Άτομο υποτακτικό προς ζευγάρι

Στην εποχή μας τριολέ το λέγαμε.
Αυτό που ξέρω είναι πως στις περισσότερες φορές ( και πίστεψέ με ) το τριολέ γίνεται τριώδιο. Ακολουθεί η μεγάλη τεσσαρακοστή και μετά η Ανάσταση.

Αν η παρομοίωση μου δεν σας καλύπτει επιφυλάσσομαι να γράψω για αυτό κάποτε.

 

Τουναντίον, αντιμετωπίζω την υποταγή ως αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης ερεθισμάτων αμφίπλευρα. Κάτι τέτοιο δεν καθιστά την διάθεση και την επιθυμία της υποτακτικής ως αποκλειστικό παράγοντα προς την επίτευξή της.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση slave, δέχομαι πως τον ενεργητικό (ή "ενεργητικότερο") ρόλο προς αυτό φέρει ο Κυρίαρχος. Οι μέθοδοι και η προσωπικότητά Του είναι αυτοί που θα καθοδηγήσουν μια σκλάβα να υποταχθεί, κατά την δική Του βούληση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν "φιλτράρονται" από την slave (εκτός αν είναι πνευματικά ανάπηρη). Συνεπώς, η υποταγή είναι συνειδητή και δεν "συμβαίνει έτσι απλά" σε μια slave.

Ανέφερα πως ένας παράγοντας που θα επηρεάσει την υπό είναι η σεξουαλικότητά της, όχι όμως ο μοναδικός (ίσως ούτε ο κύριος). Θεωρώ, σε σημαντικό βαθμό, πνευματική υπόθεση την υποταγή, πέραν της σαρκικής επικοινωνίας (χωρίς ασφαλώς να μένει η τελευταία εκτός). Αυτό μπορεί να καλυφθεί ισοδύναμα από τους δυο Κυρίαρχους;
Το ισχυρότερο κώλυμα κατά την κρίση μου είναι η αδυναμία υποταγής ενός ανθρώπου σε δυο ή περισσότερα πρόσωπα. Μια υπό μπορεί να παραδοθεί σε μια προσωπικότητα, κάτι που ένα ζευγάρι Κυρίαρχων εξ’ ορισμού του το αποκλείει, καθώς είναι δυο ξεχωριστές οντότητες, χωρίς ταυτόσημες επιθυμίες. Το τελευταίο από μόνο του δημιουργεί σύγχυση στην slave, ωθώντας την να επιλέξει. Επιπλέον, θεωρώ αδύνατο να ασκούν την ίδια ή έστω φαινομενικά κοινή επιρροή οι δυο Κυρίαρχοι προς την slave, ούτε μπορούν να είναι ή να παρουσιάζονται ως ενοποιημένοι σε ένα πρόσωπο. Συμπεραίνω λοιπόν, πως αυτόματα η υπό θα έλκεται περισσότερο προς μια εκ των δυο Κυρίαρχων προσωπικοτήτων, αναγνωρίζοντας Εκείνη ως Κυρίαρχη.

 

Η υπογράμμιση δική μου.
Αναφέρεις την υποταγή ως γεγονός, όμως αντιλαμβάνομαι πως αναφέρεσαι στην διάθεση υποταγής της. Το να δεχθεί κάποια να λάβει θέση υποτακτικής κάποιου απέχει παρασάγκας από το να υποταχθεί πλήρως σε αυτόν. Μέχρι να επιτευχθεί αυτή λειτουργούν διεργασίες επιλογής προσώπου μέσα της λόγω της διαφορετικότητας του ζευγαριού, έστω και άθελά της. Αναρωτιέμαι αν μπορεί να επέμβει σε μια μη συνειδητή διεργασία της υπό το ζευγάρι ως αντίμετρο και με ποιό τρόπο... Όμως, ακόμη και τότε, το πρόσωπο που θα το επιτύχει θα έχει "κερδίσει" περισσότερο την υπό έναντι του άλλου...

Δεν τίθεται αμιγώς θέμα "συννενόησης και ενδοεπικοινωνίας" μεταξύ του ζευγαριού. Η Κυριαρχία είναι έκφραση ελευθεριότητας, όχι προϊόν συννενόησης. Επιπλέον, αδυνατώ να δεχθώ την εικασία να ανταπεξέλθει μια slave ως "αντικείμενο κοινοκτημοσύνης" ισοδύναμα. Κατά χάριν του Ενός θα δεχθεί την εξουσία επάνω της από τον άλλο, συμπεριφέροντας ανάλογα. Στην πράξη όμως δεν μπορεί κάτι τέτοιο να σταθεί, καθώς η υποταγή κερδίζεται από μια προσωπικότητα, την ισχυρότερη.

Δεκτή η επισήμανση για την συμβατότητα των Κυρίαρχων, όμως δεν αποδεικνύει κάτι. Η έκφραση εκάστου θα είναι ξεχωριστή και διαφορετική. Μοιραία, αντίστοιχη θα είναι και η αντίδραση της υπό.

Δεν νομίζω πως το κέντρο βάρους πέφτει στον εγωϊσμό των Κυρίαρχων εδώ, αλλά στην σύγχιση της υποτακτικής, επειδή δέχεται διαφορετικη και μη ισοδύναμη επιρροή. Άλλωστε, δεν θυμάμαι να δήλωσα την ίση επιρροή ως προαπαιτούμενο, επεσήμανα πως -κατα την κρίση μου- είναι ανέφικτο να υπάρξει, με τα ανάλογα αποτελέσματα.

 

Κυρίαρχος με την υποτακτική του , το ζευγάρι . Το τρίτο άτομο λειτουργεί ως αντικείμενο υποταγής και των δύο . Η όποια εξουσία , η υπό ασκεί στο τρίτο άτομο κινείται μέσω στο πλαίσιο της ελευθερίας και των νοημάτων , που της έχουν δοθεί από τον κυρίαρχο της .

Οι στόχοι :

1.Η ικανοποίηση του κυρίαρχου κατά πρώτο λόγο είτε μέσα από τις υπηρεσίες του τρίτου προς σε αυτόν , είτε από τις υπηρεσίες του τρίτου προς την υπό του .

2.Η ικανοποίηση της υπό του ζευγαριού , είτε προσφέροντας τις υπηρεσίες της προς τον κυρίαρχο της χρησιμοποιώντας τον τρίτο , είτε από τις υπηρεσίες του τρίτου προς σε αυτήν .

3.Η εκπαίδευση της υπό μέσα από την παρατήρηση του επιθυμητού στόχου και από τις δύο κατευθύνσεις .

4.Η εκπαίδευση του τρίτου από τις δύο όψεις των αντίθετων φύλων προκειμένου την επίτευξη της υποταγής προς σε ένα οποιαδήποτε άτομο , ανεξαρτήτου φύλου .

 

Το νήμα για τους μηχανισμούς της υποταγής θα ήθελα να το ανοίξεις εσύ Όμορφε . Ξέρεις πολύ περισσότερα από εμένα ...

 

Έχω παρατηρήσει ότι αρκετά άτομα υποτάσσονται πιο εύκολα προς κυρίαρχους του αντίθετου φύλου χρησιμοποιώντας ίσως το άλλοθι ότι η υποταγή τους έγκειται στην σεξουαλική τους ανάγκη και έκφραση που πολύ λογικά υπακούει στην ετεροφυλική τους φύση και όχι στην ανάγκη τους για υποταγή .

Νιώθω όμως ότι η δυσφορία τους στο να είναι υποταγμένοι σε άτομα του ίδιου φύλου δεν έχει να κάνει μόνο με τις ετεροφυλικές τους προτιμήσεις , αλλά και στο γεγονός ότι εμπρός σε άτομο του ίδιου φύλου είναι πιο εκτεθειμένοι , καθώς το πνεύμα του διέπεται από τους ίδιους φυλετικούς μηχανισμούς και ο άλλος τον «βλέπει» βαθύτερα .

 

θα συμφωνήσω στο τελευταίο ,αλλά ισχύει συγκεκριμένα όσο αφορά σχέσεις καθαρά υποταγής/εξουσίας ,δεν πιστεύω ότι μπορεί ποτέ αν δεν είναι ομοφυλόφιλος να αποκτήσει πάθος για κυρίαρχο όμοιου φύλου κάτι που είναι εξαιρετικά κινητίρια δύναμη στο bdsm.. αλλά σίγουρα είναι κάτι το έντονο γιατί το υποτακτικό μέρος έρχετε σε μεγάλη σύγκρουση στον εσωτερικό του κόσμο ...

 

Νιώθω ότι θα μπω στην διαδικασία "παιχνιδιού με τις λέξεις", όμως θεωρώ πως υπάρχει λόγος, προς την αποσαφήνιση θολών (κατ' εμε) σημείων.
Μια σκλάβα δεν υποτάσσεται στην επιθυμία της να ζήσει ως σκλάβα, υποτάσσεται στο πρόσωπο που θα της το εμπνεύσει αυτό. Θεωρώ πως η υποταγή είναι κάτι που εμπνέεται και κερδίζεται από τον Κυρίαχο, δεν αποτελεί μεθόδευση της σκλάβας για να ζήσει την ζωή που την εκφράζει. Η lifestyle εμπειρία της είναι το αποτέλεσμα, ένα αποτέλεσμα άρρικτα συνδεδεμένο με το πρόσωπο, στο οποίο παρέδωσε την ελευθερία της. Αυτό μπορεί να είναι η επιθυμία της μεν, δεν μεταστρέφει την υποταγή της σε μια αποκλειστικά προσωπική της υπόθεση, ώστε να ταυτιστεί το αποτέλεσμα της ενδοσκοπικής της αναζήτησης με την ζωή της. Δέχομαι πως ένα υποτακτικής ψυχολογίας άτομο μπάινει σε μια σαδομαζοχιστική σχέση ώστε να πάρει στοιχεία που θέλει και του λείπουν άπο την ζωή του (προσωπικός στόχος) και πως ακόμα και με την προσφορά της η ίδια αισθάνεται πως λαμβάνει. Δεν δέχομαι όμως ότι μετατρέπεται η υποταγή σε προσωποκεντρική υπόθεση γύρω από το άτομό της. Επίσης, δεν θεωρώ τον κατ' ουσίαν αποδέκτη της υποταγής ζήτημα ελασσονος σημασίας. Δεν θα έμπαινα στην διαδικασία ανάληψης μιας υποτακτικής αν γνώριζα εκ των προταίρων ότι στην ουσία βαυκαλιζομαι ως Κυρίαρχος, καθώς δεν θα κατέχω εγώ στο τέλος την υποταγή της, αλλά η ίδια. Ούτε θα με εξέφραζε αυτό (για να είμαι ακριβής θα θεωρούσα πως εξαπατήθηκα).

Το περιβάλλον δεν είναι απαραίτητο να είναι ανταγωνιστικό, ούτε θα πρέπει να είναι αν θέλει το ζευγάρι να πετύχει τον στόχο του. Όμως ποιοί μηχανισμοί μπορούν να εξισοροπίσουν την αίσθηση που θα αποτυπωθεί μέσα στην υπό η διαφορετικότητά τους ως προσοπικότητες; Αν ακόμα δεν επιστρατευθεί ο "εύκολος τρόπος" του ερωτισμού, αυτός που θα την βοηθήσει να εξισσοροπίσει τις δυο δυναμικές, δεν θα έχει κερδίσει υποσυνείδητα κατά μεγαλύτερο ποσοστό την υποταγή της;

Gladly.
Αναφερόμουν στην φράση σου

Φρονώ πως η Κυριαρχία είναι η κλίση εκείνου που επιθυμεί την πλήρη ελευθερία έκφρασης, μέχρι και του σημείου να καταλάβει μέρος ή ακόμα και πλήρως την ελευθερία της υποτακτικής. Κοινώς, ο Κυρίαρχος υπερβαίνει τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά, αξιώνοντας την ελευθερία του άλλου ως δική Του. Αν πρόκειται η Κυριαρχία του ζευγαριού να βασίζεται σε μια "ενδοσυννενόηση", τότε μιλάμε για στημένο θέατρο (προσωπική μου άποψη).

Παρενόησες. Εξετάζω το ζήτημα δράσης - αντίδρασης που θα αναπτυχθεί στην μεταξύ τους επικοινωνία, όχι την συμβατότητα της έκφραση του πομπού ως προς τον δέκτη. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά η ειλικρινής έκφραση κάποιου δεν αποδίδει και τμήμα της προσωπικότητάς του; Λαμβάνοντας ως ένδειξη της προσωπικότητας του Κυρίαρχου την έκφρασή του, μια συνειδητοποιημένη slave θα σταθεί στο "αν της ταιριάζει" ή στο "τι πρεσβεύει" Εκείνος; Κατα συνέπεια, η ισχύς της έκφρασης και το στίγμα που αφήνει μέσα της έχει άμεση σχέση με την ίδια την προσωπικότητα που το αποτυπώνει.
Συμπερασματικά: δυο διαφορετικά σημειακά φορία σχηματίζονται από δύο πομπούς σε έναν δέκτη, αναπτύσσοντας διαφορά δυναμικού (η ζωή μιμείται την φύση ή το αντίστροφο   ).

Ειλικρινή απορία: θεωρείς πως μπορεί να μεθοδευτεί ο ψυχισμός μιας slave, ώστε να δεχθεί ισοδύναμη επιρροή από τα δυο μέλη τόυ ζευγαριού;