Τι θέλει και τι δεν θέλει;

Απάντηση: Τι θέλει και τι δεν θέλει;

/me παραγγέλνει ποπ-κορν

 

Τι σχέση έχει με την σχιζοφρένεια που παραπέμπει το "ταυτόχρονα";

 

Απάντηση: Τι θέλει και τι δεν θέλει;

Ειμαστε γεματοι αντιφασεις thank God! Ασυνεπεις, αναποφασιστοι παρορμητικοι και ψευτες.
Με λιγα λογια, θελω να με θελουν αυτοι που δεν θελω και δη αυτοι που με πολεμανε. Θελω αυτο που δεν μπορω να εχω, το οποιο παυω να θελω οταν το αποκτησω. Αποζητω την απομονωση οταν ειμαι με παρεα, και ψαχνω την παρεα οταν την εχω διωξει.

I'm f*cking awesome!

 

Απάντηση: Τι θέλει και τι δεν θέλει;

   
χωρίς ταινία?είναι σαν το κυπελάκι χωρίς το παγωτό...

 

Thanassi. Είχαμε καταλάβει το ερώτημα και πριν το σχεδιάγραμμα, αυτό που ρώτησα τον επιστήμονα είναι πώς εξηγείται.

Master Jp αγνοείς την παράμετρο "τυχαία σειρά" που τέθηκε στο αρχικό post.
Διαφορετικά ερεθίσματα δημιουργούν τα θέλω ή δεν τα θέλω.

 

Αν ήξερε να το εξηγήσει, θα είχε και ένα νόμπελ στο τσεπάκι. Υπάρχουν πολλές θεωρίες, πάντως, με προσωπικά αγαπημένη την γνωστική ασυμφωνία του Φέστιγνκερ και τις νευροεπιστημονικές της προεκτάσεις, χωρίς να εξηγεί διαφοροποίηση ανάμεσα στα φύλα, όμως (ενδεχομένως να υπάρχει, βέβαια).

Δες εδώ για περισσότερα:
[ame=http://en.wikipedia.org/wiki/Cognitive_dissonance]Cognitive dissonance - Wikipedia, the free encyclopedia[/ame]

Για τις διαφορές ανάμεσα στα φύλα, έχουμε την γνωστή διαμάχη ανάμεσα σε παραδοσιακούς/πολιτισμικούς ρόλους φύλου και τις γενετικές, ενδοκρινολογικές/νευροφυσιολογικές και ανατομικές διαφορές αυτών. Με την αλήθεια, κατ'εμέ, κάπου ενδιάμεσα.

 

Ε καλά το ότι η αλήθεια είναι καπου στην μέση το ξέρουν και οι κορασίδες. 

 

Λοιπόν, θυμήθηκα μια αστεία ιστορία. Όταν ήμουν μικρή, πολύ μικρή όμως, μόλις είχα αρχίσει να μιλάω, καθόμουν σε μια γωνιά, φορώντας ένα ψάθινο καπέλο, κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, επί μήνες, μπορεί και χρόνια, έτσι μου λέει η μάνα μου, καθόμουνα μουτρωμένη to high heaven, διότι έφταιγαν όλοι οι άλλοι πλην εμού που δεν μπορούσα να διασκεδάσω καθόλου, και που ήταν όλα τόσο βαρετά και λίγα, κυρίως επειδή είχα τα πάντα, και έλεγα:

- Σέλω, ζε σέλω...Σέλω, ζε σέλω...

Σκεφτόμουν ότι μπορεί και να ήθελα κάτι αλλά μόλις αυτό έπαιρνε μορφή μέσα στο μυαλό μου, καταλάβαινα το ανώφελο του πράγματος και δεν το ήθελα πια...

Όταν τους έσκασα όλους, και μπαϊλντισαν μαζί μου, και με σιχάθηκαν, και κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να βρούνε κάποιον τρόπο για να με διασκεδάσουν, ήταν πλέον πολύ αργά.

Είχα γίνει υποτακτική... 

Τώρα όμως, τα πάω πολύ καλύτερα με τα θέλω μου. Θεωρώ ότι βοήθησε πάρα πολύ η μακρόχρονη στέρηση. Καθώς και η αυτογνωσία. Και η εκπαίδευση...Λολ...

 

Απάντηση: Τι θέλει και τι δεν θέλει;

δεν υπαρχει λίστα one size fits all...