Το ίδιο λάθος

Aκριβώς γι' αυτά, ναι.

Κι εγώ εκεί έχω καταλήξει...

Ι like the way you're thinking  

Υπάρχουν αρκετοί που διατείνονται, that they don't...

 

Είναι φορές που "μπαίνουμε" σε μια κατάσταση η οποία ξέρουμε πως είναι καταδικασμένη, εκ των προτέρων, με την ελπίδα πως κάτι μαγικό θα συμβεί και όλα θα πάρουν νέα τροπή, διαφορετική και το λάθος θα αποφευχθεί!
Σπάνια συμβαίνει αυτό.. και καθώς, ως γνωστόν, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ξανακάνουμε τα ίδια λάθη, ξανά και ξανά..
Σταματούμε αυτόν τον φαύλο κύκλο, μόνο όταν σπάσουμε τα μούτρα μας..

Τα λάθη είναι για να γίνονται..​

 

Do we? Αν ήταν έτσι, δεν θα επαναλαμβάναμε τα ίδια λάθη...

Προτιμώ το σκεπτικό του "Τα λάθη είναι για να αποφεύγονται...", don't you?  

 

Απάντηση: Το ίδιο λάθος

"Άνθρωπος στη βάση του σημαίνει λάθος και στην κορυφή του εξαγνισμός."

 

"Άνθρωποι είμαστε, σφάλματα κάνουμε" έλεγε και η αοιδός.

Το ζήτημα, όμως, δεν είναι πόσο διδασκόμαστε από τα δικά μας λάθη. Άσε που πολλές φορές στην πράξη δεν επαναλαμβάνουμε το ίδιο λάθος. Π.χ. το ότι χώρισα με τη Μαρία και μετά τα ξανάφτιαξα μαζί της, δεν αποτελεί επανάληψη λάθους. Επανάληψη λάθους θα είναι αν ξαναχωρίσω μαζί της και μετά τα ξαναφτιάξω. (Σοφιστείες, ε; )

Τέλος πάντων, άλλο ήθελα να πω: εκείνο που μου προκαλεί πραγματική έκπληξη (για να μην πω τρόμο) είναι ότι σχεδόν ποτέ δεν διδασκόμαστε από τα λάθη των γύρω μας, αν δεν τα νιώσουμε οι ίδιοι στο πετσί μας.

 

Γενικά τα λάθη δεν τα επαναλαμβάνουμε...
Αν ένα λάθος επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά δεν είναι λάθος είναι μοντέλο συγκεκριμένης συμπεριφοράς (pattern) και ακουμπάει σε κάτι ανεξερεύνητο μέσα μας.

 

ιδιο λαθος με το ιδιο προσωπο δεν κανω γιατι εχω μνημη ελεφαντα...κανω ομως διαφορετικα....

 

Μεσα απο το λαθος κανουμε το σωστο...

 

Να διευκρινίσω οτι αναφέρομαι στα σοβαρά λάθη και όχι σ'εκείνα τα ασήμαντα που εύκολα μπορεί κανείς να διορθώσει..

Στη ζωή προχωράμε, κάνοντας λάθη.. Όταν αυτά, έχουν να κάνουν με λάθος χειρισμούς καταστάσεων του παρελθόντος, μας κοστίζουν πολλά και πολύ.. Αυτό είναι και το σημείο που, αφού έχουμε συνειδητοποιήσει το λάθος μας, αφουγκραζόμαστε την κατάσταση..κοιτάμε πίσω την πεπατημένη για να δούμε τι διάολο έφταιξε, τι πήγε στραβά..και τότε λεμε "όχι..δεν θα το ξανακάνω, ακόμα και αν χάσω το προνόμιο μιας -πιθανής- δεύτερης ευκαιρίας"! Τα λάθη μας είναι οι εμπειρίες μας, τα εφόδιά μας και είθισται, από τις εμπειρίες μας να αποκτάμε γνώση..

Βεβαίως δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες που,από καθαρά αυτοκαταστροφική διάθεση, επαναλαμβάνουμε το ίδιο λάθος..​

Αυτό θα ήτο και το ιδανικότερο... Εφικτό δεν ξέρω αν είναι..  


Να σημειώσω εδώ και κάτι που παρέλειψα πριν... Δεν θεωρώ "βλακεία" όταν κάποιος κάνει ξανά το ίδιο λάθος..μάλλον αδυναμία χαρακτήρος,θα έλεγα. ​

 

Συμφωνώ lady_dementia, και θα μου επιτρέψεις να προσθέσω στα γραφόμενά σου ότι αυτό ουσιαστικά είναι και το περιβόητο trial and error.

 

Ακριβώς αυτό cider!  ​

 

Sorry αλλά το trial and error είναι για μία φορά σε κάθε πράγμα.
Εγώ ρωτάω για τις περιπτώσεις που, ενώ "δοκιμάσαμε και λαθέψαμε", σε παρόμοια περίπτωση στο μέλλον ξανακάνουμε τα ίδια, παρόλο που αμέσως μετά λέμε τα μεγάλα λόγια τύπου "ποτέ ξανά" κλπ κλπ.

Αν λες trial and error κάθε φορά, τότε πιο πολύ ως δικαιολογία προς τον εαυτόν μου κάνει, παρά ως εξήγηση.

(Μιλώντας πάντα για σοβαρά πράγματα)