Τι σκέφτεσαι τώρα ?

@margarita_nikolayevna σας παραδέχομαι.
Την κουβέντα που άνοιξε με την αποχώρηση ενός μέλους που δήλωσε και τον λόγο που το έκανε, καταφέρατε να την μετατρέψετε σε κουβέντα για εκτρώσεις βιασμένων γυναικών.

 

Ναι, ξέρω να βάζω τα θέματα με σειρά σημασίας.

 

Αγαπητή @gaby_m…

Είμαι σίγουρη ότι θα έχετε παρατηρήσει πως εδώ και καιρό γράφω σπανίως, ωστόσο αυτό που παραμένει σταθερό είναι να μην αντιδρώ εν θερμώ.
Βλέπετε είμαι πιστή οπαδός της γνωστής ρήσης “Better a million times of silence than a time of regret”.

Η αλήθεια είναι ότι διάβασα πολλές φορές την ανάρτηση σας σήμερα για να είμαι κατά το δυνατόν σίγουρη ότι την κατάλαβα επαρκώς.
Και πριν καν τις ενστάσεις από άλλα μέλη ως προς την ανάρτηση σας αυτή, έτριβα τα μάτια μου διαβάζοντας ειδικώς αυτά:

Είμαι επίσης σίγουρη πως θα θυμάστε καλά πως

η μία από αυτές τις δύο αυτές γυναίκες ήμουν εγώ.
Και στην απίθανη περίπτωση που δεν θυμάστε την στάση μου στο συγκεκριμένο νήμα, θα σας παρακαλούσα να ανατρέξετε σε αυτό ώστε να βοηθηθείτε.

Θα σας ρωτούσα πως πιστεύατε ότι θα διάβαζα εγώ προσωπικά αυτή σας την ανάρτηση, αλλά δεν θα το κάνω.
Γιατί, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, είναι εμφανές ότι κατατέθηκε από πλευράς σας χωρίς ενσυναίσθηση.
Μπορεί να με λυπεί αυτή η διάχυτη πολιτικοκορεκτίλα, ωστόσο… αν και διατείνεστε ότι τότε «κρίναμε συναισθηματικά δηλαδή δεν κρίναμε και αντιδράσαμε κανιβαλιστικά» επιτρέψτε μου να σας πω ότι μόνο αυτό δεν κάναμε.
Υγιή αντίδραση το λέω εγώ, υπεραντίδραση το λέτε εσείς…

Θα ήταν υπέροχο αν, αντί να αναρωτιέστε αν αδικήσαμε το συγκεκριμένο μέλος τότε, είχατε αυτή την ευαισθησία ως προς τις επιπτώσεις αυτών που γράψατε σε μέλη που έχουν καταθέσει οδυνηρά βιώματα.
Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι προσωπικά γι αυτό, πέρα απ το να θλίβομαι.

Και να επιλέγω το φως. Παρά τις πίκρες.
Και να επιμένω σε ένα κόσμο με περισσότερη ψυχή και λιγότερη ηθικοπλαστική κορεκτίλα.
Με περισσότερη ενσυναίσθηση και λιγότερη αμπελοφιλοσοφική ασάφεια.

Ψυχή βαθιά.

 

Καταλαβαίνω, αλλά στο τέλος της ημέρας όταν μια γυναίκα αποφασίσει να μην κρατήσει το παιδί, η μόνη επιλογή που έχει ο σύντροφος είναι αν θα παραμείνει στη σχέση ή όχι, εφόσον διαφωνεί με αυτή την απόφαση. Προσωπικά, παρότι δεν έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση και δεν μπορώ να είμαι βέβαιος για την αντίδρασή μου, θεωρητικά θα τερμάτιζα τη σχέση. Για μένα, όταν δεν υπάρχουν σοβαροί ιατρικοί ή κοινωνικοί λόγοι, η έκτρωση δεν είναι επιλογή. Όμως, με τον ίδιο τρόπο που δεν μπορώ να υπαγορεύσω σε εκείνη τι θα κάνει με το σώμα της, δεν μπορεί να μου υπαγορεύσει τι θα κάνω εγώ με την ψυχή μου.

Το πιο περίπλοκο ηθικό δίλημμα προκύπτει όταν εκείνη αποφασίζει να κρατήσει το παιδί παρά τη διαφωνία του συντρόφου. Εδώ δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις - η ζωή ενός ανθρώπου που θα έρθει στον κόσμο δεν είναι παιχνίδι. Ναι, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει τη διατροφή, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί στα δικά μου μάτια. Τι πραγματικό όφελος έχει ένα παιδί από έναν γονιό που, παρότι πληρώνει, δεν το θέλει στη ζωή του;

Δεν έχω απάντηση, δεν ξέρω καν αν υπάρχει απάντηση σε αυτό...

 

Αν σου έλεγε ότι δεν επιθυμεί παιδί αλλά αφού το θες εσύ, θα το γεννήσω και ασχολήσου μόνος σου μαζί του, θα το δεχόσουν;

 

Το όμορφο κείμενο της @mystique μου δίνει απαντήσεις για τα όρια στις πολιτικές συζητήσεις.

Είναι αδιάφορο αν θίγεται ο φανατισμός και ακόμα παραπέρα του αξίζει.
Επίσης είναι αδιάφορο αν θίγεται ο στόμφος και η σάχλα. Το ανούσιο (αυτό)ακυρώνεται.

Όταν θίγονται τα ατομικά δικαιώματα και τα προσωπικά βιώματα, τότε θίγεται ο σεβασμός της ανθρώπινης υπόστασης.

Μπορείς να πεις ότι πιο χυδαίο με τον πιο ευγενικό τρόπο. Δεν θα σε κάνει πολιτισμένο άνθρωπο η τυπική ευγένεια, πάλι χυδαίος και απολίτιστος θα είσαι.

 

Όχι δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε. Και ούτε θέλω να καταλάβω.

Καλή συνέχεια

 

Ισχύει.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα υπόσχεσης "αίματος, πόνου και ιδρώτα" όχι μόνο από συμμορίες αλλά από πάσης φύσεως πολιτικές μορφές.
Ωστόσο, είναι στοιχειώδες μέρος της πολιτικής μας σκέψης να επεξεργαζόμαστε κάτι τέτοια και να τα τοποθετούμε εκεί που τους αξίζουν.
Σταθερά δεν καταλαβαίνω γιατί δίνουμε περισσότερη αξία σε μια άποψη/γνώμη και την ανάγουμε σε κάτι άξιο συζήτησης (π.χ. του σχετικά γνωστού ηθοποιού πρόσφατα)

Διαφωνώ. Μπορεί κάλλιστα να μην είναι τρομακτικό. Και στο συγκεκριμένο που συζητήθηκε, μόνο τρομακτικό δεν ήταν ότι τόσοι άνθρωποι από διαφορετικές αφετηρίες ο καθένας, αντιδράσαμε τόσο ενιαία σε έναν οχετό.

Συμφωνώ απόλυτα. Επιβιώνει όμως διαδικασία για αυτό η σχετική αναφορά μου σε κάποιο από τα προηγούμενα ποστ.

 

Mystique ασφαλώς και θυμόμουν τη δική σας προσωπική, τραυματική περιπέτεια και έχω νιώσει την αντίστοιχη συμπαράσταση. Δεν τη θυμόμουν σε σχέση με το νήμα αυτό.

Τα υπόλοιπα σχετικά με τη θέση μου θεωρώ ότι έχουν απαντηθεί.

Αν σας επανατραυμάτισα λυπάμαι πραγματικά, δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

 

@Arioch μια εγκυμοσύνη στον συμμετρικό κόσμο για να είναι επιθυμητή χρειάζεται να έχει προηγηθεί κοινή συμφωνία από πριν.
Σε όποια άλλη περίπτωση είναι ανεπιθύμητη.

Μια γυναίκα που μαθαίνει ότι είναι έγκυος χωρίς να έχει προηγηθεί κοινή συμφωνία βρίσκεται σε ιδιαίτερα ευάλωτη θέση τόσο ψυχικά όσο και σωματικά και καλείται να πάρει μια απόφαση με ηρεμία.

Αν η απόφαση της, για τους δικούς της λόγους, είναι να διακόψει την κύηση τότε ένας χειριστικός σύντροφος ο οποίος σε αυτή την ευάλωτη και δύσκολη στιγμή για μια γυναίκα θέσει βέτο, δηλαδή εκβιάσει συναισθηματικά λέγοντας αν δεν το κρατήσεις με χάνεις, τότε, λυπάμαι αλλά δεν αξίζει και να πάει στο καλό.

Ένας άνθρωπος που σε μια τόσο ευάλωτη στιγμή θέτει τέτοια εκβιαστικά διλήμματα καλό είναι να απομακρύνεται από τη σχέση για να προστατευτεί η ψυχική υγεία μιας γυναίκας.