Το δίκοπο "Επειδή μπορεί..."

Απόλυτη ταύτιση.

 

Στο παραπάνω δε συμφωνώ. Η συναίνεση και το "δε μ' αρέσει" μια χαρά πάνε μαζί, ειδικά σε σχέσεις Κ/υ, όπου το ζητούμενο είναι τι αρέσει στο "Κ" και όχι το αρέσει στο "υ", υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι όντως υπάρχει Κ/υ και ότι όντως η ικανοποίηση του Κ προκαλεί πλήρωση στο υ.

Άρση συναίνεσης είναι τελείως διαφορετικό, για μένα τουλάχιστον, γιατί εκεί ipso factο έχει καταλυθεί η θέση. Δεν υπάρχει Κ, δεν υπάρχει υ.

Συμφωνώ, και αυτή ήταν και η ένστασή μου, γιατί το "λιντσάρισμα" είναι η συνήθης "ενστικτώδης" αντίδραση και στο διάολο το "Ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat"

 

Κάτι ανάλογο ( και χειρότερο ) δεν είχε γίνει με τον Άρμι ;
Πόσα χρόνια σχέση, και μάλιστα D/s σχέση από τα λίγα που καταλαβαίνω … βγήκε μετά το κορίτσι και είπε για βιασμό για κανιβαλισμό για ψυχολογική βία ότι δεν μπορούσε να σταματήσει να μπλέκει μαζί του, ότι φοβόταν αυτά που ζητούσε ότι δεν μπορούσε ταυτόχρονα να τον ξεπεράσει ότι κάπου μέσα σε όλο αυτό ήθελε και να τον κάνει '' καλά '' και μετά εμφανίστηκε και άλλη με κάτι παρόμοιο σε στορι! Και εννοείται ο τύπος έφαγε μπαν από Χόλιγουντ όχι ότι τον ένοιαξε και πολύ γιατί ήταν γόνος κάτι τέτοιο …

θέλω να πω … ότι προφανώς και σε πιάνει η καρδιά σου και λες ρε φίλε ήθελε να φάει το κοριτσάκι; Θα την σκότωνε αν το συνέχιζαν; Την βίασε ο μαλακας σε άγριο πρωκτικό σπίτι του / της δεν θυμάμαι …και μετά κάπου η πορεία μου στο χώρο κάνει ένα ώπα ώπα κάτσε … μήπως υπάρχει μια δεύτερη ανάγνωση; Μήπως τέτοια δεν έχουμε διαβάσει κατά καιρούς εδώ μέσα ; Ανάλογα πόσα καράβια έπεσαν έξω;

Την ίδια ιστορία που μπορώ να γράψω ως υποτακτική στα 24 μου σε ένα α πλαίσιο με μια α χροιά και απόηχο μπορώ να γράψω και τώρα στα 34 που δεν είμαι πια υ Του Τότε και να αφήσω έναν άλλο τόνο να εννοηθεί …

πάνω στην φάση, στην ζέστη και στην τρέλα του ασύμμετρου τα όρια ξεπερνιούνται και οι γραμμές μπλέκονται πάρα πολύ συχνά και όποιος έχει υπάρξει αληθινά σε ασύμμετρη σχέση ετών ( όχι μηνών ) το γνωρίζει και καταλαβαίνει ακριβώς τι εννοώ… είναι λίγο περίεργο εκ των υστέρων να προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη καθώς ακόμα και το αν υπήρχε συναίνεση ή σχέση ή όχι άνετα μπορεί ο ένας να πει ‘μα ναι φυσικά αφού με ακολουθούσε ’ και ο άλλος να πει ‘ μα ήμουν κάτω από ψυχολογικό σοκ ή ψυχολογικό μανιπιουλειτιον και Τελοσπαντων είπα όχι εκείνη την ώρα αλλά είχα πει πριν ότι και να λέω όχι εννοώ ναι αλλά με είχε πείσει ο άλλος να το πω και δεν το εννοούσα και είμαι γάματα ψυχολογικά ’

συγγνώμη αν φαίνονται άσχετα αυτά που λέω , προσπαθώ με απλό   τρόπο να πω πως ……




δεν ξέρω !

Υ.Γ ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος

Υ.Γ1
https://www.in.gr/2024/08/18/plus/g...i-sovarotero-apo-fimes-peri-kanivalismou/amp/

 

Η συναίνεση είναι μια κουβέρτα, που αν μπει στο πλυντήριο είναι σίγουρο, ότι θα "μαζέψει". Και ποτέ δεν ξέρεις, αν και πότε θα την βάλει ο άλλος για πλύση.

Δεύτερο το κρατούμενο, τι νόημα έχει αυτή η "αγορά", όπου στη βιτρίνα βρίσκεται καθημερινά το τάδε ή το δείνα έγκλημα ή "έγκλημα", ειλικρινά δεν το έχω ακόμη καταλάβει.
Από την άλλη, για να πουλάει κάτι, σημαίνει, ότι κάποιοι το αγοράζουν.

Υ.Γ. όποιος πιστεύει, ότι ο ισχυρισμός της πρότερης δοθείσας συναίνεσης είναι πανάκεια για πάσα "κακοτοπιά.
Του εύχομαι ειλικρινά, να μην χρειαστεί ποτέ του, να το εξακριβώσει στην πράξη. Γιατί μάλλον θα βρεθεί προ εκπλήξεως και πιθανότατα όχι θετικής.

 

Σαν ντουτ.
Το "επειδή μπορώ" είναι μια απάντηση στην ερώτηση "γιατί το κάνω" και στην ακόλουθη ερώτηση "γιατί μπορώ" η απάντηση είναι "γιατί το πλαίσιο μου επιτρέπει να το κάνω".
Το "επειδή μπορώ" του Κ μέλους το επιτρέπει το BDSM πλαίσιο ενώ εκείνο του υ μέλους το κοινωνικό πλαίσιο.
Για να είσαι στο ένα πρέπει προηγουμένως να έχεις βγει από το άλλο.
Προσωπικά είμαι εντάξει με αυτό, έχοντας κατά νου αφενός μεν το ότι ρίσκο στο BDSM, λίγο ή πολύ, παίρνουν όλοι και πάντα, αφετέρου δε το ότι αν δόθηκε ( όπως και αν δόθηκε) καλώς η συναίνεση, είναι κάτι που κρίνεται μετά το τέλος της σχέσης.

ΥΓ: @DreamMaster, Άλλη βαλίτσα περίμενα πριν χρόνια, άλλη μου ήρθε. Χαλάλι όμως.

 

Πολύ ενδιαφέρον thread. Νιώθω τυχερός που πετυχαίνω την συζήτηση σε πρώιμο στάδιο, πριν γίνει σούπα και χάσει κάθε επαφή με την αρχική τοποθέτηση.

Αδιαφορώντας για την δικαστική διάσταση, θα κρατηθώ στο θέμα της "συναίνεσης".
Πιστεύω ότι όλες οι σχέσεις, από τις πιο vanilla έως τις πιο "ακραίες" (επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό), είναι ασύμμετρες και εμπεριέχουν την έννοια της συναίνεσης (είτε αυτό είναι συνειδητό είτε όχι).
Φυσικά όλες τους είναι εύκολο να εκτροχιαστούν και να διμιουργήσουν μικρές οι μεγάλες πληγές. Μπορούν επίσης εύκολα να οδηγηθούν στα δικαστήρια.

Στα δικά μας τώρα.
Οι περισσότεροι από εμάς, ορμώμενοι από μια εσωτερική ανάγκη, έχουμε επιλέξει να πορευτούμε σε ένα μακράν πιο επικίνδυνο (και ενδιαφέρον) πλαίσιο.
Εδώ όμως οι πληγές που θα προκύψουν ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερες.
Οφείλουμε συναιπώς, πρωτίστως στον εαυτό μας, να είμαστε πιο προσεκτικοί και να θέτουμε συνεχώς σε αμφισβήτηση (επανεξέταση ίσως) το ίδιο το πλαίσιο.

Ελπίζω να μην κούρασε (Σάββατο βράδυ) η ηθικολογία.
Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν υπαινίσσομαι σε καμία πρίπτωση ότι αυτό που προτείνω το καταφέρνω πάντα.

 

Θα θέλατε να πείτε λίγα παραπάνω για αυτό;  

 

Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω από την πλευρά μου ως "Κ" σε μια τέτοια σχέση.
Η συναίνεση προκύπτει από μια αρχική "διαπραγμάτευση" και φυσικά επικαιροποιείται ανά διαστήματα.
Ξέρω πολύ καλά ότι, από την πλευρά μου, τα όρια αυτής της διαπραγμάτευσης θα προσπαθώ συνεχώς να τα μετακινήσω προς την κατεύθυνση που με ευχαριστεί,
προσπαθόντας να ξεπεράσω κάποια ενδεχόμενα όχι.
Πολλές φορές, αυτό είναι και η ανομολόγητη επιθυμία της εκάστοτε "υ" μου.
Ενδέχεται όμως, έχοντας την διάθεση να με ικανοποιήσει, να ξεπεράσει κάποιες πραγματικά κόκκινες, για εκείνη, γραμμές.
Αυτό που αναφέρομαι, είναι στην προσοχή που θα πρέπει να δείχνουν οι "Κ" να προφυλάξουν τις/τους συνενόχους τους.
Σκεφτείτε ότι η "διαπραγμάτευση" σε μια ασύμμετρη σχέση, οδηγεί συνήθως σε ασύμμετρα αποτελέσματα.

Αντίστοιχη ανάγνωση θεωρώ πρέπει να υπάρχει και από πλευράς ενός "υ".
Αλλά είναι πραγμάτικά περασμένη η ώρα και θα γράψω βλακείες (αν δεν γράφω ήδη βλακείες)

 

Το "γιατί μπορώ" είναι μια χαριτωμενιά στα δικά μου μάτια που μπορεί να ειπωθεί ως τέτοια για να δοθεί έμφαση σε κάτι, για να προσδοθεί μια πιο εύθυμη διάθεση στην κουβέντα, για να τονωθεί σε κάποιο βαθμό το... "εγώ" αλλά σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ δίκοπη την συγκεκριμένη φράση. Αυτός που μπορεί το ξέρει και το κάνει. Απλά. Σε ότι αφορά την συναίνεση θεωρώ πως είναι άλλο κομμάτι, ανεξάρτητο. Δεν της δίνω καμία ιδιαίτερη βαρύτητα την στιγμή που δίνεται είτε δίνεται συνειδητά είτε όχι. Καλώς ή κακώς το αν τιμούμε τις επιλογές μας φαίνεται στις πράξεις μας. Σε ότι αφορά τα links και τις κατηγορίες προς Gaiman η θέση μου είναι πως δεν γνωρίζουμε. Εγώ τουλάχιστον όχι. Όπερ σημαίνει ότι το προς τα που γέρνει η ζυγαριά μου έχει να κάνει με το ένστικτο, την συμπάθεια ή αντιπάθειά μου προς αυτόν, την αίσθηση που μου αποφέρουν τα κείμενα που διάβασα. Εικασίες. Για ένα είμαι βέβαιη μόνο. Πως είτε εντός είτε εκτός χώρου όταν βρεθείς αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη ή όποια συναίνεση δόθηκε και αν δόθηκε δεν έχει καμία ισχύ. Είσαι μόνος σου, εσύ και ο πόνος σου είτε υ είτε Κ.

 

Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα φράση.
Ευχαριστώ για την απάντηση  

 

Η απάντηση: Επειδή μπορεί, συνήθως έρχεται από την ερώτηση: Γιατί;

Σε BDSMικο πλαίσιο κανένα από τα δύο (ερώτηση/απάντηση) στα δικά μου μάτια δεν είναι ανεκτό.

Εξηγώ.
Για μένα οι ερωταπαντήσεις τελειώνουν όταν αρχίσει η σχέση.
Σε περίπτωση που γεννηθούν οι οποιεσδήποτε απορίες που φέρουν απάντησης θα πρέπει να απαντηθούν (αν απαντηθούν) έπειτα από έκκληση του υ προς το Κ.
Αν η απάντηση που λάβω λοιπόν είναι "επειδή μπορώ" δεν είναι ανεκτή και έτσι δεν υπάρχει λόγος συνέχισης συζήτησης η σχέσης.
Το "επειδή μπορώ" ή "γιατί μπορώ" ή"έτσι μου την κάρφωσε" δείχνει ασέβεια προς το πρόσωπο μου (εκτός κι αν δοθούν χαριτολογώντας, εκτός πλαισίου σοβαρής συζήτησης)

Επίσης όταν γεννούνται απορίες σημαίνει ότι προέρχονται από αμφισβήτηση ή αμφιβολία, άρα κρίση...

Not a good feeling...

 

Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει, αν ο/η Κ δώσει αυτήν την απάντηση (εντός σοβαρού πλαισίου συζήτησης) είναι ασέβεια?