Γειτονια

Αυτ'ο το μαρτύριο της σταγόνας το οποίο υφιστάμεθα όλοι οι αναγνώστες των εξαιρετικων ιστοριών σου δεν μας το έχει
κάνει ούτε η πιο αυστηρή Αφεντρα

 

Με έβαλε να σηκωθώ όρθιος. Στάθηκα μπροστά του. Τα μάτια μου έκλαιγαν από τον πόνο, αλλά και την στιγμή. Περίμενα ότι ο Κύριος Βλαντ πως θα ήταν πιο μαλακός. Αυτό είχα καταλάβει τόσο καιρό και ίσως αυτό ήταν που μου άρεσε πολύ σε αυτόν. Με φρόντιζε, με έπλενε. Με εκπαίδευε. Φυσικά και ο Αφέντης Γκρέγκορι τα έκανε όλα αυτά, αλλά με περισσότερη σκληράδα. Ήταν πιο απότομος, πιο αυστηρός. Ακόμα και ο τρόπος που με γαμούσαν ήταν διαφορετικός. Ο Κύριος Γκρέγκορι πάντα δυνατά και γρήγορα, Ο Αφέντης βλαντ ήρεμα πιο αργά εκτός από το στόμα μου. Το στόμα μου ο Κύριος Βλαντ το διέλυε κάθε φορά κόντευα να πνιγώ.

Στεκόμουν όρθιος μπροστά του. Τα μάτια μου στο πάτωμα. Είχε ανάψει ένα τσιγάρο. «Πήγαινε να μου βάλεις ένα ουίσκυ» διέταξε. Πήγα μέσα στο σπίτι. Ακούγονταν η Νατάσα να απολαμβάνει το σεξ. Βρήκα εύκολα το ουίσκι, Έβαλα στον Αφέντη με μία κουταλιά παγωμένο νερό, όπως αγαπούσε να το πίνει. ''Ήρθε η ώρα να σε μαστιγώσω'' αυτό σκεφτόμουν. Νόμιζα ότι θα κυλούσε διαφορετικά, ήλπιζα πως θα με αγκάλιαζε, ίσως μου πήδαγε τον λαιμό. Αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι θέλει να με πονέσει με το μαστίγιο.

Γονάτισα μπροστά του. Του πρόσφερα το ουίσκι. Είχε βγάλει την μπλούζα του. Έβλεπα το γυμνασμένο του κορμί. Πάντα με μαστιγώνει χωρίς να φοράει μπλούζα. «Σήκω»
με διέταξε. Στάθηκα μπροστά του. «Γύρνα» . Έκανα μεταβολή. Έβλεπε τον κοκκινισμένο μου κώλο και την φύση. Σηκώθηκε, ήρθε δίπλα μου. Γονάτισα αμέσως όπως έπρεπε όταν είναι όρθιοι δίπλα μου οι Αφέντες. Χαμογέλασε. Πρόλαβα και το είδα. Ξανακάθισε και με έβαλε όρθιο να κοιτάω το έδαφος.

«Με αγαπάς;» με ρώτησε. «Μάλιστα Αφέντη»
Χαμογέλασε. «Η αγάπη είναι δύσκολα διαχειρίσιμη από έναν σκλάβο, μικρέ. Αλλά είναι κατανοητή» έτρεμα, αγχωνόμουν. Η υποταγή με είχε κυριεύσει. Κρεμιόμουν από τα χείλη του.
«Πες μου ακριβώς τι σκέφτεσαι τώρα, δούλε Μου» δίστασα για λίγο να μιλήσω. Έτρεμα κι έκλαιγα.
«Θέλω να σας κάνω ευτυχισμένο Αφέντη, θέλω να σας είμαι περισσότερο χρήσιμος. Να πονάω περισσότερο, να.. δεν ξέρω πως να το πω. Να είμαι αντικείμενο Σας»
Χαμογέλασε. «Είσαι μικρό μου, καταλαβαίνω τι λες. Θες να σε χρησιμοποιούμε πιο σκληρά. Ο Γκρέγκορι το είχε πει πριν λίγες μέρες. Όμως του ζήτησα να περιμένει. Ήθελα να το ζητήσεις από μόνος σου, να καταλάβεις τι ακριβώς είσαι. Ξέρεις τι είσαι;» με ρώτησε και δεν υπήρχε καμία λέξη να βγει από τα χείλη μου.

«Ακριβώς αυτό είσαι, σιωπή, ένα τίποτα».

Έβαλα τα κλάματα διαπιστώνοντας ακριβώς τι γίνονταν. Ο Κύριος Γκρέγκορι και η Νατάσσα ήρθαν έξω. Γυμνοί. Γδύθηκε και ο Κύριος Βλαντ. Η Νατάσσα με πήρε από το χέρι και με οδήγησε σε μία αποθήκη, άδεια. Με έδεσε σε ένα δοκάρι. Με χαστούκισε δυνατά. Χωρίς λόγο. Οι Αφέντες ήρθαν με τα μαστίγια. Με χτύπησα από πάνω μέχρι κάτω, παντού. Γέμισα με σημάδια. Ούρλιαζα από τους πόνους. Δεν σταμάτησαν στιγμή. Με άφησαν δεμένο εκεί. Αποκοιμήθηκα δεμένος με τα χέρια πίσω από τη πλάτη στο πάτωμα.

Δεν ήξερα πόση ώρα είχε περάσει. Ήταν νύχτα όμως. Ήρθε η Κυρία Νατάσσα. Με έλυσε και με βοήθησε να πάω τουαλέτα. Μου έδωσε να φάω σούπα και με πήρε στο κρεβάτι της. Με πληροφόρησε πως οι Αφέντες μου θα επιστρέψουν σε λίγες μέρες. Ένα πράγμα σκεφτόμουν πως δεν με θέλουν άλλο. Η Κυρία Νατάσσα μου έβγαλε την ζώνη αγνότητας. Με έγλειφε και με φίλαγε παντού. Ήμουν τόσο δαρμένος που με δυσκολία κουνιόμουν.

«Δεν με θέλουν άλλο;» την ρώτησα. Έβαλε τα γέλια. «Το αντίθετο. Απλά σε άφησαν σε μια πολύ καλή τους φίλη να σε εκπαιδεύσει» την κοίταξα στα μάτια. Με χαστούκισε αμέσως. «Ποτέ δεν θα με κοιτάς χωρίς άδεια στα μάτια»
Πήγα να ζητήσω συγγνώμη και με ξαναχαστούκισε πιο δυνατά από πριν.
«Σκάσε!» με έσπρωξε στα στήθη της. «Γλείφε μέχρι να αποκοιμηθείς» δεν μπορούσα ν΄αντισταθώ. Την φιλούσα πολύ και καύλωνα, καύλωνα πολύ.
«Ήμουν σίγουρη ότι σου αρέσουν οι γυναίκες, ήμουν σίγουρη ότι πιστεύεις στη Γυναικεία Κυριαρχία» σταμάτησα για λίγο να τη γλείφω. Την κοίταξα δεν με χαστούκισε τώρα. Έγνεψα καταφατικά..

 

Μια μέρα ο Κύριος Βλαντ είχε γυρίσει νωρίτερα από το συνηθισμένο στο σπίτι. Μαγείρευα εκείνη την ώρα. Όταν άκουσα το κλειδί να γυρνάει στη πόρτα τα έχασα. Ήμουν γυμνός όπως πάντα και φυσικά με το κλουβί μου. Θυμάμαι ότι με είχαν αφήσει αρκετές μέρες χωρίς ξύλο. Πράγμα σπάνιο, ειδικά για τον Αφέντη Γκρεγκ. Τον είδα κι έπεσα αμέσως στα γόνατα. Εκείνος γέλασε, μου ζήτησε να του κάνω καφέ και να συνεχίσω τις δουλειές. Φυσικά δεν ρώτησα γιατί γύρισε νωρίτερα, δεν μου επέτρεπαν τέτοια πράγματα. Τελείωσα το μαγείρεμα. Είχα τελειώσει όλες τις δουλειές. Με έβγαλα φωτογραφίες γυμνό και της έστειλα όπως κάθε μέρα στον Αφέντη Γκρεγκ.

Ο Κύριος Βλαντ με κοίταζε όλη την ώρα. Με κάλεσε κοντά του να μιλήσουμε.
«Σου αρέσει που είσαι δούλος μας;»
«Μάλιστα Κύριε Βλαντ» απάντησα κι εκείνος μου χαμογέλασε.
«Πάρε μου πίπα» μου είπε.
«Μάλιστα Κύριε Βλαντ» πήγα εκεί που κάθονταν, άνοιξα το φερμουάρ από το παντελόνι του και τον πήρα όλο στο στόμα μου. Του άρεσε να το βάζω μέσα μου και να το ρουφάω. Κατάπια φυσικά τα πάντα.
Συνέχισα με το να γλειφω τις πατούσες του. Αποκοιμήθηκε στον καναπέ.
Ο Κύριος Γκρεγκ ήρθε στο σπίτι. Του σέρβιρα να φάει και του έκανα στοματικό ενώ έτρωγε. Του έκανα κάθε μέρα στοματικό ενώ τρώει.

Με ρώτησε κι εκείνος αν είμαι καλά κι αν θέλω να είμαι δούλος τους. Του απάντησα καταφατικά κι εκείνου. Ο Κύριος Βλαντ ξύπνησε. Του έβαλα να φάει και συνέχισα με το γλείψιμο των ποδιών του ενώ έτρωγε. Όταν τελείωσε έπλυνα τα πιάτα και πήγα στο κρεβάτι τους. Ήταν γυμνοί και οι δύο. Με πήραν πολύ δυνατά και οι δύο. Αυτό συνεχίστηκε για δέκα μέρες. Συνήθως δεν με πήδαγαν μαζί αλλά για δέκα μέρες με πήδαγαν σκληρά μαζί.

Είχε περάσει ένας μήνας από τότε που με έδειραν. Είχα αρχίσει να νιώθω λίγος.

Καθόμασταν στο σαλόνι. Έβλεπαν τον ΠΑΟΚ εγώ γονατιστός μπροστά τους. Κέρδισε ο ΠΑΟΚ. Μου έδωσαν άδεια να εκφραστώ.

«Δεν με θέλετε άλλο;» τους ρώτησα.
«Γιατί το λες αυτό;» απάντησε ο Κύριος Βλαντ με ερώτηση.
«Δεν με δέρνετε άλλο» έβαλαν τα γέλια.
«Θες να πονέσεις;» με ρώτησε ο Κύριος Βλαντ.
Έβαλα τα κλάματα. «Θέλω να σας είμαι χρήσιμος» τους απάντησα.
«Τότε μην τολμήσεις να ξανακρίνεις πως θα σε χρησιμοποιουμαι» ούρλιαξε ο Κύριος Γκρεγκ. Ο Κύριος Βλαντ με έπιασε από το μαλλί. Με πήγε στην αποθήκη. Είναι σκοτεινά. Με κλείδωσε για δώδεκα ώρες εκεί.
Ήρθε ο Κύριος Γκρεγκ να με βγάλει.
«Μισή μέρα στα σκοτάδια έμεινες» με πήγε στο μπάνιο. Με άφησε να κάνω τις ανάγκες μου. Με έπλυνε με κρύο νερό. Έσβησε το τσιγάρο του στην πλάτη μου.

«Σκουπίδι, μπορεί και να μη σε θέλω άλλο» μου είπε και με άφησε να κλαίω..