προσπαθήσει.

 

Το βέβαιο είναι ότι ένα υ δε θα πρέπει να ζει με το φόβο ότι θα σπάσει η σχέση αν φέρει έστω και μία αντίρρηση. Δεν προχωράει το πράγμα με τέτοιους συναισθηματικούς εκβιασμούς. Και για να μην αμπελοφιλοσοφούμε, έχει να κάνει εξατομικευμένα με το θέμα της άρνησης και την αιτία και κατόπιν κρίνεται όλο το πλαίσιο στην διατήρησή του ή μη.

 

Εσύ ως Κ το κρίνεις αυτό. Εγώ ως υ δεν μπορώ να κρίνω το θέμα και την αιτία και ο,τι..
και εσύ ως Κ για να το κρίνεις αυτό πρέπει είτε να στο παραθέσουν κατα πως ορίζεις, είτε να το δείς.

Κάποια Κ θέλουν παράθεση λεκτική , κάποια άλλα θέλουν να δούν..
Για να δεί λοιπόν..προσπαθώ!

 

Αυτά που λες δεν έχουν σχέση με τα όσα σχολιάζω.

 

Τότε δεν κατάλαβα τι σχολιάσες  

 

το δεν Θελει να κανει δεν το σχολιαζω ....

Τωρα το οτι δεν μπορει να κανει κατι εκει υπαρχει και ο/η κ ο οποιος για εμενα πρεπει να εχει και την πειρα και την ικανοτητα να γνωριζει τι μπορει και τι δεν μπορει να κανει το υ του ... οταν γνωριζει τις δυνατοτητες του υ και θελει το υ να κανει κατι το οποιο ειναι αδυνατο για αυτο
τοτε παυει να ειναι κ αλλα ενα ατομο που αγαπει τον εαυτουλη < παρτακιας> του και δεν πρεπει να βρικσετε στο χωρο του βδσμ και μαλιστα εως κ

 

Πολύ ζόρι βλέπω και δεν είναι καλό...Είτε πεις όχι, είτε δεν πεις. Συγκρούσεις. Κι αν πεις 2 όχι; Θα σε στείλει αδιάβαστη; Τρομερή αγάπη. Και όταν δεν κρίνεις; Master να είναι και ότι να ναι ε; Σε κάνει ότι θέλει, σου λέει ότι θέλει. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτό είναι το D/s. 

 

Αγαπητέ @spartacus (σε μένα δεν μιλάς; ),
παντού υπάρχουν ζόρια! και παντού υπάρχουν γαμάτα πράγματα.
Αν εσύ ζείς μόνο γαμάτα, τέλεια! Εγώ τα ζώ όλα  

Οχι, δεν ισχύει το Κ να ναι και ότι να ναι..και αυτό είναι κάτι που φαίνεται εξ αρχής..απο την επιλογή του Κ   που κάνει ο καθένας και πόσο έυκολα κάνει αυτή την επιλογή.
Γι αυτό και μετά ..προσπαθούμε να τιμήσουμε την επιλογή μας, γιατί υπήρχε λόγος που έγινε. Αν ήταν το ''μάστερ να ναι και ο,τι να ναι '' εκεί να δεις για πότε θα τους αλλάζαμε με το που πέφτανε τα πρώτα ζόρια.

Ναιιι με κάνει ο,τι θέλει !!!  
ναιιι! αυτό είναι το ντι/ες..που να δεις το Μ/σ πως είναι!

Είπαμε!!! δεν με αγαπάει, με *****
γαμώ την ανωμαλία μου ε ;